دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان
مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٣؛
ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند.
بسیاری برای جان من می گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» لیکن تو
ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من. به آواز خود
نزد خداوند می خوانم و مرا از کوه مقدس خود اجابت مینماید. و اما من
خسبیده، به خواب رفتم و بیدار شدم زیرا خداوند مرا تقویت می دهد. از
کرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته اند. ای خداوند،
برخیز! ای خدای من، مرا برهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛
دندانهای شریران را شکستی. نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو
میباشد.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
دوشنبه، دعا به میکائیل مقدس و تمام فرشتگان
تروپاريون ؛
ای فرمانده تمامی لشکریان آسمان، ما نالایقان بیوقفه از تو استدعا
میکنیم که ما را با سپر دعاهایت در برگیری و زیر بالهای جلال روحانى
خود بپوشانی. ما در برابر تو افتاده، فریاد میزنیم: «از ما در برابر
تمامی آسیب ها محافظت کن، ای سرور قدرتهای آسمان!»
كونتاكيون ؛
شما، ای سروران و رهبران لشکر خدا، ای خادمین جلال الهی و راهنمایان
بشر، بطلبید هر آنچه را که برای ما نیکوست، و برایمان رحمتی بیکران
بطلبيد، ای فرمانده لشکرهای آسمانی.
انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين
(اول قرنیان 1:
10-18 ؛ متی 14: 14-22)
قبل از تغذیه
معجزه آسای پنج هزار نفر ، شاگردان خداوند می خواستند مردم مرخص شوند ،
اما خداوند به آنها گفت: "آنها نیازی به رفتن ندارند ، شما ايشان را
غذا دهيد" (متی 14:
16 ، مرقس 6:
37). بياييد این
کلمات را به خاطر بسپاریم و هر زمان که دشمن به ما تلقین می کند که از
درخواست کننده، امتناع کنیم ، ما از طرف خداوند صحبت می کنیم: "آنها
نیازی به رفتن ندارند ، شما به آنها چیزی برای خوردن بدهید" - و ما
آنچه در دست است به شما می دهیم. دشمن از تمایل به انجام کار
نيك منصرف می كند و پیشنهاد می کند که شايد نبايد به کسی که درخواست مى
كند خدمت کرد ، اما خداوند شأن کسانی که حضور داشتند را جدا نكرد: او
با همه یکسان رفتار کرد ، اما ، البته همه يكسان به او وفادار نبودند ؛
شاید کسانی آنجا بودند که بعدا فریاد زدند:
"مصلوبش كن!" (لوقا 23:
21 ، مرقس 15: 13-14 ، یوحنا 19: 6 ، 15).
این نیز مشیت کلی خدا برای ما است: "زيرا او آفتاب خود را بر بدان و
نیکان مى تاباند، و باران خود را بر پارسايان و بدكاران می باراند"
(متی 5:
45)
اگر خداوند به
ما كمك كند ، حتى اندكى، اندكى كه "رحيم باشيم ، چنانكه پدر آسمانى
شما نيز رحيم است!" (لوقا 6:
36).