دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور١٤٣؛ 

ای خداوند دعای مرا بشنو و به تضرع من گوش بده! در امانت و عدالت خویش مرا اجابت فرما! و بر بنده خود به محاکمه برمیا. زیرا زنده ای نیست که به حضور تو عادل شمرده شود. زیرا که دشمن بر جان من جفا کرده، حیات مرا به زمین کوبیده است و مرا در ظلمت ساکن گردانیده، مثل آنانی که مدتی مرده باشند. پس روح من در من مدهوش شده، و دلم در اندرونم متحیر گردیده است. ایام قدیم را به یاد می آورم. در همه اعمال تو تفکر نموده، در کارهای دست تو تامل میکنم. دستهای خود را بسوی تو دراز میکنم. جان من مثل زمین خشک، تشنه تو است.ای خداوند، بزودی مرا اجابت فرما زیرا روح من کاهیده شده است. روی خود را از من مپوشان، مبادا مثل فرو روندگان به هاویه بشوم. بامدادان رحمت خود را به من بشنوان زیرا که بر تو توکل دارم. طریقی را که بر آن بروم، مرا بیاموز زیرا نزد تو جان خود را بر می افرازم. ای خداوند مرا از دشمنانم برهان زیرا که نزد تو پناه برده ام. مرا تعلیم ده تا اراده تو را بجا آورم زیرا خدای من تو هستی. روح مهربان تو مرا در زمین هموار هدایت بنماید. به خاطر نام خود ای خداوند مرا زنده ساز. به خاطر عدالت خویش جان مرا از تنگی برهان. و به خاطر رحمت خود، دشمنانم را منقطع ساز. و همه مخالفان جان مرا هلاک کن زیرا که من بنده تو هستم.

بعد از مزمور :

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

شنبه، دعا به مادر خدا، تمام مقدسین، مؤمنين وفات‌یافته

 

تروپاريون ؛

ای رسولان، شهیدان و انبیا، اسقف‌های مقدس، قديسين و پارسایان، که نبرد نیکو را جنگیده و ایمان را حفظ نموده‌اید، شما در برابر نجات‌دهنده، دلیری دارید. نزد او برایمان شفاعت کنید زیرا او نیکوست و دعا کنید که جانهایمان را نجات دهد.

 

كونتاكيون ؛

ای مسیح، به مقدسین و جانهای خادمینت آسایش ببخش، در جایی که دیگر خبری از بیماری و غم و آه و ناله نيست، بلکه تا به ابد حیات است.

 

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

قبل از تغذیه معجزه آسای پنج هزار نفر ، شاگردان خداوند می خواستند مردم مرخص شوند ، اما خداوند به آنها گفت: "آنها نیازی به رفتن ندارند ، شما ايشان را غذا دهيد" (متی 14: 16 ، مرقس 6: 37). بياييد این کلمات را به خاطر بسپاریم و هر زمان که دشمن به ما تلقین می کند که از درخواست کننده، امتناع کنیم ، ما از طرف خداوند صحبت می کنیم: "آنها نیازی به رفتن ندارند ، شما به آنها چیزی برای خوردن بدهید" - و ما آنچه در دست است به شما می دهیم. دشمن از تمایل به انجام کار نيك منصرف می كند و پیشنهاد می کند که شايد نبايد به کسی که درخواست مى كند خدمت کرد ، اما خداوند شأن کسانی که حضور داشتند را جدا نكرد: او با همه یکسان رفتار کرد ، اما ، البته همه يكسان به او وفادار نبودند ؛ شاید کسانی آنجا بودند که بعدا فریاد زدند: "مصلوبش كن!" (لوقا 23: 21 ، مرقس 15: 13-14 ، یوحنا 19: 6 ، 15). این نیز مشیت کلی خدا برای ما است: "زيرا او آفتاب خود را بر بدان و نیکان مى تاباند، و باران خود را بر پارسايان و بدكاران می باراند" (متی 5: 45)

اگر خداوند به ما كمك كند ، حتى اندكى، اندكى كه "رحيم باشيم ، چنانكه پدر آسمانى شما نيز رحيم است!" (لوقا 6: 36).

 

مبانى ارتدوكس

صفت خدا- كمال مطلق

 کمال مطلق خدا در این است که او دارای کمال مطلق تمام کمالات ممکن است. مفهوم كمال مطلق بودن خدا از نظر معنایی به مفهوم نامتناهی بودن خدا نزدیک است. در حالی که مفهوم نامتناهی نشان می‌دهد که خدا به هیچ چیز محدود نمی‌شود، مفهوم کمال نشان می‌دهد که خدا از همه جهات کامل است (بی نهايت کامل).

 کمالات خدا در آفریده های او منعکس می شوند، همانطور که استعداد و مهارت یک هنرمند در نقاشی های او، یک نویسنده در آثار ادبی، و  یک آهنگساز در موسیقی او منعکس می شود. بخصوص کمالات الهی در انسان منعکس می شود، زیرا انسان در شباهت خدا آفریده شده است (عقل، اختیار، توانایی محبت، توانایی خلاقیت، رحمت، عدالت، احساس روحانى، جاودانگی روح).

 

 

توصيه عملى

برای مادرى كه فرزندان کوچک دارد، منحرف کردن توجه او از اهمیت دادن به تربیت کودک بدون بروز افراطی ترین نیاز ممکن نیست. اول از همه، یک مادر مسیحی به خداوند پاسخ خواهد داد که فرزندان خود را با ایمان و تقوای ارتدوكس تربیت کرده است. بنابراین، تمام وقت او باید متعلق به خانواده باشد. و اگر نیاز او را مجبور به کار برای غذا کرد، باید سعی کند کار خود را در خانه انجام دهد.

 

 

درس روز

یک روز بدخواهان افرایمِ سوری به شیوه ای حیله گرانه تصمیم گرفتند او را مجبور به گناه کنند. آنها یکی از فاحشه های شهر را متقاعد کردند که نزد ابا افرایم برود و قدیس را اغوا کند، و اگر چنین نشد، دست کم خشم او را برانگیزد، زیرا هیچ کس او را ندیده است که با فردی خشمگین شود یا نزاع کند.

پیر افرایم به پیشنهاد صریح زن گوش داد و گفت:

 "با من بیا!"

 فاحشه خوشحال به دنبال قدیس دوید. به زودی آنها در میدان شهر قرار گرفتند، جایی که جمعیت زیادی در آنجا بودند.

افرایم سوری گفت:

 - در اینجا درباره آنچه به من پیشنهاد کردی با تو صحبت می کنم.

 فاحشه گیج شده و با دیدن مردم به او پاسخ داد:

 - چگونه می توانیم در حضور این همه مردم این کار را انجام دهیم؟

 سپس افرایم سوری گفت:

 - اگر از مردم خجالت می کشی، پس چگونه از خدایی که نه تنها اعمال مردم، بلکه حتی نیات آنها را می بیند، خجالت نمی کشی؟