مبانى ارتدوكس
افراط در رویکرد به روحانیت.
1.جستجو براى یک پدر روحانى(معترف) با استعدادهای بالا.
گاهی می گویند:
من بندرت اعتراف می کنم ، چون نمی توانم پدر روحانى برای خودم پیدا کنم.
غالباً این نوع توجیهات بر اساس امید بیش از حد گناهکار به تواناییهای شخصی
معترف، با عدم اعتماد کافی به خدا است. در مقابل این موقعیت ، موقعیت جزمی
است که این شخص نیست که ما را از گناه پاک می کند ، بلکه خداوند است. آیا
سطح روحانى و اخلاقی ما آنقدر بالا است که كاهن عادی برای ما مناسب نباشد؟
بهتر است یک معترف "معمولی" داشته باشید تا اینکه خودتان خودتان را هدایت
کنید. به هر حال ، ما مغرض هستیم ، ما به نگاه فردی مستقل از احساسات خود
نیاز داریم.
2. جستجوی یک
معترف جذاب و مهربان، و در برقراری ارتباط دلپذیر.
معیار اصلی
روحانیت لذت ارتباط نیست ، بلکه پیشرفت روحانى ، مبارزه با نفسانيات و کسب
فضایل است.
3. و آخرین
حد تلاش برای اعتراف نكردن است.
یک فرد عاقل
گفت: "من نمی توانم باور کنم که خداوند به ما عقل داده و سپس ما را از
استفاده از آن منع کرده است." با این حال ، فروتن کردن ذهن سقوط كرده خود ،
و قرار دادن تعالیم کلیسا و توصیه های یک پدر روحانى به عنوان شخصى با
اقتدار والا، نیز مفید است. در غیر این صورت ، شیطان می تواند ما را گیج
کند. برای چندین هزار سال او در اغوای مردم تخصص داشته است ، او بسيار
تجربه بیشتری از ما دارد.
|