خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٨٨؛
ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور
تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر
شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه
شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل
کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و
از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در
ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا
ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای
محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند،
نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام.
آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد
خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟
آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و
اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش
تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان
نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را
متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو
مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو
احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در
تاریکی.
بعد از مزمور:
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
پنج شنبه، دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس
تروپاريون ؛
ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان
را به جان ما عطا فرماید!
كونتاكيون ؛
ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی
رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا
زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو
تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
(اشعيا 58:
1-11)
خداوند به قديس
اشعیای نبی می گوید: "صدای خود را بلند كن- دريغ نكن، و گناهان قوم مرا
نکوهش كن" (اشعيا
.(1: 58آنها چه کردند؟
"آنها مرا مى طلبند ... آنها می خواهند به خدا تقرب جويند"( اشعيا.2: 58). اما آیا
گناهی در این امر وجود دارد؟ به هر حال ، این همان کاری است که آنها
باید انجام دهند. بله ، آنها باید ، اما نکته این است که آنها این کار
را آنطور که باید انجام نمی دهند. آنها انتظار دارند که با یک روزه
دارى به موقع به مطلوب خود برسند و به کارهای راستى و محبت اهمیت نمى
دهند. خداوند می گوید ، روزه دارى مورد پسند من است ، اما این زمانی
است که ايشان با فروتنی بدن خود ، جرایم را ببخشند ، بدهی ها را ببخشند
، گرسنه ها را سیر کنند ، افراد رانده شده را به خانه خود آورند و
برهنه ها را بپوشانند.
وقتی همه اینها
در طول روزه داری انجام شود ، طلب كردن من و تقرب به من موفقیت آمیز
خواهد بود. "آنگاه نور تو مانند سپیده دم آشکار خواهد شد ... و جلال
خداوند تو را همراهی می کند. آنگاه دعا خواهى كرد، و خداوند خواهد
شنيد. و استغاثه خواهی نمود ، و او خواهد گفت: اينجاهستم! ... و خداوند
تو را همیشه رهنما خواهد بود »(اشعیا 58: 8-9 ، 11).
