دعاى روزانه

 

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

 مزمور٣٨؛

ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما. زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است. در جسد من به سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به سبب خطای خودم سلامتی نی. زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین تر شده. جراحات من متعفن و مقروح شده است، به سبب حماقت من. به خود می پیچم و بی نهایت منحنی شده ام. تمامی روز ماتم کنان تردد میکنم. زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. من بی حس و بینهایت کوفته شده ام و از فغان دل خود نعره می زنم. ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تو است و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. دل من می طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می ایستند و خویشان من دور ایستاده اند. آنانی که قصد جانم دارند دام می گسترند و بد اندیشانم سخنان فتنه انگیز می گویند و تمام روز حیله را تفکر می کنند. و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند. و مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و کسی که در زبانش حجتی نباشد. زیرا که ای خداوند انتظار تو را می کشم. تو ای یهوه خدایم جواب خواهی داد. چونکه گفته ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند. زیرا که برای افتادن نصب شده ام و درد من همیشه پیش روی من است. زیرا گناه خود را اخبار می نمایم و از خطای خود غمگین هستم. اما دشمنانم زنده و زور آورند و آنانی که بی سبب بر من بغض می نمایند بسیاراند. و آنانی که به عوض نیکی به من بدی می رسانند. برمن عداوت می ورزند زیرا نیکویی را پیروی میکنم. ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش. و برای اعانت من تعجیل فرما ای خداوندی که نجات من هستی.

بعد از مزمور: 

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

سه شنبه، دعا به قديس يحيى تعميد دهنده

تروپاريون ؛

یاد و خاطر پارسایان شایان ستایش است، اما تو ای پیشگام، به شهادت خودِ خداوندگار، پسندیدۀ او هستی. تو بزرگترین نبی معرفی شدی زیرا او را که از قبل درباره‌اش نبوت کرده بودند، در آب تعمید دادی. از این رو، پس از آنکه برای راستی جنگیدی و رنج کشیدی، به آنانی که در قبرها بودند، انجیل خدای جسم‌ شده را اعلان نمودی، خدایی که گناه از جهان برمی‌گیرد و رحمت عظیم خود را شامل حال ما می‌گرداند.

 

كونتاكيون ؛

ای نبی خدا و پیشگام فیض، سر تو همچون مقدس‌ترین گُل رز از زمین شکوفه زده. هر آینه شفا یافتیم، زیرا تو مانند گذشته، جهان را به توبه وعظ می‌کنی.

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

  

( روميان.8 :2-13 ؛ متی 10 :16-22 )

 «کسی که تا آخر صبر کند، نجات خواهد یافت» ( متی 10 :22 ). آیا چیزی برای تحمل کردن داریم؟ هیچکس در این زمینه کم ندارد. میدان صبر برای همه گسترده است;  بنابراین، نجات در نوک انگشتان ما است. همه چیز را تا آخر تحمل کنید، نجات خواهید یافت. با این حال، باید ماهرانه تحمل کرد، در غیر این صورت می توانید تحمل کنید و هیچ سودی نخواهید داشت.

 اول، ایمان مقدس را رعایت کنید و طبق ایمان زندگی بی عیب و نقص داشته باشید. هر گناهی که اتفاق می افتد، فوراً آن را با توبه پاک کنید.

 دوم، هر آنچه را که باید تحمل کنید، از دست خدا بپذیرید، با قاطعیت به یاد داشته باشید که هیچ چیز بدون اراده خدا اتفاق نمی افتد.

 سوم، با اعتقاد به این که هر آنچه از جانب خداوند می آید و برای صلاح روح ما فرستاده شده است، از صمیم قلب برای همه چیز خدا را شکر کنیم، هم برای غم ها و هم برای آسایش شکرگزاری کنیم.

 چهارم، غم و اندوه را به خاطر رستگاری عظیم آن دوست بدارید و در خود تشنگی برای آن برانگیزید، چون نوشيدنى اى، هرچند تلخ، اما شفابخش.

 پنجم، به خاطر داشته باشید که وقتی مشکلی پیش بیاید، آن را مانند لباس های کهنه دور نمی اندازید. باید منتقل شود. یا مانند یک مسیحی آن را تحمل کنید یا نه مانند یک مسیحی، باز هم تحمل آن اجتناب ناپذیر است. پس بهتر است به شیوه مسیحی تحمل کنیم. غر زدن دردسر را برطرف نمی کند، بلکه فقط آن را سنگین تر می کند. و اطاعت متواضعانه در برابر قضایای عنایت الهی و خشنودی، بار مشکلات را برمی دارد.

 ششم، خود را در حالت ایستاده و نه در چنین بدبختی درک کنید - بدانید که اگر خداوند می خواست با شما به طور کامل برخورد کند، پس باید چنین مشكلى برای شما ارسال می شد.

 هفتم، بیش از همه دعا کنید، و خداوند مهربان به شما نیروی روحی عطا خواهد کرد، که در آن، در حالی که دیگران از مشکلات شما شگفت زده می شوند، به نظر شما می رسد که چیزی برای تحمل کردن وجود ندارد.

 

 

 

 "خود را پایین تر از دیگران بدانیم" به چه معناست؟

 درمان هواى نفس معمولاً در مراحل انجام می شود. چگونه فروتنی را بدست آوریم؟  توصیه معمولی که از قديسين گرفته می شود این است: «خودت را از همه بدتر بدان».  نصیحت درست است، اما این در حال حاضر حالت فیض است، به عنوان توصیه برای مسیحیان تازه کار مناسب نیست. علاوه بر این، برای آنها خطرناک است.  بالاخره آدم از روی بیهودگی می تواند خود را بزرگترین گناهکار بداند و بگوید من یک گناهکار معمولی نیستم، یک گنهكار بزرگ هستم! بنابراین، می‌توانیم مراحل زیر را برای به دست آوردن فروتنی پیشنهاد کنیم:

 1. خود را رایج‌ترین گناهکار بدانید.

 2. متوجه گناهان دیگران نباشید، به گناهان خود نگاه کنید. خودتان را با دیگران مقایسه نکنید و دیگران را قضاوت نکنید.

 3. برای اجرای احکام خدا با غیرت تلاش کنید. در عین حال، پی بردن به عجز و ناتوانی خود و فریاد کمک به درگاه خداوند، می تواند به این حقیقت منتهی شود که خداوند فیض دیدن وضعیت روحانى واقعی خودمان و فروتنی را عطا می کند.

 

درس روز

 

 یکی از بزرگان گفت: آفریدگار به ما دو گوش و فقط یک دهان داد تا نصف مقدار گوش دادن حرف بزنیم.