دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان
مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٣٨؛
ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.
زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است. در جسد
من به سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به سبب خطای خودم سلامتی
نی. زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین تر
شده. جراحات من متعفن و مقروح شده است، به سبب حماقت من. به خود می
پیچم و بی نهایت منحنی شده ام. تمامی روز ماتم کنان تردد میکنم. زیرا
کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. من بی حس و بینهایت
کوفته شده ام و از فغان دل خود نعره می زنم. ای خداوند تمامی آرزوی من
در مد نظر تو است و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. دل من می طپد و
قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. دوستان و رفیقانم از
بلای من برکنار می ایستند و خویشان من دور ایستاده اند. آنانی که قصد
جانم دارند دام می گسترند و بد اندیشانم سخنان فتنه انگیز می گویند و
تمام روز حیله را تفکر می کنند. و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم
که دهان خود را باز نکند. و مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و کسی که در
زبانش حجتی نباشد. زیرا که ای خداوند انتظار تو را می کشم. تو ای یهوه
خدایم جواب خواهی داد. چونکه گفته ام مبادا بر من شادی نمایند و چون
پایم بلغزد بر من تکبر کنند. زیرا که برای افتادن نصب شده ام و درد من
همیشه پیش روی من است. زیرا گناه خود را اخبار می نمایم و از خطای خود
غمگین هستم. اما دشمنانم زنده و زور آورند و آنانی که بی سبب بر من بغض
می نمایند بسیاراند. و آنانی که به عوض نیکی به من بدی می رسانند. برمن
عداوت می ورزند زیرا نیکویی را پیروی میکنم. ای خداوند مرا ترک منما.
ای خدای من از من دور مباش. و برای اعانت من تعجیل فرما ای خداوندی که
نجات من هستی.
بعد از مزمور:
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
سه شنبه، دعا به قديس يحيى تعميد دهنده
تروپاريون ؛
یاد و خاطر پارسایان شایان ستایش است، اما تو ای
پیشگام، به شهادت خودِ خداوندگار، پسندیدۀ او هستی. تو بزرگترین نبی
معرفی شدی زیرا او را که از قبل درباره‌اش نبوت کرده بودند، در آب
تعمید دادی. از این رو، پس از آنکه برای راستی جنگیدی و رنج کشیدی، به
آنانی که در قبرها بودند، انجیل خدای جسم شده را اعلان نمودی، خدایی
که گناه از جهان برمی‌گیرد و رحمت عظیم خود را شامل حال ما می‌گرداند.
كونتاكيون ؛
ای نبی خدا و پیشگام فیض، سر تو همچون مقدس‌ترین گُل رز از زمین شکوفه
زده. هر آینه شفا یافتیم، زیرا تو مانند گذشته، جهان را به توبه وعظ
می‌کنی.
انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين
( روميان.10
:11–11
:2 ؛ متی 11
:16–20 )
خداوند می گوید آنانى که به انجیل گوش نمی دهند مانند
کسانی هستیم که برایشان آهنگ های شاد خوانده می شود و آنها نمی رقصند. آواز غمگین می خوانند و آنها گریه نمی کنند. شما نمی توانید کاری براى آنها انجام دهید. آنها
(واعظان) ملكوت آسمان را وعده می دهند، روشن و شاد، اما ما حرکت نمی
کنیم، انگار که به ما نمی گویند. آنها با داورى نهايى و عذاب های بی پایان به ما هشدار
می دهند ، اما ما نگران نیستیم، گویی نمی شنویم. تمام حواس حفظ خود
واقعی را از دست داده است. ما مانند پیروان، مستقیم به سوی تباهی هدایت می شویم و
هیچ نگرانی برای سرنوشت خود نداريم. آنها دستانشان را پایین مى
اندازند، غرق در ناامیدی مى شوند: چه خواهد شد، چه خواهد شد!
این موضع ماست!
آیا به همین دلیل نيست که خودکشی بسیار رایج است؟
و این ثمره آموزه های جاری و دیدگاه های جاری در مورد
انسان و اهمیت اوست! پیشرفت شما اینجاست! اینجا روشنگری می آید! بهتر است کاملاً نادان باشید و با ترس از خدا روح خود
را نجات دهید تا اینکه به عنوان فردی روشن بین، رفته و برای همیشه هلاک
شوید و تا آخر عمر هرگز به یاد نیاورید که پس از مرگ چه خواهد شد.
از کلام خدا که هم ملکوت آسمان و هم جهنم را تعریف
می کند، حتی یک نقطه هم جا نمی‌ماند: همه چیز همانطور که نوشته شده
خواهد بود. این را به عنوان موضوعی که شخصاً به شما مربوط می شود،
جدی بگیرید و به اندازه قدرت و زمانی که برایتان باقی مانده از خود
مراقبت کنید.
