دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور٣؛ 

 ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند. بسیاری برای جان من می گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» لیکن تو ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من. به آواز خود نزد خداوند می خوانم و مرا از کوه مقدس خود اجابت مینماید. و اما من خسبیده، به خواب رفتم و بیدار شدم زیرا خداوند مرا تقویت می دهد. از کرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته اند. ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا برهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی. نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو میباشد.

بعد از مزمور :

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

دوشنبه، دعا به میکائیل مقدس و تمام فرشتگان

تروپاريون ؛

ای فرمانده تمامی لشکریان آسمان، ما نالایقان بی‌وقفه از تو استدعا می‌کنیم که ما را با سپر دعاهایت در برگیری و زیر بالهای جلال روحانى خود بپوشانی. ما در برابر تو افتاده، فریاد می‌زنیم: «از ما در برابر تمامی آسیب ها محافظت کن، ای سرور قدرتهای آسمان!»

 

كونتاكيون ؛

شما، ای سروران و رهبران لشکر خدا، ای خادمین جلال الهی و راهنمایان بشر، بطلبید هر آنچه را که برای ما نیکوست، و برایمان رحمتی بی‌کران بطلبيد، ای فرمانده لشکرهای آسمانی.

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

  

(اول قرنتیان 9: 2-12 ؛ متی 18: 23-35)

خداوند مثل دو بدهکار را با این کلمات به پایان رساند: "به همينطور پدر آسمانی من نيز با شما رفتار خواهد نمود، اگر هر یک از شما خطاهاى برادر خود را از دل نبخشد" (متی 18: 35). به نظر می رسد که چیز کمی لازم است: ببخش و بخشیده می شوی؛ و هنگامی که او بخشیده شود، مورد رحمت نيز قرار می گیرد؛ و هنگامی که او مورد رحمت قرار گيرد ، در تمام گنجينه هاى رحمت سهيم مى شود. بنابراین، اینجا نجات است ، و بهشت ​ و سعادت ابدیست. و يك چنین کسب بزرگی برای چنین چیز کوچکی که ما می بخشیم! ..

بله ،چيز كمى، اما برای غرور ما هیچ چیز سخت تر از بخشش نیست. برخی آزارهای ناخواسته، مخفیانه بر ما وارد مى شود، به طوری که هیچ کس نمی بیند، ما شاید ببخشیم؛ اما کمی حساس تريم ، ولى در جمع ، حداقل نگوييد: چيزى براى بخشيدن وجود ندارد. چه بخواهید یا نخواهید وضعيتى وجود دارد، اما نمی توانید نارضایتی خود را ابراز کنید - و سکوت می کنید: اما زبان ساکت است ، ولى قلب صحبت می کند و نقشه های بد می كشد. اگر مشکل را كمى بالاتر ببريد، هیچ خويشتن دارى وجود ندارد: نه شرم، نه ترس، نه ضرر، هیچ چیز مانع نمی شود. كسى كه به جوش مى آيد باعث می شود شخصى دیوانه به نظر برسد، و کسی که تسلیم آن می شود شروع به حصار بيهوده می کند.

افرادی که بیشتر در معرض چنین بدبختی هایی هستند، هرچه به اصلاح متمدن تر، و حساسیت بیشتری نسبت به توهین داشته باشد، کمتر می بخشند. در ظاهر، رابطه گاهی اوقات هنوز برقرار است ، اما در درون یک شکاف قطعى وجود دارد. در همین حال ، خداوند از ما می خواهد که با تمام وجود ببخشيم.

 

 

درس روز

 

یک روز حکیمى شاه را ملاقات کرد.

شاه از او پرسيد: حال از کجا می آيى؟

حکیم پاسخ داد: "از جهنم."

شاه تعجب کرد: و تو آنجا چه كار داشتى؟

حکیم توضیح داد: "من به آتش احتیاج داشتم. پرسیدم آیا آنها به من آتش می دهند. اما رهبر آنها به من گفت که آنها آتشى آنجا نگه نمى دارند. تعجب کردم پرسيدم: چطور ممکن است؟ و او به من پاسخ داد: " به تو می گویم ، اینجا آتشی وجود ندارد ، هرکسى كه به اينجا مى آيد، با آتش خود می آید."