دعاى روزانه

 

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور٨٨؛ 

ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام. آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در تاریکی.

بعد از مزمور: 

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

پنج شنبه، دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس

 

تروپاريون ؛

ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان را به جان ما عطا فرماید!

 

كونتاكيون ؛

ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

"ترس از خداوند، تنفر داشتن از بدى و ناراستى است" (امثال 8: 13). اما اگر نفرت داشته باشد ، آنها را دور خواهد راند. اگر او آنها را دور کند ، روح از آنها پاک می شود و بنابراین در برابر خداوند به درستى ظاهر می شود. و این همه آن چیزی است که اکنون با چنین نگرانی به دنبال آن هستیم.

بنابراین ، ترس از خدا را در خود بازگردانید و از آن حمایت کنید ، و قدرتمندترین وسیله را برای خود-درمانى خواهید داشت. ترس از خداوند به شما اجازه گناه نمی دهد ، و او شما را مجبور به انجام هر کار خوب در هر زمان می کند. و فرمان تو محقق خواهد شد: "از بدى اجتناب نما و نیکی کن" (مزمور 34: 14) ، که نبى به کسانی که بدنبال زندگی واقعی هستند می دهد.

چگونه می توان به ترس از خدا رسید؟ جستجو کنید و پیدا کنید. در اینجا غیرممکن است که گفت: این و آن را انجام دهید؛ ترس از خدا یک احساس روحانی است ، که به طور پنهانى در قلب از تبديل صورت او به خدا درك می شود. مراقبت و تعمق به شما کمک می کند ، و به این احساس فشار می آورد. اما اين با عمل از جانب خداوند داده شده است. به عنوان عطيه به دنبال آن باشید و به شما اعطا می شود. و هنگامی که داده شد ، فقط به طور ضمنی از او اطاعت کنید: او تمام گناهان شما را اصلاح خواهد کرد.

 

 

مبانى ارتدوكس

شورای ازلى تثلیث اقدس، تامل خدا از ازليت در تصاوير جهان "آینده" است. "آینده" در ذهن انسان است، چون خدا خارج از زمان است، گذشته و آینده ای ندارد. پدران مقدس خاطرنشان می کنند که از آنجایی که خدا دانای مطلق است، حتی قبل از اینکه جهان را بیافریند، همه رویدادهای آن را در نظر داشت.

 تعبیر «شوراى ازلى تثلیث اقدس» را نمی توان به این معنا درك كرد که اشخاص الهی در میان خود بحث می کنند... خدا یکی است و یک حرکت واحد از اراده دارد، یک عمل واحد. باز هم، او همه چیز را از ازل می‌داند، و نیازی به جست‌وجو در تأملات برای نتيجه گيرى هاى قطعى، برای پاسخ به سؤالات معین ندارد.

 آیکون "تثلیث اقدس" از قدیس آندری روبلوف به طور نمادین شورای ازلى اشخاص الهی را به ما منعکس می کند.

 

توصيه عملى

چگونه با راهبان تماس برقرار کنیم؟

 رهبانیت یک امر مقدس یا عنوان افتخاری نیست، بلکه شکل خاصی از خدمت به خداست، و نذر تجرد، اطاعت و عدم تملک دارد. خطاب به راهبان- برادر، خواهر ، طبق سنت - گفتن پدر، مادر  صحیح است. راهبان اعظم صومعه زنان را اَبِس (abbess)، و راهبان اعظم صومعه مردان را اَبِت(abbot) می نامند.

 ابس حق دارد صلیب سینه ای بپوشد و بر این اساس، حق برکت دادن به دیگران را دارد: « مادر ابس (یا «مادر»)، برکت بده! » برخلاف کاهن، ابس با صلیب سینه ای برکت می دهد، و شما باید آن را ببوسید، نه دست او را.

 هنگام خطاب به راهبان، به خاطر داشته باشید که ممکن است همه آنها از برکت ارتباط با زائران برخوردار نباشند، پس اگر با شما صحبت نکردند، خجالت نکشید.

 کتاب «به پناهگاه آرام»، هگومن بوریس (دولژنکو) را توصیه می شود. کتاب بسیار حکیمانه است، به زبانی ساده و واضح نوشته شده است، این کتاب داستانی درباره واقعیت های مدرن زندگی رهبانی است. (کتاب مذکور به زبان فارسی موجود نیست)

 

درس روز

"من تو را ترک نکردم"

  بگذارید یک داستان را برایتان تعریف کنم.  پیرمردی در بیابانی ساکت زندگی می کرد.  ظاهرا شیاطین به او حمله کردند و شروع به بیرون کشیدن او از خانه کردند تا او را به کلی از صحرا بیرون کنند.  خود پیر شروع به مبارزه با آنها کرد، اما آنها بر او غلبه کردند و او را به سمت در کشاندند.  کمی بیشتر تلاش کردند و داشتند او را بیرون می انداختند.  پیر با دیدن مصیبت بزرگ، فریاد زد: «خداوندا، عیسی مسیح!  چرا من را ترک کردی!  کمکم کن، پروردگارا!" به محض این که او ندا داد، خداوند بلافاصله ظاهر شد و شیاطین را بیرون کرد و به پیر گفت: «من تو را ترک نکردم.  اما از آنجایی که مرا صدا نکردی، بلکه فکر کردی که خودت با دشمنانت مقابله کنی، شروع به کمک نکردم.  شما مقصر هستید که به خودتان متکی هستید.  مرا صدا کن، و همیشه کمکی آماده به تو خواهد رسید.»  پس از گفتن این، خداوند ناپدید شد.  پس از روشن ساختن پیر، این حادثه به همه ما درسی می دهد که با دعواهای ذهنی خود در افکار نفسانی غرق نشویم، بلکه بلافاصله با دعایی علیه آنها به درگاه خداوند متوسل شویم.