دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٦٣؛
ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را خواهم طلبید. جان من تشنه تو
است و جسدم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی آب. چنانکه در قدس بر تو نظر
کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم. چونکه رحمت تو از حیات نیکوتر
است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. از اینرو تا زنده هستم تو را
متبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام تو خواهم برافراشت. جان من
سیر خواهد شد چنانکه از مغز و پیه. و زبان من به لبهای شادمانی تو را
حمد خواهد گفت، چون تو را بر بستر خود یاد می آورم و در پاسهای شب در
تو تفکر می کنم. زیرا تو مددکار من بوده ای و زیر سایه بالهای تو شادی
خواهم کرد. جان من به تو چسبیده است و دست راست تو مرا تایید کرده است.
و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو
خواهند رفت. ایشان به دم شمشیر سپرده می شوند و نصیب شغالها خواهند شد.
اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هرکه بدو قسم خورد فخر خواهد نمود.
زیرا دهان دروغگویان بسته خواهد گردید.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
چهارشنبه، صلیب مقدس و حیات‌بخش
تروپاريون ؛
ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا كن که
مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و به‌خاطر صلیب خویش، مسکن
خود را حفظ فرما.
كونتاكيون ؛
همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، رحمت عطا فرما به کسانی که
به نام تو خوانده شده‌اند. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش شادمان
گردان، با اِعطای نشانِ شکست‌ناپذیر، آن اسلحۀ صلح خویش، ایشان را بر
دشمنانشان پیروز گردان.
انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين
(اول
قرنتیان 5: 9- 6: 11 ؛ متی 13: 54-58)
ناصری ها به سخن خداوند اعتقاد نداشتند ، زیرا در حالی که در میان آنها
زندگی می کرد ، او در مقام ظاهری خود دارای اربابی جذاب و نمايشگر نبود
که احترام غیر ارادی را برانگیزد. آنها می گفتند ما می دانیم او کیست؛
هیچ چیز خارق العاده ای در او وجود ندارد. با این حال ، این امر باعث
نشد که خداوند ظاهر برجسته ای به خود بگیرد، اما هميشه او خود در ظاهرى
بسیار ساده ماند ، و رسولان به همان شيوه رفتار کردند ، و سپس همه
پیروان و مقلدان واقعی آنها همين گونه بودند. چرا این چنین است؟ زیرا
غیرممکن است که چنین درخشندگی بیرونی که کاملاً با نور زندگی در مسیح
عیسی مطابقت داشته باشد ، اختراع شود. و تأييد شده است که بهتر است
ظاهر آخرین بها را حفظ کنیم تا درون را به خودی خود مسدود نکند. کسی که
چشم دارد مستقیماً به این دومی نگاه می کند ، بدون اینکه توجه خود را
به اولى متوقف کند. قديس پولس رسول این را چنین بیان کرد: "ما این گنج
را در ظروف خاكى حمل می کنیم" (دوم قرنتیان 4: 7).
اگر به ظاهر بيرونى چهره هایی که در حال حاضر برای آنها احترام می
گذاریم و در دعاهایمان آنها را می خوانیم نگاه کنیم ، چشم های خود را
باور نمی کنیم: آنها بسیار ساده بودند. اما حتی در حال حاضر ، کسی که
می آموزد زندگی در مسیح عیسی چیست ، ظاهر بیرونی را بیرون می اندازد و
تماما به درون می چرخد. به همین دلیل است که اولی خود به خود سقوط می
کند ، در حالی که دومی بالا می رود و رشد می کند. حتی برای بسیاری از
افراد اتفاق می افتد که هیچکس حتی متوجه این ربوبیت درونی نمی شود و نه
حتی کسی که آن را در اختیار دارد. چشم انسان شر است ؛ واقعاً خوب نشان
داده نمی دهد مادامى که مى تواند به او آسیب مى رساند.
