Πολλοί ευσυνείδητοι αδελφοί ανάμεσα στον λαό του Ιεχωβά αναρωτήθηκαν αν είναι σωστό οι Χριστιανοί να έχουν γάτες για κατοικίδια. Αυτό είναι σοβαρό θέμα ζωής και θανάτου, αφού το να γίνουμε αιτία να σκανδαλιστεί ένας αδελφός μας, για τον οποίο ο Ιησούς Χριστός πέθανε, είναι καλύτερα να δέσουμε πέτρα στον λαιμό μας και να πέσουμε στην θάλασσα.

Πρώτα ας αναλογιστούμε τι συμφωνούν οι πλείστοι λόγιοι των Ελληνικών Γραφών όσον αφορά τον προσδιορισμό της γάτας: Σύγχρονη γάτα με όλα τα θηριώδη χαρακτηριστικά και συμπεριφορά που έχει το είδος των αιλουροειδών.  Για το θέμα αυτό η Γραφή χρησιμοποιώντας την  Ελληνική γλώσσα μας δείχνει πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι η βασική φύση των γατών είναι μοχθηρότητα ή θηριώδης όπως ο Σατανάς ο Διάβολος. Η Αγία Γραφή μας λέει ότι ο Σατανάς "ως ΛΕΩΝ" τριγυρίζει για να καταπιεί κάποιον άνθρωπο. Είναι ο "Όφης ο Αρχαίος" ο "μεγάλος Δράκοντας". Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που οι Πιστοί Αφιερωμένοι Υπηρέτες του Ιεχωβά πρέπει να χρησιμοποιούν την Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή τους και να φτάσουν στα σωστά συμπεράσματα και κατανοήσουν γιατί οι γάτες δεν είναι κατάλληλες για τους Χριστιανούς. Συλλογιστείτε τα πιο κάτω γεγονότα με ανοικτό μυαλό:

1) Η λατρεία των γάτων στην αρχαία Αίγυπτο, ήταν πολύ συνηθισμένη, όπου λατρεύονταν σαν θεότητες. Μάλιστα έχουν βρεθεί ταριχευμένες γάτες σε τάφους των Φαραώ.  Σαν Χριστιανοί πρέπει να "φυλασσόμαστε από τα είδωλα" και την "λατρεία άλλων θεών". Τέτοια κακή επιρροή μπορεί να οδηγήσει στην ειδωλολατρία και σαν αποτέλεσμα να "λυπήσουμε το πνεύμα" του Ιεχωβά. Άλλωστε η υπερβολική αγάπη που τρέφουν πολλοί για τις γάτες τους, αγγίζει τα όρια της ειδωλολατρίας!

2) Οι γάτες πιθανόν να ήταν παρούσες στο πάρτι γενεθλίων του Ηρώδη όπου αποκεφαλίστηκε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, μια και αυτά τα ζώα πάντοτε μαζεύονται για να φάνε από τα απομεινάρια των ανθρώπινων εορτών. Σίγουρα και εμείς σαν πιστοί Χριστιανοί, δεν θα θέλαμε την συντροφιά τέτοιων ζώων, όπου χωρίς αμφιβολία είναι μια κακή επιρροή, έχοντας πάντα υπόψιν ότι "φθείρουσι τα καλά ήθη οι κακές συναναστροφές". Το να προσκαλέσουμε της γάτες στο σπίτι μας μπορεί να μας οδηγήσει στην ίδια αποδοκιμασία που ένιωθε ο Θεός για το πάρτι όπου αποκεφαλίστηκε ο Ιωάννης, στο οποίο υπήρχαν οι γάτες. Σίγουρα δεν θα αποδοκιμάζαμε και εμείς της γάτες με τον  ίδιο τρόπο που το κάνει ο Θεός;

3) Σε όλη την ιστορία και ειδικά στον μεσαίωνα, οι γάτες αναγνωρίζονταν σαν ζώα που φιλοξενούσαν δαίμονες στον σώμα τους. Έχοντας το ιστορικό γεγονός της δίκης Των Μαγισσών του Σάλεμ το 1600, η γάτες ταυτίζονται με την δαιμονική λατρεία, και αποκρυφισμό. Άρα μπορούμε εμείς οι πιστοί υπηρέτες του Θεού να έχομε επαφή με τέτοια ζώα και κατ’ επέκτασιν με τον ίδιο τον Σατανά, "των Θεό αυτού του συστήματος πραγμάτων;  Θα θέλαμε να γίνουμε αντικείμενα επιρροής, ακόμα και να δεχτούμε την πιθανή επίθεση δαιμόνων; Σίγουρα όχι!

4) Πουθενά στην Γραφή η γάτες δεν αναφέρονται με ευνοϊκό τρόπο. Στην πραγματικότητα είναι μικρά αιλουροειδή, σαν τα λιοντάρια που χρησιμοποιούσε ο Σατανάς για να καταβροχθίζουν τους πιστούς χριστιανούς στης ρωμαϊκές αρένες. Ακόμα και ο ίδιος ο Θεός έκλεισε τα στόματα των λιονταριών στην εποχή του Δανιήλ, όταν ρίχτηκε στον λάκκο των λεόντων, για να μην τον καταβροχθίσουν. Σίγουρα η μικρές σπιτογάτες δεν είναι λιοντάρια, αλλά όμως ανήκουν στην ίδια καταραμένη οικογένεια των αιλουροειδών, όπου ο Διάβολος την έχει χρησιμοποιήσει επανειλημμένα, καθ’ όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, στο να τρώνε Χριστιανούς. Έτσι λοιπόν θα ήταν σοφό να είχαμε στην κατοχή μας τέτοιο ζώο; Πιστεύετε ότι αν μια γάτα ήταν μεγαλύτερη από εσάς, θα σας άφηνε να ζήσετε;  Επιπρόσθετα με το να έχομε στο σπιτικό μας γάτα, με την στάση μας αυτή θα δείχναμε ότι δεν καταδικάζουμε τα φαύλα έργα αυτού του ζώου, που έχουν καταγραφή στην Αγία Γραφή και στην ανθρώπινη ιστορία. Η Γραφή μας λέγει ξεκάθαρα ότι ο λαός του Θεού "δεν είναι μέρος του κόσμου", και δεν θέλουμε να έχουμε συμμετοχή στης αμαρτίες των άλλων.

5) Στην Γραφή φαίνεται καθαρά ότι, ούτε ο Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, Ιώβ, οι Απόστολοι, ακόμα και ο ίδιος ο Χριστός να είχαν ποτέ στην κατοχή τους γάτες. Πιστεύετε ότι αν ο Θεός ήθελε οι δούλοι του να έχουν γάτες, δεν θα υπήρχε έστω και ένα παράδειγμα πιστού ανθρώπου με γάτα στην Αγία Γραφή; Οι δούλοι του Θεού στην Αγία Γραφή, δεν ήθελαν να είναι σαν τους  ειδωλολάτρες της εποχής τους που δεν τους ενδιέφερε το πώς έβλεπε ο Θεός την κατοχή τέτοιου ζώου. Έτσι σε αρμονία με το παράδειγμα των αρχαίων προφητών, δεν αρμόζει στους Χριστιανούς σήμερα να έχουν γάτες.

6) Τέλος οι γάτες είναι ακάθαρτα ζώα. Εντρυφούν σε ακάθαρτες συνήθειες, όπως το γλείψιμο ακατάλληλων μερών του σώματός τους, τρώνε νεκρά ζώα με το αίμα τους, κλέβουν φαγητό από το τραπέζι, επιδίδονται σε αχαλίνωτο σεξ, χωρίς τα δεσμά του γάμου, πολλές φορές εμπλέκονται και σε όργια, ουρούν στο πάτωμα και χρησιμοποιούν παραισθησιογόνο φυτό για να  αλλάξουν τη διάθεσή τους. Όλα αυτά είναι έργα της σάρκας που καταδικάστηκαν από τον απόστολο Παύλο. Η Γραφή δείχνει καθαρά ότι "ούτε πόρνοι… ούτε κλέφτες θα κληρονομήσουν την βασιλεία". Επιπρόσθετα ο Παύλος μας παροτρύνει να σταματήσουμε να έχουμε συναναστροφή με τους ακάθαρτους. Πρέπει να αποφεύγουμε "κάθε μολυσμό σαρκός και πνεύματος". Αν και εδώ αρχικά μιλά για χριστιανούς που έπεσαν σε αμαρτία, δεν υπάρχει λόγος να μην οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι αυτή η εμπνευσμένη βιβλική αρχή μπορεί να εφαρμοστεί και στην συναναστροφή με της γάτες. Η ακαθαρσία, δεν είναι ακαθαρσία σε όλες τις μορφές της; Ή θα βάλουμε κριτήρια και στην ακαθαρσία, για το ποια είναι αποδεκτή και ποια όχι; Η ακαθαρσία είναι πάντα ίδια, σε κάθε μορφή της, είτε από ανθρώπους, είτε από ζώα. Η ακαθαρσία καταδικάζεται από τον Ιεχωβά, και το γεγονός ότι ο Παύλος δεν έκανε διάκριση στην συναναστροφή των σπιτόγατων, αποδεικνύει πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι οι πιστοί Χριστιανοί πρέπει να αποφεύγουν τέτοια ζώα. Γιατί ο Ιησούς Χριστός, στο παράδειγμά του με τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι, χρησιμοποίησε σκυλάκι, και όχι γάτα; Δεν είναι προφανές, ότι ούτε διανοήθηκε τη σκέψη, ότι είναι δυνατόν ένας πιστός άνθρωπος, να ανέχεται κάτω από το τραπέζι του ένα τέτοιο ακάθαρτο ζώο;

Δεν είμαστε ευγνώμονες με το νέο φως που μας έρχεται από την οργάνωση του Θεού; Έχομε το παράδειγμα μιας αδελφής στην Ιταλία που απαλλάχτηκε από τους γάτους της και νιώθει πιο ευτυχισμένη τώρα, γιατί η φροντίδα των γάτων της, της έπαιρνε αρκετό χρόνο. Τώρα αφιερώνει αυτό τον χρόνο για να κάνει σκαπανικό. Επίσης ένας αδελφός στην Ιαπωνία είπε: "Είμαι ευγνώμονας που ο Θεός με ελευθέρωσε από το βάρος του να έχω στην κατοχή μου γάτα. Ελπίζω όλη οι αδελφοί να κατανοήσουν πως ο Διάβολος χρησιμοποιεί της γάτες για να μας διαφθείρουν και να μας αποσπάσουν την προσοχή μας από το έργο κηρύγματος" (Ματθ. κδ. 14) Τι θαυμάσια παραδείγματα πιστότητας!

Σκεφθείτε, πόσο χρόνο χρειάζεται η φροντίδα μιας γάτας! Γιατί κατά την Αγία Γραφή "ο δίκαιος επιμελείται τη ζωή του ζώου του". Και δεν θα άρμοζε σε έναν Χριστιανό, να έχει μία γάτα, την οποία δεν φροντίζει σωστά. Θα έπρεπε να της παρέχει καλή, καθαρή και επαρκή τροφή, να μην την αποστερεί, και να φροντίζει για την ιατρική της φροντίδα και τα εμβόλιά της. Κόπος και χρόνος υπερβολικός σε έναν τόσο δύσκολο καιρό σαν τον δικό μας καιρό του τέλους. Είναι δυνατόν οι όσιοι Μάρτυρες του Ιεχωβά, να δαπανούν αυτόν τον πολύτιμο χρόνο, τώρα στον καιρό του τέλους, στη φροντίδα της γάτας "της φθειρόμενης", αντί να φροντίσουν για την αιώνια σωτηρία των συνανθρώπων τους; Εάν είχαν όλον αυτόν τον χρόνο ελεύθερο στη διάθεσή τους, πόσο δικαιολογημένοι θα ήταν ενώπιον του Θεού, στο να τον ξοδεύουν για ένα τόσο κακοπροαίρετο ζώο, αντί να κάνουν το έργο του Σκαπανέα προς τους καλής θελήσεως ανθρώπους; Και δεν θα έπρεπε οι ώριμοι Πρεσβύτεροι, να συμβουλεύσουν με πνεύμα πραότητας, όποιον αδελφό μας έβλεπαν, να εξακολουθεί να διατηρεί ένα τέτοιο ζώο στο σπίτι του;

Σαν πιστοί ακόλουθοι του Χριστού, γνωρίζουμε ότι μπορούμε στο παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων, να στερήσουμε τον εαυτό μας από τέτοιου είδους περιττές και φθοροποιές σπατάλες. Γνωρίζουμε ότι στο νέο σύστημα ο Θεός θα ανταμείψει τις προσπάθειές μας, αν διακρατήσουμε ακεραιότητα, με το να μας δώσει τότε όσα σήμερα θυσιάζουμε γι' αυτόν. Όταν τότε το λιοντάρι (όπως φυσικά και η γάτα), θα τρώνε άχυρο σαν το βόδι, κατά την Αγία Γραφή, και θα είναι πλέον κατάλληλη συντροφιά για τον λαό του Θεού. Για να μπορέσουμε όμως να απολαύσουμε μια τέτοια θεόδοτη διευθέτηση, πρέπει προετοιμασθούμε από σήμερα, με το να υποτασσόμαστε στην κατεύθυνση του πνεύματός του, μέσω του "Πιστού και Φρόνιμου Δούλου".

 

Κείμενο Η. Χ.