Μάρτυρες του Ιεχωβά: Μια Ιστορία Απογοητεύσεων

	Ελληνικός Παρατηρητής της Εταιρίας Σκοπιά Μια συνεργασία της Ορθόδοξης Ομάδας Δογματικής Έρευνας	Μέθοδοι της Σκοπιάς

Από τις 30 Σεπτεμβρίου έως και τις 3 Οκτωβρίου 1984, έλαβε χώρα μια μοναδική διαδήλωση στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης.

Δεν είναι ασύνηθες να βλέπει κανείς τα μέλη μιας ένωσης να διαδηλώνουν με πανώ εναντίον του εργοδότη τους για να κερδίσουν παραχωρήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ούτε μας προκαλεί έκπληξη όταν κάποιοι ιδεολόγοι διαμαρτύρονται μπροστά σε ένα κυβερνητικό ίδρυμα ή σε κάποια γιγαντιαία εταιρία ή νομικό πρόσωπο σχετικά με κάποια κοινωνική αδικία. Ακόμη και ορισμένοι θρησκευτικοί ακτιβιστές χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο για να στρέψουν την προσοχή της κοινωνίας σε χονδροειδείς παραβιάσεις του θελήματος του Θεού.

Αλλά αυτή η διαμαρτυρία στο Μπρούκλυν ήταν μοναδική. Δεν επρόκειτο για απεργία κάποιας ένωσης ή διαμαρτυρία εναντίον της κυβέρνησης ή της κοινωνίας. Αυτό που συνέβαινε ήταν ότι 50 μέλη ή πρώην μέλη μιας θρησκευτικής οργάνωσης διαδήλωναν με πανώ μπροστά στα κεντρικά γραφεία της. Τα πανώ που κρατούσαν διαλαλούσαν συνθήματα όπως, ‘Παραιτήθηκα απ’ το να κάνω παιδιά’, ‘Η Θρησκεία είναι Παγίδα και Κίνδυνος’, ‘Από το 1884 ως το 1984: Ένας Αιώνας Ψευδοπροφητειών και Καταπίεσης’, ‘ Ο Μεγάλος Αδελφός σας Παρακολουθεί’, ‘50 Χρόνια: Γιατί αποχώρησα’, και ‘Ελεύθερος Μετά από 43 Χρόνια’. Μπροστά από το κτίριο της διοίκησης υπήρχε ένα συμβολικό φέρετρο. Το σύνθημα πάνω του έγραφε: ‘Εδώ Κείται η Ελευθερία Συνειδήσεως: Φονεύθηκε από το Κυβερνών Σώμα’.

Κάποιο απόγευμα ένα μέλος του κυβερνώντος σώματος βρέθηκε ανάμεσα σ’ αυτό το πλήθος, καθώς περπατούσε βιαστικά για να πάει σε κάποιο άλλο κτίριο της Εταιρίας Σκοπιά. Ένας από τους διαδηλωτές κραύγασε: ‘Είσαι κακός άνθρωπος. Θα δώσεις λόγο στον Ιεχωβά’. ‘Γιατί δεν μας Ακούτε; Τι Φοβάσθε;’ Είπε κάποιος άλλος, ενώ μια τρίτη φωνή πρόσθεσε: ‘Είσαι ένας προδότης του ονόματος του Ιησού Χριστού’. Ποια οργάνωση προκαλούσε τέτοια θορυβώδη συνθήματα; Επίσημα ονομάζεται ‘Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά’. Οι περισσότεροι άνθρωποι τη γνωρίζουν με το όνομα ‘Μάρτυρες του Ιεχωβά’, και οι διαμαρτυρόμενοι ήθελαν πάρα πολύ να εκφράσουν τα παράπονά τους.

Μια από τις διαδηλώτριες ήταν η Κατερίνα Γκόλσον. Δεν πήγε στο Κολλέγιο ούτε έκανε σχέδια για κάποια σταδιοδρομία διότι ‘το τέλος ήταν τόσο κοντά’. ‘Μας παρότρυναν σθεναρά να μην παντρευτούμε. Όταν παντρεύτηκα, αποφασίσαμε να μην κάνουμε παιδιά επειδή νομίζαμε ότι το τέλος θα ερχόταν το 1975’.

Ο σύζυγος της Κατερίνας, ο Φρεντ, υπέφερε ακόμη περισσότερες συνέπειες εξαιτίας της συνταύτισής του με την Εταιρία Σκοπιά. Επειδή η οργάνωση απαγορεύει στα μέλη της να εκτελούν στρατιωτική υπηρεσία, δαπάνησε τρία χρόνια στη φυλακή. Κατά ειρωνικό τρόπο, εξέτισε την ποινή του στο ίδιο αναμορφωτήριο που είχε κρατηθεί και ο πατέρας του πριν από 25 χρόνια αφού ως Μάρτυρας του Ιεχωβά είχε κι αυτός φυλακισθεί για την ίδια ακριβώς αιτία.

Όμως, η κύρια αιτία για την απογοήτευση του Φρεντ δεν ήταν το υπόμνημα του εγκληματία που ξαφνικά απέκτησε εξαιτίας αυτής της φυλάκισης. Ως πρεσβύτερος έπρεπε να διαχειρισθεί προβλήματα της τοπικής εκκλησίας. Έτσι, έμαθε ότι ακόμη και συμπρεσβύτεροί του ήταν αναμεμειγμένοι σε ανέντιμες επαγγελματικές πρακτικές και σε ανήθικη διαγωγή. Όπως αναφέρει, ‘Αρχισα να ανακαλύπτω ότι στην πραγματικότητα δεν είμασταν καλύτεροι από τους ανθρώπους έξω από την οργάνωση, όπως νομίζαμε’.

Ένας άλλος άνδρας μίλησε για την συγκλονιστική απόφαση που αναγκάσθηκε να πάρει μεταξύ της θρησκείας του και της ζωής του παιδιού του. Το μωρό του γεννήθηκε με σοβαρή περίπτωση κήλης. Απαιτούνταν άμεση χειρουργική επέμβαση για να σωθεί η ζωή του μωρού, αλλά αυτό προϋπέθετε την χρήση μετάγγισης αίματος. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκονται ότι κάτι τέτοιο αντίκειται στο νόμο του Θεού, και η ποινή αν δεν υπακούσει κάποιος σ’ αυτόν τον κανόνα είναι η απομάκρυνση από την οργάνωση και η απομόνωση απ’ όλους τους φίλους και τα μέλη της οικογένειας που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο συγκλονισμένος κατάκαρδα πατέρας επέλεξε να υπακούσει στο ‘νόμο του Θεού’, και δυο μέρες αργότερα το μωρό του πέθανε.

Άλλα άτομα που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία είχαν ζήσει τον πόνο της βίαιης απομάκρυνσης από την οργάνωση που ονομάζεται ‘αποκοπή’. Η Ντόρις Τόραν είχε αποκοπεί γιατί είχε πάει στην εκκλησία με το σύζυγό της ο οποίος δεν ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα αυτού, τα παιδιά της και τα εγγόνια της δεν της μιλούσαν πλέον, εφαρμόζοντας αυτόν τον απάνθρωπο κανόνα της θρησκείας τους που αποτελεί όνειδος για τον πολιτισμό μας σήμερα. Τι είδους οργάνωση είναι αυτή, που ισχυριζόμενη ότι έχει για ηγέτη της τον Χριστό, απαγορεύει στα παιδιά και στα εγγόνια να ιδούν τη μητέρα και γιαγιά τους ή να μιλήσουν σ’ αυτήν;

Αυτές είναι λίγες μόνο από τις περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν υποστεί βλάβη από τις εκκεντρικές πολιτικές της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να δούμε αυτή τη σκοτεινή πλευρά (της Σκοπιάς) όταν ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά χτυπά το κουδούνι μας ή όταν διαβάζουμε τα προπαγανδιστικά έντυπα της Εταιρίας. Αυτή η αλήθεια κρύβεται έντεχνα πίσω από την εικόνα εντυπωσιακών στατιστικών. Η καθημερινή παραγωγή έντυπης ύλης από την εκδοτική αυτοκρατορία της Σκοπιάς είναι ασύλληπτη και ξεπερνά την παραγωγή όλων των άλλων θρησκειών μαζί!! Καυχώνται ότι έχουν 7.500.000 ενεργά μέλη σε παραπάνω από 230 χώρες και νήσους σε όλο τον κόσμο. Και το καθένα από αυτά τα μέλη δαπανά τουλάχιστον δέκα ώρες το μήνα προωθώντας το άγγελμα της Σκοπιάς και πουλώντας τις εκδόσεις της.

Αυτό που δεν θα σας πουν ποτέ είναι ο αριθμός των ανθρώπων που αποχωρούν απ’ την οργάνωση, πολλοί εκ των οποίων μετά από δεκαετίες πιστής υπηρεσίας. Τα μέλη διαρκώς εναλλάσσονται καθώς νέα μέλη εισέρχονται από τη μπροστινή πόρτα και απογοητευμένα μέλη αποχωρούν από την πίσω. Κάτι παρόμοιο με την περιστρεφόμενη πόρτα ενός καταστήματος από την οποία άλλοι μπαίνουν και άλλοι βγαίνουν. Αν αναλύσει κάποιος τον αριθμό των μελών της Σκοπιάς από τις στατιστικές των νεοβαπτιζομένων σε μια περίοδο δέκα ετών, χρησιμοποιώντας τις ετήσιες εκθέσεις που δημοσιεύονται στα ‘Βιβλία του Έτους’ των Μ.τ.Ι., ανακαλύπτει ένα απίστευτο έλλειμμα. Σε μια τυπική δεκαετή περίοδο, 750.000 έως 950.000 Μάρτυρες εγκαταλείπουν την «κιβωτό της σωτηρίας». Ομολογουμένως, κάποιοι θα έχουν αποκοπεί και άλλοι θα έχουν πεθάνει, αλλά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό τερματίζει τη συνταύτισή του από μόνο του.

Ο Άλφρεντ Μπόκς ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά επί 35 χρόνια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 εγκατέλειψε την εργασία του στην αυτοκινητοβιομηχανία Φόρντ, τέσσερα μόλις χρόνια πριν τη συνταξιοδότητησή του, παραιτούμενος από όλα τα δικαιώματά του ως εργαζόμενος! Αυτός και η σύζυγός του μετακόμισαν στο βόρειο Μίσιγκαν για να συνάξουν ανθρώπους ‘στη βασιλεία’.

Γιατί ο Άλφρεντ έκανε ένα τέτοιο δραστικό βήμα; Όπως και όλοι οι Μάρτυρες εκείνο τον καιρό, πίστεψε ότι ο Αρμαγεδδώνας θα ερχόταν ανυπερθέτως το 1975, εισάγοντας μια νέα παγκόσμια τάξη. Αυτό είχε διδάξει απερίφραστα και ξεκάθαρα η Εταιρία Σκοπιά από τα μέσα της δεκαετίας του 1960. Από αυτό το ολοκαύτωμα θα επιζούσαν μόνο Μάρτυρες με καλή υπόσταση και θα απολάμβαναν τη ‘νέα τάξη’ στη βασιλεία. Φυσικά, το 1975 ήλθε και παρήλθε. Ο Άλφρεντ και η σύζυγός του Μάριον, εξέτασαν λίγο τα πράγματα και έμαθαν ότι αυτή ήταν η τρίτη αποτυχημένη (χρονολογική) προφητεία στην ιστορία της Σκοπιάς. Έκαναν περαιτέρω έρευνα και συνειδητοποίησαν ότι ο Χριστός που αποκαλύπτεται από την Αγία Γραφή δεν ταιριάζει με τον Χριστό που δίδασκε η Εταιρία. Τελικά, αποσυνταυτίσθηκαν από την Οργάνωση.

Ο Άλφρεντ και η Μάριον με κανένα τρόπο δεν αποτελούν μοναδική περίπτωση. Στη διαδήλωση στο Μπρούκλυν Χάϊτς, ένας από τους διαδηλωτές είχε εγκαταλείψει την οργάνωση μετά από 50 χρόνια συμμετοχής του σ’ αυτήν. Μερικοί ήταν πρεσβύτεροι στις εκκλησίες τους. Ένας άλλος είχε δαπανήσει 40 χρόνια και μερικοί άλλοι περισσότερα από 30. Τι είχαν μάθει αυτοί άνθρωποι που τους υποκίνησε να αποχωρήσουν μετά από τόσα πολλά χρόνια;

Η Εταιρία Σκοπιά είναι μια παντοδύναμη οργάνωση που ελέγχει μια κολοσσιαία ακίνητη περιουσία και οικονομικούς πόρους. Κατέχει 23 μεγάλα κτιριακά συγκροτήματα μόνο στην περιοχή του Μπρούκλυν Χάϊτς. Υπέροχα παλαιά κτίρια αγοράζονται τοις μετρητοίς, ανακαινίζονται με εθελοντική εργασία και μετατρέπονται σε περιζήτητες επενδυτικές ευκαιρίες. Η Εταιρία έχει γίνει η μεγαλύτερη κάτοχος ακίνητης περιουσίας στην περιοχή της Νέας Υόρκης. Σε όλο τον κόσμο ανεγείρει τεράστια οικοδομικά συγκροτήματα που χρησιμοποιούνται ως Οίκοι Μπέθελ και τυπογραφικά εργοστάσια, ενώ υλοποιεί ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα ανέγερσης χιλιάδων Αιθουσών Βασιλείας για τη στέγαση των τοπικών εκκλησιών. Είναι αδύνατον να υπολογίσουμε με ακρίβεια τα κεφάλαια που διαθέτει επειδή η Εταιρία κρατάει σαν επτασφράγιστο μυστικό αυτές τις πληροφορίες. Ακόμη και η Εσωτερική Φορολογική Υπηρεσία (των ΗΠΑ) δεν έχει πρόσβαση σ’ αυτά τα στοιχεία, μιας και η Εταιρία εμφανίζεται σαν Θρησκευτική Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση.

Πώς η Εταιρία Σκοπιά έχει αποκτήσει μια τέτοια κολοσσιαία ακίνητη περιουσία και πώς έχει οικοδομήσει αυτή την εκδοτική αυτοκρατορία; Πώς μπορεί να επεκτείνεται με τόσο ταχύ ρυθμό; Η Σκοπιά ισχυρίζεται ότι η επέκτασή της αποτελεί απόδειξη της ευλογίας του Θεού. Εάν, όμως, το μέγεθος και η συσσώρευση πλούτου ήταν νομιμοποιημένο κριτήριο, πολλές από τις άλλες θρησκείες θα μπορούσαν να προβάλλουν τον ίδιο ισχυρισμό όντας πλουσιότερες και μεγαλύτερες. Στην πραγματικότητα, όμως, στα πρώτα της χρόνια η Εταιρία μείωνε τη σημασία τέτοιων πραγμάτων, τονίζοντας αντίθετα την ποιότητα του αγγέλματος της Σκοπιάς, και επικρίνοντας τα μεγέθη και τον πλούτο των θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου.

Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο πλούτος έχει οικοδομηθεί πάνω στις πλάτες εκατομμυρίων ειλικρινών ανθρώπων τους οποίους η Εταιρία έχει μετατρέψει σε πωλητές των εντύπων της από πόρτα σε πόρτα. Η μέθοδος της πώλησης προϊόντων από πόρτα σε πόρτα, από ηλεκτρικές σκούπες μέχρι εγκυκλοπαίδειες, έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί βαρόμετρο της πνευματικότητας ούτε αποτελεί προϋπόθεση για να ευαρεστηθεί ο Θεός. Εντούτοις αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον ο μέσος Μάρτυρας βλέπει τα πράγματα. Αυτό δεν είναι τυχαίο, αλλά μάλλον αποτελεί έξυπνο σχεδιασμό από την ηγεσία της Σκοπιάς, διότι αυτοί οι απλήρωτοι πωλητές εντύπων είναι σημαντική πηγή εσόδων για την αυτοκρατορία που έχει στηθεί στο Μπρούκλυν.

Μπορεί να αποδειχθεί ότι η διακονία από πόρτα σε πόρτα είναι άκρως ανεπαρκής εάν ο σκοπός είναι να ελκυσθούν προσήλυτοι. Για παράδειγμα, οι στατιστικές για το 1986 δείχνουν ότι απαιτήθηκαν 3014 ώρες διακονικής δράσης για να αποκτηθεί ένα νέο μέλος! Αυτό ισοδυναμεί με το να εργάζεται ένας Μάρτυρας 40 ώρες την εβδομάδα επί 75 εβδομάδες για να κάνει ένα νέο μαθητή. Η ηγεσία το γνωρίζει πολύ καλά αυτό, εντούτοις, ούτε εξετάζει ούτε συνιστά άλλες μεθόδους διάθεσης των εντύπων της. Γιατί; Διότι η μέθοδος από πόρτα σε πόρτα είναι ο καλύτερος τρόπος για να διατεθούν στο κοινό. Μια γρήγορη ματιά στα έσοδα που περιλαμβάνονται μας δίνει κάποια ιδέα του πράγματος.

Οι Μάρτυρες όταν αγοράζουν τα έντυπα της Εταιρίας από την τοπική Αίθουσα Βασιλείας για να τα διανείμουν στο κοινό, νομίζουν ότι η τιμή που πληρώνουν μόλις που καλύπτει το κόστος παραγωγής τους. Στην πραγματικότητα, όμως, για κάθε έντυπο που διατίθεται προκύπτει ένα σημαντικό κέρδος. Λόγου χάρη, τα κύρια περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! έχουν ενωμένες ετήσιες πωλήσεις 900.000.000 αντίτυπα! Σε μια συνέντευξη με τον Ράνταλ Γούτερς (Randall Watters), πρώην μέλους του προσωπικού των κεντρικών γραφείων στο Μπρούκλυν, του οποίου η εργασία εκεί (ήταν υπεύθυνος τυπογραφείου) αφορούσε την ανάλυση του κόστους εκτύπωσης, μάθαμε ότι στη διάρκεια της εκεί υπηρεσίας του (το 1980), το κάθε περιοδικό πωλούνταν 20 λεπτά το τεύχος, ενώ το κόστος παραγωγής ήταν μόνο 4 λεπτά. Αργότερα (το 1990) η τιμή του περιοδικού αυξήθηκε στα 25 λεπτά. Χρησιμοποιώντας την ίδια αναλογία, το κόστος παραγωγής είναι πλέον 5 λεπτά. Σήμερα τα έντυπα της Εταιρίας υποτίθεται ότι προσφέρονται δωρεάν στο κοινό και γίνονται δεκτές μόνο εκούσιες συνεισφορές. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την κάθε εκκλησία. Οι εκκλησίες των Μαρτύρων για την έντυπη ύλη που παίρνουν από την Εταιρία στέλνουν μια συνεισφορά κάθε μήνα η οποία, αν δεν καλύπτει το καθορισμένο για τα έντυπα που παίρνουν ποσόν, λαβαίνουν μια ωραία επιστολή από το Μπέθελ που τους ζητά να στείλουν από το ταμείο της εκκλησίας το απαιτούμενο υπόλοιπο. Συνεπώς, τα περιοδικά και λοιπά έντυπα που λαβαίνει κάθε εκκλησία πληρώνονται άμεσα τοις μετρητοίς, ανεξάρτητα από το αν διατεθούν στο κοινό ή όχι. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η πληρωμή των εντύπων είναι εξασφαλισμένη εκ των προτέρων.

Η Εταιρία εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αποκρύπτει τα γιγαντιαία περιθώρια κέρδους που αποκομίζει με τη χρησιμοποίηση εθελοντών εργατών στα εργοστάσιά της και στις πόρτες των ανθρώπων. Οι ηγέτες της οργάνωσης, επιθυμώντας οι ακόλουθοί της να αισθάνονται ότι το έργο τους είναι μια ιερή υπηρεσία, δηλώνουν στη Σκοπιά 1 Ιανουαρίου 1986, σελ. 22:

«Γυρολόγοι του λόγου του Θεού για ιδιοτελές όφελος—πόσο αποκρουστική σκέψη!.......Σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μιμούνται το θαυμάσιο παράδειγμα του αποστόλου [Παύλου] με το να μην εμπορεύονται τον ανεκτίμητο Λόγο του Θεού, αλλά με το να τον κάνουν προσιτό σε όλους. Δεν εμπορεύονται ένα τέτοιο άγιο πράγμα».

Η δήλωση αυτή είναι εξόχως υποκριτική! Εάν η Εταιρία Σκοπιά δεν είχε σκοπό να εμπορευθεί ένα τέτοιο άγιο πράγμα, δεν θα πουλούσε το κάθε περιοδικό σε πενταπλάσια τιμή απ’ ό,τι κοστίζει. Επίσης, εάν το ενδιαφέρον της ήταν μόνο η πληροφόρηση του κόσμου για το άγγελμά της τι το πιο φυσικό από το να αναρτά στο διαδίκτυο την ύλη των εντύπων της αντί να τα πουλάει; Γιατί δεν το κάνει αυτό; Ας συγκρίνει ο αναγνώστης τον παραπάνω υποκριτικό ισχυρισμό της Σκοπιάς με αυτό που κάνει στην πραγματικότητα.

Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα του χάσματος αξιοπιστίας που έχει κάνει πολλά παλαίμαχα μέλη να εγκαταλείψουν την Εταιρία. Αυτός είναι ο λόγος που οι συγγραφείς του παρόντος βιβλίου έχουμε αποσυνταυτισθεί από αυτή τη θρησκεία. Επί 22 χρόνια ήμασταν πιστοί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Με επιμέλεια συμμετείχαμε στην υπηρεσία αγρού από πόρτα σε πόρτα, διεξάγαμε οικιακές Γραφικές Μελέτες, και παρακολουθούσαμε όλες τις εβδομαδιαίες συναθροίσεις. Επειδή είχαμε διδαχθεί ότι μόνο Μάρτυρες με καλή υπόσταση θα επιζούσαν στον Αρμαγεδδώνα, φτάσαμε στο σημείο να πουλήσουμε μια ευημερούσα επιχείρηση το 1972, και το σπίτι μας το 1974, για να είμαστε σε θέση να κάνουμε περισσότερα υπηρετώντας τον Ιεχωβά στον λίγο χρόνο πριν το τέλος του παρόντος κόσμου το 1975.

Φυσικά, μαζί με πολλούς άλλους Μάρτυρες απογοητευθήκαμε όταν το 1975 ήλθε και παρήλθε. Γίναμε καχύποπτοι όταν η Εταιρία Σκοπιά αρνήθηκε την ευθύνη για τις εσφαλμένες προβλέψεις που είχε διακηρύξει και είχε δημοσιεύσει σε εκατομμύρια έντυπα την προηγούμενη δεκαετία. Αντί αυτού, απέδωσε τη μομφή για την ανεκπλήρωτη προφητεία στα ‘ενθουσιώδη μέλη’ της.

Τα επόμενα λίγα χρόνια, εγώ και η σύζυγός μου κάναμε εκτεταμένη έρευνα στις προφητείες και τις διδασκαλίες της Σκοπιάς κατά το παρελθόν. Συλλέξαμε μια βιβλιοθήκη παλαιών και μερικές φορές σπανίων αντιτύπων από τις εκδόσεις της Σκοπιάς και ανακαλύψαμε μερικούς απίστευτους ισχυρισμούς της Εταιρίας στο πέρασμα των ετών. Αυτή η βαθιά έρευνα μας οδήγησε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η Εταιρία Σκοπιά είναι μια οργάνωση Ψευδοπροφήτης και τίποτε άλλο. Κριτήριό μας ήταν ο Βιβλικός ορισμός του Ψευδοπροφήτη στο Δευτερονόμιο 18: 21,22:

«Και εάν είπης εν τη καρδία σου, Πώς θέλομεν γνωρίσει τον λόγον, τον οποίον ο Κύριος δεν ελάλησεν; Όταν τις προφήτης λαλήση εν τω ονόματι του Κυρίου και ο λόγος δεν γίνη ουδέ συμβή, ούτος είναι ο λόγος τον οποίον ο Κύριος δεν ελάλησεν. Ελάλησεν αυτόν ο προφήτης εν υπερηφανία. Δεν θέλετε φοβηθή απ’ αυτού».

Το 1982 στείλαμε την επιστολή μας αποσυνταύτισης. Μ’ αυτήν την ενέργεια νιώσαμε ένα αίσθημα ειρήνης διανοίας και πνευματικής ελευθερίας που δεν είχαμε ποτέ γνωρίσει στα 22 χρόνια που ήμασταν Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Υπάρχουν ορισμένοι που μπορεί να νομίζουν ότι η Εταιρία Σκοπιά είναι μια αβλαβής θρησκεία που απαρτίζεται από ανθρώπους που έχουν μια αξιοσημείωτη άποψη για τη Βίβλο και τη ζωή. Αλλ’ υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες άλλοι που γνωρίζουν καλύτερα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν υποφέρει πολλά κάτω από τις σκληρές απαιτήσεις της οργάνωσης. Έχουν δει αγαπημένα τους πρόσωπα να πεθαίνουν εξαιτίας παράλογων κανονισμών σχετικά με την υγεία. Έχουν στερηθεί γιορτές όπως τα Χριστούγεννα και τα γενέθλια. Έχουν στερηθεί τις ευκαιρίες για ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση, για καριέρα, για έγγαμη ζωή και τεκνοποίηση, για να αφιερώσουν τη ζωή τους πουλώντας βιβλία και περιοδικά και προσηλυτίζοντας υποψήφια θύματα. Έχουν πληρώσει πρόστιμα ή υπέστησαν φυλάκιση αρνούμενοι να υπακούσουν ορισμένους νόμους της χώρας τους.

Αυτές οι θυσίες θα ήταν επαινετές αν η αιτία ήταν δικαιολογημένη και αφορούσε την πίστη στο Θεό. Αλλά αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση της Σκοπιάς. Τους καταδικάζει το ίδιο το υπόμνημά τους. Οι προφητείες τους δεν επαληθεύτηκαν. Η λογική τους είναι αντιφατική. Οι πολιτικές τους διαρκώς αλλάζουν. Και η ερμηνεία τους της Αγίας Γραφής, στην οποία υποτίθεται ότι στηρίζονται οι διδασκαλίες τους, συχνά δεν εναρμονίζεται με την καθολικά αναγνωρισμένη ερμηνεία στο διάβα της ιστορίας.

Ελπίζουμε ότι πολλοί Μ.τ.Ι, και άλλοι ενδιαφερόμενοι θα εξετάσουν με προσοχή τις πληροφορίες που παρουσιάζονται σ’ αυτό το άρθρο, με την πεποίθηση ότι η γνώση της αλήθειας μόνο καλό μπορεί να κάνει στον καθένα που την κατέχει και ευθυγραμμίζει τη ζωή του μ’ αυτήν.

Μετάφραση από Συνεργάτη