Τακ, Τακ, καλημέρα σας, κάνω σύντομες επισκέψεις για να συμμεριστώ μαζί σας μερικά καλά νέα. Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται μεγάλη πίεση εξαιτίας των στενάχωρων καιρών που ζούμε. Νομίζετε ότι σκοπός του Θεού ήταν έτσι; Πολλοί άνθρωποι νιώθουν κατάθλιψη εξαιτίας όλων αυτών. Είμαι βέβαιος ότι θα γνωρίζετε κάποιον που υποφέρει απ’ αυτήν. Έχω αυτό το έξοχο περιοδικό που εξετάζει το θέμα: «ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ—Βοήθεια για όσους υποφέρουν».

Ακούγεται οικείο; Σ’ αυτή την αίθουσα βρίσκονται άνθρωποι που έχουν χτυπήσει πόρτες και έχουν δώσει παρόμοια αγγέλματα στα άτομα που τους άνοιγαν την πόρτα. Ή μερικοί από εσάς έχετε ακούσει ένα τέτοιο άγγελμα από Μάρτυρες του Ιεχωβά (Μ.τ.Ι.) Δεν έχουν στα χέρια τους φίδια, δεν σφάζουν καρδιές, δεν θα σας δώσουν να πιείτε δηλητήριο ούτε θα σας ζητήσουν να γίνετε βομβιστής αυτοκτονίας.

Ως επί το πλείστον, οι Μάρτυρες φαίνονται και ενεργούν φυσιολογικά. Αποδοκιμάζουν τα άγρια πάρτυ, τα παράνομα ναρκωτικά και τα όπλα. Δεν κλέβουν, δεν σκοτώνουν, δεν καπνίζουν τσιγάρα ή μαριχουάνα και δεν βλασφημούν, αντίθετα, τα αποδοκιμάζουν. Αντιμετωπίζουν λιγότερα προβλήματα υγείας—δεν υποφέρουν από καρκίνο των πνευμόνων εξαιτίας του καπνίσματος, ούτε από AIDS.

Οι Μάρτυρες θεωρούν την κοινότητά τους μια αδελφότητα και απολαμβάνουν "ωφέλιμη συναναστροφή με τους ομοπίστους των που υπακούνε στο Λόγο του Θεού, και απομακρύνουν τους παρανομούντες και τους αμαρτωλούς από ανάμεσά τους".

Από κάθε άποψη, φαίνονται μια πολύ καλή συναναστροφή. Πώς, λοιπόν, είναι επικίνδυνο να τους συναναστρέφεστε και ακόμη πιο επικίνδυνο να συνταυτιστείτε μαζί τους;

Έχω το δικαίωμα να προσάπτω μια τέτοια κατηγορία;

Πρώτα απ’ όλα, πώς έχω το δικαίωμα να εξετάζω αυτή τη θρησκεία και να την αποκαλώ «επικίνδυνη;

Η Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που υιοθετήθηκε το 1948, διεκδικεί το δικαίωμα των ανθρώπινων όντων να διακρατούν οποιαδήποτε πίστη ή και καμία. Ναι, στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου πίστευα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Είχα αυτό το δικαίωμα. Τώρα δεν συνδέομαι με καμιά θρησκεία, και έχω αυτό το δικαίωμα.

Ας ρίξουμε, λοιπόν, μια περαιτέρω ματιά στη Διακήρυξη. Αναφέρει ότι τα ανθρώπινα όντα έχουν το δικαίωμα να αλλάζουν θρησκεία. Έχει καλώς, αυτό έκανα κι’ εγώ. Γεννήθηκα σε μια Καθολική οικογένεια για να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά όταν ήμουν 14 ετών.

Εδώ τώρα βρίσκεται το αγαπημένο μου. Η Παγκόσμια Διακήρυξη αναφέρει ότι ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να απολαμβάνει την ελευθερία έκφρασης των απόψεών του, πράγμα που εξ ορισμού περιλαμβάνει την ελευθερία να συμφωνεί κάποιος ή να διαφωνεί με τα δόγματα κάθε θρησκείας.

Όταν ήμουν μέλος του Συγγραφικού Τμήματος των Μ.τ.Ι. τον καιρό που έζησα στα Παγκόσμια κεντρικά Γραφεία τους, στη Ν. Υόρκη, για παραπάνω από δέκα χρόνια, ετοίμασα ένα άρθρο για τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό παρουσιάστηκε στο Ξύπνα! 8 Δεκεμβρίου 1991, και διανεμήθηκαν δεκάδες εκατομμύρια τεύχη από τους Μ.τ.Ι. Το άρθρο ανέλυε τι ήταν ακριβώς η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων, γιατί αυτή ήταν αναγκαία, και ποιες ελευθερίες βοήθησε να προστατευτούν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι προσπάθειές μου καθώς έγραφα το άρθρο θεωρούνταν από μένα έργο αγάπης καθώς έβλεπα ότι οι Μ.τ.Ι. προσδιόριζαν τα όρια της ελευθερίας θέτοντας σε δοκιμασία τις αρχές της θρησκευτικής ελευθερίας στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ήμουν υπερήφανη για τους αγώνες των Μ.τ.Ι. στα ανώτερα Δικαστήρια της χώρας για την ελευθερία άσκησης των προσωπικών πεποιθήσεων. Από το 1919 ως το 1988 είχαν παραπεμφθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ 138 ζητήματα που αφορούσαν τους Μ.τ.Ι. Σαρανταεπτά υποθέσεις από αυτές που εξέτασε το Ανώτατο Δικαστήριο ήταν ευνοϊκές για τους Μ.τ.Ι.

Οι Μ.τ.Ι. στη σύντομη ιστορία τους, κατήγγειλαν κάθε νόμο και διάταξη που παρενέβαινε στις θρησκευτικές τους δραστηριότητες και με τους δικαστικούς αγώνες τους, βοήθησαν στην εξασφάλιση της προστασίας των θρησκευτικών οργανώσεων από δικαστικές αγωγές. Είχαν το νόμιμο δικαίωμα να κηρύξουν σε ανορθόδοξα μέρη με ανορθόδοξες μεθόδους. Κέρδισαν γι’ αυτούς και όλες τις άλλες θρησκευτικές ομάδες, συνταγματικές εγγυήσεις για την ελευθερία έκφρασης και λατρείας. Αυτό ισοδυναμεί με πλήρη σχεδόν προστασία κάτω από την Πρώτη Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών της πρότασης για την ελεύθερη άσκηση λατρείας. Αυτό είναι κάτι ευάρεστο.

Αυτό που πρόκειται να πω τώρα θα ακουστεί πολύ σκληρό, αλλά η στενή συναναστροφή μου μ’ αυτόν τον όμιλο, μου παρέχει το δικαίωμα να πω τούτο: Αφού υπερασπίστηκαν με επιτυχία και κατοχύρωσαν νομικά το δικαίωμα να ασκούν τα της θρησκείας τους όπως έκριναν αυτοί κατάλληλο, αυτός ο κάποτε καταπιεζόμενος όμιλος μετατράπηκε από καταπιεζόμενο σε καταπιεστή. Η ηγεσία αυτού του ομίλου καταπνίγει την ελευθερία έκφρασης. Καταπνίγει τη διαφωνία. Πώς; Χρησιμοποιώντας σαν όπλο το φόβο! Με το φόβο της αποβολής και της αποκοπής, που συνοδεύεται από κυρώσεις που αλλάζουν τη ζωή ενός ατόμου, τον αποκλεισμό απ’ όλη την κοινότητα των Μ.τ.Ι. περιλαμβανομένων των συγγενών, όπως των γονέων και των ενήλικων παιδιών.

Η ζωή μου ως Μ.τ.Ι. ήταν πραγματικά ευχάριστη. Υπήρχαν, βέβαια, σκαμπανεβάσματα, διότι όπου δραστηριοποιούνται τόσοι πολλοί άνθρωποι μαζί, όπως συνέβαινε σ’ αυτόν τον όμιλο, στα κεντρικά του Γραφεία όπου βρίσκονταν 4000 άνθρωποι, είναι φυσιολογικό να υπάρχουν τριβές. Γενικά, όμως, ήμουν μια ευτυχισμένη Μάρτυς. Ο κύριος λόγος γι’ αυτό ήταν επειδή, «η άγνοια ισοδυναμεί με μακαριότητα».

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έγιναν καταπιεστές

Οι Μάρτυρες ακούν στις συναθροίσεις τους και διαβάζουν στα έντυπά τους ότι απολαμβάνουν πολλά θετικά και ωφέλιμα πράγματα με το να είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η ηγεσία τους φροντίζει να βεβαιώνεται ότι οι ακόλουθοί της δεν λησμονούν πόσο ευτυχισμένοι είναι που έχουν την «Αλήθεια», την οποία δεν έχει καμιά θρησκεία. Εφόσον έχω εξασφαλίσει την πλέον σημαντική από τις ελευθερίες για τις οποίες αγωνίστηκαν οι Μ.τ.Ι. , δηλαδή, την ελευθερία έκφρασης, θα σας γνωστοποιήσω τη βλαπτική πλευρά αυτής της Οργάνωσης και το γιατί λέω ότι τώρα, αυτοί είναι οι καταπιεστές.

Επωφελούμενοι από μια Γραφική Μελέτη με τους Μ.τ.Ι. εκείνοι που είναι περίεργοι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να δουν τι λέει η Αγία Γραφή, πιστεύοντας ότι περιέχει πληροφορίες που δίνουν απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα της ζωής. Αλλά αυτό που δε γνωρίζουν γενικά οι άνθρωποι είναι ότι, η συναναστροφή και η συνταύτιση με αυτούς αποδεχόμενοι μια Γραφική Μελέτη, μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της οικογένειας, των φίλων και ίσως της ίδιας της ζωής τους.

Ήμουν μια ζηλώτρια Μάρτυς επί 43 χρόνια. Στο τέλος της συνταύτισής, μου έχασα το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς μου και όλους τους φίλους μου. Μερικές φορές, όταν κάποιος χάνει την οικογένειά του, είναι σαν να του αφαιρούν τη ζωή. Επιπλέον, χιλιάδες Μάρτυρες χάνουν κατά γράμμα τη ζωή τους κάθε χρόνο λόγω της προσκόλλησής τους σε μια συγκεκριμένη διδασκαλία των Μ.τ.Ι.

Πίστη που προκαλεί Βλάβη

Αν σταματούσαμε μερικούς ανθρώπους στο δρόμο και ρωτούσαμε τον καθένα «Τι γνωρίζει για τους Μ.τ.Ι;», η απάντηση πιθανότατα θα ήταν: «Δεν κάνουν μεταγγίσεις αίματος». Αυτό έχει γίνει. Το κοινό γνωρίζει ότι η άρνηση μιας αναγκαίας μετάγγισης μπορεί να προκαλέσει θάνατο ή ανικανότητα, γι’ αυτό οι Μ.τ.Ι. αποτελούν είδηση, ειδικά αν η άρνηση αίματος περιλαμβάνει κάποιο παιδί. Οι Μάρτυρες αντιτίθενται στην αποδοχή των μεταγγίσεων αίματος κυρίως για θρησκευτικούς λόγους—πιστεύουν ότι το αίμα είναι ιερό σύμφωνα με κάποια αρχαία Βιβλικά κείμενα τα οποία στην πραγματικότητα μιλούσαν για βρώση και πόση αίματος. Οι Μάρτυρες επίσης, είναι ταχείς στο να τονίζουν πιθανά ιατρικά προβλήματα που συνδέονται με τις μεταγγίσεις.

Η στάση του Μάρτυρα συνοψίζεται στην εξής σκέψη: «Αν χάσω τη ζωή μου για τον Θεό αξίζει τη θυσία. Αν πεθάνω τώρα υπακούοντας στο νόμο του Θεού, αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον θα αναστηθώ και θα ζήσω σε ένα τέλειο νέο κόσμο, αλλά η σύγχρονη ιατρική πρακτική χρησιμοποιεί κυρίως συστατικά ή «κλάσματα» του αίματος. Και τώρα μπορούμε να λάβουμε τα περισσότερα συστατικά του αίματος ώστε δεν μπορεί να υπάρξει πρόβλημα. Τα κλάσματα είναι ασφαλή. Οι μεταγγίσεις αίματος μπορούν να μεταφέρουν τον ιό HIV ή άλλες ασθένειες». Είναι αλήθεια αυτό;

Στην πραγματικότητα, κάθε χρόνο πεθαίνουν χιλιάδες Μάρτυρες όταν παρίσταται επιτακτική ανάγκη για λήψη πλήρους αίματος ή κάποιων συστατικών του αίματος που οι Μάρτυρες δεν επιδοκιμάζουν. Οι Μάρτυρες παροδηγούνται από μια εσφαλμένη αίσθηση ασφάλειας. Στην περίπτωση ακατάσχετης αιμορραγίας, με τη μη λήψη αίματος, οι Μάρτυρες μπορεί να πεθάνουν, και αντιστρόφως, αποδεχόμενοι κάποια πηκτικά παράγωγα του αίματος, μπορεί επίσης να πεθάνουν. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα πηκτικό αίματος που δίνεται στους αιμοφιλικούς το οποίο τώρα οι Μάρτυρες επιτρέπεται να λαμβάνουν στις περιπτώσεις ακατάσχετης αιμορραγίας. Ωστόσο, μελέτες έχουν δείξει ότι αυτός ο πηκτικός παράγοντας όταν δίνεται σε υγιείς ανθρώπους μπορεί να προκαλέσει καρδιακή προσβολή. Οι Μάρτυρες επίσης, θεωρούν αληθές ότι δεν μπορεί να μολυνθούν από τον ιό HIV λαμβάνοντας κλάσματα. Τα κλάσματα είναι αίμα, και αν μια μετάγγιση αίματος μπορεί να μεταφέρει τον ιό HIV, το ίδιο μπορεί να γίνει και με τα συστατικά του αίματος τα οποία, ως επί το πλείστον, συγκεντρώνονται από πολλούς δωρητές αίματος το οποίο έχει αποθηκευτεί και είναι ακόμη πιο δύσκολο να ελεγχθεί. Ωστόσο, ο κίνδυνος μόλυνσης με τον ιό HIV από μια μετάγγιση αίματος είναι πάρα πολύ μικρός σήμερα, κάτι για το οποίο οι ΜΤΙ δεν είναι πληροφορημένοι.

Μολονότι τα λεγόμενα συστατικά ή κλάσματα του αίματος προέρχονται από αίμα, οι ηγέτες των Μαρτύρων λένε στους ακολούθους τους ότι, κάθε κλάσμα είναι ένα μικροσκοπικό, ή ελάχιστο τμήμα του αίματος και έτσι είναι «εντάξει». Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα μικροσκοπικά κλάσματα θα ισούνταν με μια πλήρη μονάδα αίματος αν προστίθονταν! Αυτό το γεγονός δεν αποκαλύπτεται στους Μάρτυρες. Εν συντομία, η πολιτική των Μ.τ.Ι. σχετικά με τα κλάσματα του αίματος ισοδυναμεί με την άποψη ότι δεν μπορεί να φαγωθεί ένα κομμάτι πίτσα, αλλά δεν πειράζει αν κάποιος φάει το τυρί, την πίττα, τη ντομάτα και το σαλάμι ξεχωριστά!

Απότομες αλλαγές και παραποιήσεις

Οι περισσότεροι Μάρτυρες δεν γνωρίζουν ότι από το 1934 ως το 1945 η Οργάνωση επέτρεπε τις μεταγγίσεις αίματος. Τότε, το 1945, η ιατρική μέθοδος απαγορεύτηκε, και το 1961 οι ακόλουθοί τους πληροφορήθηκαν ότι θα αποκόπτονταν αν δέχονταν μια μετάγγιση αίματος. Το ίδιο συνέβη και με τις θεραπείες των αιμοφιλικών τη δεκαετία του 1970. Παρόμοια, η μέθοδος της αιμοαραίωσης ήταν αμαρτία το 1972, αλλά επετράπη το 1983. Η μέθοδος αυτή συνεπάγεται την απομάκρυνση του αίματος του ασθενούς λίγο πριν την εγχείρηση και τη ταυτόχρονη αντικατάστασή του με τον κατάλληλο όγκο ειδικού διαλύματος. Το αίμα που απομακρύνθηκε επανεισάγεται στον ασθενή όταν η διαδικασία ολοκληρωθεί.

Μόνο με την ανάγνωση παλαιών εντύπων των Μαρτύρων που εκδόθηκαν από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, μπορείτε να διακρίνετε ότι το μόνο σταθερό πράγμα στην πολιτική για το αίμα είναι οι συχνές αλλαγές. Ένα πράγμα που έμαθα ερευνώντας αυτό το ζήτημα είναι ότι η λήψη αίματος από τις φλέβες δεν μπορεί με κανένα τρόπο να συγκριθεί με τη βρώση και την πόση, και για να το θέσω απλά αυτό που απαγορεύει η Παλαιά Διαθήκη είναι η βρώση και η πόση αίματος ζώων. Αν αποστερούσε κάποιος τον εαυτό του από τροφή μέχρι θανάτου και έβαζε αίμα στις φλέβες του, θα εξακολουθούσε να λιμοκτονεί μέχρι να πεθάνει. Δεν έχει καμιά ουσία να πεθάνετε για να υπακούσετε σε ένα νόμο που δεν εφαρμόζεται στην αποδοχή ή μη μιας μετάγγισης αίματος.

Οι Μάρτυρες παραπληροφορούνται ολοκληρωτικά σχετικά με την πολιτική της θρησκείας τους για το αίμα. Οι ενήλικοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να λάβουν μια απόφαση σχετικά με την ιατρική θεραπεία, που δεν θα βασίζεται σε παραποιήσεις και εξαναγκασμό, αλλά κάνοντας μια επιλογή κατόπιν επαρκούς πληροφόρησης.

Εξαναγκασμός—Τι είδους Εξαναγκασμός;

Συχνά, επισκέπτες Μ.τ.Ι., περιλαμβανομένων πρεσβυτέρων οι οποίοι εκπροσωπούν τις Επιτροπές Νοσοκομείων, επισκέπτονται τα δωμάτια των ασθενών και ενεδρεύουν στους διαδρόμους για να βεβαιωθούν ότι δεν γίνεται κάποια μετάγγιση.

Γνωρίζετε ότι οι Μ.τ.Ι. παροτρύνονται να καταδίδουν άλλους Μ.τ.Ι. οι οποίοι παραβιάζουν ένα δόγμα που έχει σχέση με την ιατρική φροντίδα ή τη θεραπεία όπως η απαγόρευση λήψης αίματος; Οι Μ.τ.Ι. ενεργούν έτσι για να διατηρήσουν την καλή τους υπόσταση με τον Ιεχωβά και τους συντρόφους τους. Θα φλυαρήσουν για το θέμα αυτό ακόμη κι’ αν έτσι παραβιάζουν το ιατρικό απόρρητο ή τους νόμους που προστατεύουν την εχεμύθεια.

Εάν ένας Μ.τ.Ι. δεχτεί να κάνει μετάγγιση αίματος, η πολιτική των Μ.τ.Ι. τώρα είναι να μην ανακοινώνουν άμεσα την αποκοπή του στην Αίθουσα Βασιλείας. Η αναφορά σ’ αυτή την πολιτική βρίσκεται στα έντυπα της Εταιρίας Σκοπιά.

«Εάν ένα βαπτισμένο μέλος της πίστεως εθελουσίως και αμετανόητα δεχτεί να κάνει μετάγγιση αίματος, δείχνει με τις δικές του πράξεις ότι δεν επιθυμεί πλέον να είναι ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά. Το ίδιο το άτομο ακυρώνει την ιδιότητά του ως μέλος με τις πράξεις του, αντί η εκκλησία να αναλάβει αυτό το βήμα».

Αυτό αντιπροσωπεύει μια αλλαγή διαδικασίας που καθιερώθηκε τον Απρίλιο του 2000, σύμφωνα με την οποία η εκκλησία δεν αναλαμβάνει πλέον την πρωτοβουλία να ακυρώσει την ιδιότητα του μέλους σε τέτοιες περιπτώσεις. Ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το άτομο δεν θεωρείται πλέον Μάρτυρας του Ιεχωβά επειδή δεν αποδέχεται και δεν ακολουθεί ένα κεντρικό δόγμα της πίστεως.

Η λέξη αποκοπή δεν χρησιμοποιείται, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το να μη θεωρείσαι πια Μ.τ.Ι. σημαίνει ότι θα σε αποφεύγουν εντελώς όλοι εκείνοι που αγαπάς και είναι Μάρτυρες, επειδή αυτός ο όμιλος θα αποκόψει οποιονδήποτε αμφισβητεί τις διδασκαλίες της Οργάνωσης ή παύει να λατρεύει τον Θεό με τον τρόπο των Μαρτύρων, ή ενώνεται με κάποια άλλη Εκκλησία. Τότε του προσάπτεται το στίγμα του «αποστάτη» στην υπόληψή του ως πρώην Μάρτυρα.

Παρεμπιπτόντως, σημειώστε ότι δε γνώριζα πως οι εμβολιασμοί απαγορεύονταν μέχρι το 1952, όταν οι ηγέτες των Μαρτύρων άλλαξαν πορεία. Έγινα Μάρτυς το 1954 και κανείς ποτέ δεν μου μίλησε για την απαγόρευση των εμβολιασμών. Τώρα, στην ουσία, όλοι οι Μ.τ.Ι. δέχονται τους εμβολιασμούς και τα εμβόλια και πολλοί δεν γνωρίζουν ότι μπορεί να εξάγονται από αίμα.

Η μεταμόσχευση οργάνων επιδοκιμαζόταν από τη δεκαετία του 1930 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1960, κατόπιν, δαιμονοποιήθηκαν σαν καννιβαλισμός στα τέλη της δεκαετίας του 1960, για να ξαναεπιτραπούν τη δεκαετία του 1980. Ήμουν μια Μάρτυς του Ιεχωβά όταν οι μεταμοσχεύσεις οργάνων θεωρούνταν καννιβαλισμός για να ξαναεπιτραπούν αργότερα. Γιατί δεν το είχα αμφισβητήσει αυτό; Διότι καθώς έγινα Μ.τ.Ι. στην ηλικία των 14 ετών, όταν ήταν πολύ δύσκολο να αποκτήσει κάποιος πληροφορίες για τον όμιλο αυτό, δεν είχα ιδέα πώς να αξιολογήσω κριτικά οτιδήποτε, και πολύ περισσότερο, τα δόγματα της Οργάνωσης. Και καθώς περνούσε ο καιρός, γνώριζα ότι αν σκεφτόμουνα έξω από τα όρια της νοοτροπίας των Μαρτύρων, θα σκεφτόμουνα ανεξάρτητα, κάτι που ήταν πολύ αρνητικό.

Οι Μ.τ.Ι. δεν μπορούν να αλλάξουν Θρησκεία!

Θυμάστε το Ξύπνα! του Ιουλίου 2009 που σας έδειξα πριν; Προσέξτε την ακόλουθη φράση στη σελίδα 29:

«Κανείς δεν πρέπει να εξαναγκάζεται να αποδίδει λατρεία με τρόπο που δεν θεωρεί αποδεκτό ούτε να υποχρεώνεται να επιλέξει μεταξύ των πεποιθήσεών του και της οικογενείας του».

Αυτή η δήλωση είναι ασυνήθιστη και υποκριτική διότι δεν εφαρμόζεται μέσα στην Οργάνωση των Μαρτύρων. Τα άτομα που δεν πιστεύουν πλέον εξαναγκάζονται να παραμείνουν στον όμιλο αλλιώς θα χάσουν την οικογένεια και τους φίλους τους. Οι Μ.τ.Ι. απομονώνουν και αποκλείουν με αυστηρότητα όσους αποκόπτονται και εκείνους που αποσυνταυτίζονται. Επίσης, οι Μ.τ.Ι. μπορεί ν’ αποκοπούν αν δεν ακολουθούν τους κανόνες αποκλεισμού και απομόνωσης των αποκομμένων.

Ακόμη περισσότεροι κίνδυνοι

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι εκτός από την απαγόρευση του αίματος που καθιστούν επικίνδυνη τη συνταύτιση με τους Μ.τ.Ι. :

• Η ουδετερότητα των Μαρτύρων σε καιρό πολέμου μπορεί να οδηγήσει σε φυλάκιση ή στο θάνατο

• Η άρνηση χαιρετισμού της σημαίας μπορεί να οδηγήσει σε εξοστρακισμό από το σχολείο και σε καταπίεση

• Απαγορεύεται η τήρηση οποιασδήποτε γιορτής—Θρησκευτικής ή Εθνικής

• Το να είναι κανείς Μάρτυρας δεν είναι υγιές ψυχολογικά

• Η ανώτερη εκπαίδευση αποθαρρύνεται έντονα. Οι νεαροί Μάρτυρες καθαρίζουν σπίτια, πλένουν παράθυρα κ. λ. π. περιμένοντας τον Αρμαγεδδώνα. Υποφέρουν από φτώχεια, απογοήτευση, κατάθλιψη, και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Ναι, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους είναι επικίνδυνο να συναναστρέφεστε και πολύ περισσότερο να συνταυτιστείτε με τους Μ.τ.Ι. Ωστόσο, αν τίποτε από αυτά που ελέχθησαν δεν σας ανησυχεί επειδή πιστεύετε ότι οι Μ.τ.Ι. κάνουν ό, τι κάνουν για να ευαρεστήσουν τον Θεό και όχι εαυτούς, ακούστε και τα περαιτέρω.

Η αποτυχία του αγγέλματος των Μαρτύρων για τη Συντέλεια του Κόσμου

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποθαρρύνονται να κάνουν εντατική προσωπική έρευνα στη σύγχρονη ιστορία τους. Μια τέτοια ενέργεια μπορεί να γίνει αιτία να τον στιγματίσουν ως «αποστάτη» και να τον αποφεύγουν.

Ακριβώς τώρα, ο Τύπος αναφέρεται στους Μάρτυρες επειδή στις Συνελεύσεις τους ανά τον κόσμο εξαγγέλουν ότι σύντομα θα λάβει χώρα «το τέλος του κόσμου». Γνωρίζετε πόσα χρόνια το λένε αυτό;

Ιδρυτής τους ήταν ο Κάρολος Τέϊζ Ρώσσελ, ο οποίος άρχισε να εκδίδει τη Σκοπιά της Σιών το 1879. Ήταν άνθρωπος που όριζε ημερομηνίες και απέβλεπε στο έτος 1914 οπότε θα ερχόταν το τέλος του κόσμου όπως αυτός τον γνώριζε. Υποστήριζε ότι ο Χριστός είχε επανέλθει το έτος 1874. Ο Ρώσσελ πέθανε το 1916 και ο διάδοχός του Ιωσήφ Ρόδερφορδ άλλαξε αυτό το δόγμα και δίδασκε ότι ο Χριστός επανήλθε το 1914. Αντί για το τέλος του κόσμου, αυτός τώρα είπε ότι το 1914 ήταν «η έναρξη του καιρού του τέλους». Η Οργάνωση υπέδειξε το 1925 ως το «τέλος» όταν «Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων δεν θα Πεθάνουν Ποτέ», μετά τον Αρμαγεδδώνα φυσικά. Κατόπιν το «τέλος» μετακινήθηκε στο έτος 1975, πράγμα το οποίο τώρα αρνούνται ότι το υπέδειξαν συγκεκριμένα. Εδώ είναι μερικά παραδείγματα απότομων ερμηνευτικών αλλαγών (από έντυπα τής οργάνωσης τής Σκοπιάς):

1889: «Στα προσεχή 26 χρόνια (1914) όλες οι παρούσες κυβερνήσεις θα ανατραπούν και θα εξαλειφθούν». Γραφικές Μελέτες, Τόμος 2, (1889)

1908: «Η μάχη της ημέρας της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος θα τελειώσει το 1914 και η πλήρης ανατροπή του κυβερνητικού σκάφους της γης έχει ήδη αρχίσει».

1914: ‘Ο παρών Μεγάλος Πόλεμος στην Ευρώπη είναι η αρχή του Αρμαγεδδώνα των Γραφών’ 1918: «Συνεπώς, μπορούμε με εμπιστοσύνη να αναμένουμε ότι το 1925 θα σημειώσει την επιστροφή του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ, και των πιστών προφητών της αρχαιότητας, ειδικά εκείνων που κατονομάζονται από τον απόστολο Παύλο στην προς Εβραίους κεφάλαιο 11, στην κατάσταση της ανθρώπινης τελειότητος».

1922: «Η χρονολογία του 1925 ορίζεται συγκεκριμένα από τις Γραφές ακόμη πιο ξεκάθαρα από ό, τι το 1914».

1923: «Έχουμε τη γνώμη ότι το 1925 ορίζεται συγκεκριμένα από τις Γραφές. Σε σχέση με το Νώε, ο Χριστιανός έχει τώρα πολύ περισσότερα πράγματα για να βασίσει την πίστη του από ό, τι είχε ο Νώε για να στηρίξει την πίστη του σε έναν επερχόμενο Κατακλυσμό».

1925: «Το έτος 1925 είναι εδώ. Οι Χριστιανοί αποβλέπουν σ’ αυτό το έτος με μεγάλη προσδοκία

1925: «Πρέπει να αναμένεται ότι ο Σατανάς θα προσπαθήσει να βάλει στη διάνοια των καθαγιασμένων τη σκέψη ότι το 1925 θα δει το έργο να τελειώνει»

1926: «Μερικοί ανέμεναν ότι το έργο θα τελείωνε το 1925, αλλά ο Κύριος δεν το είπε»

1931: «Υπάρχει ένας βαθμός απογοήτευσης από μέρους των πιστών στον Ιεχωβά επί της γης σχετικά με τα έτη 1914, 1918 και 1925, η οποία απογοήτευση διήρκεσε κάμποσο καιρό, και έμαθαν ότι πρέπει να σταματήσουν να ορίζουν ημερομηνίες»

1968: «Γιατί αποβλέπετε στο 1975;»

Από αυτά που μόλις διάβασα, είναι πασιφανές ότι η Οργάνωση των Μαρτύρων δεν είναι έντιμη στην παρουσίαση της «αλήθειας». Η Εταιρία Σκοπιά υπαγορεύει στους Μάρτυρες τι να πιστεύουν στο κάθε τι—στη μουσική, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο. Οι Μ.τ.Ι. αποθαρρύνονται να διαβάζουν την Αγία Γραφή χωρίς να συμβουλεύονται τα έντυπα της Εταιρίας για να την εξηγούν. Αμφισβητήσεις και άσκηση κριτικής σε οποιοδήποτε δόγμα που διδάσκεται από τους Μάρτυρες θεωρείται κόλπο που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να τους οδηγήσει στην αποστασία.

Οι Μ.τ.Ι. είναι μια επικίνδυνη αίρεση

Αφού ακούσατε αυτά, θα θεωρούσατε τους Μ.τ.Ι. επικίνδυνη αίρεση;

Επικίνδυνες αιρέσεις υπάρχουν παντού. Οι καλές θρησκευτικές προθέσεις μπορούν εύκολα να διολισθήσουν στην άρση θεόδοτων ελευθεριών. Τότε γεννιέται μια επικίνδυνη αίρεση. Ποιος είναι ο ορισμός μιας επικίνδυνης αίρεσης; Μερικές νέες και αποδεκτές θρησκείες όπως οι Μ.τ.Ι. , οι Μορμόνοι και η Σαϊεντολογία αποκαλούνται από μερικούς επικίνδυνες αιρέσεις.

Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί η διαφορά ανάμεσα σε μια θρησκεία και σε μια επικίνδυνη αίρεση. Ποιος θέτει τα αποδεκτά κριτήρια;

Στο Ίντερνετ διάβασα τις ακόλουθες πληροφορίες τις οποίες δεν κατείχα ως ενεργός Μ.τ.Ι.

«Επικίνδυνη αίρεση είναι ένας όμιλος ανθρώπων που συμμερίζονται μια κοινή πίστη. Μια επικίνδυνη αίρεση όπως κατανοείται γενικά, είναι ένα άκαμπτο και συνήθως αυστηρά επιβαλλόμενο ολοκληρωτικό σύστημα πίστεως. Σχεδόν πάντα καθοδηγείται από έναν αυταρχικό ηγέτη ο οποίος δεν ανέχεται τη διαφωνία. Κάθε διδασκαλία που δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή πλήρως δεν μπορεί να είναι συνεπής με την πίστη προς τον Θεό, ο οποίος δημιούργησε την ανθρώπινη ζωή κατ’ εικόνα Του».

Όταν ήμουν Μ.τ.Ι. θα αρνιόμουνα κατηγορηματικά ότι ήμουν μέλος μιας επικίνδυνης αίρεσης, διότι δεν γνώριζα πραγματικά σε τι συνίσταται κάτι τέτοιο. Πίστευα ότι οι επικίνδυνες αιρέσεις απαιτούσαν από τα μέλη τους να φορούν παράξενα ρούχα, να έχουν διαφορετικό είδος κόμμωσης, ότι θα ζούσαν σε κλειστές κοινότητες, ότι θα ήταν ανόητα και εύπιστα άτομα που δεν θα πίστευαν στις Χριστιανικές δοξασίες. Ότι θα είχαν κάποιον χαρισματικό ηγέτη. Νόμιζα ότι θα ήταν απλό πράγμα να εγκαταλείψεις μια επικίνδυνη αίρεση οποτεδήποτε το επιθυμούσες.

Αυτά ήταν τα κριτήρια των επικίνδυνων αιρέσεων που δεχόμουν τότε και έλεγα, όχι, εγώ δεν ανήκω σε μια επικίνδυνη αίρεση, καθώς πήγαινα στην από πόρτα σε πόρτα διακονία για να μεταστρέψω ανθρώπους στην «αλήθεια». Εγώ και ο σύζυγός μου προσηλυτίσαμε πάνω από 80 ανθρώπους. Πίστευα ότι άλλοι άνθρωποι συνταυτίζονταν με επικίνδυνες αιρέσεις, αλλά όχι αυτοί. Στην πραγματικότητα, οι επικίνδυνες αιρέσεις προσηλυτίζουν ανθρώπους και συμμετείχα σ’ ένα έργο προσηλυτισμού όταν πήγαινα από πόρτα σε πόρτα. Έμεινα άφωνη όταν το συνειδητοποίησα φεύγοντας από τους Μ.τ.Ι.

Ναι, ήμουν μια προσηλυτίστρια και δεν το συνειδητοποιούσα. Εμφανιζόμουν με αυτοπεποίθηση και ειλικρίνεια, ακριβώς όπως και η κυρία που προσηλύτισε εμένα. Έδινε την εντύπωση ότι ήταν καλά πληροφορημένη. Ήταν τόσο ευτυχισμένη και πραγματικά επιδείκνυε γνήσιο ενδιαφέρον για μένα, ένα παιδί. Δεν φαινόταν απειλητική και με προσκάλεσε να κάνω Γραφική Μελέτη μαζί της. Φαντάζεστε τα υπόλοιπα; Ακολούθησα τα ίχνη της και συμπεριφέρθηκα με τον ίδιο τρόπο σε κάθε άνθρωπο που συναντούσα.

Η σπορά σε μένα έγινε με αγάπη και προσοχή από τους Μ.τ.Ι. Έπραξα το ίδιο σε εκείνους που έδειξαν ενδιαφέρον για το άγγελμα των Μαρτύρων. Οι ειλικρινείς άνθρωποι εντυπωσιάζονται με την αφοσίωση των Μαρτύρων, την έννοια της κοινότητας, και το μοναδικό άγγελμα της ελπίδας και της αλλαγής.

Μερικές ερωτήσεις για να δείτε αν οι Μ.τ.Ι. πληρούν τα κριτήρια της Επικίνδυνης Αίρεσης

1—Θεωρείται η Ηγεσία των Μ.τ.Ι. ως ανώτερη αυθεντία, μια αυτοδιορισμένη εξουσία, ένα άτομο ή ένα σώμα ανδρών οι οποίοι ισχυρίζονται ότι έχουν μια ειδική αποστολή στη ζωή; Ναι, το Κυβερνών Σώμα (ΚΣ), αποτελούμενο σήμερα από 9 άνδρες, αποκαλεί εαυτό «Πιστό και Φρόνιμο Δούλο» ή με άλλους ειδικούς όρους. Ένα μέλος του Κ. Σώματος χρησιμοποίησε αυτούς τους όρους ενενήντα έξη περίπου φορές σε μια διάλεξη τριανταπέντε λεπτών διδάσκοντας το ακροατήριο να θέτει πίστη σ’ αυτό το Σώμα. Αυτό ισοδυναμεί με τρεις φορές το λεπτό.

2—Χρησιμοποιεί η Οργάνωση διπλά κριτήρια; Προτρέπονται τα μέλη της να είναι έντιμα και να ομολογούν τα πάντα στους ηγέτες, αλλά ταυτόχρονα παροτρύνονται να εξαπατούν και να χειραγωγούν τους απέξω; Ναι. Αυτή η τακτική ονομάζεται Θεοκρατικός πόλεμος και μπορεί να περιλαμβάνει το να ψεύδεται κάποιος.

3—Έχει η Οργάνωση δύο βασικές επιδιώξεις; Να προσηλυτίζει νέα μέλη χωρίς να ενδιαφέρεται για την καλυτέρευση της ζωής τους; Ναι. Τα μέλη διδάσκονται να περιμένουν το Νέο Κόσμο όπου η ζωή θα γίνει καλύτερη.

4—Αποδίδει ο όμιλος αυτός κάποια κοινωνική προσφορά; Όχι, εκτός κι’ αν εξυπηρετεί κάποια ατζέντα. Τυπώνει μόνο και διανέμει έντυπα για τα οποία οι Μ.τ.Ι. συνεισφέρουν χρήματα.

5—Προσφέρει η ηγεσία του το μόνο βιώσιμο σύστημα για αλλαγή που θα επιλύσει όλα τα προβλήματα της ζωής, αποκηρύσσοντας όλα τα άλλα συστήματα; Ναι!

6—Αναμένει η ηγεσία απόλυτη υπακοή; Ναι!

7—Αναμένει η Οργάνωση από σας να διακινδυνεύσετε τις οικογενειακές σας σχέσεις, ή σας απομονώνει από την κοινωνία με κάποιο τρόπο; Ναι!

Συνεπώς, φαίνεται πως οι Μ.τ.Ι. πληρούν τα κριτήρια της επικίνδυνης αίρεσης. Γι’ αυτό να είστε προσεκτικοί, αν πιστεύετε στον Θεό, αν είστε μόνος, ανασφαλής, ιδεαλιστής, πρόσφατα χωρισμένος, χήρος ή χήρα, ηλικιωμένος ή νεοφερμένος στην πόλη, κινδυνεύετε. Ή μήπως είστε νέος και περνάτε κρίση ταυτότητας, ή φοιτητής και δυσκολεύεστε να βρείτε το δρόμο σας ή φίλους, βρίσκεστε σε επικίνδυνο στάδιο να δεχτείτε μια Γραφική Μελέτη με κάποιον Μάρτυρα του Ιεχωβά γνωρίζοντας ότι συνταυτίζεστε με ένα όμιλο ανθρώπων που είναι επικίνδυνος για τη μελλοντική σας ευτυχία.

Οι Μ.τ.Ι. μοιάζουν με οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο και πιθανόν φαίνονται καλύτεροι από κάθε άλλον επειδή γι’ αυτούς είναι σημαντικό να εντυπωσιάζουν και να ελκύουν ανθρώπους. Μια κυρία συμφώνησε να κάνει Γραφική Μελέτη μαζί μου επειδή ήταν κομμώτρια και είπε ότι έδειχνα καλή, καλοντυμένη και δεν έμοιαζα θρησκευτικά φανατικό άτομο.

Μπορεί να μην έχουν ένα χαρισματικό ηγέτη, αλλά η ηγεσία τους αποτελείται από ένα σώμα ανδρών που ενεργεί σαν ένας και κυβερνά τον όμιλο.

Η άποψη των Μαρτύρων

Οι Μάρτυρες είναι πεπεισμένοι ότι εξ απόψεως αρχών και ηθικής οι ηγέτες τους όπως και τα μέλη είναι υποδειγματικοί, ηθικά ανώτεροι από κάθε άλλον στον κόσμο. Οι περισσότεροι Μ.τ.Ι. πιστεύουν ότι υπάρχουν λίγες καταχρήσεις, εγκληματικότητα και ανεντιμότητα στην Οργάνωσή τους, ακόμη κι’ αν παρουσιαστούν αποδείξεις που δείχνουν το αντίθετο. Η κακοποίηση γυναικών και παιδιών από πολλούς ύπουλους άνδρες Μάρτυρες είναι ένα γεγονός, εντούτοις, οι περισσότεροι Μάρτυρες αρνούνται να το πιστέψουν αυτό.

Η αποχώρηση από την Οργάνωση μοιάζει με πτώση στο σκοτάδι, γι’ αυτό οι Μάρτυρες θα ρωτήσουν, ‘Πού να πάμε αν φύγουμε από την Οργάνωση’; Η επικρατούσα διάθεση που καλλιεργείται από τα έντυπα των Μαρτύρων είναι ότι όλος ο κόσμος είναι κακός και πρέπει να καταστραφεί …σύντομα.

Οι Μάρτυρες εμφανίζονται ευτυχισμένοι, επιτυχημένοι, ειρηνικοί και ενωμένοι. Όμως, όλα αυτά είναι ένα επιφανειακό show. Στη πραγματικότητα, είναι τυπικά κατεθλιμμένοι, αισθάνονται μόνοι, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, είναι υπερβολικά εξαρτημένοι από την Οργάνωση, απογοητευμένοι και συγκεχυμένοι. Ο λόγος για το θέμα του Ξύπνα! που σας έδειξα στην αρχή αυτής της ομιλίας, είναι επειδή πολλοί Μάρτυρες υποφέρουν από κατάθλιψη. Σε πολλές εκκλησίες, εκτιμάται ότι οι μισές περίπου γυναίκες δέχονται αντικαταθλιπτική θεραπεία. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Επειδή πιστεύουν πως δεν έχουν καμιά αξία, εκτός από το να υπηρετούν τον Θεό μέσω της Οργάνωσής του. Αισθάνονται άξιες μόνο όταν συμμορφώνονται με το μοντέλο του ρόλου που περιγράφεται γι’ αυτές στα έντυπα της Σκοπιάς. Οι Μάρτυρες αισθάνονται ενοχές ότι δεν κάνουν αρκετά για το «έργο» όπως αποκαλείται. Οι Μάρτυρες βρίσκονται σ’ ένα αέναο ποδόμυλο, προσπαθώντας να τρέχουν όλο και πιο γρήγορα για ν’ αποκτήσουν την επιδοκιμασία. Για το λόγο αυτό την αποκαλώ «θρησκεία των επιδόσεων». Στην πραγματικότητα, η καλή υπόσταση και η υπόληψη μέσα στην Οργάνωση είναι το πιο σημαντικό πράγμα για ένα Μάρτυρα. Υποστηρίζουν ότι η εξαγγελία των σκοπών του Θεού είναι το πιο σημαντικό πράγμα, ενώ στην πραγματικότητα είναι δευτερεύον.

Όσοι ασκούν κριτική υποφέρουν

Μετά από μια ολόκληρη ζωή υπηρεσίας σε μια Οργάνωση που ανόητα νομίζαμε ότι κατευθυνόταν από τον Θεό, ο σύζυγός μου κι’ εγώ φύγαμε από αυτή τη θρησκεία. Αποχώρησα το 1998 και ο σύζυγός μου το 2002. Αποκόπηκα από τους Μ.τ.Ι. το 2002, λίγες εβδομάδες πριν εμφανιστώ στο δημοφιλές πρόγραμμα του NBC Dateline U. S. news, για «πρόκληση διαιρέσεων», και αυτό συνέβη στην πραγματικότητα πριν καν «προκληθούν οι διαιρέσεις»! Σκοπός της αποκοπής μου ήταν, οι Μάρτυρες που θα άκουγαν το πρόγραμμα να μη πιστέψουν αυτά που θα έλεγα, διότι διδάσκονται πως τα αποκομμένα άτομα είναι αμετανόητοι αμαρτωλοί τους οποίους δεν πρέπει να πιστεύουν ή να εμπιστεύονται. Ωστόσο, ο πραγματικός λόγος της αποκοπής μου ήταν ότι εξέθεσα την ελλειπή πολιτική στο ζήτημα της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, η οποία αντί να προστατεύει τα παιδιά προστάτευε τους παιδόφιλους, κι όχι διότι διέπραξα κάποια κρυφή αμαρτία. Ο σύζυγός μου, ένας παλαίμαχος πρεσβύτερος, αποκόπηκε τον Ιούλιο του 2002, γιατί μου συμπαραστάθηκε. Μαζί με την αποκοπή επέρχεται η απομόνωση και ο αποκλεισμός, κι έτσι απομονωθήκαμε από την οικογένειά μας, η οποία περιλαμβάνει το γιό μας και τον ενιάχρονο εγγονό μας, τον οποίον δεν έχουμε δει σχεδόν επτά χρόνια τώρα, και επίσης χιλιάδες φίλους.

Τι ελκύει τους ανθρώπους σ’ αυτή τη θρησκεία; Υπάρχουν πολλοί λόγοι, αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους, είναι ο φόβος γι’ αυτά που δεν έχουν τη δύναμη να ελέγξουν και έτσι επιλέγουν να καταφύγουν σε μυστικιστικές λύσεις σαν αυτές που προσφέρουν οι Μ.τ.Ι. Και ο φόβος είναι αυτός που κρατάει χιλιάδες μέλη μέσα στην Οργάνωση μετά την ανακάλυψη της απάτης.

Οι Μ.τ.Ι. δεν είναι ελεύθεροι να μιλήσουν. Αν κάποιοι Μάρτυρες κάνουν ερωτήσεις για τις απατηλές και επιζήμιες πολιτικές της Οργάνωσης, αποκόπτονται και απομονώνονται, συνεπώς, αυτό διαλύει την οικογένειά τους. Δεκάδες χιλιάδες άτομα θέλουν να βγουν απ’ αυτή την Οργάνωση αλλά δεν μπορούν διότι δεν θέλουν να χάσουν τις οικογένειές τους. Κατά συνέπεια, παραμένουν μέσα και κάνουν ό, τι τους λένε για το φόβο του αποκλεισμού.

Συμπερασματικά:

Είστε στο σωστό δρόμο ερχόμενοι εδώ σήμερα για να μάθετε γιατί είναι επικίνδυνο να συνταυτιστείτε με τους Μ.τ.Ι. Ίσως να μην εφαρμόζεται σε σας, αλλά μου αρέσει αυτή η ευφυής παρατήρηση του Will Rogers: «Ακόμη κι αν βρίσκεστε στο σωστό δρόμο δεν θα προοδεύσετε αν απλά κάθεστε εκεί». Πολλοί Μ.τ.Ι. υποπτεύονται ότι κάτι δεν πάει καλά με τη θρησκεία τους, αλλά απλά μένουν εκεί περιμένοντας και περιμένοντας να συμβεί κάτι.

Αντί να εξακολουθούν να περιμένουν το «τέλος του κόσμου» και τις ελπίδες τους να θρυμματίζονται αν δεν έρθει στη διάρκεια της ζωής τους, πρέπει να κάνουν αυτό που διδάσκονται να μην κάνουν—να προχωρήσουν μαζί με τον κόσμο που εξακολουθεί να κινείται μπροστά για να κάνουν τη ζωή και την κοινωνία καλύτερη εδώ και τώρα.

Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να σπαταλήσει κανείς το χρόνο του με τις φαντασιώσεις και τα όνειρα των Μ.τ.Ι. Αν αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας, θα βοηθάμε την ανθρωπότητα, και δεν θα ελπίζουμε στην καταστροφή όλων όσοι δεν είναι Μ.τ.Ι. Και αν θέλετε να βοηθήσετε τους Μ.τ.Ι. όταν σας επισκέπτονται στην πόρτα σας, θυμηθείτε και μνημονεύστε αυτά που ακούσατε εδώ αυτό το βράδυ.

Ναι, είναι δύσκολο να βγει κάποιος μέσα από μια επικίνδυνη αίρεση. Αν το κάνετε χάνετε τις πιο κοντινές σχέσεις, συγγενείς και φίλους, τις προσφιλείς πεποιθήσεις σας, και ολόκληρος ο τρόπος της ζωής σας τυλίγεται στις φλόγες. Το πιθανότερο είναι να καταλήξετε να μην έχετε τίποτε!

Ωστόσο, αν επιλέξετε να συνταυτιστείτε με τους Μ.τ.Ι. γενόμενοι ένας απ’ αυτούς, παρά τους κινδύνους που ακούσατε εδώ σήμερα το βράδυ, γνωρίζω πολύ καλά ότι θα χάσετε την ελευθερία σας να μιλάτε, την ελευθερία επιλογών, τους συγγενείς και τους φίλους σας, την κοινότητα στην οποία ανήκετε και ίσως την ίδια τη ζωή σας.

Η επιλογή είναι δική σας!

Μετάφραση από συνεργάτη