Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι

©  Carl Olof Jonsson, Göteborg, Sweden

Κεφάλαιο 3ο

Προβλήματα εξήγησης και προτεινόμενες λύσεις

Δ. Η προφητεία που σχετίζεται με το 1934

Έχει δειχθεί πως στην προφητεία των εβδομήντα ετών μπορεί να δοθεί μια εφαρμογή που συμφωνεί πλήρως με τη χρονολόγηση της ερήμωσης της Ιερουσαλήμ το 587 π.Χ. Μήπως αυτό σημαίνει πως τα 2.520 χρόνια των καιρών των Εθνών άρχισαν το 587 π.Χ. και έληξαν το 1934 μ.Χ.;

Το να οριστεί η λήξη των καιρών των Εθνών το 1934, δε θ’ αποτελούσε μια νέα ιδέα. Ήδη από το 1886 μ.Χ. ο Δρ. Γκράταν Γκίνες υπέδειξε το 1934 στο βιβλίο του Φως για τις Έσχατες Ημέρες.[39] Ο Δρ. Γκίνες χρησιμοποίησε τρία διαφορετικά ημερολόγια στους υπολογισμούς του. Έτσι πέτυχε να προσδώσει στους καιρούς των Εθνών τρεις διαφορετικές περιόδους διαφορετικών μηκών: 2.520, 2.484, 2.445 ετών αντίστοιχα. Επιπρόσθετα χρησιμοποίησε διάφορες χρονικές αφετηρίες μέτρησης των παραπάνω περιόδων. Η πρώτη χρονική αφετηρία ήταν το 747 π.Χ. και η τελευταία το 587 π.Χ. [40] Αυτό παρέσχε μια σειρά τερματικών χρονολογιών που εκτείνονταν από το 1774 μ.Χ. ως το 1934 μ.Χ. Το έτος 1934 θα έληγαν οριστικά οι καιροί των Εθνών, υπολογιζόμενοι σύμφωνα με τη μακρότερη κλίμακα του Δρ. Γκίνες αρχίζοντας τη μέτρηση τους από την τελευταία χρονική αφετηρία που είχε ορίσει. Τα τέσσερα σπουδαιότερα έτη στους συνδυασμούς του ήταν το 1915, το 1917, το 1923, και το 1934. Οι ερμηνείες που προσέδωσε στις προφητείες επηρέασαν έντονα την αποκαλυπτική σκέψη στη διάρκεια των δεκαετιών που επακολούθησαν, διάφοροι σχολιαστές άρπαξαν τις ιδέες και τους υπολογισμούς του, ιδιαίτερα στα χρόνια που ακολούθησαν το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου το 1914 και μέχρι τη δεκαετία του 1930. Ανάμεσα τους ήταν και μερικοί από τους ακόλουθους του Πάστορα Καρόλου Τ. Ρώσσελ. Στο αποκορύφωμα μιας κρίσης στην εταιρία Σκοπιά της Πενσυλβανίας, που ακολούθησε το θάνατο του Ρώσσελ, πολλοί σπουδαστές της Βίβλου εγκατέλειψαν τη μητρική οργάνωση κα σχημάτισαν τους "Συνεργαζόμενους Σπουδαστές της Βίβλου" που το 1918 ορίστηκαν από τον Καταστατικό τους Χάρτη ως Ποιμαντικό Ινστιτούτο της Βίβλου.[41] Το ίδιο έτος ο Πωλ Σ. Λ. Τζόνσον απομακρύνθηκε από την ομάδα αυτή και σχημάτισε την ‘Εσωτερική Ιεραποστολική Κίνηση Λαϊκών’ που σήμερα είναι η ισχυρότερη ομάδα που αναπτύχθηκε από την "Κίνηση" των Σπουδαστών της Βίβλου ξέχωρα από τη μητρική οργάνωση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 το ‘Ποιμαντικό Ινστιτούτο της Βίβλου’ μετέβαλε την εφαρμογή που ο Ρώσσελ προσέδωσε στους καιρούς των Εθνών – πράγμα που προκάλεσε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση ανάμεσα στην ‘Κίνηση’ αυτή, στην Εσωτερική Ιεραποστολική Κίνηση Λαϊκών’ και στην Εταιρία Σκοπιά.

Ένα άρθρο με τίτλο ‘Φρουρέ τι περί της Νυκτός;’ Που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του ‘Ποιμαντικού Ινστιτούτου της Βίβλου’, ο Κήρυκας της Βασιλείας του Χριστού, της 15ης Απριλίου 1921 (Νο 8), προώθησε μια σημαντική διαφωνία με το χρονολογικό σύστημα του Πάστορα Ρώσσελ. Κυρίως υπεύθυνος γι’ αυτή την επαναξιολόγηση ήταν ο Π. Ε Στρίιτερ, ένας από τους πέντε εκδότες του Κήρυκα. Οι απόψεις του που έγιναν αποδεκτές από τους άλλους εκδότες αντικατόπτριζαν μια αυξανόμενη ανησυχία από μέρους πολλών Σπουδαστών της Βίβλου (όπως αποδεικνύεται από επιστολές που πάρθηκαν σχεδόν από κάθε μέρος της γης), που ένιωθαν βαθιά αμηχανία ‘σχετικά με τη φαινομενική αποτυχία πολλών απ’ όσα ελπίζονταν και αναμένονταν για το λαό του Κυρίου κατά τον καιρό αυτό.’[42] Μερικές από τις ερωτήσεις που είχαν εγερθεί ήταν: "Γιατί μέχρι τώρα η Εκκλησία δεν έλαβε τη τελική της απελευθέρωση και ανταμοιβή; Γιατί μέχρι τώρα δεν έληξε ο καιρός της θλίψης; Γιατί δεν παρήλθε η παλιά τάξη πραγμάτων; Και γιατί δεν έχει στερεωθεί με ισχύ η Βασιλεία του Χριστού πριν απ’ αυτό; Είναι πιθανό να υπάρχει σφάλμα στη χρονολογία;" [43]

Υποθέτοντας πως οι προρρήσεις του Πάστορα Ρώσσελ δεν είχαν εκπληρωθεί, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως προδήλως υπήρξε λάθος στον προηγούμενο υπολογισμό. Κατά την εξήγηση που δόθηκε, το λάθος βρισκόταν στη μέτρηση του καιρού των Εθνών: ‘ Με την προσεκτική έρευνα έχουμε καταλήξει να εντοπίσουμε το σημείο δυσκολίας ή ασυμφωνίας σ’ αυτό που θεωρούμε μεγάλη χρονολογική αλυσίδα. Βρίσκουμε πως σχετίζεται με την έναρξη των ‘Καιρών των Εθνών’.[44] Πρώτα προβλήθηκε το επιχείρημα πως τα εβδομήντα χρόνια, που προηγουμένως αναφέρονται ως περίοδος ερήμωσης, καταλληλότερο είναι να ονομάζονται ‘εβδομήντα χρόνια δουλείας’. (Ιερεμ. 25/κε’ 11). Έπειτα, σχετικά με το Δανιήλ 2/β’ 1, 37, 38 τονίστηκε πως, στο δεύτερο έτος της βασιλείας του, ο Ναβουχοδονόσωρ ήταν ήδη ‘η χρυσή κεφαλή’ και πραγματικά εξασκούσε κυριαρχία πάνω στ’ άλλα έθνη, περιλαμβανομένου του Ιούδα, από το πρώτο του κιόλας έτος, σύμφωνα με το Δανιήλ 1/α’ 1. Συνεπώς, η εποχή των εβδομήντα ετών άρχισε δεκαοκτώ ως δεκαεννιά χρόνια πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Συνεπώς, αυτή η καταστροφή έπρεπε να μετατεθεί κατά δεκαεννέα χρόνια, δηλαδή από το 606 π.Χ. στο 587 π.Χ. Όμως, το 606 π.Χ. μπορούσε να εξακολουθεί να υποστηρίζεται σαν χρονικό σημείο –αφετηρία για τους καιρούς των Εθνών, εφόσον υπήρχε η πεποίθηση πως η παραχώρηση ισχύος στα Έθνη άρχισε με την άνοδο του Ναβουχοδονόσορα στη παγκόσμια κυριαρχία. Έτσι, το 1914 σημείωσε το τέλος της παραχώρησης ισχύος, αλλ’ όχι κατ’ ανάγκη την πλήρη λήξη της εξάσκησης ισχύος ούτε την πλήρη πτώση των εθνικών κυβερνήσεων, όπως και η βασιλεία του Ιούδα έπεσε και δεν ανατράπηκε υπό την τελική και απόλυτη έννοια μέχρι που ο Σεδεκίας, ένας υποτελής στο Ναβουχοδονόσορα βασιλιάς αιχμαλωτίστηκε δεκαεννέα χρόνια μετά από την έναρξη της περιόδου δουλείας. ‘Συνεπώς, ο Σεδεκίας αιχμαλωτίστηκε το 587 π.Χ. Και ενώ τα 2.520 χρόνια παραχώρησης ισχύος στα έθνη θα έληγαν το 1914 μ.Χ., μετρούμενα από το πρώτο έτος του Ναβουχοδονόσορα, το 606 π.Χ., ωστόσο, το πλήρες τέλος των καιρών των Εθνών και η πλήρης πτώση των Εθνικών κυβερνήσεων υποδηλώνεται πως θα συμβεί μετά από δεκαεννέα χρόνια, ή περίπου το 1934.’ [45]

Τι λοιπόν αναμενόταν να λάβει χώρα το 1934; Ο Κήρυκας της Βασιλείας του Χριστού δήλωσε: ‘Η λογική επαγωγή ενόψει των προηγούμενων είναι πως οι μεγάλες μεταβολές και τα γεγονότα που μέχρι τώρα αναμένονταν να λάβουν χώρα το 1914, θα πρέπει λογικά να αναμένονται πως θα εμφανιστούν τη χρονική περίοδο γύρω από το 1934.’[46]

Στα τεύχη του Κήρυκα της 15ης Μαΐου και της 1ης Ιουνίου ακολούθησαν και άλλα άρθρα που παρείχαν πρόσθετες ενδείξεις για την αναγκαιότητα αυτών των αλλαγών και απαντούσαν σε ερωτήσεις από αναγνώστες. Οι μεταβολές προκάλεσαν μεγάλο ενδιαφέρον ανάμεσα στους Σπουδαστές της Βίβλου.

‘Πολλοί μας έγραψαν αυθόρμητα πως αποδέχθηκαν από καρδιάς τα συμπεράσματα στα οποία φθάσαμε… Ειδικά ενδιαφέρον υπήρξε τo σχόλιο από αδελφούς σε διάφορα μέρη πως μερικούς μήνες ή χρόνια, προτού λάβουν τον παρόντα χειρισμό του θέματος, οδηγήθηκαν στο να κάνουν μια εξαντλητική εξέταση της χρονολογίας και έφθασαν στα ίδια ακριβώς συμπεράσματα μ’ εκείνα που παρουσιάστηκαν στον ‘Κήρυκα’. Αυτό αφορά στη διαφορά των 19 ετών ως προς την έναρξη των καιρών των Εθνών. Βρήκαν πως οι μαρτυρίες αποδεικνύουν ότι η παγκόσμια βασιλεία του Ναβουχοδονόσορα άρχισε στο πρώτο έτος της βασιλείας του, όχι στο δέκατο ένατο.’[47]

Όμως οι περισσότερες ομάδες Σπουδαστών της Βίβλου απέρριψαν τα συμπεράσματα των εκδοτών του ‘Ποιμαντικού Ινστιτούτου της Βίβλου’. Η πρώτη αντεπίθεση προήλθε από τον Π. Σ. Λ Τζόνσον, τον ιδρυτή της Εσωτερικής Ιεραποστολικής Κίνησης Λαϊκών και εκδότη του περιοδικού Η Παρούσα Αλήθεια. Στο τεύχος της 1ης Ιουνίου (Νο 6) 1921 του περιοδικού αυτού δημοσίευσε ένα κριτικό άρθρο με τίτλο ‘Φρουρέ, τι περί της Νυκτός; - Εξέταση’ (σελ. 87-98), στο οποίο υπερασπιζόταν την κατανόηση του Πάστορα Ρώσσελ για το Δανιήλ 1/α’ 1, 2/β’ 1, 37, 38 και για τα εβδομήντα χρόνια ερήμωσης προσθέτοντας και μερικά δικά του επιχειρήματα. Αυτό ακολουθήθηκε και από άλλα άρθρα στα τεύχη της 1ης Ιουλίου και 1ης Σεπτεμβρίου.[48]

Το 1922 αναμίχθηκε και η εταιρία Σκοπιά στη συζήτηση. Προδήλως, οι χρονολογικές αλλαγές που έκανε ο Κήρυκας ήρθαν γρήγορα σε γνώση πολλών Σπουδαστών της Βίβλου από διαφορετικά διαμερίσματα και φαίνεται πως προκάλεσαν ‘ουκ ολίγη’ αναταραχή στους αναγνώστες του περιοδικού Η Σκοπιά. Το πρώτο άρθρο του θέματος οι ‘Οι καιροί των Εθνών’ που δημοσιεύθηκε στο τεύχος της 1-5-1922, (στην Αγγλική), το παραδέχεται αυτό:

"Πριν από ένα έτος άρχισε κάποια αναταραχή σχετικά με τη χρονολογία: το επίκεντρο της έριδας είναι πως ο αδελφός Ρώσσελ έκανε λάθος όσον αφορά τους καιρούς των Εθνών… Στη διάρκεια αυτού του έτους εξακολούθησε να αυξάνεται η αναταραχή σχετικά με το σφάλμα στη χρονολογία και μερικοί έλαβαν μια οριστικά αντίθετη θέση προς όσα έχει γράψει η Σκοπιά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να προκληθεί ανησυχία στη διάνοια μερικών από τα αγαπητά πρόβατα του Κυρίου, και τους ώθησε να ρωτούν γιατί δε λέει κάτι η ‘Σκοπιά’;" [49]

Συνεπώς, αρχίζοντας με το άρθρο αυτό, η Εταιρία δημοσίευσε μια σειρά άρθρων προς υπεράσπιση της χρονολογίας του Πάστορα Ρώσσελ. Το δεύτερο άρθρο – δημοσιεύθηκε στη Σκοπιά 15-5-1922 (στην Αγγλική) – έφερε τον τίτλο ‘Χρονολογία’ και ξεκίνησε με επαναβεβαίωση της πίστης στις χρονολογίες του Ρώσσελ, ενώ πρόσθεσε και το έτος 1925:

‘Δεν έχουμε καμία αμφιβολία σχετικά με τη χρονολογία που αφορά τα έτη 1874, 1914, 1818 και 1925. Μερικοί ισχυρίζονται πως βρήκαν νέο φως σε σχέση με την περίοδο των ‘εβδομήντα ετών ερημώσεως’ και της αιχμαλωσίας του Ισραήλ στη Βαβυλώνα, και με ζήλο εκζητούν να κάνουν άλλους να πιστέψουν πως ο αδελφός Ρώσσελ έσφαλε.’

Τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν σ’ αυτό, όσο και στα μεταγενέστερα άρθρα, ήταν ως επί το πλείστον τα ίδια μ’ εκείνα που δημοσιεύθηκαν νωρίτερα από τον Πωλ Σ. Λ. Τζόνσον, που ακούσια ήταν εξαναγκασμένος να παρασταθεί στο πλευρό της Εταιρίας Σκοπιά σ’ αυτή τη ‘μάχη’. Υποστήριξε τη Σκοπιά με μια σειρά νέων άρθρων που δημοσιεύθηκαν στην ‘Παρούσα Αλήθεια’ και κυκλοφορούσαν παράλληλα με τα άρθρα στη Σκοπιά.[50]

Αυτές οι αποκρίσεις δεν έμειναν για πολύ αναπάντητες. Ο Κήρυκας της 15ης Ιουνίου 1922 περιείχε το άρθρο ‘Η εγκυρότητα των Χρονολογικών μας Πορισμάτων’ που ανασκεύαζε τα επιχειρήματα που είχαν προβληθεί προς υποστήριξη της ερμηνείας του Πάστορα Ρώσσελ των Δανιήλ 1/α’ 1 και 2/β’ 1. Στο τεύχος της 1ης Ιουλίου, ένα δεύτερο άρθρο με τίτλο ‘Μια Ακόμη Χρονολογική Μαρτυρία’ εξέτασε τις αποδείξεις που προέρχονται από το Ζαχαρίας 7/ζ’ 5, στο δε τεύχος της 1ης Ιουλίου περιλαμβανόταν ένα τρίτο άρθρο σχετικά με την περίοδο ερήμωσης, το οποίο έφερε και πάλι την υπογραφή J. A. D (βλ. σημείωση 44)

Βαθμιαία η λογομαχία κόπασε. Οι εκδότες του "Ποιμαντικού Ινστιτούτου της Βίβλου" συνόψισαν τα επιχειρήματα τους και τα δημοσίευσαν σ’ ένα διπλό τεύχος του Κήρυκα της 1ης και 15ης Αυγούστου (Νο 15,16) 1925, και πάλι στο τεύχος της 15ης Μαΐου 1926 (Νο 10). Έπειτα περίμεναν να ιδούν τι θα έφερνε το έτος 1934.

Καθώς πλησίαζε το 1934, οι εκδότες του Ινστιτούτου υιοθέτησαν μια πολύ επιφυλακτική στάση: ‘Αν τα δεκαεννέα χρόνια υποδηλώνουν το ακριβές μήκος χρόνου που πρέπει ν προστεθεί στο 1915 για τη λήξη των καιρών των Εθνών, αυτό θα μας οδηγούσε κατά προσέγγιση στο 1933-1934, όμως δε γνωρίζουμε αν είναι έτσι, ούτε έχουμε θετικές αποδείξεις για το πότε μετά από το 1915 λήγουν οι καιροί των Εθνών.’[51] Αυτή η επιφυλακτικότητα αποδείχθηκε σοφή, έτσι, όταν το 1934 είχε περάσει, μπόρεσαν να υποστηρίξουν:

Οι αδελφοί που έχουν διαβάσει προσεκτικά τις σελίδες αυτού του περιοδικού γνωρίζουν πολύ καλά πως συνιστούσαμε μεγάλη επιφυλακτικότητα, προς την κατεύθυνση του καθορισμού ημερομηνιών και της πρόβλεψης του χρόνου σχετικά με διάφορα γεγονότα και συμβάντα. Αυτή εξακολουθεί να παραμένει η εκδοτική τακτική του ‘Κήρυκα’. [52]

Σχετικά με το ερώτημα γιατί το 1934 δεν παρήλθαν τα κοσμικά έθνη, δόθηκε η εξήγηση πως το 1934 πρέπει να θεωρείται σαν μια κατά προσέγγιση ημερομηνία και πως πιστεύουμε πως η εξέλιξη των συμβάντων και των γεγονότων όπως τα βλέπουμε να ξεδιπλώνονται μέσα από την τωρινή τάξη πραγμάτων, είναι βαθμιαία και σταδιακά μάλλον, όπως υπαινίσσεται ο Απόστολος Παύλος – ‘καθώς οι ωδίνες εις την εγκυμονούσα’, παρά μια ξαφνική συντριβή και παρέλευση των πάντων σε μια στιγμή χρόνου.[53] Η χειροτερεύουσα κατάσταση στον κόσμο, που οδήγησε προς το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, φαινόταν να υποστηρίζει αυτόν τον τρόπο θεώρησης το ζητήματος.[54]

Τα έτη 1914 και 1934 ήρθαν και παρήλθαν, τα δε κοσμικά έθνη εξακολουθούσαν να κυβερνούν τη γη. Ορισμένες κατάλληλες ερωτήσεις που ασφαλώς τώρα πρέπει να υποβληθούν είναι: ‘Είναι η περίοδος των 2.520 ετών ένας ορθά θεμελιωμένος βιβλικός υπολογισμός;’

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

39. H. Grattan Guiness, Light for the Last Days (Φως για τις Έσχατες Ημέρες) (London, 1886).

40. Οι άλλες ήταν 741, 738, 727, 713, 676, 650-647, και 598.

41. Το Ποιμαντικό Ινστιτούτο της Βίβλου (Π. Ι. Β) είχε στελεχωθεί από πρώην μέλη του Γραφείου της Εταιρίας Σκοπιά που είχαν εκδιωχθεί από το Ι. Φ. Ρόδερφορντ το 1917 μαζί με άλλα εξέχοντα μέλη.

42. The Herald of Christ's Kingdom (Ο Κήρυκας της Βασιλείας του Χριστού), Τόμ IV, 15 Απριλίου, 1921, σελ. 115.

43. Οπ. παρ., σελ. 115,116.

44. Σελ. 118.

45. Οπ. παρ., σελ. 120.

46. Το ίδιο.

47. Οπ. παρ., σελ. 163. Είναι ενδιαφέρον πως το τεύχος της 1ης Νοεμβρίου 1981 του Κήρυκα δημοσίευσε ένα άρθρο που είχε προετοιμάσει ένας άλλος Σπουδαστής της Βίβλου το 1915, στο οποίο παρουσίαζε αποδείξεις και συμπεράσματα πρακτικά ταυτόσημα με εκείνα του Π. Ε. Στρίητερ, αν και τοποθετούσε χρονολογικά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 588, αντί το 587 π.Χ. Σε επόμενα τεύχη του Κήρυκα, το 'Ποιμαντικό Ινστιτούτο της Βίβλου' υιοθέτησε το έτος 588. Επειδή ο άνδρας αυτός δε συνδεόταν με το Π. Ι. Β., προτίμησε να παραμείνει ανώνυμος. Έτσι, υπέγραψε το άρθρο με τα αρχικά J. A. D. Το "Βιβλικό Ινστιτούτο Βεροιέων", ομάδα Σπουδαστών της Βίβλου με Κεντρικά Γραφεία στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, αποδέχθηκε τα συμπεράσματα του Π. Ι. Β., όπως φαίνεται από το Peoples Paper (Κάρτα των Λαών) της 1ης Ιουλίου και 1ης Σεπτεμβρίου 1921, σελ. 52, 68.

48. Ancient Istrael's Jubilee Year' Examined (Εξέταση Ιωβηλαίου -Έτους του Αρχαίου Ισραήλ) στο τεύχος της 1ης Ιουλίου 1921 της The Present Truth, σελ. 100-104 και Further P. B. I. Chronology Examined (Περαιτέρω Εξέταση της Χρονολογίας του Π. Ι. Β.) στο τεύχος της 1ης Σεπτεμβρίου 1921, σελ. 134-136.

49. Σκοπιά 1-5-1922, σελ. 131,132. Άλλα άρθρα που δημοσιεύθηκαν στη διάρκεια του 1922 ήταν τα άρθρα "Χρονολογία" (15-5, σελ. 147-150), "Ερήμωση Εβδομήντα Ετών - Μέρος Ι" (1-6, σελ. 163-168), "ερήμωση Εβδομήντα Ετών - Μέρος II" (15-6, σελ. 183-187, "Το Ισχυρό 'σχοινί' της Χρονολογίας" (15-7, σελ. 217-219), "Ενδιαφέρουσες Επιστολές: Λάθη του Πτολεμαίου, του Ειδωλολάτρη Ιστορικού" (15-8, σελ. 253-254) και, "Θεόδοτοι Χρονολογικοί Παραλληλισμοί - Μέρος Ι" (15-11, σελ. 355-360). Το άρθρο "Λάθη του Πτολεμαίου, του Ειδωλολάτρη Ιστορικού" γράφηκε από τον Morton Edgar.

50. The Present Truth (Παρούσα Αλήθεια), της 1ης Ιουνίου 1922: "Εξέταση μερικών προσφάτων Διδασκαλιών του Π. Ι. Β." (σελ. 84-87), 1 Ιουλίου: "Εξέταση μερικών Προσφάτων Διδασκαλιών του Π. Ι. Β." (σελ. 102-108), 1 Αυγούστου: "Περαιτέρω Εξέταση της Χρονολογίας του Π. Ι. Β." (σελ. 117-122), 1 Νοεμβρίου: "Μερικά Λάθη στον Κανόνα του Πτολεμαίου" (σελ. 166-169).

51. The Herald of Christ's Kingdom, 1n Μαΐου (No.9), 1930, σελ.137.

52. The Herald of Christ's Kingdom, Μάιος (No.5), 1935, σελ.68.

53. To ίδιο, σελ. 69.

54. Ακόμη πίστευαν πως το έτος 1934 αποτελούσε μια σπουδαία χρονολογία, που κατέχει "μιαν εξέχουσα θέση στη χρονολογική προφητεία". Για να υποστηρίξουν αυτό το συμπέρασμα, οι εκδότες του Π. Ι. Β. αναφέρθηκαν σε μια δήλωση του Edwin C. Hill, δημοσιογράφου διεθνούς υπόληψης, που έγραφε πως "το έτος 1934 υπήρξε έτος αξιοσημείωτο. Υπήρξαν πολλά σπουδαία συμβάντα και εξελίξεις που επηρεάζουν το πεπρωμένο όλων των εθνών της γης και χαρακτηρίζουν το έτος αυτό σαν ένα από τα σημαντικότερα στην Ιστορία. "The Herald of Christ's Kingdom, Μάιος (No.5), 1935, σελ. 71,72.
 

Προηγούμενο / Περιεχόμενα / Επόμενο

Δημιουργία αρχείου: 23-5-2006.

Τελευταία ενημέρωση: 23-5-2006.

Πάνω