Όπου γίνεται λόγος για ‘σέκτες’ στο παρόν φυλλάδιο, δεν εννοούνται οι αναγνωρισμένες θρησκείες από τα κράτη – μέλη της ευρωπαϊκής ένωσης, ούτε οι γνωστές αιρέσεις που έχουν αποχωρισθεί από τον κύριο κορμό επίσημων θρησκευμάτων.  Αλλά πρόκειται για οργανώσεις, τις περισσότερες φορές με θρησκευτικό μανδύα, των οποίων οι οπαδοί έχουν στρατολογηθεί με παράνομα και παραπλανητικά μέσα. Οι σέκτες ως εκ τούτου ενέχουν κινδύνους από απόψεως ψυχολογικής και σωματικής για τα μέλη τους και για το γενικότερο σύνολο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ανεξάρτητα αν πρόκειται για γνωστές θρησκείες, για νέους θρησκευτικούς σχηματισμούς ή για νεοφανείς συλλόγους, επεμβαίνει εκεί όπου τα αρμόδια νομικά όργανα θεωρούν ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα των πολιτών, οι κοινωνικές και οικονομικές θέσεις τους, καθώς και η δημόσια τάξη. Εκεί επίσης που καταστρατηγούνται οι ελευθερίες του λόγου, της συνείδησης, της πίστης, της οργάνωσης, της αγοράς (δεδομένου ότι ανθεί η εμπορική κίνηση υποπροϊόντων διαφόρων ψυχολατρειών, με αυξανόμενη λόγω περιέργειας διάδοση στους νέους).  

Αιτίες ύπαρξης και συγκρότησης καθημερινά νέων ποικίλων κινημάτων και οργανώσεων με θρησκευτικό ένδυμα είναι κυρίως η παγκόσμια ηθική κρίση ή κρίση νοήματος ζωής και αξιών, που έχει επηρεάσει και τις παραδοσιακές θρησκείες (εκκοσμίκευση), η διαρκώς αυξανόμενη ατομικιστική ζωή, καθώς και η μονόπλευρη επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος.

Οι σεκταριστικές κινήσεις πλήττουν περισσότερο τους νέους και τα μεμονωμένα άτομα, τους πολίτες σε κρίση ταυτότητας και τους απογοητευμένους από την παραδοσιακή τους θρησκεία ή την κοινωνική συμπεριφορά τρίτων συνανθρώπους μας. Δεν είναι τυχαίο πως οι σέκτες ονομάζονται «θρησκείες των νέων» ή «εξωτικές θρησκείες», διότι ως επί το πλείστον στοχεύουν στον αφελή και απονήρευτο χαρακτήρα της νεολαίας.   

Είναι απαραίτητη επομένως η αντικειμενική και πολύπλευρη ενημέρωση, ιδιαίτερα στα σχολεία και σε εργασιακούς χώρους, αναφορικά με τις επικίνδυνες δραστηριότητες ορισμένων συγκεκριμένων ομάδων-σεκτών, οι οποίες έχουν απασχολήσει επανειλημμένα την κοινή γνώμη. Η οικογένεια, το σχολείο, η Εκκλησία, οι καταναλωτές, οι επιχειρήσεις, οι διάφοροι πολιτικοί συνασπισμοί, οφείλουν να ενημερώνονται αλλά και να ενημερώνουν άλλα υποσύνολα.

Η Ε.Ε. και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έπειτα από μελέτη των κατατεθεισών από τα κράτη-μέλη εκθέσεων επί του θέματος της ανάρμοστης συμπεριφοράς διαφόρων συλλόγων και εταιρειών στα εδάφη τους, επισήμανε ως κυρίως επικίνδυνες διάφορες πρακτικές που έχουν σχέση με: (α) επίμονη παρενόχληση ατόμων στον οικογενειακό, ευρύτερο εργασιακό ή χώρο ψυχαγωγίας, (β) απομάκρυνση νέων από το οικογενειακό τους περιβάλλον και παράνομη μετανάστευση, (γ) έντεχνη καλλιέργεια αντιπάθειας προς την παράδοσή τους και την θρησκεία τους, (δ) μετατροπή νέων ανθρώπων σε πειθήνια όργανα τρίτων μέσα στην οργάνωση, (ε) έκθεση οπαδών σε τεχνικές πόνου, εξαντλητικής νηστείας και αγρυπνίας, (στ) άγρια οικονομική αφαίμαξη οπαδών για τους σκοπούς διαφόρων θρησκευτικών συλλόγων, (ζ) αποκλεισμό μελών (θυμάτων στην ουσία) από προσφορά ιατρικής περίθαλψης, μεταγγίσεων αίματος κ.λπ., (η) εφαρμογή ψυχο-τεχνικών άμεσης ή μακροπρόθεσμης εξάρτησης, (θ) σεξουαλική «χρησιμοποίηση» μελών διαφόρων εταιρειών για εξάπλωση της σέκτας και για άγρα οπαδών, (ι) δίωξη μελών που έχουν ήδη απομακρυνθεί από το περιβάλλον της σέκτας, (κ) προσπάθεια προσεταιρισμού ανώτερων πολιτικών υπαλλήλων και κρατικών υπηρεσιών με σκοπούς παράνομης στήριξης της οργάνωσης, (λ) παρακολούθηση υψηλόβαθμων πολιτικών στελεχών, υπαλλήλων και νομικών παραγόντων και καταγραφή προσωπικών τους στοιχείων, (μ) εκβιασμοί και μηνύσεις στις οικογένειες των θυμάτων, (ν) απαγωγές και φόνοι μελών οργανώσεων, (ξ) εμπορία όπλων και ναρκωτικών από μέλη διαφόρων παραθρησκειών. Σέκτες, παραθρησκείες και καταστροφικές λατρείες, στη σχέση τους με την κοινωνία και τα μέλη τους, χρησιμοποιούν, ανάλογα με την επικινδυνότητά τους, μία ή περισσότερες ή και το σύνολο των παραπάνω παράνομων δραστηριοτήτων. 

Πολλές θρησκευτικές ομάδες που έχουν προσλάβει τον χαρακτήρα σέκτας, «μαγεύουν» τα θύματά τους με το να συνθέτουν και παρουσιάζουν διδασκαλίες από όλους τους γνωστούς χώρους, όπως από απωανατολίτικα θρησκευτικά συστήματα, αρχαίες θρησκείες, εσωτερική αστρολογία κ.α. τις οποίες πλαισιώνουν με λατρευτικό υπόβαθρο μαγικό και αποκρυφιστικό. Η θεοσοφία, ο πανθεϊσμός, η μετενσάρκωση και η καμπαλά βρίσκονται στη βάση κάθε παρόμοιας εσωτεριστικής και παραθρησκευτικής κίνησης. Τα σύμβολα συνήθως που χρησιμοποιούν είναι ινδουιστικά, βουδιστικά, αιγυπτιακά και μεσαιωνικά.

Περιττό και να αναφέρουμε ότι, ο εντασσόμενος σε τέτοιου είδους ομάδες, αρνείται σταδιακά την παραδοσιακή του πίστη και ολοένα περισσότερο, υποσυνείδητα ή συνειδητά, διεισδύει στην ατμόσφαιρα θρησκειών της Άπω Ανατολής, ενστερνιζόμενος επιπλέον στοιχεία μαγικά και αποκρυφιστικά. Άτομα ευαίσθητα, με έλλειψη σταθερών κριτηρίων και υπευθυνότητας στις αποφάσεις, με περιέργεια έντονη γύρω από τη μεταφυσική αναζήτηση, πέφτουν συνήθως θύματα του κάθε ψυχο-δικτάτορα. Υπάρχουν πολλοί «πνευματικοί» υποτίθεται θεραπευτές και «διδάσκαλοι» που εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία και έχουν στρατολογήσει πολλούς νέους σε ένα επιχειρησιακό παιχνίδι ανεύρεσης οπαδών, αύξησης κερδών και φήμης. Ο έλεγχος του νου και η απώλεια της ελεύθερης θέλησης των θυμάτων τους είναι το μέσο για να πετύχουν  τους νοσηρούς στόχους τους.

Εκμεταλλεύονται ευκαιρίες: ασθένειας, οικονομικής ανάγκης, σπουδών και αλλαγής περιβάλλοντος, στρατιωτικής υπηρεσίας, διακοπών, παροδικής ψυχολογικής πτώσης, στις οποίες το άτομο είναι περισσότερο ευάλωτο στο να δεχθεί την πρόταση εξόδου, υποτίθεται, από την κρίση του και εισδοχής στην «σωτήρια» οργάνωση.  Η τακτική τών υπούλως κινουμένων στελεχών μιας παραθρησκείας είναι, αρχικά, η εμφύτευση αμφιβολιών ως προς αυτά που πρεσβεύει, μέχρι της ώρας εκείνης, το μελλοντικό θύμα, η πρόκληση αμφιταλάντευσης για την παραδοσιακή του θρησκεία, η παρουσίαση σ’ αυτόν νέων αντιλήψεων για τη ζωή, η συμμετοχή του σε συγκεντρώσεις με παλιά και νέα μέλη της σεκτο-ομάδας, οι εξορμήσεις για προπαγανδιστικούς σκοπούς (οπότε και καλλιεργείται το ομαδικό πνεύμα της οργάνωσης), η επίθεση ‘αγαπολογίας’ (ευγένεια, καλοί τρόποι και παρηγοριά, συναισθηματική αποφόρτιση από τυχόν προσωπικές περιπέτειες) για να εμπιστευθεί τη «σέκτα-νέο του οικογενειακό περιβάλλον», και σιγά-σιγά η καλλιέργεια τυφλής προσκόλλησης στις ιδέες και τους σκοπούς της ψυχολατρικής θρησκευτικής ομάδας. Δεν λείπουν κάποιες φορές και οι επικλήσεις πνευμάτων για άντληση δήθεν δύναμης, αλλά και οι ενημερωτικές διαλέξεις για καλό διαλογισμό, εκμάθησης γιόγκα, θεοσοφίας, εσωτερικής φιλοσοφίας, αυτοαναγέννησης, εξόδου από το σώμα και περιήγησης στο αστρικό επίπεδο, κ.λπ. Τάζουν αποφυγή του άγχους και ψυχική ειρήνη, πλαισιωμένα όμως με θρησκευτικό συγκρητισμό.  

Ιδιαίτερα επικίνδυνες μπορούν να χαρακτηριστούν οι προσπάθειες παγίδευσης νέων μέσω αθώων φαινομενικά δραστηριοτήτων, όπως οργάνωσης: (α) σεμιναρίων φιλοσοφίας και αυτογνωσίας, (β) αθλητικών εκδηλώσεων, συνυφασμένων με ανατολική φιλοσοφία (τοξοβολία ζεν κ.α.), (γ) θεραπειών ποικίλου περιεχομένου με έμφαση στην απωανατολίτικη πρακτική, (δ) εκδρομών, συνυφασμένων με διαλέξεις ινδουιστικού περιεχομένου. Υπάρχουν πράγματι οργανώσεις-σέκτες-παραθρησκείες, που διαθέτουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια και συνεργάζονται με αρκετές συναφείς εταιρείες και πρόσωπα.

Αρκετές από τις σέκτες-παραθρησκείες αυτές τρομοκρατούν τα μέλη με μια άμεση δεύτερη παρουσία του μεσσία τους και με ένα, επί των θυρών, τέλος του κόσμου. Οπότε οι οπαδοί συνήθως καλούνται (και πράγματι το κάνουν) να προσφέρουν τις περιουσίες τους στην οργάνωση τους, αφού δεν θα τις χρειαστούν στην άλλη ζωή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, στις οποίες οι καθοδηγητές ορισμένων σεκτών έχουν πείσει τα μέλη της ομάδας ότι επικοινωνούν με εξωγήινους και αντλούν μηνύματα από πνευματικά όντα για το καλό της ανθρωπότητας ή για τον «εξαγνισμό» του πλανήτη. «Εξαγνισμός» σημαίνει στη γλώσσα τους την φασιστικού τύπου επιλεκτική απομάκρυνση ή δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων για να επικρατήσουν στη γη οι «άριστοι». Ομαδικές αυτοκτονίες εκατοντάδων ατόμων-οπαδών έχουν γίνει με σκοπό τη φυγάδευσή τους σε άλλα πλανητικά συστήματα, όπου επικρατεί, σύμφωνα με την αρρωστημένη φαντασία των ηγετών τους, ειδυλλιακή ζωή, σε αντίθεση με τον υπάρχον αντικοινωνικό, μοχθηρό και καταπιεστικό τρόπο ζωής. Όσοι δεν μπόρεσαν να αυτοκτονήσουν, τους «αυτοκτόνησαν» ειδικοί φρουροί των παραθρησκειών αυτών. Τέτοιου είδους περιστατικά συνέβησαν πράγματι στον Καναδά, στην Ιαπωνία, στην Ελβετία και στη Γαλλία.

Άλλες πάλι από τις παραθρησκευτικές αυτές ομάδες ποντάρουν σε μια λεγόμενη «πνευματική αφύπνιση» και «θεραπεία», σε εσωτερικές «τεχνικές αυτοοργάνωσης» και αναμόχλευσης «ψυχικών αρχείων» για ελευθέρωση από τραυματικές δήθεν εμπειρίες του παρελθόντος. Σε τέτοιου είδους «θεραπείες» και ψυχοαναλύσεις διδάσκεται, επιλεκτικά, η αντιχριστιανική πίστη στη μετενσάρκωση, ο διαλογισμός, η «κουνταλίνι» (εσωτερική, ενεργειακή, φιδοειδής δύναμη) και άλλες «σωτήριες αποκαλύψεις» του νεοεποχίτη ιδρυτή και μεσσία της αποκρυφιστικής σέκτας. Συνήθως οι «αποκαλύψεις» αυτές αφορούν: θεό, άνθρωπο, κόσμο, φύση, ψυχή (ως προσωρινή σύνδεση στοιχείων), υπεράνθρωπες δυνάμεις (μέσω υποτίθεται διαλογισμού), νιρβάνα (ινδουιστικός απρόσωπος παράδεισος), πολλές επαναφορές στη ζωή (ίσως με μορφές δαιμόνων ή ζώων), αλλά και βουδιστική υπόσχεση γνώσης προηγούμενων δήθεν ζωών.

Κάποιες παραθρησκευτικές οργανώσεις ειδικεύονται στην παρασκευή και το εμπόριο ελιξηρίων, φαρμάκων, ουσιών με υπόβαθρο μαγικό, αλλά που περιέχουν (εκτός από κρέμες, έλαια, υγρά, χρώματα και τροφές) και βαρέα μέταλλα (μόλυβδο και ψευδάργυρο), τα οποία ενδεχομένως να δημιουργούν βλάβες στην υγεία των πελατών και χρηστών τους. Η φιλοσοφία που κρύβεται πίσω από την παρασκευή τέτοιων χημικών ουσιών είναι σαφώς εξωχριστιανική, αλχημιστική και αποκρυφιστική. Υπεισέρχονται και παράγοντες επίκλησης πνευμάτων που ενεργοποιούν δήθεν τα φάρμακα, σύμφωνα με τις μαγικές απόψεις τους, ή τα καθιστούν δυναμοποιημένα με ταχύτατες περιστροφές, ενώ αυτό που τελικά θεραπεύει, ισχυρίζονται, δεν είναι η ουσία του φαρμάκου, αλλά ο αποκρυφιστικός «αιθέρας», που ενώνεται με το εναπομείναν υλικό.  

Το αποτέλεσμα, στις περισσότερες περιπτώσεις, και αν τελικά ο νέος άνθρωπος δεν αναπτύξει κριτικές ικανότητες και δεν καταφέρει να ξεφύγει, είναι η νοσηρή εσωστρέφεια, η κατάθλιψη, η τυφλή υποταγή και η αντικοινωνικότητα. Παρατηρούνται ακόμη στα θύματα: νοητική αδυναμία για συνεννόηση, εξασθένηση κρίσης και μνήμης. Μέλη παρεμφερών παραθρησκευτικών ομάδων έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, κορίτσια έγιναν πόρνες για τους σκοπούς της οργάνωσης ή διαφόρων νέων χάθηκαν τα ίχνη, χωρίς να αφήσουν σημεία ζωής.

 

Αγαπητοί αναγνώστες,  

Οι δραστηριότητες των σεκτών και των καταστροφικών λατρειών έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο σε ιδεολογικό και γνωσιολογικό επίπεδο, αλλά και στους περισσότερο νευραλγικούς τομείς της ανθρώπινης ζωής, στην οικογένεια, την κοινωνία, την προσωπική ζωή. Οι ψυχολογικές, αλλά αρκετές φορές και οι σωματικές βλάβες που επιφέρουν, είναι, για ορισμένα από τα θύματα-οπαδούς  τους, τραυματικές εμπειρίες ανεπανόρθωτες ως προς την υγιή ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.

Η προσωπική ελευθερία, στο χώρο των παραθρησκευτικών ομάδων, αφαιρείται. Την ελευθερία, την ελπίδα και την προσωπική τελειοποίηση, που χορηγεί ο Ιησούς Χριστός στο χώρο της Εκκλησίας, δεν θα την συναντήσει κάποιος σε περιβάλλοντα παραθρησκευτικά, σεκταριστικά, ψυχολατρικά, αποκρυφιστικά. Ο Χριστός σταυρώθηκε για να έχουμε ζωή και μάλιστα περίσσεια. Μέσω της εκκλησιαστικής και μυστηριακής ζωής ο άνθρωπος ελευθερώνεται από την κακία, την μικρόνοια, τα ψευτοσυμφέροντα και τα πάθη. Η ανάσταση του Κυρίου απομακρύνει τον άνθρωπο από την υποδούλωση στην νοσηρή μεταφυσική, την προσωπική αστοχία και την πνευματικο-υλική καταδυνάστευση. Το δαιμονικό στοιχείο δεν εξουσιάζει πια τον άνθρωπο. Η ανάγκη και ο αγώνας για ζωή δεν αφαιρούνται. Η ιστορία, ο χρόνος και η ύλη καταφάσκονται. Ο άνθρωπος μπορεί πλέον να ανασάνει ελεύθερα τον αέρα της καταξίωσης και της προσωπικής δημιουργίας.

Ας μην επιτρέψουμε λοιπόν στον οποιονδήποτε ψυχοεκμεταλλευτή να επιφέρει πνευματική τύφλωση στους νέους μας και να απομακρύνει την χαρά, την ελπίδα, την ψυχοσωματική υγεία και τη χριστιανική λύτρωση από μας και την οικογένειά μας.

Μιχαήλ Χούλης

Θεολόγος καθηγητής

---

Βοηθήματα:

1. Μοναχού Αββακούμ αγιορείτου, «‘Οι νέες αιρέσεις-σέκτες’ ως δημόσιος κίνδυνος» (κεντρ. Διάθεση βιβλιοπ. Νεκτάριος Παναγόπουλος)

2. Ι. Μητροπόλεως Σύρου, «Σύγχρονες αιρέσεις και παραθρησκευτικές λατρείες στην Ελλάδα», Ερμούπολη 2002

3. Πρωτ. Βασιλείου Γεωργόπουλου, Δρ. Θ., «Ανορθόδοξες ‘θεραπείες’ της Νέας Εποχής», περιοδ. Εφημέριος (Ιούλιος-Οκτώβριος 2007)

4. Αρχιμ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη, «Επιστημονικοφανή προσωπεία των παραθρησκευτικών ομάδων», περιοδ. Διάλογος τ. 18/1999

5. «Τραγωδίες από τις αιρέσεις σέκτες», περιοδ. Διάλογος τ. 17/1999

6. «Καταστροφικές λατρείες», ιστοσελίδα ‘Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων για την προστασία του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού, της οικογενείας και του ατόμου’