Καμία άλλη μορφή δεν επηρέασε τόσο την ανθρωπότητα και την πορεία του κόσμου, όσο ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ. Εκατοντάδες προφητείες αναφέρθησαν σ’ αυτόν, εκατοντάδες χρόνια πριν γεννηθεί ως άνθρωπος, ενώ άλλαξε και αλλάζει υπαρξιακά και δυναμικά τη ζωή αμέτρητων ανθρώπων στο διάβα της ιστορίας.

Πληροφορίες για την ιστορική ύπαρξη και τον βίο του Χριστού έχουμε, εκτός από τους τέσσερις Ευαγγελιστές (Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς και Ιωάννης) που έγραψαν ως μάρτυρες των γεγονότων που περιγράφουν, κυρίως από τους εβραίους ιστορικούς Ιώσηπο και Φίλωνα, τους Ρωμαίους ιστορικούς Τάκιτο και Σουετώνιο, τον Ρωμαίο διοικητή Πλίνιο, αλλά και από Ιουδαϊκές Πηγές (εβραϊκό Ταλμούδ), που αναφέρονται στη δράση του Χριστού και των μαθητών του στην Παλαιστίνη. Η τελείως άγια ζωή που έζησε ο Ιησούς, τα άπειρα θαύματα που έκανε (ανέστησε νεκρούς, θεράπευσε βαριά αρρώστους, τυφλούς χωρίς κόρη οφθαλμού, παράλυτους από τη γέννησή τους, ηρέμησε φουρτουνιασμένες θάλασσες κ.λπ.), τα μοναδικά στην ιστορία λόγια που είπε (περί Τριαδικού Θεού, αγιότητας ζωής, αγάπης προς τους εχθρούς, ισότητας όλων κ.α.), ο ζωοποιός θάνατός Του στο σταυρό (από τον οποίον και μέσα στο μεγαλύτερο πόνο συγχώρεσε τους σταυρωτές του λέγοντας στον Πατέρα Του ότι δεν ξέρουν τι κάνουν), η εκπληκτική ανάστασή του και η θαυμαστή ανάληψή του μπροστά στους μαθητές του, οδηγούν στο γεγονός ότι δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος όπως εμείς, αλλά ο μοναδικός Θεάνθρωπος της ιστορίας, ο Υιός του Θεού, όπως οι Γραφές, αλλά και πολλές εξωβιβλικές προφητείες είχαν προείπει.

Συνέβησαν όμως τα γεγονότα που περιγράφει η Καινή Διαθήκη πραγματικά και αληθινά; Φυσικά! Αφού άλλωστε οι μαθητές Του πέθαναν για τον Χριστό, ενώ υπέστησαν πρώτα εξευτελισμούς, φυλακίσεις, διωγμούς, μαστιγώσεις και εξορίες. Κανείς δεν θυσιάζεται για ένα ψέμα. Αλλά και για επιστημονικούς λόγους είναι απόλυτα εγγυημένη η αλήθεια της Αγίας Γραφής: Πρώτα πρώτα, διαθέτουμε σήμερα πάνω από 600.000 αντίγραφα της ελληνικής Αγίας Γραφής (Παλαιά και Καινή Διαθήκη μαζί) και πάνω από 500.000 ελληνικά χειρόγραφα, που περιέχουν μεγαλύτερα ή μικρότερα τμήματα της Καινής Διαθήκης. Επιπλέον, οι ειδικοί επιστήμονες της κριτικής του κειμένου έχουν υπόψιν τους όχι μόνο 10.000 περίπου αντίγραφα της λατινικής Βουλγάτας, αλλά και 9.000 περίπου χειρόγραφα που αφορούν αρχαίες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής στη συριακή, κοπτική, αρμενική, σλαβονική γλώσσα κ.λπ., καθώς και 36.000 πρώιμες αναφορές εκκλησιαστικών συγγραφέων και Πατέρων της Εκκλησίας σε κείμενα της Καινής Διαθήκης (Παπία Ιεραπόλεως, Ειρηναίου Λουγδούνου, Κλήμη Αλεξανδρείας, Ωριγένη, Αθανασίου, Τερτυλλιανού, Ιερωνύμου, Αυγουστίνου κ.α.). Το πλήθος τόσων και τόσων χειρογράφων, καθώς και το ότι έχουν μεταξύ τους ελάχιστες διαφορές, συνηγορούν για την αλήθεια της Αγίας Γραφής. Άλλωστε, ενώ τα έργα του Θουκυδίδη, του Αριστοτέλη, του Ιουλίου Καίσαρα κ.λπ. σώζονται σε αντίγραφα που απέχουν 1.300 χρόνια περίπου από την εποχή που γράφτηκαν, η Καινή Διαθήκη σώζεται σε κώδικες που απέχουν μόλις 200 χρόνια από την εποχή που εγράφησαν τα ευαγγέλια (Και γνωρίζουμε ότι γράφτηκαν από το 75-100 μ.Χ.). Τέλος, έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα πάνω από 100 πάπυροι, ορισμένοι εκ των οποίων χρονολογούνται πολύ κοντά στα γεγονότα των παθών του Κυρίου (λ.χ. εδάφια του κατά Ιωάννη ευαγγελίου από το 120 μόλις μ.Χ.).Επομένως και από άποψη αρχαιότητας η Καινή Διαθήκη είναι το πιο αξιόπιστο βιβλίο του κόσμου.

Ορισμένοι διατείνονται ότι καταρρίπτεται η αλήθεια της Αγίας Γραφής λόγω των πολλών θαυμάτων που περιέχει. Ο διάσημος, με βραβείο Νόμπελ, αυστριακός φυσικός Victor Hess, απάντησε σε σχετικό ερώτημα ως εξής: «Δεν μπορώ, είπε, να καταλάβω γιατί ο παντοδύναμος Θεός, που δημιούργησε τα πάντα, δεν θα ήταν σε θέση, αν ήθελε, να αλλάξει την φυσική πορεία των πραγμάτων». 

Εκατοντάδες χρόνια πριν από τη γέννηση του Ιησού Χριστού, καταγράφτηκαν πολλές προφητείες στην Αγία Γραφή (αλλά υπάρχουν και σε πολλά εξωβιβλικά κείμενα) σχετικά με τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής Του. Όλες αυτές οι προφητείες δεν μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά, παρά μόνο με την ύπαρξη θείου σχεδίου. Είναι όμως γνήσια τα κείμενα και οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης (Π.Δ.); Απόλυτα! Ολόκληρη η Π.Δ. μεταφράσθηκε όπως γνωρίζουμε τον 4^ο αιώνα π.Χ. από το εβραϊκό πρωτότυπο στα ελληνικά. Είναι η λεγόμενη «Μετάφραση των Εβδομήκοντα». Άρα η Π.Δ. που κατέχουμε εμείς σήμερα είναι γνήσια, εφόσον έγινε από εβραίους και για τους εβραίους και όχι για τους χριστιανούς. Επιπλέον, στα κείμενα της Νεκράς Θάλασσας, που ανακαλύφθηκαν το 1947 στα σπήλαια του Qumran (Κουμράν) της Παλαιστίνης, βλέπουμε ολόκληρα κείμενα (π.χ. το βιβλίο του Ησαΐα) να είναι ίδια με εκείνα που διαθέτει η Εκκλησία σήμερα για την Π.Δ. Τα κείμενα μάλιστα των Παπύρων του Κουμράν χρονολογούνται τουλάχιστον από το 150 π.Χ. κ.ε. Ακόμη, η μαθηματική πιθανότητα να «συνέπεσαν τυχαία» 48 μόνο προφητείες στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού είναι, σύμφωνα με το σπουδαίο μαθηματικό Peter Stoner, 1 προς 10¹⁵⁷ (ο αριθμός 10 ακολουθούμενος από 157 μηδενικά), δηλαδή εντελώς απίθανη περίπτωση και δεν συζητάμε φυσικά καθόλου για την αντίστοιχη μαθηματική σχέση που θα ίσχυε στην περίπτωση των 300 περίπου προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης για τον Μεσσία. Αναφέρουμε επιγραμματικά μερικές μόνο από τις προφητείες που εκπληρώθηκαν κατά γράμμα και που αφορούν στα πάθη του Κυρίου:

-    - Θα προδινόταν ο Μεσσίας για τριάντα αργύρια (Ζαχ. 11,12), όπως και έγινε στη ζωή του Χριστού από τον Ιούδα. Και μάλιστα, συνεχίζει η προφητεία (500 χρόνια π.Χ.), με αυτά θα αγόραζαν τον αγρό κάποιου κεραμιδά, πράγμα που επαληθεύτηκε κατά γράμμα.

- Ο δίκαιος Μεσσίας θα τραυματιζόταν για τις δικές μας ανομίες και με τις πληγές του θα γιατρευόμασταν εμείς. Όπως το αναφέρει ο Ησαΐας (8ΟΟ χρόνια π.Χ.), έτσι και έγινε. Αλλά και ο προφ. Ιερεμίας αναφέρει για τον Μεσσία ότι «ως αρνάκι άκακο θα οδηγηθεί στη θυσία» (11,19). Και ο προφήτης Ησαΐας προσθέτει: «Αυτός πάνω του κουβαλά τις αμαρτίες μας και για μάς υποφέρει» (53,4). 

- Θα πέθαινε με σταυρικό θάνατο, γράφει ο ψαλμός 22 (16), τρυπημένος στα χέρια και τα πόδια του.

- Θα του έδιναν ξύδι να πιεί, αντί για νερό (Ψλμ. 69,21), γεγονός που έγινε πάνω στον σταυρό.

- Τα ρούχα του θα τα έβαζαν σε κλήρο αναφέρει πάλι ο ψαλμός (22,18). Αυτό έγινε από τους στρατιώτες κάτω από το σταυρό.        

- Κόκκαλό του δεν θα σπάσει (Ψλμ. 34,20) αναφέρει και πάλι το προφητικό κείμενο. Πράγματι ενώ στους δύο κακούργους έσπασαν οι στρατιώτες τα σκέλη, ο Ιησούς δεν υπέστη τέτοιο πράγμα, διότι είχε ήδη εκπνεύσει.

- Ο Ησαΐας ακόμη μάς λέει κάτι πολύ σημαντικό. Ότι «ο τάφος του ορίστηκε με τους κακούργους. Όμως στο θάνατό του στάθηκε με τον πλούσιο» (53,9): Πέθανε πράγματι ανάμεσα σε δύο ληστές. Αλλά μετά τον θάνατό του ενταφιάστηκε στον τάφο που προοριζόταν για τον Ιωσήφ από Αριμαθαίας, πλούσιο και μυστικό ακόλουθο του Ιησού.

- Μοναδική είναι και η προφητεία για την ανάστασή του. Ο ποιητής και προφήτης βασιλιάς Δαυίδ αναφωνεί: «Δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη, ούτε θα επιτρέψεις ο άγιός σου να γνωρίσει σωματική αποσύνθεση (διαφθορά)» Πράγματι ο Δαυίδ πέθανε και το σώμα του έλιωσε στο χώμα, αλλά η προφητεία προοριζόταν για τον Υιό του Θεού, που τρεις μέρες παρέμεινε ως άνθρωπος στον άδη και την τρίτη αναστήθηκε, χωρίς να δει μάλιστα διαφθορά το σώμα του, δηλαδή αποσύνθεση. (Ψλμ. 16,10).

- Θυμίζουμε και την εκπλήρωση της προφητείας του Αισχύλου στην τραγωδία «Προμηθέας Δεσμώτης». Εκεί ο θεός Ερμής ενημερώνει τον δεμένο στον Καύκασο Προμηθέα ότι δεν θα λάβουν τέλος τα βάσανά του, παρά μόνο όταν ένας θεός κατέβει ο ίδιος στα τρίσβαθα του άδη, παίρνοντας πάνω του τα πάθη του (στιχ. 1026-9). Αυτή τη σωτηρία έφερε με την θυσία Του για όλη την ανθρωπότητα και για όλες τις γενιές των ανθρώπων ο αναμάρτητος Κύριος.

Λίγα λόγια παρακάτω για το σπουδαιότερο ιστορικό γεγονός, την Ανάσταση του Θεανθρώπου, την οποία ο ίδιος ο Ιησούς προείπε πολλές φορές: π.χ. «Γκρεμίστε αυτό το ναό (εννοούσε το σώμα Του) και εγώ θα τον ξαναχτίσω σε τρεις ημέρες» (βλ. και Λουκ. 18:31). Η ανάσταση προσεγγίζεται κυρίως με πίστη, λειτουργικά και προσευχητικά, αλλά υπάρχουν γι’ αυτήν και ατράνταχτες λογικές αποδείξεις: 

-         Ο τάφος στον οποίον είχε τοποθετηθεί το νεκρό σώμα του Ιησού βρέθηκε άδειος! Δεδομένου του ισχυρότατου από στρατιώτη λογχίσματος στην πλευρά, αλλά και των πολλών ραβδισμών που είχε πρωτύτερα δεχθεί, την μεγάλη απώλεια αίματος και του σταυρικού μαρτυρίου, ο Χριστός είχε πράγματι πεθάνει. Ο κενός τάφος δεν εξηγείται παρά μόνο με την ανάστασή Του. Άλλωστε την είσοδό του είχαν κλείσει με βαρύ ογκόλιθο και φυλασσόταν από ανύσταχτους και οπλισμένους Ρωμαίους στρατιώτες. Τους Ιουδαίους ακόμη δεν συνέφερε να χαθεί το σώμα του Ιησού από τον τάφο, αφού αυτό θα σήμαινε διάδοση της ανάστασής του, ενώ οι μαθητές Του τον είχαν ήδη αρνηθεί από φόβο και είχαν κρυφτεί, πριν ακόμη σταυρωθεί.

-         Ο αναστημένος Ιησούς Χριστός εμφανίσθηκε πολλές φορές στους μαθητές Του. Μετά την ανάσταση Του, ο Ιησούς εμφανίστηκε 10 φορές στους μαθητές του και ο απόστολος Παύλος (που υπήρξε πριν γνωρίσει εμπειρικά τον Χριστό σφοδρός πολέμιος των χριστιανών) διαβεβαιώνει ότι παρουσιάστηκε ακόμη σε 500 περίπου ανθρώπους. Οι αναστάσιμες εκείνες εμφανίσεις του Χριστού (για 40 ημέρες, πρωί, μεσημέρι, απόγευμα και βράδυ και σε διαφορετικές τοποθεσίες) ήταν απολύτως πραγματικές, αφού τους μιλούσε, τους δίδασκε, προχωρούσαν μαζί, έτρωγαν μαζί, τον ακουμπούσαν κ.α.  

-         Η ανάσταση είναι ο λόγος που η Εκκλησία υπάρχει και θα υπάρχει στους αιώνες. Η Εκκλησία είναι θεανθρώπινος οργανισμός και το σώμα του Χριστού στην αιωνιότητα. Το κέντρο του κηρύγματός της βασίζεται στην ανάσταση του Κυρίου (Πράξεις 2:14-36). Τότε μόνο θα έπαυε να υπάρχει και να δρα η Εκκλησία στην ιστορία, μεταπλάθοντας τον κόσμο σε βασιλεία του Θεού, αν οι εχθροί του σταυρού του Χριστού παρουσίαζαν δημόσια το νεκρό του σώμα. Δεν το έκαναν, ούτε τότε, ούτε τώρα, γιατί ο Κύριος έχει αληθινά αναστηθεί με το σώμα του.

-         Η ανάσταση του Κυρίου προξένησε πνευματική και υπαρξιακή αλλαγή στη ζωή των μαθητών και των αποστόλων Του, αλλά και την εμφάνιση εκατομμυρίων μαρτύρων, αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας. Όπως διασώζουν οι ευαγγελιστές,  οι μαθητές Εκείνου δεν πίστευαν αρχικά ότι θα αναστηθεί από τους νεκρούς. Είχαν μάλιστα απογοητευθεί και επέστρεψαν στις παλιές τους εργασίες [Αυτό πιστοποιεί ακόμη ότι δεν είχαν ψευδαισθήσεις διαδίδοντας στη συνέχεια την ανάστασή Του, αφού δεν ανέμεναν εναγώνια, σύμφωνα με τη σύγχρονη Ψυχολογία, ένα τέτοιο γεγονός]. Μετά την ανάστασή του όμως, και με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, κήρυτταν δυναμικά και δημόσια και δεν φοβήθηκαν φυλακίσεις και δαρμούς, αλλά ούτε και αυτόν τον θάνατο. Και οι 10 απόστολοι του Χριστού (ο Ιούδας είχε απαγχονισθεί και ο Ιωάννης πέθανε σε βαθειά γεράματα) πέθαναν μαρτυρικά, με διάφορους τρόπους: Με σταυρικό θάνατο, με μαχαίρι, στη φωτιά, από τόξο ή από βασανιστήρια. Αυτό αποδεικνύει την αλήθεια των λεγομένων τους. Άλλωστε, εκατομμύρια μάρτυρες των πρώτων χριστιανικών χρόνων έδωσαν τη ζωή τους για τον αγαπημένο και Θεό τους, Ιησού, ενώ ο Χριστός άλλαξε και αλλάζει ψυχοσωματικά, δυναμικά και καθημερινά τη ζωή αμέτρητων απίστων, αδιάφορων, δυστυχισμένων, αποθαρρυμένων, απελπισμένων ανθρώπων.

Μεγάλοι εξάλλου φιλόσοφοι, διανοούμενοι και συγγραφείς (όπως ο ιερός Αυγουστίνος, ο εξέχων φυσικομαθηματικός Πασκάλ, ο πολυτάλαντος φιλόσοφος C.S. Lewis και ο σπουδαίος λογοτέχνης Ντοστογιέφσκι), συμπεριέλαβαν έπειτα από θρησκευτική οδύσσεια ζωής τον Χριστό στη ζωή τους και αναστήθηκαν καρδιακά, πνευματικά και αληθινά.

Κι αυτό διότι ο Χριστιανισμός δεν είναι απλά μια φιλοσοφία ζωής, ούτε σημαίνει τυφλή υπακοή σε απρόσωπους ηθικιστικούς κανόνες. Δεν είναι ιδεολογία και αφηρημένες διδασκαλίες, αλλά στηρίζεται σε μια ζωντανή και προσωπική σχέση με τον αναστημένο και ζωντανό Σωτήρα, Ιησού Χριστό, που πραγματοποιείται με την καθημερινή προσευχή, την μετάνοια, την ταπείνωση του ανθρώπου, την διαρκή Θεία Κοινωνία και τα έργα αγάπης.

                                                  Μιχαήλ Γ. Χούλης

                                                Θεολόγος καθηγητής

Βοηθήματα:

1.     Αχελώου Ευθυμίου, επισκόπου, «Αθώος», έκδ. Αποστολικής Διακονίας

2.     Dr F.F. Bruce, «Τα κείμενα της Καινής Διαθήκης: Είναι άραγε αξιόπιστα;», εκδ. Πέργαμος

3.     Ι. Μητροπόλεως Σύρου, «Ελληνοκεντρικός πολυθεϊσμός ή Ελληνοχριστιανισμός;»

4.     Σπύρου Φίλου, «Το Μόνιμο Θαύμα: Οι προφητείες της Βίβλου», εκδ. Πέργαμος

5.     Σπύρου Φίλου, «Κριτική στο βιβλίο: Κώδικας Da Vinci, του Dan Brown», εκδ. Πέργαμος

Το παρόν άρθρο εκδόθηκε και διανεμήθηκε προνοία και ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Σύρου, κ. Δωροθέου Β’, για τις ανάγκες της Ι. Μητροπόλεως Σύρου