Απέφευγε την οξύτητα στις εκφράσεις. Συνιστούσε πάντα όλα να γίνονται απαλά και χωρίς βία.

— Οι τρομακτικές μορφές που παίρνει ο πονηρός και παρουσιάζεται στον χριστιανό, οφείλον­ται πολύ συχνά στον βίαιο τρόπο, με τον οποίον ο πιστός πολεμά τα πάθη του, έλεγε. Το πνεύμα του κακού δεν έχει μορφή. οι άνθρωποι του δίνουν μορφή ανάλογα με τα βιώματά τους, τα γονίδιά τους και την κληρονομικότητά τους.

— Και ο Μέγας Αντώνιος που έβλεπε τέτοιες μορφές;

— Έ, δεν ήταν μέγας και άγιος από την αρχή, έλεγε με χαμόγελο.

Να αγωνίζεσαι απαλά και χωρίς βία να μεταμορφώσεις τα αμαρτωλά πάθη σε καλά. Οι τρεις  Ιεράρχες δεν έβλεπαν το κακό. και δεν περιγράφουν τον διάβολο. Δεν ασκούσαν βία πάνω τους, ώστε να καταπιεσθεί το νευρικό σύστημα. Με απαλό και ερωτικό τρόπο έστρεφαν αβίαστα τον νου τους προς τον Χριστό, και τα άλλα υποχωρούσαν, κι έτσι δεν υπήρχε καμία καταπίεση. Δίνονταν στον Χριστό και όλη η δυναμικότητά τους πήγαινε εκεί. Δεν έμενε τίποτα για τον αντίθετο. Αν την θλίψη σου την κάνεις προσευχή, αν τον πόνο σου δεν τον αφήνεις μέσα σου, αλλά τον κάνεις ανάταση, τότε μεταβάλλεται σε δύναμη.  Έτσι έκαναν οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας και ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης. Τότε που έμεινα τρεις μέρες στην εκκλησία και μελετούσα περιμένοντας την κουρά μου, τότε ήμουν μέσα στον Θεό.

Και επανέλαβε την σκέψη του για την Εκκλησία:

Όλοι να είμαστε ενωμένοι μέσα στην Εκκλησία. Μα η Εκκλησία είναι άκτιστη.  Όλοι ενούμεθα εκεί μεταξύ μας και με όλους τους αγίους. Ενωμένοι και ο Υιός με τον Πατέρα και το Πνεύμα, η Παναγία Τριάδα, κι εμείς μαζί Της. Αυτή είναι η Εκκλησία.