1. Δεν προσέχουν, όμως καθόλου όσοι επινοούν άλλον Πατέρα, εκτός από τον Δημιουργό, και τον ονομάζουν αγαθό, τον παρουσιάζουν δε ως αδύνατο και ανώφελο και αμελή για να μη πούμε φθονερό και βάσκανο διότι λέγουν ότι δεν ζωοποιεί τα σώματά μας. Επειδή, δηλαδή, λέγουν αυτά που είναι φανερά σε όλους, ότι παραμένουν τα αθάνατα, όπως το πνεύμα και η ψυχή και τα παρόμοια, διότι τα ζωοποιεί ο Πατήρ, και εγκαταλείπεται εκείνο, το οποίο δεν ζωοποιείται αλλιώς, παρά μόνον εάν του δώσει ο Θεός τη ζωή αυτή. Με όλα αυτά ή αδύνατο και ανίσχυρο δείχνουν τον Πατέρα τους ή φθονερό και βάσκανο. Ποιος φαίνεται δυνατότερος και ισχυρότερος και πραγματικά ανώτερος από τον Δημιουργό, ο οποίος και εδώ ζωοποιεί τα θνητά σώματά μας και την ανάστασή τους υποσχέθηκε δια των Προφητών, όπως δείξαμε; Ο Δημιουργός, ο οποίος ζωοποιεί ολόκληρο τον άνθρωπο, ή ο ψευδώνυμος πατήρ τους; Αυτός τα εκ φύσεως αθάνατα, που έχουν από τη φύση τους τη ζωή, προσποιείται ότι τα ζωοποιεί. Όσα χρειάζονται τη βοήθειά του για να ζήσουν, δεν τα ζωοποιεί ως αγαθός, αλλά τα παραμελεί και τα αφήνει στο θάνατο. Τι συμβαίνει, λοιπόν; Σε αυτά δεν δίδει τη ζωή ο Πατήρ αυτών, ενώ μπορεί, ή επειδή δεν μπορεί; Εάν μεν δεν μπορεί, δεν είναι πλέον ισχυρός ούτε πιο τέλειος από τον Δημιουργό. Διότι ο Δημιουργός δίδει, όπως μπορούμε να το δούμε, αυτό που εκείνος δεν μπορεί να δώσει. Εάν, ενώ μπορεί να δώσει, δεν δίδει, αποδεικνύεται πλέον ότι είναι όχι αγαθός, αλλά φθονερός και κακός Πατήρ.