Γιατί στις εορτές της Θεοτόκου, διαβάζεται στη λειτουργία το ευαγγέλιο με την Μάρθα και την Μαρία και τί σχέση έχει με την Θεοτόκο... ( Λκ ι 38-42)

Υπάρχει μια άμεση σύνδεση της περικοπής αυτής με την Θεοτόκο και μία πιο χαλαρή, αλλά όχι λιγότερο σπουδαία.

Η άμεση σύνδεση έχει να κάνει με την κατάληξη της περικοπής. Μια γυναίκα από το πλήθος, ακούγοντας τον Χριστό να διδάσκει, φώναξε με ενθουσιασμό: Μακαρία είναι η κοιλιά πού σε γέννησε και οι μαστοί από τους οποίους θήλασες! Και ο Χριστός απάντησε, εξυψώνοντας δημόσια την Θεοτόκο και όχι ταπεινώνοντας την, όπως λένε πολλοί, από αλλότριες επιρροές: Πράγματι έτσι είναι, μακάριοι αυτοί πού ακούνε τον Λόγο του Θεού και τον φυλάνε! Εκ των οποίων πρώτη και καλύτερη είναι η Παναγία!

Ανάμεσα στην επίσκεψη στην Βηθανία και στον μακαρισμό της Θεοτόκου, παρεμβάλλεται μια αναφορά στα δαιμόνια. Επειδή είναι άσχετη με την Θεοτόκο και επειδή αυτές οι τρεις γραμμές στο τέλος φάνηκαν ολίγες για να αποτελέσουν μια περικοπή ολόκληρη έθεσαν οι πατέρες σαν πρόλογο το γεγονός της Βηθανίας.

Η πιο χαλαρή έχει περισσότερο πνευματικό νόημα, παρά είναι θέμα οικονομίας του κειμένου. Όταν ο Χριστός μακαρίζει την Μαρία του Λαζάρου, επειδή διάλεξε την "αγαθή μερίδα", στο πρόσωπο αυτής της μαθήτριας, μακαρίζει τον κάθε μαθητή Του τον αφοσιωμένο και πρώτη Μαθήτρια είναι και πάλι η Θεοτόκος. Στα εγκώμια και τους λόγους των πατέρων και την εν γένει θεολογία, κάθε δίκαιος της Παλαιάς Διαθήκης και της εποχής του Χριστού είναι προτύπωση και εικόνα του Χριστού, μέσα στις αγαθές και προφητικές Του πράξεις. Και κάθε δικαία είναι πρότυπο και εικόνα της Θεοτόκου. Ο έπαινος λοιπόν του Χριστού στην Μαρία της Βηθανίας, ανάγεται με πνευματικό και μυστικό τρόπο στην Θεοτόκο Μαρία, η οποία είναι το κορύφωμα των επαίνων και των ασμάτων και η πρώτη των αγίων Γυναικών.