Η λέξη "Ηλιούγεννα", που δήθεν ορίζει τα γενέθλια του Ήλιου στις 25 Δεκεμβρίου, δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό και σε κανέναν αρχαίο συγγραφέα. Όπως και με την γιορτή του Ήλιου, έτσι και με την λέξη, οι παγανιστές αντέγραψαν τους Χριστιανούς, και δημιούργησαν την γιορτή το 274 μ.Χ, όπως θα δούμε, και την λέξη, λίγο... αργότερα, τον 21ο αιώνα μ.Χ…

Γράφουν, λοιπόν:

“Τι εόρταζαν οι Αρχαίοι Έλληνες την περίοδο των Χριστουγέννων;  Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου.” ... “Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του” “Αυτή η αρχαία Ελληνική γιορτή, είχε επίσης ταυτιστεί και με την γιορτή του Ηλίου, τον οποίο οι αρχαίοι λαοί είχαν θεοποιήσει. Συγκεκριμένα στους Έλληνες, είχε ταυτιστεί με τον Φωτοφόρο Απόλλωνα του Ηλίου, ο οποίος απεικονιζόταν πάνω στο ιπτάμενο άρμα του να μοιράζει το φως του Ηλίου.”

Αναρωτιόμαστε πώς ο Απόλλωνας είχε ταυτιστεί με τον Διόνυσο… Υπήρχε κοινή λατρεία τους στους Δελφούς, αλλά σε καμία περίπτωση ταύτιση. Αλλά αφού οι “ερευνητές” επιμένουν πως ταυτίζονταν, τότε ας μας εξηγήσουν γιατί η γιορτή του Απόλλωνα - Ήλιου γιορτάζονταν στην αρχή της Άνοιξης, στα Θαργήλια ενώ τα Πύθια στους Δελφούς γιορτάζονταν το καλοκαίρι... 

Φυσικά θέλουν να αγνοούν πως ο Ήλιος ήταν μια ξεχωριστή θεότητα που μόνο υστερότερα και συμβολικά είχε ταυτιστεί με τον Απόλλωνα, που άλλαζε και όνομα και γινόταν “Φοίβος”. Τέλος πάντων, για να τα μπαλώσουν, κάνουν και την “απαραίτητη” γενίκευση, μια που από το “τι εόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες” περνάνε απότομα στο “οι αρχαίοι λαοί”. Μάλιστα.

Έτσι κι αλλιώς, με όλα αυτά τα τραβήγματα, τα ραψίματα και τα κοψίματα, φτάνουμε μόλις στις 30 Δεκεμβρίου (και όχι στις 25 των Χριστουγέννων) μια ημερομηνία ανυπόστατη για τους Έλληνες μια που δεν είχαν κανένα μήνα... Δεκέμβριο. Αυτό ήταν το λατινικό Ημερολόγιο.

Συνεχίζει το όργιο του τραβήγματος από τα μαλλιά:

“Η εορτή αυτή πέρασε και στην αρχαία Ρώμη με τις δημοφιλείς γιορτές των Σατουρνάλιων, προς τιμήν του Κρόνου τον Δεκέμβριο αλλά και της θεάς Δήμητρας, γι΄ αυτό και έκαναν θυσίες χοίρων για την ευφορία της γης. Τα Σατουρνάλια ήταν από τις σημαντικότερες και ονομάζονταν: «DIES INVICTI SOLIS», δηλαδή «Ημέρα του αήττητου ήλιου». Μια γιορτή που φυσικά την είχαν πάρει από την γιορτή του Φωτοφόρου Απόλλωνα - Ηλίου!”

Ίσα πατριώτες!!! Πως η γιορτή του Κρόνου (Αυτό σημαίνει “Σατουρνάλια”) ενός παλιού, χθόνιου και αιχμάλωτου θεού γίνεται γιορτή του Ήλιου; Επιπλέον, τα Σατουρνάλια κρατούσαν μία βδομάδα (17-23 Δεκεμβρίου) οπότε ήταν αδύνατο να ονομάζονταν «DIES INVICTI SOLIS» μια που το dies είναι ονομαστική Ενικού =ημέρα και όχι “ημέρες”.

Τί ήταν, όμως, το «DIES INVICTI SOLIS»;

Ήταν ο Αυτοκράτορας Αυρηλιανός (Lucius Domitius Aurelianus Augustus) που καθιέρωσε την λατρεία του “Ανίκητου Ήλιου” το 274 μ.Χ., (Ναι, τόσο αργά) εγκαινιάζοντας και τον ανάλογο ναό στις 25 Δεκεμβρίου στην Ρώμη, και θεωρώντας την μέρα αυτή γενέθλια μέρα του Ήλιου. (δείτε εδώ) Ήθελε η λατρεία του “Ανίκητου Ήλιου” να είναι η κοινή λατρεία όλων των λαών της Αυτοκρατορίας χωρίς να απαγορεύει τις άλλες λατρείες, εκτός βέβαια από αυτή του Χριστού!

Γιατί, ήδη ο Χριστιανός ιστορικός Sextus Julius Africanus κατόπιν έρευνας, είχε πει πως ο Ευαγγελισμός έγινε στις 25 Μαρτίου, οπότε η γέννηση του Χριστού πρέπει να έγινε στις 25 Δεκεμβρίου. (δείτε εδώ) Βέβαια είχαν προταθεί από τους Χριστιανούς Πατέρες και άλλες ημερομηνίες. Ο Σέξτος πέθανε το 240 μ.Χ., ενώ η Παγανιστική γιορτή του Ήλιου καθιερώθηκε για πρώτη φορά στη Ρώμη, όπως είπαμε  από τον Αυτοκράτορα Αυρηλιανό το 274 μ.Χ. τριαντατέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του Ιστορικού. 

Πέρασε βέβαια μεγάλο διάστημα μέχρι να καθιερωθεί οικουμενικά ο εορτασμός των Χριστουγέννων σε αυτήν την ημερομηνία, αλλά είναι πάνω από σίγουρο πως μερικές τουλάχιστον Χριστιανικές “φωνές” την είχαν αναγνωρίσει πολύ πριν τους όποιους Αυρηλιανούς.

Οπότε, θέτω στην κρίση σας τη αληθοφάνεια αυτής της διαπίστωσης των νεοπαγανιστών:

“Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έγινε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.Χ. αιώνα, μετά από έρευνα που έγινε στα αρχεία της Ρώμης για την χρονιά επί Αυγούστου απογραφής, και κατόπιν υπολογισμών βάση των Ευαγγελίων.” …. ”Στην πραγματικότητα όμως αυτό συνέβη διότι η συγκεκριμένη ημερομηνία συνέπεφτε με τις ειδωλολατρικές εορτές του Χειμερινού Ηλιοστασίου και την «Επιστροφή» του Ηλίου.”

Και όπως ήδη αποδείξαμε, ούτε ημερομηνιακά συνέπιπτε η 25 Δεκεμβρίου με κάποια παγανιστική γιορτή, αλλά και όταν... επιτέλους συνέπεσε, ήταν η παγανιστική γιορτή του Ήλιου που προσπάθησε να υποκαταστήσει την Χριστιανική.