ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Αριθ. Πρωτ. 134

Εν Δελβινακίω τη  13η Δεκεμβρίου  2006

 

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

           Σήμερα, Τετάρτη, 13 Δεκεμβρίου 2006, πραγματοποιήθηκε στην Κόνιτσα η μηνιαία Σύναξη των Εφημερίων της εν λόγω Επαρχίας, έπειτα από εκείνη της περασμένης Δευτέρας, 11 Δεκεμβρίου, για τους Εφημερίους του Πωγωνίου, στο Δελβινάκι.

          Συζητήθηκαν, σε κλίμα εγκαρδιότητος και αγάπης, θέματα που αφορούν στις ακριτικές μας Ενορίες.

           Εκείνο, όμως, το θέμα που ζωηρά απασχόλησε τους αιδεσιμωτάτους Συνέδρους ήταν αφ’ ενός μεν η επίσκεψη του πάπα στο Φανάρι, αφ’ ετέρου δε το ταξίδι του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών στο Βατικανό, από σήμερα (13.12.2006) μέχρι το ερχόμενο Σάββατο (16.12.2006).

          Οι Ιερείς μας ετόνισαν ότι κατ’ αρχήν δεν είναι αντίθετοι με τους διαχριστιανικούς διαλόγους η και τις συνεργασίες. Αντιτίθενται, όμως, σφόδρα και ανησυχούν βαθειά για τις συμπροσευχές των Ορθοδόξων Ιεραρχών με τους αιρετικούς παπικούς, εκφράζοντας και την αγωνία των ποιμνίων τους με όσα βλέπουν και ακούνε στην Τηλεόραση και στο Ραδιόφωνο.

          Πράγματι!  Στην ακριτική μας Μητρόπολη υπάρχει διάχυτη η ανησυχία πολλών Χριστιανών μας, οι οποίοι διερωτώνται που πηγαίνουμε; Επίκειται η Ένωση με τους παπικούς; Μα αυτοί έχουν πολλές δογματικές πλάνες, πέρα από το πρωτείο και το αλάθητο του πάπα. Μήπως τις απαρνήθηκαν και δεν το γνωρίζουμε; Γιατί αν κρίνη κανείς από τα όσα διεκήρυττε ένας νέος Ιεράρχης νησιωτικής Μητροπόλεως, μάλλον κάτι τέτοιο συνέβη η, πιθανώς, πρόκειται να συμβή ...

           Πάντως, όλοι οι αιδεσιμώτατοι πατέρες εξέφρασαν την έντονη αντίθεσή τους με τα τεκταινόμενα. Διότι, ενώ φαίνεται να πραγματοποιήται προσέγγιση της Ορθοδοξίας  με τον αιρετικό Παπισμό, στην πραγματικότητα υπάρχει βάσιμος ο φόβος διασπάσεως και διχασμού του Ορθοδόξου πληρώματος, προς χαράν των ασπόνδων εχθρών της μαρτυρικής μας Εκκλησίας.

           Από την ακριτική Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου. Και χωρίς το παράπαν ν’ αμφισβητούμε την ορθοδοξία ουδενός, λέμε, εν τούτοις, ότι απαιτείται σύνεση και σεβασμός όχι μόνο στα όρια «α έθεντο οι πατέρες» μας, αλλά και προς την συνείδηση του ορθοδόξου κλήρου και λαού και των μοναχικών ταγμάτων, η οποία πλήττεται δεινώς από τα τολμηρά και προκλητικά, συνάμα, ανοίγματα προς το αιρετικό και, δυστυχώς, αμετανόητο Βατικανό.  Φύλακες, γρηγορείτε!

 

( Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως )