Κοινωνία και Γεγονότα

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας	Κοινωνία και Γεγονότα

Στο όνομα της προόδου έχουν γίνει κατά καιρούς οι μεγαλύτερες οπισθοδρομήσεις. Η αλβανική δικτατορία των Χότζα και Αλία επεκαλείτο τον μαρξισμό- λενινισμό ως προοδευτικό κίνημα και κατέληξε στο γκρέμισμα των ναών και στην μετατροπή της Αλβανίας σε μία πάμφτωχη και δυστυχισμένη χώρα. Έτσι δεν με εκπλήσσει ότι η νεόκοπη Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που ιδρύθηκε από πανεπιστημιακούς καθηγητές και πλαισιώθηκε από «προοδευτικούς» πολιτικούς, προέβη σε προτάσεις για τις σχέσεις Εκκλησίας- Πολιτείας, οι οποίες αποτελούν οπισθοδρόμηση. Και τούτο διότι σήμερα η Ευρώπη αναζητεί τρόπους συζεύξεως και συνυπάρξεως μεταξύ κοινωνίας και θρησκευτικής πίστης. Θυμίζουμε ορισμένες εξελίξεις:

Στην Γαλλία ο Υπουργός Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί προτείνει να αλλάξει ο νόμος του 1905, που προέβλεπε τον πλήρη θρησκευτικό αποχρωματισμό του Κράτους, λέγοντας ότι η χώρα δεν μπορεί συνεχώς να ζει με το αντιεκκλησιαστικό πνεύμα της Γαλλικής Επαναστάσεως.

Στην Βρετανία ο Σοσιαλδημοκράτης Τόνυ Μπλαιρ κάλεσε την Αγγλικανική Εκκλησία να αναλάβει την χρηματοδότηση, αλλά και την φροντίδα της διδακτέας ύλης, σε καινούργια σχολεία αριστούχων που θα έχουν ως στόχο την αναβάθμιση της Μέσης Παιδείας στη χώρα.

Στην Γερμανία τα Θρησκευτικά διδάσκονται στο Λύκειο με βάση την επικρατούσα θρησκεία κάθε κρατιδίου, ενώ τα σχολικά βιβλία συντάσσονται με ευθύνη της Καθολικής και της Λουθηρανικής Εκκλησίας.

Το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης, το οποίο παρά τα προβλήματά του εκφράζει τις κυριαρχούσες απόψεις στην Ε.Ε., καθιερώνει τον θεσμικό διάλογο της Ευρ. Ένωσης με τις Εκκλησίες αναγνωρίζοντας τον σημαντικό τους ρόλο.

Στην Σερβία μετά από 60 ολόκληρα χρόνια ο Υπουργός Παιδείας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή Βελιγραδίου. Η Σχολή επανεντάχθηκε στο Πανεπιστήμιο μετά από δεκαετίες αντιεκκλησιαστικού κλίματος των καθεστώτων Τίτο και Μιλόσεβιτς.

Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης εξέδωσε σύσταση με την οποία τονίζεται ότι θρησκεία και δημοκρατία είναι έννοιες απολύτως συμβατές και καλούνται ακόμη και εκείνες οι χώρες που δεν διδάσκουν το θρησκευτικό μάθημα να το εντάξουν στο σχολικό τους πρόγραμμα.

Παρ’ όλα αυτά οι διανοούμενοι της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θεώρησαν ότι αποτελούν πρόοδο οι προτάσεις τους για θρησκευτικό αποχρωματισμό της Ελλάδος και για περιθωριοποίηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ένας σύντομος σχολιασμός μπορεί να σταθεί στα εξής σημεία.

Α) Οι προτάσεις για διακριτούς ρόλους Εκκλησίας- Πολιτείας δείχνουν προχειρολογία και όχι επιστημονική τεκμηρίωση. Αναφέρονται χάριν εντυπωσιασμού δήθεν πρωτοποριακά μέτρα, όπως η δημιουργία αποτεφρωτηρίων για την καύση των νεκρών. Είναι γνωστό ότι η μη λειτουργία τους δεν οφείλεται σε κάποια νομοθεσία, αλλά στην έλλειψη σχετικού ενδιαφέροντος εκ μέρους των Ελλήνων. Προς τι λοιπόν ο θόρυβος; Η προχειρολογία αυτή μας θυμίζει το πάθημα των ιδίων ακριβώς προσώπων κατά την περίοδο του θέματος «ταυτοτήτων». Τότε είχαν ανακοινώσει πομπωδώς ότι το θρήσκευμα στις ταυτότητες επέβαλαν για πρώτη φορά οι Γερμανοί κατακτητές για να εντοπίσουν τους Εβραίους. Την άλλη ημέρα εμφανίσθηκαν στην τηλεόραση επίσκοποι και πολιτικοί με ταυτότητες του 1918 ή του 1926 που ανέγραφαν το θρήσκευμα!

Β) Είναι εντυπωσιακό ότι βάλλουν κατά του μαθήματος των Ορθοδόξων Θρησκευτικών, το οποίο καλλιεργεί συν τοις άλλοις την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων μαθητών. Μόλις προ ολίγων ημερών η ΟΥΝΕΣΚΟ εξέδωσε ψήφισμα, με το οποίο ζητείται η προστασία της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητος των λαών από τους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης. Όλα τα κράτη το υπερψήφισαν πλην των Η.Π.Α. Με αυτή την αμφιλεγόμενη αμερικανική στάση συντάσσονται οι εν Ελλάδι «προοδευτικές» και αριστερές δυνάμεις που προσέτρεξαν στο κάλεσμα της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο Γάλλος Ελληνιστής Ζακ Λακαριέρ, που πέθανε προ ενός μηνός, είχε δηλώσει: «Για τον Έλληνα η Ορθοδοξία είναι το σπίτι του». Φαίνεται ότι οι ξένοι φιλέλληνες έχουν κατανοήσει την ταυτότητα του Νεοέλληνα καλύτερα από μερικούς Έλληνες διανοουμένους.

Γ) Τα μέλη της Ένωσης παρερμηνεύουν την σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης που προαναφέραμε. Την χρησιμοποιούν ως δικαιολογία για να ζητήσουν Θρησκειολογία αντί για Ορθόδοξα Θρησκευτικά. Όποιος διαβάσει το κείμενο θα δει ότι ζητεί να διδάσκονται σε κάθε χώρα τα Θρησκευτικά ώστε τα παιδιά να κατανοούν κυρίως την θρησκεία της χώρας τους, χωρίς βεβαίως στοιχεία φανατισμού.

Για μία ακόμη φορά τα Ανθρώπινα Δικαιώματα χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα!