“Είμαι και εγώ ένας από τους «αγανακτισμένους» για την αδικία που υπάρχει στην κοινωνία, την υπονόμευση των προτύπων και των παραδόσεών μας ”, σημειώνει σε εφ όλης της ύλης συνέντευξη στο agioritikovima. gr ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος. Αναφορικά με το ρόλο της Εκκλησίας σήμερα, υποστηρίζει, ότι όποιος πλησιάζει την Εκκλησία παρηγορείτε και γίνεται πιο δυνατός με τη δύναμη του Χριστού. Το κακό είναι ότι περισσότεροι κάθονται έξω από την Εκκλησία και την κρίνουν για αυτό που δεν γνωρίζουν.

 Ερωτηθείς για την υπόθεση Βατοπαιδίου σε σχέση με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Λίμνης Βιστωνίδας είπε ” υπάρχει ένας αδήριτος πνευματικός νόμος σύμφωνα με τον οποίον οι αδικίες που προξενεί κάποιος στους άλλους επιστρέφουν πάνω του. ” Υποστηρίζοντας κατηγορηματικά, ότι βάσει του Νομοθετικού διατάγματος του 1926 περί του Καταστατικού χάρτη του Αγίου Όρους που ισχύει μέχρι σήμερα “ η ακίνητη περιουσία των Ιερών Μονών είναι απολύτως αναπαλλοτρίωτος”, που σημαίνει, απόλυτα διασφαλισμένη, και αυτό στηρίχθηκε κυρίως στα Βυζαντινά Χρυσόβουλα και τα Σουλτανικά φιρμάνια, τονίζει. ” Οπότε, το ίδιο το κράτος είχε αποδεχθεί την νομιμότητα αυτών των εγγράφων. ” συμπληρώνει ο Ιεράρχης.

Nα σημειώσουμε ότι τα εν λόγω έγγραφα, με τα οποία, αναγνωρίστηκε από την Ελληνική δικαιοσύνη και τα αρμόδια όργανα του Κράτους, η κυριότητα της Λίμνης Βιστωνίδας στη Μονή, ήταν η “πέτρα του σκανδάλου” που προκάλεσε το δήθεν μεγάλο σκάνδαλο.

 Ερωτηθείς για τα όσα ακούστηκαν περί περικοπής της κρατικής δαπάνης για τη μισθοδοσία των κληρικών που θα καλύπτεται από την Εκκλησία είπε” έχει επικρατήσει η άποψη ότι η Εκκλησία διαθέτει αμύθητη περιουσία. Αυτό είναι ένας μύθος “Kαθώς όπως υποστηρίζει” Το Κράτος κατά καιρούς έχει δεσμεύσει το 96% της αρχικής εκκλησιαστικής περιουσίας, ενώ από το εναπομείναν 4%, το 3% είναι δεσμευμένο, δηλαδή η Εκκλησία σήμερα διαθέτει το 1% της αρχικής της περιουσίας. ” Αν επιστρέψει το Κράτος τμήμα της περιουσίας που δέσμευσε στην Εκκλησία και αν της επιτρέψει να αξιοποιήσει την νόμιμη περιουσία της, τότε η Εκκλησία πιθανόν να μπορέσει να αντιμετωπίσει την μισθοδοσία των Κληρικών της η μέρους αυτής.

Ερώτηση: Σεβασμιώτατε, η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει σαν “κεραυνός” αφ' ενός, την Ελληνική Οικονομία, αφ' ετέρου και χιλιάδες συνανθρώπους μας που αδυνατούν να καλύψουν ακόμα και τα έξοδα του μήνα, 90χιλ νοικοκυριά ζουν χωρίς ηλεκτρικό. Χιλιάδες αγανακτισμένοι συμπολίτες μας έχουν κατασκηνώσει έξω από τη Βουλή, οι Ευρωπαίοι μας πιέζουν να δεχθούμε τα σκληρότερα μέτρα λιτότητας των τελευταίων ετών. Μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδο;

Απάντηση: Κατ' αρχάς η οικονομική κρίση δεν κτύπησε την χώρα μας σαν κεραυνός, αφού πολλοί είχαν προειδοποιήσει γι' αυτό πριν από χρόνια. Γνώριζαν το θέμα οι πολιτικοί, αλλά φοβούνταν να κάνουν διορθώσεις, το γνώριζαν οι ειδικοί οικονομολόγοι, αλλά και εμείς οι Κληρικοί το εντοπίζαμε, βλέποντας την κατακόρυφη αύξηση της ψεύτικης ευμάρειας, την μόδα των καταναλωτικών δανείων που λάμβαναν οι άνθρωποι, την διαφορά μεταξύ κατανάλωσης και παραγωγής, την παραθεώρηση της πνευματικής ζωής, αυτής που δίνει νόημα στην ζωή μας. Έχουν γραφή πολλές σελίδες για το θέμα αυτό. Από την δεκαετία του '60 του περασμένου αιώνος ο Μαρκούζε έκανε λόγο για την μονοδιάστατη κοινωνία και τον μονοδιάστατο άνθρωπο που στηρίζεται σε «πλαστικές» ανάγκες μιας καταναλωτικής ζωής και την υποδούλωσή του σε αυτές.

Σήμερα φαίνονται έκδηλα τα τραγικά αυτά φαινόμενα. Οι ηγέτες έπρεπε να ηγούνται του λαού και όχι να έπονται, διαφορετικά δεν είναι ηγέτες, αλλά αγόμενοι και φερόμενοι και όχι άγοντες και φέροντες.

Πάντως, η κατάσταση σήμερα είναι δύσκολη, χωρίς να μπορώ να πω ότι έχει φθάσει στο αδιέξοδο, γιατί πάντα υπάρχουν λύσεις και διέξοδοι. Ο άνθρωπος έχει μέσα του αστείρευτες δυνάμεις, το ίδιο και η κοινωνία. Ο Νίτσε έχει πει: «Εκείνος που έχει έναν σκοπό στην ζωή, μπορεί να αντέξη σχεδόν το κάθε τι». Η παράδοση του τόπου μας είναι πολύ δυνατή και θα μας βοηθήσει, αρκεί να το θελήσουμε.

 Ερώτηση: Τι μήνυμα θα στέλνατε στους “αγανακτισμένους “ του Συντάγματος;

Απάντηση: Είμαι και εγώ ένας από τους «αγανακτισμένους» για την αδικία που υπάρχει στην κοινωνία, την υπονόμευση των προτύπων και των παραδόσεών μας, την νοοτροπία μιας καταναλωτικής κοινωνίας, τα αποτελέσματα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης που λειτούργησε σε βάρος των παραδόσεών μας και του λαού. Τελικά, η διαμαρτυρία των ανθρώπων έξω από κομματικούς μηχανισμούς, η προσπάθεια να περιφρουρηθούν οι συγκεντρώσεις, οι συζητήσεις που γίνονται σε αυτήν την «εκκλησία του Δήμου», είναι μια ελπίδα, αρκεί να γίνονται με σεβασμό στην δημοκρατία και χωρίς να υπονομευθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί. Δεν θα ήθελα να καταλήξει αυτή η κίνηση σε αντιδημοκρατικές εκδηλώσεις, γιατί ένας από τους νόμους της ιστορίας, είναι «η ετερογονία των σκοπών», σύμφωνα με την οποία πολλές φορές ένας αγώνας αρχίζει με αγαθές προθέσεις και καταλήγει σε διαφορετικά αρνητικά αποτελέσματα. Έτσι, η κίνηση των «αγανακτισμένων» πρέπει να βοηθήσει στην βελτίωση των δημοκρατικών και κοινωνικών θεσμών και όχι στην υπονόμευσή τους.

ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΤΡΕΨΕΙ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

”Δεν κατευθύνω κανένα σε κάποια ενέργεια χωρίς να το θέλει” δηλώνει.

Ερώτηση: Θα είστε στο πλευρό τους έμπρακτα; Θα παροτρύνατε κληρικούς της Μητροπόλεώς σας να κατέβουν στο Σύνταγμα;

Απάντηση: Η συμμετοχή σε κάθε δίκαιη κίνηση είναι ποικιλότροπη. Προσωπικά, εκφράζοντας την εκκλησιαστική παράδοση, θα ήθελα η Εκκλησία να εισέρχεται στην διηρημένη κοινωνία για να την οδηγεί στην ενότητα και όχι να την διατηρεί στην διαίρεση. Η Εκκλησία είναι η μητέρα όλων, των δεξιών, των αριστερών, των κεντρώων και σοσιαλιστών, των αγανακτισμένων και των πονεμένων, των νικητών και των ηττημένων, των αρρώστων και των υγιών.

Διακατέχομαι από έντονα δημοκρατικά αισθήματα, γι' αυτό δεν προτρέπω κανέναν να κάνη κάτι, δεν τον κατευθύνω σε κάποια ενέργεια χωρίς να το θέλει, δεν στερώ την ελευθερία των ανθρώπων ούτε τους παροτρύνω άβουλα σαν να είναι άλογα όντα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να ενεργήσει κατά τον τρόπο της σκέψεώς του, δημοκρατικά, ιδίως οι Κληρικοί πρέπει να ενεργούν βάσει των αρχών της παραδόσεώς μας με υπευθυνότητα και διάκριση.

 Ερώτηση: Κληρικοί της Μητρόπολης Αιγιαλείας τις προάλλες διαδήλωσαν στο Σύνταγμα εκφράζοντας έτσι την συμπαράστασή τους σε όλους τους αγανακτισμένους πολίτες. Συμφωνείτε με αυτή την κίνηση;

Απάντηση: Δεν μπορώ να σχολιάσω ενέργειες άλλων Κληρικών, που ανήκουν μάλιστα σε άλλες Μητροπόλεις. Εγώ ήδη σας είπα τις απόψεις μου. Άλλωστε, η συμπαράσταση σε κάθε κίνηση βελτίωσης των κοινωνικών πραγμάτων είναι πολύτροπη και δεν εξαντλείται μόνον σε μια ενέργεια, δεν είναι μονοσήμαντη. Κάθε μέλος της Εκκλησίας έχει τον δικό του χαρακτήρα, τον δικό του τρόπο με τον οποίον ενεργεί και δεν απολυτοποιούνται ούτε μαζοποιούνται όλοι οι άνθρωποι.

“MHΠΩΣ ΟΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ;”

Ερώτηση: Ο κόσμος σήμερα δείχνει να έχει χάσει κάτι πολύτιμο, την ελπίδα. Τι φταίει άραγε;

Απάντηση: Πράγματι, σήμερα κυριαρχεί μια αβεβαιότητα για το μέλλον, κυρίως από τα αντιφατικά τα οποία ακούμε και βλέπουμε. Νομίζω σε αυτήν την ατμόσφαιρα της απογνώσεως ευθύνονται οι ψεύτικες υποσχέσεις που δίνονται και οι παταγώδεις διαψεύσεις, που αποτελούν μεγάλα προβλήματα και εγκυμονούν κινδύνους. Πολλές φορές διερωτώμαι: Γιατί δεν εισακούονται σώφρονες φωνές, ακριβοδίκαιες επισημάνσεις; Γιατί τίθενται στο περιθώριο της κοινωνίας και της πολιτικής όσοι από πολύ καιρό με ελευθερία και ευθύτητα έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου; Γιατί οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης καθοδηγούσαν εσφαλμένα τον λαό, αλλά και γιατί ο λαός παρασύρεται από λανθασμένες ενέργειες της «τάξης των Ειδημόνων»; Είναι ερωτήματα τα οποία δείχνουν ενδεχομένως έλλειψη παιδείας, κριτικής σκέψης, απουσία υψηλών προτύπων ζωής.

 Ερώτηση: Η Εκκλησία σήμερα δεν φαίνεται να δίνη την ελπίδα στον κόσμο, ο οποίος αναζητά έναν λόγο παρηγοριάς, όπως μας γράφουν πολλοί αναγνώστες μας που έχουν δυσαρεστηθεί από αυτό.

Απάντηση: Η ίδια η Εκκλησία είναι ελπίδα ζωής, γιατί ο τρόπος με τον οποίο είναι διοργανωμένη και η όλη θεολογική της διδασκαλία είναι η πραγματική «Εκκλησία του δήμου», είναι η ευρύτερη πνευματική μας οικογένεια, είναι το πνευματικό θεραπευτήριο που θεραπεύει τις πνευματικές ασθένειες και νοηματοδοτεί τον ανθρώπινο βίο. Συγχρόνως η Εκκλησία ικανοποιεί και τις οικογένειες και τις υλικές ανάγκες των ανθρώπων. Ίσως μερικές φορές να απογοητεύουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας και όχι η ίδια η Εκκλησία.

Όμως, υπάρχει μια βασική αρχή, ότι ο Χριστιανισμός κάνει όλες τις κοινωνικές του εφαρμογές κυρίως μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο. Όσοι εκλαμβάνουν την Εκκλησία ως ιδεολογία, ως κοινωνικό και θρησκευτικό σύστημα απογοητεύονται. Όσοι ζουν έξω από την Εκκλησία και συμμετέχουν ελάχιστες φορές τον χρόνο στην εκκλησιαστική ζωή, δεν γνωρίζουν τι γίνεται μέσα σε αυτήν. Αντίθετα, όσοι πλησιάζουν την Εκκλησία στον εσωτερικό της χώρο όχι μόνον παρηγορούνται, αλλά γίνονται δυνατοί, γίνονται άγιοι με την δύναμη του Χριστού υπερβαίνουν όλα τα προβλήματα. Το κακό είναι ότι περισσότεροι κάθονται έξω από την Εκκλησία και την κρίνουν γι' αυτό που δεν γνωρίζουν.

Ερώτηση: Την ίδια ώρα, στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος ανακοινώθηκε μείωση της κρατικής δαπάνης για την μισθοδοσία των κληρικών.

Απάντηση: Δεν γνωρίζω να υπάρχει κάποια επίσημη ανακοίνωση για το θέμα αυτό. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι το Κράτος έκανε κατά καιρούς συμβάσεις με την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας, με τις οποίες πήρε την εκκλησιαστική περιουσία με ανταλλαγή την μισθοδοσία των Κληρικών. Και είναι γνωστόν ότι το Κράτος πρέπει να σέβεται τις συμβάσεις που υπογράφει, γιατί διαφορετικά είναι αναξιόπιστο, δεν ενεργεί με δικαιοσύνη και σεβασμό στους θεσμούς της κοινωνίας.

Η οικονομική, όμως, κρίση που μαστίζει την πατρίδα μας δεν προήλθε από τους μισθούς των Κληρικών, αλλά από την αλόγιστη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, από την έλλειψη δικαίων νόμων και διαφάνειας, από την διαφθορά και την φοροδιαφυγή, από την απάτη του Χρηματιστηρίου, από την κατασπατάληση των ασφαλιστικών ταμείων κ. α. Ας είμαστε ειλικρινείς και όχι υποκριτές. Σε αυτήν την κατάσταση δεν ευθύνονται καθόλου οι Κληρικοί, αντίθετα μάλιστα, όπως πάντα έτσι και τώρα, είναι συμπαραστάτες του λαού, πρωταγωνιστούν, εκτός από το εκκλησιαστικό καθήκον τους, και στον τομέα της φιλανθρωπίας, λειτουργώντας πάνω από επτακόσια (700) Ιδρύματα, καθώς επίσης πρωταγωνιστούν σε έργα πολιτιστικά με την συντήρηση των ναών που πολλοί είναι μνημεία πολιτισμού. Οι Κληρικοί είναι οι πιο θετικοί παράγοντες μέσα στην κοινωνία. Και στις Μητροπόλεις, τις Ενορίες και τα Μοναστήρια που είναι αυτοχρηματοδοτούμενα, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, δεν παρατηρήθησαν καταχρήσεις και κάποια υπέρβαση του προϋπολογισμού τους. Δηλαδή, από πλευράς διαχειριστικής οι εκκλησιαστικοί οργανισμοί είναι πρότυπα για την Πολιτεία.

“ΤΑ ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ. "MYΘΟΣ", Η ΑΜΥΘΗΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙ ΤΟ 96% ΤΗΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ”

 Ερώτηση: Τελικά, οι μισθοί των κληρικών κινδυνεύουν να περικοπούν; Είναι διασφαλισμένοι να καταβάλλονται εξ ολοκλήρου από το Κράτος; Δεδομένου ότι, το τελευταίο διάστημα επικρατεί μία σύγχυση στους Εκκλησιαστικούς κύκλους.

Απάντηση: Αυτό το θέμα θα το χειρισθεί η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και αν χρειασθεί η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εγώ έχω εμπιστοσύνη στα Συνοδικά Όργανα που αντιμετωπίζουν τα θέματα με ψυχραιμία, νηφαλιότητα και υπευθυνότητα. Είμαι μέλος της Ιεραρχίας δεκαέξι χρόνια και συμμετείχα τρεις φορές στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο και με τους τρεις τελευταίους Αρχιεπισκόπους (Σεραφείμ, Χριστόδουλο, Ιερώνυμο) και διεπίστωσα τον σοβαρό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα θέματα, χρησιμοποιώντας κάθε φορά τον ανάλογο τρόπο.

Βρίσκω την ευκαιρία να υπενθυμίσω κάτι το οποίο είπα πολλές φορές, ότι δυστυχώς έχει επικρατήσει η άποψη στον λαό ότι η Εκκλησία έχει αμύθητη περιουσία. Αυτό είναι ένας μύθος. Το Κράτος κατά καιρούς έχει δεσμεύσει το 96% της αρχικής εκκλησιαστικής περιουσίας, ενώ από το εναπομείναν 4%, το 3% είναι δεσμευμένο, δηλαδή η Εκκλησία σήμερα διαθέτει το 1% της αρχικής της περιουσίας. Ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας της το έχει δώσει για φιλανθρωπικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς. Η Εκκλησία και οι Κληρικοί της είναι ευεργέτες του Έθνους και της Κοινωνίας.

Αν επιστρέψει το Κράτος τμήμα της περιουσίας που δέσμευσε στην Εκκλησία και αν της επιτρέψει να αξιοποιήσει την νόμιμη περιουσία της, τότε η Εκκλησία πιθανόν να μπορέσει να αντιμετωπίσει την μισθοδοσία των Κληρικών της η μέρους αυτής.

 Ερώτηση: Η κ. Διαμαντοπούλου στην πρόσφατη συνεδρίαση της μικτής επιτροπής Διαλόγου Πολιτείας και Εκκλησίας, ουσιαστικά ζήτησε θυσίες λέγοντας «Αυτή την εποχή έχει σημασία τι προσφέρεις "εσύ" στην πατρίδα, όχι τι προσφέρει η πατρίδα σου σε "εσένα"». Η Εκκλησία είναι διατεθειμένη να ανταπεξέλθει σε αυτή την πρόκληση;

Απάντηση: Κατ' αρχήν, χαίρομαι γιατί σήμερα γίνεται λόγος για την πατρίδα και όλοι ενδιαφέρονται για την σωτηρία της. Πριν την οικονομική κρίση όλοι μιλούσαν για τα αγαθά της παγκοσμιοποίησης, για την Ευρωπαϊκή Ένωση και υποχωρούσε ό, τι είχε σχέση με το έθνος και την πατρίδα. Σήμερα άλλαξαν τα πράγματα προς την σωστή κατεύθυνση, δηλαδή γίνεται μια ισορροπία μεταξύ Πατρίδας και οικουμενικότητας. Η αγάπη μας προς την πατρίδα είναι πρωτεύον αγαθό, χωρίς βέβαια αυτό να μετατρέπεται σε σωβινισμό.

Η Ιερά Σύνοδος και οι κατά τόπους Μητροπόλεις με την όλη οργάνωσή τους κάνουν ό, τι μπορούν περισσότερο για την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου. Όπου υπάρχουν οργανωμένες ενορίες οι άνθρωποι βρίσκουν στην Εκκλησία λύσεις σε πολλά θέματα, ήτοι ψυχολογικά, κοινωνικά, υπαρξιακά και πάνω από όλα πνευματικά. Όσοι συνδέονται με την Εκκλησία συνήθως αγαπούν στην πράξη την Πατρίδα, είναι πραγματικοί πατριώτες. Πάνω απ' όλα αγαπούν τον κάθε πονεμένο άνθρωπο και ασχολούνται με τον ανθρώπινο πόνο.

“ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΦΑΡΟΣ, ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ”

Ερώτηση: Να πάμε λίγο και στο Άγιον 'Όρος. Πιστεύετε ότι έχει πληγεί σημαντικά η εικόνα του, μετά τα όσα ακούστηκαν για την πολύκροτη υπόθεση Βατοπαιδίου;

Απάντηση: Το Άγιον Όρος είναι ένας μεγάλος θησαυρός, ένα διαχρονικός φωτεινός φάρος. Είναι ένα λαμπρό κομμάτι της Ρωμανίας-Βυζαντίου που διατηρείται στις ημέρες μας. Διασώζει την εμπειρική θεολογία, τις προϋποθέσεις του ορθοδόξου δόγματος, την μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά. Είναι ξεγελασμένος όποιος νομίζει ότι πλήττεται το Άγιον Όρος από μερικά λάθη η παραλείψεις, όπως ανόητος είναι αυτός που πιστεύει ότι θα σβήση τον ήλιο με τον σίελό του. Το Άγιον Όρος, όπως και η Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι ένας δυνατός οργανισμός που χωνεύει και τις πιο σκληρές τροφές.

Με αξίωσε ο Θεός για πολλά χρόνια να επισκέπτομαι το Άγιον Όρος, να ζήσω την κοινοβιακή, την σκητιώτικη και την ερημική ζωή και, βέβαια, να γνωρίσω τον μυστικό κτύπο της καρδιάς του Αγίου Όρους που είναι η προσευχή και μάλιστα η προσευχή για όλο τον κόσμο. Επίσης, γνώρισα αγιασμένους ανθρώπους που φανέρωναν ποιος είναι ο φυσικός άνθρωπος από πλευράς θεολογικής. Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά παραδείγματα συγχρόνων Γερόντων που γνώρισα, που έδειχναν αγάπη σε όλους τους προσκυνητές, αλλά δεν θα το κάνω, για έλλειψη χώρου. Πάντως αυτοί μας έθρεψαν με τον λόγο τους και την αγάπη τους, μας έδειξαν τι είναι ο Θεός και πως πρέπει να ζούμε ως Χριστιανοί ορθόδοξοι.

Τώρα που υφιστάμεθα την οικονομική κρίση και εμείς οι Έλληνες γίναμε αντικείμενο χλεύης όλου του κόσμου, αφού είμαστε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των τηλεοπτικών μέσων, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα ότι ως Χώρα δυστυχώς δεν έχουμε να παρουσιάσουμε στον σύγχρονο κόσμο ούτε πρωτοπόρα επιστήμη ούτε υψηλή τεχνολογία, αλλά μόνον την ορθόδοξη θεολογία, που την αναζητούν όλοι οι άνθρωποι σε Ανατολή και Δύση, και τον θαυμάσιο ρωμαΐκο πολιτισμό, δηλαδή την αγιογραφία, την υμνογραφία, την βυζαντινή μουσική, την ναοδομία κλπ. Μέσα από αυτήν την προοπτική θεωρούμε το Άγιον Όρος, με τους αγιασμένους μοναχούς του αλλά και τα έργα τους, ως ατίμητο θησαυρό που δέχεται τον σεβασμό εκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι ό, τι εκλεκτό έχουμε να παρουσιάσουμε στην Ευρώπη και τον κόσμο, που δείχνει ποιος είναι ο γνήσιος ορθόδοξος ανθρωπισμός και ποιος είναι ο βαθύτερος σκοπός του ανθρώπου. Τουλάχιστον αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

“TO ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΧΕ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ ΜΕ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΩΝ ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΙΡΜΑΝΙΩΝ, ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΝΠΛΑΚΗΣΑΝ ΓΙΑ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.. ΗΔΗ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ”

 Ερώτηση: Οι Βατοπαιδινοί πατέρες υποστηρίζουν, βασιζόμενοι σε σχετικά έγγραφα, ότι η Λίμνη Βιστωνίδα ανήκει στην Μονή και ότι όλα έγιναν νόμιμα. Μάλιστα, κάνουν λόγο για σκευωρία. Τι λέτε;

Απάντηση: Εκείνο που ξέρω είναι ότι το άρθρο 181 του Νομοθετικού Διατάγματος της 10/16-9-1926 «Περί κυρώσεως του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους» διαγορεύει: «Πάσα η ακίνητος περιουσία των ιερών Μονών είναι απολύτως αναπαλλοτρίωτος ως πράγμα θείω δικαίω». Και το άρθρο 188 του ιδίου Νομοθετικού Διατάγματος διαγορεύει: «Ο παρών Καταστατικός Χάρτης τίθεται εν ισχύι από της εγκρίσεως αυτού υπό της Κοινότητος και της επικυρώσεως του Κράτους. Απορρέει δε εκ των αυτοκρατορικών Χρυσοβούλλων τε και τυπικών, Πατριαρχικών Σιγιλλίων, Σουλτανικών Φιρμανίων, ισχυόντων Γενικών Κανονισμών και αρχαιοτάτων Μοναχικών θεσμών και καθεστώτων». Αυτό σημαίνει ότι το ίδιο το Κράτος αποδέχθηκε νομοθετικώς την ισχύ των Χρυσοβούλλων, των Σιγιλλίων, των Φιρμανίων, των ισχυόντων Γενικών Κανονισμών και αρχαιοτάτων Μοναχικών θεσμών και καθεστώτων.

Βέβαια, η γνησιότητα των εγγράφων ελέγχεται από αρμόδια Κρατικά Όργανα και ο Καταστατικός Χάρτης του Αγίου Όρους, βάσει του 105 άρθρου του ισχύοντος Συντάγματος, συντάσσεται και ψηφίζεται από τις είκοσι Μονές του Αγίου Όρους με σύμπραξη των αντιπροσώπων του Κράτους και επικυρώνεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Βουλή των Ελλήνων. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι το περιουσιακό καθεστώς του Αγίου Όρους καθορίζεται με νόμους του Κράτους και όχι με συναισθηματισμούς, προκαταλήψεις και ποικίλες σκοπιμότητες.

Το ερώτημα το οποίο όμως τίθεται είναι, μήπως οι πολιτικοί, όλων των κομμάτων, για δικούς τους λόγους, ενεπλάκησαν στην υπόθεση του Βατοπαιδίου αρνητικά η θετικά. Πιστεύω με την πάροδο του χρόνου η ιστορία θα φανερώση το τι πραγματικά συνέβη την περίοδο εκείνη. Ήδη έρχονται μερικά στοιχεία στο φως της δημοσιότητος.

Πάντως, υπάρχει ένας αδήριτος πνευματικός νόμος σύμφωνα με τον οποίον οι αδικίες που προξενεί κάποιος στους άλλους επιστρέφουν πάνω του. Αυτό ισχύει και για εκκλησιαστικές και για πολιτικές υποθέσεις. Όσο περνούν τα χρόνια, βλέπουμε συνεχώς την εκπλήρωση αυτού του πνευματικού νόμου.

 Ερώτηση: Και να κλείσουμε με το έργο στη Μητρόπολή σας. Μιλήστε για αυτό;

Απάντηση: Η Ιερά Μητρόπολή είναι από τις μικρότερες και τις πτωχότερες Ιερές Μητροπόλεις, αλλά αγωνιζόμαστε να δείξουμε το πραγματικό πρόσωπο της Εκκλησίας στην κοινωνία μας. Αυτό, εκτός από τα Μυστήρια, γίνεται με τον ορθόδοξο θεολογικό λόγο που θεραπεύει τον άνθρωπο και δίνει φως, ζωή και προοπτική, με την διοργάνωση της Ενορίας ως μιας οικογένειας και θεραπευτικής κοινότητας, με την διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς με τα πολλά μνημεία τα οποία διαθέτει, με την επικοινωνία με τους ανθρώπους και την εξάσκηση του φιλανθρωπικού έργου κλπ. Ειδικότερα, σε κάθε Ενορία της πόλεως έχουν συστηθεί Σύνδεσμοι Αγάπης που ασχολούνται εθελοντικά με το φιλανθρωπικό έργο σε επίπεδο Μητροπόλεως λειτουργούν οι παιδικές Κατασκηνώσεις με την φιλοξενία διαφόρων ποιμαντικών εκδηλώσεων είμαι πρόεδρος σε ένδεκα Ιδρύματα-Κληροδοτήματα, τα οποία εξασκούν ανεγνωρισμένο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο κ. π. α. Για όλες τις δραστηριότητες της Μητροπόλεως το κοινό ενημερώνεται κάθε μήνα από την Εφημερίδα μας Εκκλησιαστική Παρέμβαση (www.parembasis.gr), η οποία έχει ως αρχή να παρεμβαίνει σε διάφορα θέματα με θεολογικό λόγο, που είναι η διδασκαλία της Εκκλησίας μας.

Βέβαια, υπάρχουν σήμερα πολλά προβλήματα, αλλά πάνω απ' όλα αυτά υπάρχει ο Θεός που ευλογεί κάθε προσπάθεια και ενδυναμώνει την διάθεσή μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε ορφανοί πάνω στην γη, αλλά έχουμε Θεό Πατέρα, ούτε μοναχοπαίδια του Θεού, αφού έχουμε και άλλα αδέλφια, καθώς επίσης η πραγματική πατρίδα μας είναι ο Παράδεισος, ενώ εδώ είμαστε ξένοι και πάροικοι. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια αγωνιζόμαστε να αποφεύγουμε την φιλαυτία και να αποκτούμε φιλοθεΐα και φιλανθρωπία. Η επίλυση των θεολογικών προβλημάτων που απασχολούν τον άνθρωπο επιλύουν και τα κοινωνικά προβλήματα, διαφορετικά θα είμαστε δυστυχισμένοι.

Είναι γνωστόν ότι στον Γαλλικό Μάη του '68 επικρατούσαν μερικά συνθήματα, όπως: «καταναλώνετε περισσότερο, ζείτε λιγότερο», «τελικά θα σκάσετε όλοι από την καλοπέραση». Είναι χαρακτηριστικό δε ένα από τα συνθήματα που επικρατούσε τότε: «αρνούμαστε έναν κόσμο όπου η βεβαιότητα ότι θα πεθάνουμε από την πείνα ανταλλάσσεται με τον κίνδυνο να σβήσουμε από ανία», «η ανία εξαπλώνεται, η ανία είναι αντιεπαναστατική». Το ερώτημα είναι: πείνα η ανία; Ασφαλώς πρέπει να φροντίσουμε για τον περιορισμό της πείνας, αλλά χειρότερη είναι η ανία, που εκδηλώνεται και μέσα στην καλοπέραση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο καταναλωτισμός.

Κλείνοντας την συνέντευξη αυτή, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να υπενθυμίσω στους αναγνώστες ότι στην καθημερινή μας ζωή έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε θετικά, αντί να κλαίμε την μοίρα μας. Μπορούμε να βοηθούμε όσους έχουν ανάγκη, να συνεργούμε στην βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών με την πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, να προσευχόμαστε στον Θεό, να απαλλασσόμαστε από την ανία και την ακηδία, να αποκτούμε νόημα ζωής. Δεν ταυτίζεται το «είναι» του ανθρώπου με το «έχειν», δεν ταυτίζεται η ευτυχία του ανθρώπου με την κατανάλωση και την ευδαιμονία. Πρέπει να αγωνιζόμαστε για την ανόρθωση της κοινωνίας, αλλά τελικά μπορεί κανείς να είναι ελεύθερος ζώντας και στις χειρότερες κοινωνικές συνθήκες η μπορεί να είναι δούλος και απελπισμένος ζώντας στις καλύτερες κοινωνικές συνθήκες. Πάντα υπάρχει μια δυνατότητα υπέρβασης των κοινωνικών συνθηκών και αυτού του θανάτου. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι αιχμάλωτος των κοινωνικών συνθηκών, αλλά να κυριαρχεί πάνω σε αυτές. Το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα είναι ο θάνατος. Και μέσα στον αγώνα για την απόκτηση της υλικής ευμάρειας, βλέπω τον φόβο του θανάτου. Ποιος θα μας ελευθερώσει από αυτόν; Ευτυχώς η Εκκλησία είναι ο χώρος της αναστάσεως.