Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας | Κοινωνία και Πολιτική |
Ατομοκεντρισμός εναντίον Δημοκρατίας // Ο Αντικαπιταλιστικός χαρακτήρας του Χριστιανισμού // Η Ευρώπη του φασισμού
Xρυσή Aυγή και παγανισμός Του Σταύρου Ζουμπουλακη
Αναδημοσίευση από: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_04/11/2012_500467 |
Η Χρυσή Αυγή είναι από της ιδρύσεώς της μια καθαρά ναζιστική οργάνωση. Για λόγους που δεν θα συζητήσουμε εδώ, εκπροσωπείται σήμερα στο ελληνικό Κοινοβούλιο με δεκαοκτώ βουλευτές. Εχουμε δηλαδή στη Βουλή μας δεκαοκτώ ναζιστές, υμνητές του Χίτλερ, ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ρητά ως τα παιδιά των ηττημένων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (βλ. Δημήτρης Ψαρράς, «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής», εκδ. Πόλις, Αθήνα 2012, σ. 235, 247, 250). Ως συνεπής ναζιστική οργάνωση, η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί παρά να είναι αντιχριστιανική και παγανιστική. Ο ναζισμός υπήρξε, ως γνωστόν, μια παγανιστική πολιτική θρησκεία. Στάθηκε απόλυτος αντίπαλος του χριστιανισμού, για τον οποίο πίστευε ότι μόλυνε την ανθρωπότητα με το εβραϊκό μικρόβιο, ότι κατέστρεψε, με το κήρυγμα της αγάπης και της συμπόνιας, τον εύρωστο και υγιή αρχαίο κόσμο, διέλυσε, με το πνεύμα της ισότητας, τη φυλετική οργάνωση της κοινωνίας και, με την έννοια της αμαρτίας, διέφθειρε συνολικά τους ανθρώπους, τους εκφύλισε σωματικά και πνευματικά. Οταν τα ναζιστικά στρατεύματα, οι πατέρες, κατά τη δήλωσή τους, των Χρυσαυγιτών, εισέβαλαν στην πατρίδα μας, ο Γκαίμπελς έγραφε στο ημερολόγιό του (8 Απριλίου 1941) ότι ο Χίτλερ «μισεί τον χριστιανισμό, επειδή κατέστρεψε καθετί ευγενές στην ανθρωπότητα. (…) Τι αντίθεση ανάμεσα σε έναν Δία που χαμογελά με σοφία και καλοσύνη, κι έναν σταυρωμένο Χριστό που μορφάζει από πόνο!» (όπως παρατίθεται στο βιβλίο του Johann Chapoutot, «Ο εθνικοσοσιαλισμός και η Αρχαιότητα», εκδ. Πόλις, Αθήνα 2012, σ. 447). Για τους ναζί, ο χριστιανισμός υπήρξε ιστορικά ό, τι ακριβώς ήταν ο μπολσεβικισμός στην εποχή τους. Αυτοί οι δύο μεγάλοι διαφθορείς και καταστροφείς της ανθρωπότητας, οι κήρυκες της ισότητας και της αναρχίας, είναι και οι δύο –δεν γινόταν αλλιώς– δημιούργημα των Εβραίων. Ο παγανιστικός, αντιχριστιανικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής δεν συνάγεται μόνο από τη σταθερή αναφορά της στον γερμανικό ναζισμό και στον Χίτλερ, προκύπτει διάφανα και μέσα από τα δικά της κείμενα. Επειδή δεν θα ήταν ίσως ανεκτό να παραθέσω εδώ στίχους από τα τραγούδια ενός βουλευτή της, μέλους του συγκροτήματος Naer Mataron, λόγω των ακραίων βωμολοχικών εκφράσεών τους εναντίον του Χριστού, θα παραθέσω ελάχιστα αποσπάσματα από δύο πρόσφατα (2007) κείμενα της οργάνωσης. Από το πρώτο: «Η λαίλαπα του εβραιοχριστιανισμού και των υπόδουλων σ’ αυτόν αρχόντων είχε αφανίσει με λύσσα και μισαλλοδοξία πάμπολλα στοιχεία του Λευκού Πολιτισμού, γκρεμίζοντας τους αρχαίους θεούς από τα βάθρα τους και ξεκληρίζοντας τους πιστούς. Οι Σημίτες ψευτοκαλόγεροι προσπαθούσαν να πνίξουν την ανθρώπινη φύση σ’ ένα βόρβορο στέρησης και άγνοιας, καίγοντας και καταστρέφοντας τα δημιουργήματα του Αριου Πολιτισμού. (…) Ο Χριστός, σαν άλλος Απόλλωνας, αναδύθηκε μέσα από το εβραϊκό σκοτάδι, απορροφώντας στο πρόσωπό του όλα τα στοιχεία του Ηλιακού Λόγου». Και από το δεύτερο: «Εν κατακλείδι, υποστηρίζουμε την αναβίωση της αρχαίας θεοσέβειας; Αναμφίβολα ναι! Αλλά αυτό θα γίνει όπως και όποτε το ορίσουμε εμείς. Δεν θα ζητήσουμε από κανένα καθεστωτικό όργανο της εβραιοκαπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, ούτε θα παρακαλέσουμε κανένα ρασοφόρο της επιχείρησης “Εκκλησία Α. Ε.” να “επιτρέψει” την έκφραση θρησκευτικής ελευθερίας στους πιστούς της ελληνικής θρησκείας (...).» Και από το ίδιο κείμενο, συμπερασματικά: «Βεβαίως, μακροπρόθεσμος στόχος της Εθνικοσοσιαλιστικής Επαναστάσεως ήταν ο εξοβελισμός των ιουδαιοχριστιανικών δογμάτων και η αντικατάστασή τους από μια εθνικιστική, παγανιστική κοσμοθεωρία» (βλ. Δ. Ψαρράς, ό. π., σ. 224 και 229 αντίστοιχα). Οταν ο ναζισμός στη Γερμανία έγινε μεγάλο μαζικό κίνημα, χαμήλωσε τους αντιχριστιανικούς τόνους του και έστησε γέφυρες με τους χριστιανούς· χρειαζόταν και την Εκκλησία, μια Εκκλησία βέβαια υποταγμένη στο Γ΄ Ράιχ, την Εκκλησία των Deutsche Christen, των Γερμανοχριστιανών. Το ίδιο ακριβώς κάνει σήμερα και η Χρυσή Αυγή, ακολουθώντας και εδώ πιστά το παράδειγμα του δασκάλου της, του Χίτλερ: αποσιωπά καιροσκοπικά, στον δημόσιο λόγο της, την αντιχριστιανική κοσμοθεωρία της, προκειμένου να προσεταιριστεί τους χριστιανούς. Τότε, στη ναζιστική Γερμανία, πάρα πολλοί ήταν οι χριστιανοί που συνεργάστηκαν με το καθεστώς, περισσότεροι ήταν εκείνοι που σιώπησαν, αρκετοί όμως ήταν και αυτοί που αντιστάθηκαν και ορισμένοι εξ αυτών μαρτύρησαν. Τώρα, και οι τρεις αυτοί δρόμοι ακριβώς είναι ανοιχτοί, σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή, μπροστά σε όλους ανεξαιρέτως τους χριστιανούς της Ελλάδος, μπροστά στον αρχιεπίσκοπο, στους επισκόπους, τους ιερείς, τους μοναχούς, τους θεολόγους, τους πιστούς. Ας διαλέξει ο καθένας κατά την τιμή και τη συνείδησή του. Κανείς πάντως αύριο δεν θα μπορεί να πει ότι δεν ήξερε. |
Δημιουργία αρχείου: 16-11-2012.
Τελευταία ενημέρωση: 16-11-2012.