Μεταφέρουμε την είδηση αυτολεξεί, όπως αυτή καταχωρήθηκε σε ελληνικό blog: «Γονείς-τέρατα μεγαλώνουν το παιδί τους σαν αγόρι και κορίτσι παράλληλα. Η διαστροφή στις μέρες μας δεν έχει προηγούμενο. Κάποιος εισαγγελέας δεν υπάρχει για να τους πάρει την κηδεμονία;;; Μία νέα τεχνική για την ανατροφή των παιδιών που είναι γνωστή ως “gender-neutral parenting” ή αλλιώς ανατροφή των παιδιών ως ουδέτερα, επέλεξαν δύο γονείς. Το πρωί, λοιπόν, ντύνουν τον μικρό Μαξ με καρό πουκάμισο και τον βάζουν να παίζει με τρακτέρ και το μεσημέρι με ένα μπλέ φόρεμα και τον βάζουν να παίζει με τις κούκλες» (14-2-2014).

Tο παραπάνω περιστατικό είναι το τρίτο που έχει γίνει γνωστό δημόσια. Το πρώτο ήταν εκείνο του Καναδά το 2011, όπου οι γονείς θέλησαν να κρατήσουν μυστικό το φύλο του μωρού και ξέσπασε πραγματική θύελλα, όταν αποκαλύφθηκε. Έτσι του δόθηκε το προσωνύμιο Storm (= θύελλα). Το δεύτερο έγινε γνωστό από τον αγγλοσαξονικό τύπο στις αρχές του 2012. Για πέντε χρόνια οι γονείς του Σάσα, ακτιβιστές της «ουδέτερης αγωγής», έκαναν τα πάντα για να κρατήσουν μυστικό το φύλο του παιδιού τους. Το αποκαλούσαν «μωρό». Για να διατηρηθεί η ασάφεια του προσέφεραν δραστηριότητες «ουδέτερου φύλου» και το έντυναν εναλλάξ αγοράκι ή κοριτσάκι. Η μητέρα του Beck Laxton ισχυρίστηκε ότι έτσι ελευθερώνει το παιδί της από την επιρροή των στερεοτύπων των φύλων.

 Ίσως κάποιος βιαστεί να συμπεράνει ότι οι αναφερόμενες περιπτώσεις είναι ακραίες και δεν μας αγγίζουν. Ο θυμόσοφος λαός μας λέει: «Σαν πιάσει φωτιά του γείτονα το σπίτι, έφτασε και στην αυλή σου, καρτέρα την και στην πόρτα σου!». Η «ουδέτερη αγωγή» είναι «επί θύραις». Στη Σουηδία είναι πλέον «κοινός τόπος». Ο νόμος υπάρχει από το 1998 και απαιτεί μία «ουδέτερη» ή unisex παιδαγωγική. Ήδη στα νηπιαγωγεία τους έχουμε τα πρώτα σημάδια. Έχουν αντικαταστήσει την αντωνυμία «αυτός, αυτή», με το άφυλο ουδέτερο «αυτό». Τα βιβλία έχουν επιλεγεί προσεκτικά για να αποφεύγονται παρουσιάσεις των φύλων και γονεϊκοί ρόλοι ανατροφής των παιδιών. Σήμερα η Σουηδία αναγνωρίζει επίσημα 170 unisex ονόματα. Η ιδέα είναι να μη συνδέεται το όνομα με το φύλο. Επιτρέπουν στους γονείς να δίνουν π.χ το όνομα Λίζα είτε σε ένα αγόρι είτε σε ένα κορίτσι.

 Ήδη στα πρότυπα του σουηδικού μοντέλου λειτουργεί στο Παρίσι στο Seine - Saint - Denis από τον Απρίλιο του 2009 νηπιαγωγείο για την καταπολέμηση των στερεοτύπων των φύλων και αναθέτουν στα παιδιά κατάλληλες δραστηριότητες: τα κορίτσια ενθαρρύνονται στο εργαστήριο να χρησιμοποιούν το σφυρί και τα αγόρια να εκφράζουν τα συναισθήματά τους.

 Στις Η.Π.Α. έχουμε αρκετές ενέργειες προς την κατεύθυνση της ουδέτερης αγωγής: Άρχισε να υιοθετείται το σουηδικό μοντέλο στο νηπιαγωγείο. Το Υπουργείο Παιδείας αντικαθιστά τους όρους «πατέρας» και «μητέρα» με «γονέας1» και «γονέας2» σε έντυπα για φοιτητικά δάνεια σε μαθητές που έχουν μεγαλώσει σε gay σπίτια όπου υπάρχουν δύο πατέρες ή δύο μητέρες.

Οι μαθητές των δημόσιων σχολείων της Πολιτείας της Καλιφόρνιας (νηπιαγωγείων, δημοτικών κτλ.) από την 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες και τα αποδυτήρια για αγόρια ή κορίτσια με βάση του πώς αισθάνονται σεξουαλικά και όχι αν ανατομικά είναι αρσενικά ή θηλυκά. Η νομοθεσία επιτρέπει ακόμη στους μαθητές να επιλέγουν τις αθλητικές ομάδες στις οποίες θα συμμετέχουν με βάση το αν αισθάνονται αγόρια ή κορίτσια και όχι σύμφωνα με το ανατομικό τους φύλο.

 Ο ψυχίατρος Keith Ablow επισημαίνει: «Το γεγονός και μόνο ότι οι παιδαγωγοί και οι διευθυντές εκπαίδευσης θα πρέπει να εξηγήσουν στους μαθητές του νηπιαγωγείου και της πρώτης τάξης του δημοτικού ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να δουν κορίτσια στις τουαλέτες των αγοριών ή αντιστοίχως αγόρια στα αποδυτήρια των κοριτσιών, επισημαίνοντας ότι τα παιδιά αυτά έχουν υιοθετήσει διαφορετικό φύλο από αυτό που φαίνεται να είναι, ενδέχεται να αποβεί επιζήμιο στην ανάπτυξη της γνώσης για τον ίδιο τον εαυτό τους, καθώς με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβάνονται ότι η έννοια του φύλου είναι ρευστή, ότι μπορεί να αλλάξει και για τους ίδιους και ότι μπορούν να μπουν στη διαδικασία να αναζητήσουν τα σημεία εκείνα τα οποία θα ήθελαν να αλλάξουν πάνω τους». Κρίνοντας τον εν λόγω νόμο μεταξύ άλλων λέει: «Ξέρω ότι άλλοι ψυχίατροι θα διαφωνήσουν μαζί μου και κάποιοι ακτιβιστές θα με επικρίνουν, αλλά νομίζω ότι αυτή η “επιλογή” είναι ψυχολογικώς βαθιά καταστροφική για όλους τους μαθητές, συμπεριλαμβανομένων και όλων εκείνων που αυτοπροσδιορίζονται τρανσέξουαλ. Πιστεύω ότι τα παιδιά έχουν αρκετά να αντιμετωπίσουν, καθώς πασχίζουν να αισθάνονται άνετα με το σώμα τους, με το θέμα της ιδιωτικής τους ζωής, και με τις μεταβολές που αφορούν αργότερα στην εφηβεία».

  Η «ουδέτερη αγωγή» έχει τις ρίζες της στο έργο της Judith Butles, φιλοσόφου και ακτιβίστριας, η οποία προτείνει τη σταδιακή απελευθέρωση των παιδιών μέσω ανατροπής των κωδίκων και των στερεοτύπων. Ο πολιτισμός θα πρέπει να βοηθήσει στον έλεγχο των φυσικών και βιολογικών παραδοχών, ότι δηλαδή τα παιδιά παγιδεύονται στο αρσενικό/θηλυκό μοντέλο! Η φιλόσοφος έχει μεγάλη επιρροή αλλά και πρόσβαση στην UNESCO.

 Κάποιοι χαρακτήρισαν την «ουδέτερη αγωγή» επικίνδυνη μανία. Δεν έχουν καθόλου άδικο. Ο πολιτισμός μας είναι τοξικός και η αγωγή αυτή είναι επικίνδυνα τοξική. «Δεν θα πάψω να το φωνάζω», λέει ο Keith Ablow, «θα προτιμούσα να είμαι ο ένας που φωνάζει “ο Αυτοκράτορας είναι γυμνός”, παρά ένας από τους χαζοχαρούμενους παρατρεχάμενους χωρικούς που χειροκροτούν την τραγική παρέλαση».

Δυστυχώς με τέτοιες πρακτικές στην καθημερινή αγωγή των παιδιών καταστρατηγείται ο αιώνιος λόγος του Θεού «άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς» (Γε 1,7). Δεν συνειδητοποιούμε τους κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά μας και κυρίως τα αγόρια που «τα τελευταία πέντε χρόνια βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο απ’ ό,τι οι προηγούμενες γενιές», όπως επισημαίνει η παιδίατρος Dr. Meg Meeker, καθηγήτρια πανεπιστημίου στις Η.Π.Α. Τα αγόρια θα πρέπει να παραμείνουν αγόρια· «Boys should be boys» είναι και ο τίτλος πρόσφατου βιβλίου της.