Ο δυτικός πολιτισμός έχει φθάσει αναπόφευκτα σε ένα σημείο του κακού, επειδή εδραιώθηκε πάνω σε ψεύτικη θεολογία. Όσο περισσότερο ο πρώτος Ρωμαιοκαθολικισμός και μετά ο Προτεσταντισμός απομακρύνθηκαν από την αλήθεια, από τον Χριστό, από την Ορθόδοξη θεολογία, τόσο πιο εύκολο έγινε για τους δαίμονες και την διεφθαρμένη φαντασία του ανθρώπου να δημιουργήσουν ένα πολιτισμό που είναι ολοφάνερα κακός.

Ακόμη και στον 9ο αιώνα, η δυτική υιοθέτηση του Φιλιόκβε διευκόλυνε μια ψευδή κατανόηση του Θεού – κάτι που αναπόφευκτα οδήγησε σε μια ψευδή κατανόηση του ανθρώπου και του είδους των σχέσεων που θα έπρεπε να έχει, τόσο με τον εαυτό του όσο και με τον Θεό, έτσι ώστε στην τόσο γεμάτη διαφθορά πτωτική καρδιά του ανθρώπου παρέχεται η ασυδοσία να επιδιώκει ό,τι επιλέξει και να κάνει ό,τι αισθάνεται πως είναι σωστό.

Εμπιστευόμενος την δική του κρίση, ο άνθρωπος θα κάνει ό,τι αυτός θέλει, αγκαλιάζοντας έτσι τα ίδια τα θεμέλια του κακού. Βλέπουμε τον άνθρωπο σταδιακά να γίνεται αδιάφορος προς τον Θεό και προς την δική του, αιώνια κατάσταση, αναλογικά προς το πόσο εστιάζει στα πράγματα αυτού του κόσμου. Ο υλισμός σε όλες του τις μορφές, είτε είναι κομμουνισμός είτε νεοφιλελευθερισμός και καπιταλισμός, πείθει τον άνθρωπο να γίνει υπερβολικά απασχολημένος με τον πλούτο, τα υπάρχοντα, την διάταξη της κοινωνίας, την σωματική του υγεία  - και βεβαίως σήμερα, με το περιβαλλοντικό ζήτημα. Καθώς πωρωνόμαστε με τέτοια πρόσκαιρα πράγματα, χάνουμε την θέα του αιωνίου. Άπαξ και παραλείψουμε να θέσουμε την αιώνια ζωή ως πρωταρχικό μας μέλημα, γίνονται περισσότερες οι πιθανότητες να αμαρτάνουμε, να επιδιώκουμε την ευχαρίστηση, την εκπλήρωση των προσωπικών μας επιθυμιών και φιλοδοξιών.

Όλα αυτά είναι ένα δαιμονικό τέχνασμα, ένα τέχνασμα δοκιμασμένο και επιβεβαιωμένο εδώ και πολλούς αιώνες. Όμως ακόμα και απομακρυνόμενοι από τον Θεό, ο Θεός μάς επιτρέπει την ελεύθερη βούληση να Τον επιλέξουμε ή να Τον απορρίψουμε. Παρ’ ότι κάθε στιγμή μας προσφέρει τον Εαυτό Του. Χύνει το έλεος και την αγάπη Του μέσα στην ζωή μας, υπενθυμίζοντάς μας απαλά τον αιώνιο σκοπό μας – σαν την φωνή της συνείδησης που κάλεσε πίσω τον άσωτο υιό. Υπάρχει μια κατάσταση ψυχής στην οποία εισέρχονται πάρα πολλοί, όπου το εγώ έχει προσλάβει ένα τέτοιο βαθμό ελέγχου, ώστε να στερεί στην ψυχή την οποιαδήποτε αποδοχή της κλήσης του Θεού. Και έτσι η ψυχή μπαίνει σε μια κατάσταση δοκιμασίας, σε έναν έντονο πόνο που καταντά εκείνο το άτομο θύμα δαιμονικού εξευτελισμού.

Ο κόσμος γύρω μας σήμερα, ιδιαίτερα στην Δύση, στοχεύει να μολύνει και να διαφθείρει τόσο την ανθρώπινη ψυχή ώστε να γίνει πνευματικά παράλυτη - μεταμορφώνοντας ακόμα και την εξωτερική εμφάνιση. Το απαλό χαμόγελο της ταπεινότητας το έχουν αντικαταστήσει η αλαζονεία και ο γέλωτας. Η ανθρώπινη ευγένεια έχει διαφθαρεί, έτσι ώστε το αίσθημα της ευπρέπειας και της τιμής και των καλών τρόπων να έχουν αντικατασταθεί από τον δόλο και την λαγνεία. Και η απουσία του Θεού είναι ορατή στις απολίτιστες συμπεριφορές, ακόμη και στην ενδυμασία, που είναι εμφανή σε κάθε σύγχρονη δυτική πόλη.

Ας μην κρίνουμε αυτές τις ψυχές όμως, διότι είναι στ’ αλήθεια τα θύματα δαιμονικού έργου. Ο δυτικός πολιτισμός έχει χτίσει υψηλά τείχη μεταξύ αυτών και των παραδόσεων του παρελθόντος. Οι παλιοί τρόποι αξιοπρέπειας και ταπεινότητας έχουν αντικατασταθεί με την ψευδαίσθηση της ματαιοδοξίας και την απόσπαση της προσοχής. Ο απόλυτος σχετικισμός έχει απογυμνώσει τα σχολεία και τους άλλους θεσμούς μας από κάθε βεβαιότητα της αλήθειας - με εξαίρεση βέβαια των κανόνων του αθεϊσμού και του πλουραλισμού. Και είναι τόσοι πολλοί αυτοί που δεν μπορούν να βρουν νόημα στη ζωή τους, πέρα ​​από τον ηδονισμό και τον αισθησιασμό.

Για τον σκοπό αυτό, λένε στον άνθρωπο πως όλα τα πράγματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη προσωπική του ευχαρίστηση. Κανένα πάθος δεν πρέπει να το στερηθεί κανείς, όπου οι κανόνες, οι περιορισμοί και οι παραδοσιακές αξίες θεωρούνται αλυσίδες από τις οποίες πρέπει κανείς να απελευθερωθεί. Αυτή ακριβώς την στιγμή, δισεκατομμύρια δολάρια δαπανώνται δημιουργώντας ψυχαγωγίες και διασκεδάσεις. Και όλα αυτά περιέχουν «λεπτές» διδασκαλίες περί καλού και κακού, που δημιουργούν ψευδείς ιδέες για το τι είναι ηρωικό και δυνατό, και τα οποία έχουν απογυμνώσει τον κόσμο από την διάκριση κατηγοριών. Έτσι, ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να αυτοαποκαλείται όπως αυτός επιλέξει - αγνοώντας την βιολογία ή την αλήθεια - καθώς η κατανόηση χάνει τις κατηγορίες με τις οποίες δημιουργείται ο άνθρωπος, ενώ φανερώνεται ένας νέος μηδενισμός, όπου κανείς δεν αυτο-ταυτίζεται πέρα ​​από αυτό που νιώθει ή επιθυμεί ο ίδιος. Σήμερα ο πραγματικός στόχος είναι τα παιδιά μας. Το κακό έχει εστιάσει στην διαφθορά των παιδιών μας. Είναι σημαντικό να το εμπεδώσουμε αυτό, ήτοι, να αναγνωρίσουμε τον κίνδυνο που διατρέχουν τα παιδιά μας.

Δίδασκα σε αγγλικά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επί 18 χρόνια και είμαι μάρτυρας της μεταμόρφωσης του διδακτικού υλικού, την ταχεία επιρροή του φιλελευθερισμού, την αυξανόμενη δυσφορία των Χριστιανών εκπαιδευτικών που εξαναγκάσθηκαν από μια κουλτούρα που τους επέβαλε η διοίκηση τους να παραμείνουν σιωπηλοί. Το δυτικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι χωρίς Θεό και δεν προσφέρει κανένα νόημα στα παιδιά. Οι γονείς που προσπαθούν να μεγαλώσουν την οικογένειά τους με χριστιανικές αξίες, θα βρουν την κοσμοθεωρία τους στα μάτια των παιδιών τους, στην καλύτερη περίπτωση αμφισβητούμενη, και σε πολλές περιπτώσεις να χλευάζεται ή να παρουσιάζεται ως κακιά. Τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με παραδοσιακές αξίες για το σεξ και τον γάμο, θα τους λένε καθ' όλη την διάρκεια της σχολικής τους ζωής πως τέτοιες ιδέες είναι προκατειλημμένες και πως πρέπει να τις απορρίπτουν.

Το νέο «μάντρα» της «συμπερίληψης και ανεκτικότητας» στην πραγματικότητα σημαίνει συμπερίληψη και ανεκτικότητα σε ο,τιδήποτε και σε όλα - εκτός από τις Χριστιανικές αξίες. Και αυτά που ακούνε τα παιδιά στο σχολείο ενισχύονται στην συνέχεια, από διεφθαρμένα τηλεοπτικά προγράμματα και διάφορα πράγματα στο διαδίκτυο.

Στα κρυφά, τα παιδιά αναπόφευκτα θα απορρίψουν την διδασκαλία των γονιών τους, επειδή όλος ο κόσμος γύρω τους τούς λέει πως δεν πρέπει να τους εμπιστεύονται. Και τα παιδιά μεγαλώνουν με αφύσικες εντάσεις ζωής μέσα στις πόλεις μας, όπου το έγκλημα και η ψυχολογική κατάρρευση είναι ορατά παντού γύρω τους. Δεν είναι απορίας άξιον, που η αυτοκτονία μεταξύ των παιδιών βρίσκεται σε μια τέτοια απότομη άνοδο… Περισσότερα παιδιά από ποτέ μεγαλώνουν μέσα στην συναισθηματική και πνευματική φτώχεια των μονογονεϊκών οικογενειών, επειδή τα διαζύγια στην Δύση είναι τόσο συνηθισμένα,  και όπου πολλά ζευγάρια δεν παντρεύονται καν, πριν κάνουν παιδιά.

Ας θυμηθούμε, πως τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι ένα ατύχημα. Ο δυτικός πολιτισμός έχει καθοδηγηθεί και χειραγωγηθεί προσεκτικά. Τα μέσα ενημέρωσης ανήκουν και λειτουργούν από εκείνους που έχουν πωρωθεί από το επαναστατικό πνεύμα, απελπισμένοι να προωθήσουν την ατζέντα τους. Βλέπουμε κυβερνήσεις να προτιμούν να παρέχουν δωρεάν παιδική φροντίδα η οποία χωρίζει τα βρέφη από τις μητέρες τους, αντί να διασφαλίζουν ώστε ο μισθός ενός άνδρα να είναι επαρκής για να στηρίξει την οικογένειά του. Δεν πρόκειται για ατύχημα.

Μπορούμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, και μπορούμε να προστατεύσουμε τις οικογένειές μας από όσα συμβαίνουν. Πρέπει να βγάλουμε τις τηλεοράσεις από τις ζωές μας. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε στις αθλητικές ή σχολικές εκδηλώσεις να εμποδίζουν τα παιδιά μας να πηγαίνουν στην εκκλησία. Το πιο σημαντικό: πρέπει να προσευχόμαστε μαζί ως οικογένειες. Αφήστε τα παιδιά σας να βιώσουν την πραγματικότητα της προσευχής, αφήστε τα να τη δουν ως φυσικό μέρος της οικογενειακής ζωής.

Η δυτική κουλτούρα έχει ξεπέσει. Όσα έθνη εξακολουθούν να αντιστέκονται, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία, τιμωρούνται από διεθνείς οργανισμούς -και, φυσικά, η Ελλάδα έχει λεηλατηθεί. Όμως οι Χριστιανοί έχουν ζήσει σε παγανιστικούς και αθεϊστικούς πολιτισμούς στο παρελθόν. Ο ρωσικός λαός έδωσε στον Θεό εκατομμύρια μάρτυρες υπό τους Κομμουνιστές. Οι Άγιοι της Πρώτης Εκκλησίας αντιμετώπισαν κάθε είδους άγριες ​​θηριωδίες.

Έτσι λοιπόν, να είστε ευδιάθετοι, να μην φοβάστε. Αντισταθείτε στη διολίσθηση στο κακό. Οργανώστε την ζωή σας ώστε να εξυπηρετεί την νοσταλγία σας για τον Θεό. Χρησιμοποιήστε το χρόνο σας με σύνεση. Είμαστε μάρτυρες της δράσης του χεριού του Σατανά σήμερα, αλλά θα είμαστε επίσης μάρτυρες της νίκης του Χριστού.

* Ο πατήρ Σπυρίδων Μπέϊλυ είναι Ιερέας της Επισκοπής Μεγάλης Βρετανίας και Δυτικής Ευρώπης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκτός Ρωσίας, λειτουργεί στην Αγγλία και στην Ιρλανδία, είναι διάσημος για τα δυνατά κηρύγματα και μηνύματά του, όντας συγγραφέας του μπεστ σέλλερ βιβλίου «Ορθοδοξία και η Βασιλεία του Σατανά» "Orthodoxy and the Kingdom of Satan".

Το βίντεο (στα αγγλικά)  https://youtu.be/C7yI2l8dV4Y