Πριν από λίγες μέρες και συγκεκριμένα στις 5 Οκτώβριου 2011, ένας πολύ γνωστός Έλληνας διανοούμενος, καθηγητής πανεπιστήμιου, ο Δ. Κ., τουρκολόγος, πήγε στην Τουρκία και μίλησε στο πανεπιστήμιο Gediz της Κωνσταντινούπολης, (εφημερίδα Sabah 6/10/2011), λέγοντας στο τουρκικό ακροατήριο του τα έξης καταπληκτικά: «Μόνο οι Τούρκοι μπορούν να σώσουν την Ελλάδα από την οικονομική κρίση. Η μόνη σωτηρία της Ελλάδας είναι η… ένωση και η ενσωμάτωσή της με τη Τουρκία». Αυτό είναι άλλο ένα θλιβερό δείγμα του πώς παρουσιάζεται η χώρα μας με την δεδομένη οικονομική κρίση από τους ίδιους τους Έλληνες στην Τουρκία και ποιες εντυπώσεις επικρατούν για την Ελλάδα στην τουρκική κοινωνία.

Σήμερα την Άγκυρα πιστεύουν ότι εμείς είμαστε ο πιο αδύνατος κρίκος στον τουρκικό περίγυρο, (ένας περίγυρος που όπως θα δούμε παρακάτω είναι άκρως προβληματικός) και ότι θα ήμασταν πραγματικά μια υπέροχη «λιχουδιά» για το τουρκικό κατεστημένο είτε αυτό είναι κεμαλικό, είτε ισλαμικό του Ερντογάν, που όπως αποδεικνύεται είναι ακόμα πιο χειρότερο από το πρώτο καθώς διαπνέεται από ένα ακατάσχετο ιμπεριαλισμό που συμπλέει την θρησκεία με τον τουρκικό εθνικισμό. Το πρόβλημα όμως για τους Τούρκους, που λαχταράνε να κάνουν περίπατο στο Αιγαίο και στην Θράκη, είναι ότι ο επιτιθέμενος πάντα καταδικάζεται διεθνώς και συχνά αναγκάζεται να πληρώσει τις συνέπειες της επιθετικότητας του, (όχι πάντα). Για τον λόγο αυτό οι Τούρκοι δεν θα ήθελαν ποτέ να εμφανιστούν σαν οι επιτιθέμενοι και οι πολεμοχαρείς. Έτσι εμφανίζονται σαν οι «αθώες περιστερές» που απέναντι στους κακούς, μπαταξήδες και αναρχικούς Έλληνες, είναι οι ειρηνοποιοί και εγγυητές της σταθερότητας στην περιοχή. Δεδομένης αφορμής όμως…

Παράλληλα γίνεται μια μεγάλη εκστρατεία στους Τούρκους επενδυτές και άλλους να έρθουν και να αγοράσουν «κοψομεσιά» κάθε τι το ελληνικό, από κότερα, επιχειρήσεις, τράπεζες, μέχρι και νησιά και υφαλοκρηπίδες που έχουν τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα. «-Τρέξτε η ευκαιρία είναι μεγάλη!» προτρέπουν οι τουρκικές εφημερίδες, η Ελλάδα ξεπουλιέται στην μισή τιμή και ακόμα χαμηλότερα, μην χάσετε τέτοια ευκαιρία. Σώστε την Ελλάδα !!! ! Χαρακτηριστικό του κλίματος είναι το άρθρο της δημοσιογράφου της Hurriyet, Sevin Turan, στις 8 Οκτωβρίου, που απευθύνεται στους Έλληνες και τους συμβουλεύει «στοργικά» να μην κάνουν πια αερομαχίες αλλά τα λεφτά για την αεροπορία να τα δώσουν στα …ελληνικά χρέη. Μέχρι και οι ελληνικές ομάδες μπάσκετ και βόλεϊ, όπως της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης, όπως αποκάλυψε η τουρκική εφημερίδα Yeni Şafak στις 14 Οκτωβρίου, σπεύδουν να ζητήσουν την… «οικονομική προστασία» της Τουρκικής Αεροπορικής Εταιρείας, «Türk Hava Yolları» ενώ η εφημερίδα Zaman, στις 13 Οκτωβρίου καλεί τους Τούρκους επιχειρηματίες να σπεύσουν να αγοράσουν όσο - όσο τις ελληνικές επιχειρήσεις για να τις σώσουν. Δηλαδή τα πρόβατα καταφεύγουν στην προστασία του …Λύκου. Αλλά τι να πει κανείς όταν Έλληνες μεγιστάνες, όπως οι ελληνοκαναδοί αδελφοί Λαζαρίδη, (ομογενείς από την Κωνσταντινούπολη), αντί να έρθουν να στηρίξουν την δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία, πηγαίνουν στην Τουρκία για μεγάλες επενδύσεις, όπως αναφέρει πανηγυρικά η εφημερίδα Mıllıyet, στις 10 Οκτωβρίου. Α ρε κατακαημένο Ελλαδιστάν!!!

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει καλλιεργηθεί ένα κλίμα φοβίας και ένα κόμπλεξ κατωτερότητας απέναντι στην γειτονική χώρα. Η αντίληψη αυτή στηρίχτηκε από τις ελληνικές κυβερνήσεις πρώτα με τον κ Μητσοτάκη και στη συνέχεια με τον κ. Σημίτη. Στη συνέχεια είχαμε το περίφημο «άνοιγμα» του κ Παπανδρέου που άνοιξε τις πύλες της Ευρώπης στο Ελσίνκι το 1999 με τις βαρύγδουπες τότε δηλώσεις του ότι θα σταματούσαν οι αεροπορικές εμπλοκές στο Αιγαίο, λες και δεν ήξερε τι πραγματικά σημαίνει τουρκικός επεκτατισμός. Η Ελλάδα επαφιόταν στην αυταπάτη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας για να καταστρώσει την εξωτερική της πολιτική, μια στρατηγική που όπως φάνηκε αργότερα ήταν μια τραγική αυταπάτη καθώς δεν λύθηκε κανένα ελληνοτουρκικό πρόβλημα. Η τουρκική επιθετικότητα με το τρίο Ερντογάν - Νταβούτολγου και Γκιούλ, αναβαπτισμένη τώρα, διακατέχεται και από το όραμα της αναβίωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αυτό το αίσθημα κατωτερότητας και του κόμπλεξ καλλιεργήθηκε και από μια μεγάλη ελίτ των ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων πολλοί γνωστοί επώνυμοι δημοσιογράφοι που έσπευδαν να φωτογραφηθούν δίπλα στον αρχιτέκτονα της εισβολής στην Κύπρο, Μπουλέν Ετσεβίτ, στην πρώτη συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων στην Κωνσταντινούπολη το Φθινόπωρο του 1999.

Στο ίδιο μήκος κύματος και πολλοί υποτιθέμενοι στρατηγικοί αναλυτές προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα κλίμα αναγκαιότητας υποχωρήσεων στην τουρκική επιθετικότητα, γιατί η διαμάχη, όπως υποστήριζαν, είναι αδιέξοδο και έθεταν πάντα το πλαστό ερώτημα «δηλαδή θέλετε πόλεμο;». Ακολούθησε ένα χείμαρρος παραπληροφόρησης ενώ τελευταία ενέσκηψε σαν ένα πολύ χρήσιμο όπλο στην κατεύθυνση της υποτακτικότητας και ένας τηλεοπτικός ορυμαγδός με τα περίφημα τουρκικά σήριαλ. Εδώ φάνηκε πραγματικά η τραγική ειρωνεία και η ελληνική βλακεία σε όλο της το μεγαλείο. Σήριαλ που δεν είχαν τίποτα να προσφέρουν παρά μόνο μια ψεύτικη εικόνα της Τουρκίας με πολύ γνωστούς ηθοποιούς που έτριβαν τα χέρια τους από τα ελληνικά ευρώ που έρρεαν στις τσέπες τους για να ειρωνεύονται την Ελλάδα κατέκτησαν το ελληνικό κοινό. Σήμερα στην Τουρκία προβάλλεται ένα κατάπληκτο σήριαλ, (που φυσικά κανείς δεν θα τολμήσει να το φέρει στην Ελλάδα), με φόντο τα γεγονότα του 1974 στην Κύπρο με τον τίτλο «Mazi kalbımde yaradir». Στο σήριαλ αυτό οι «Τούρκοι απελευθερωτές» του νησιού κυνηγούν τους «παράνομους» και «εγκληματίες» Έλληνες και τους «καθαρίζουν» σε κάθε ευκαιρία. Ξέρετε ποιος είναι ο ήρωας των Τούρκων εκδικητών στην μεγαλόνησο; Είναι ο ηθοποιός Özgür Çevik, ο περίφημος Νίκος από το γνωστό τουρκικό σήριαλ, «Ιστορίες Αγάπης», δηλαδή ο Έλληνας γαμπρός που είχε συγκινήσει τους Έλληνες τηλεθεατές. Στο ίδιο σήριαλ πρωταγωνιστεί και η Sedef Avcı, η περίφημη Μπαχάρ από το γνωστό που έσπασε ρεκόρ τηλεθέασης σήριαλ, Εζέλ. Η Μπαχάρ είναι αιχμάλωτη των κακών Ελλήνων, καταφέρνει και δραπετεύει και γυρίζει στα χωριά όπου οι «αιμοβόροι εγκληματίες Έλληνες» έσφαζαν και έκαιγαν κάθε τι το τουρκοκυπριακό. Θάνατος λοιπόν στους εγκληματίες Έλληνες από δυο πολύ γνωστούς Τούρκους ηθοποιούς που έχουν ηρωοποιηθεί από το ελληνικό κοινό. Μπράβο μας!!

 Αλλά ποια είναι η πραγματικότητα για την ίδια την Τουρκία; Όσο και αν δεν το πιστεύετε, ο Ερντογάν έπαιξε ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι και τώρα οι φλόγες αγγίζουν την ίδια την Άγκυρα. Το κουρδικό ξαναγύρισε στην δεκαετία του ενενήντα όταν κάθε μέρα είχαμε αιματηρές μάχες με νεκρούς και από τις δυο πλευρές. Το Ιράν είναι εξαγριωμένο με την Άγκυρα εξ αιτίας της εγκατάστασης των περίφημων ραντάρ του ΝΑΤΟ στην Μαλάτεια και τα οποία, όπως υποστηρίζουν στην Τεχεράνη, εξυπηρετούν τις επιθετικές προθέσεις των ΗΠΑ. Η Συρία του Άσαντ πνέει μένεα κατά του Ερντογάν εξ αιτίας της στάσης που έχει κρατήσει η Άγκυρα στο συριακό. Η Συρία του Άσαντ έχει δηλώσει στον ίδιο τον Νταβούτογλου ότι όσα γίνονται τώρα στην Συρία αν ανατραπεί ο Άσαντ, θα… τα βρουν πολύ χειρότερα στην ίδια την Τουρκία. Το αραβικό «άνοιγμα» του Ερντογάν έχει ξεφουσκώσει καθώς οι ίδιοι οι Άραβες δεν έχουν καμία κοινή γραμμή ενώ ήδη πολλοί επικρίνουν την Άγκυρα ότι υποκρίνεται καθώς ο πραγματικός της σκοπός είναι η αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας που ξυπνάει ζοφερές αναμνήσεις στον αραβικό κόσμο. Η κρίση με το Ισραήλ είναι σε εξέλιξη και εδώ φάνηκε ξεκάθαρα ότι η αλαζονεία του Ερντογάν δημιουργεί συνεχώς καινούργια αδιέξοδα. Οι Τούρκοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το Ισραήλ για τον απλούστατο λόγο ότι η στρατοκρατική τους μηχανή σε μεγάλο βαθμό ελέγχεται από τους Ισραηλινούς. Από την άλλη, η στάση των ΗΠΑ που είναι σε προεκλογική περίοδο και εδώ το ισραηλινό λόμπυ παίζει καθοριστικό ρόλο, είναι καθαρά υπέρ του Ισραήλ. Και εκτός από όλα αυτά υπάρχει και το περίφημο πρόβλημα ταυτότητας που συνεχώς μεγαλώνει καθώς τα εκατομμύρια των κατοίκων της Ανατολίας συνειδητοποιούν πως είναι ουσιαστικά χωρίς εθνική και θρησκευτική ταυτότητα.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και η Άγκυρα βρίσκεται σε άκρως δυσχερή θέση, εμείς για άλλη μια φορά οδηγούμαστε από άκρως ανυπόληπτους ανθρώπους κατευθείαν στον γκρεμό. Και δεν είναι ο οικονομικός γκρεμός που θα μας βαραθρώσει, αλλά κυρίως ο εθνικός. Προσέξτε! Η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας θα είναι πολύ πιο βαριά από την απώλεια της καλοπέρασής μας όπως την είχαμε μάθει τις τελευταίες δεκαετίες αδιαφορώντας για την ιστορία και την Ορθόδοξη παράδοση μας.