Γεωγραφία

Μεσοποταμία

Τοποθεσία τής Μεσοποταμίας

Η Xαμηλότοπη Μεσοποταμία, η Σουμερία τού αρχαίου κόσμου, ήταν η κοιλάδα τών ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, τους οποίους οι Βαβυλώνιοι ονόμαζαν: "Ιντιγκλάτ" και "Πουραττού". Οι ποταμοί αυτοί ρέουν σχεδόν παράλληλα και χύνονται στον Περσικό Κόλπο. Στους δύο αυτούς ποταμούς οφείλει η περιοχή την ευφορία της.

Δεν περιλαμβάνει την υψηλότοπη Συριακή έρημο στη Δύση. (Η έρημος αυτή ήταν μια άνυδρη έκταση από άγονα χαλίκια, για τον περισσότερο καιρό. Εκεί οι περιπλανώμενοι Βεδουϊνοι μπορούσαν να στήσουν τις σκηνές τους για ένα σύντομο διάστημα, αλλά κανείς άνθρωπος δεν μπορούσε να φτιάξει πολιτισμένο σπίτι).

Η Μεσοποταμία δεν συμπεριλαμβάνει επίσης τα Περσικά βουνά, που υψώνονται στην Ανατολή, που πάντοτε κατοικούντο από φιλοπόλεμες φυλές, έτοιμες να επιτεθούν στις αγροτικές καλιέργειες, τών ανθρώπων τής κοιλάδας.

Τα σύνορα τής Μεσοποταμίας (που εκτείνεται λοξά από Βορειο-Δυτικά προς τα Νοτιο-Ανατολικά), ήταν προς Βορρά η Αρμενία, προς Ανατολάς τα όρη τού Ζάγρου και το Ελάμ (η μετέπειτα Περσία), προς Νότον ο Περσικός Κόλπος και προς Δυσμάς η Αραβική και Συριακή Έρημος.

Η Βαβυλωνία (στη Νότια Μεσοποταμία) είχε έκταση συνολικά 30.000 τετρ. χιλιομέτρων καλιεργήσιμης γης. Εδώ ο Τίγρης και ο Ευφράτης φούσκωναν από Μάρτιο ως Μάιο, αλλά μικρό μέρος τής χώρας πλημμύριζε. Έτσι κατασκευάστηκαν διώρυγες που ήταν μεταξύ τών κυριοτέρων έργων τών βασιλέων.

Mερικές τέτοιες κατασκευές ήταν:

η Ναρ-Σαρρί (Βασιλικό ρεύμα) που έκειτο στη Βόρεια Βαβυλωνία, η διώρυγα τών Βορσίππων ή τού Χαμμουραμπί, η διώρυγα Σαμουδάρ, η διώρυγα τής Λαγκάς που έφθανε ως τη θάλασσα, η Καβαρσού πλάι στη Νιππούρ, και άλλες.

Τοπογραφία

Κατά την 3η - 4η χιλιετία, ο Περσικός κόλπος εκτείνετο γύρω στα 100 χιλιόμετρα μέσα στην σημερινή ξηρά. Τότε υπήρχε μια λιμνοθάλασσα με μικρές νησίδες, την οποία οι Βαβυλώνιοι ονόμαζαν "Πικρό Ρεύμα" (ναρού μαρατού) ή "Θάλασσα τής Χαλδαίας" (τεμντί σα καλντί). Το τελευταίο αυτό όνομα χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες και Λατίνοι συγγραφείς.

Στο Νότιο αυτό τμήμα, ήκμασαν Σουμεριακές κυρίως πόλεις, πολλές από τις οποίες υπήρξαν αλληλοδιαδόχως έδρες Σουμεριακών δυναστειών.

Στη Μέση Βαβυλωνία, πριν την ύπαρξη τής Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας, κυριαρχούσαν οι Σημιτικής καταγωγής Ακκάδιοι.

Το Βόρειο μέρος τής χώρας, (το σημερινό Ιράκ), απετέλεσε το κράτος τών Ασσυρίων με πρωτεύουσες τις πόλεις: Ασσούρ, Καλάχ και Νινευή.