Έρευνα για το κτιστό και το Άκτιστο

Από τον Βίο του Γέροντος Ιερωνύμου της Αιγίνης (+1966)

Πηγή: http://thoughtsintrusive.wordpress.com/2012/07/28/the-good-turkish-judge/

Σύντομος Βίος: http://www.pigizois.net/pneumatikoi_logoi/ieronimos/vios.htm

Λίγο πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας Τούρκος επισκέφθηκε το ταπεινό ασκητήριο του π. Ιερωνύμου (**).  Ο Τούρκος είπε στον Γέροντα πως ο αφέντης του, ένας δικαστής, τον είχε στείλει για να καλέσει τον Γέροντα στο σπίτι του.

Ο Γέροντας ανησύχησε λιγάκι.  Δεν είχε συνηθίσει να τον προσκαλούν σε «κοινωνικές δεξιώσεις» και ο νους του άρχισε να υποψιάζεται πως ίσως υποστεί κάποιο κακό ή πειρασμό.  Όμως, προσευχήθηκε στον Θεό και ακολούθησε τον Τούρκο υπηρέτη.

Όταν έφθασαν στο μεγάλο σπίτι του δικαστή, ο ίδιος ο δικαστής τον υποδέχθηκε, και μάλιστα με πολλή θέρμη.  Κάθισαν πάνω σε ένα μεγάλο ντιβάνι και ο δικαστής άρχισε την συζήτηση:

«Εφέντι παπά, εγώ είμαι Τούρκος, ένας Μουσουλμάνος.  Από τον μισθό που λαμβάνω, κρατώ όσα μου είναι αναγκαία για να συντηρηθεί η οικογένειά μου, και τα υπόλοιπα τα ξοδεύω σε ελεημοσύνες.  Βοηθώ χήρες, ορφανά, φτωχούς… δίνω προίκες σε φτωχές κοπέλες για να μπορέσουν να παντρευτούν, βοηθώ τους αρρώστους… Τηρώ τις νηστείες με ακρίβεια, προσεύχομαι, και γενικά προσπαθώ να ζω σύμφωνα με τις επιταγές της πίστης μου.  Επίσης, όταν δικάζω από την έδρα μου, επιδιώκω να είμαι δίκαιος, και ποτέ να μην λαμβάνω υπ’ όψιν την κοινωνική θέση του υπόδικου ανθρώπου, όσο «μεγάλος» και αν τυχόν είναι. Τι λες παπά μου – είναι αρκετά όλα αυτά που κάνω, για να κερδίσω τον Παράδεισο για τον οποίο μιλάτε εσείς οι Χριστιανοί;

Εντυπωσιάσθηκε ο Γέροντας με όλα όσα είχε πει ο Τούρκος δικαστής, και αμέσως έφερε στον νου του τον Ρωμαίο Κεντυρίωνα Κορνήλιο που αναφέρεται στις Πράξεις των Αποστόλων.

Στον Τούρκο δικαστή και τον Ρωμαίο Κεντυρίωνα διέκρινε δύο όμοιες ζωές. Κατάλαβε πως ο δικαστής ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος με ευγενικά αισθήματα.

«Ίσως» σκέφθηκε ο Γέροντας, «η αποστολή μου να είναι σαν εκείνη του Αποστόλου Πέτρου, ο οποίος καθοδήγησε τον Ρωμαίο Κεντυρίωνα…»  Έτσι, ο Γέροντας αποφάσισε πως θα έδινε μαρτυρία της πίστης του.

«Πες μου, εφέντι καδή (*), έχεις παιδιά;

«Ναι, έχω.»

«Έχεις και υπηρέτες;»

«Έχω και υπηρέτες.»

«Ποιοι από τους δύο εκτελούν τις εντολές σου πιο πιστά – τα παιδιά σου, ή οι υπηρέτες σου;»

«Βεβαιότατα οι υπηρέτες μου, διότι τα παιδιά μου, με την οικειότητα που έχουν προς εμένα, συχνά είναι ανυπάκουα και κάνουν ό,τι αυτά θέλουν, ενώ οι υπηρέτες μου πάντα κάνουν ό,τι τους πω εγώ.»

«Τότε πες μου σε παρακαλώ εφέντι, όταν πεθάνεις ποιος θα κληρονομήσει τον πλούτο σου – οι υπηρέτες σου, που εκτελούσαν πιστά τις εντολές σου, ή τα παιδιά σου που δεν σε υπακούν;»

«Εεεε… τα παιδιά μου φυσικά.  Μόνο εκείνα έχουν δικαίωμα στην κληρονομιά, ενώ οι υπηρέτες δεν έχουν.»

«Λοιπόν εφέντι – αυτά που κάνεις είναι καλά, όμως το μόνο πράγμα που οι καλές σου πράξεις μπορούν να σου εξασφαλίσουν, είναι να σε βάλουν στην κατηγορία εκείνων που είναι καλοί υπηρέτες.  Αν όμως θέλεις να κληρονομήσεις τον Παράδεισο, την Βασιλεία των Ουρανών, τότε πρέπει να γίνεις γιός.  Και αυτό το αποκτάς, μόνο με το Βάπτισμα»

Ο Τούρκος δικαστής εντυπωσιάσθηκε πάρα πολύ με την παραβολή του Γέροντα.  Μίλησαν επί πολλή ώρα μετά από αυτό, και στο τέλος ζήτησε από τον Γέροντα να τον κατηχήσει και να τον βαπτίσει.  Έτσι, μετά από λίγο καιρό, ο καλός δικαστής βαπτίσθηκε και έγινε Χριστιανός.

Σημειώσεις

[*] «Καδης» (Cadi) είναι η Τουρκική λέξη για «δικαστής».

[**] Ο π. Ιερώνυμος ο Καππαδόκης, ο ξακουστός Γέροντας της Νήσου της Αίγινας στην Ελλάδα, ήταν ένας εξόχως ευσπλαχνικός ιατρός των ψυχών, ένας διορατικός πατέρας-Εξομολόγος ο οποίος διέκρινε τις μύχιες σκέψεις που κρύβονται μέσα στην καρδιά, και ένας άνδρας αδιάλειπτης προσευχής που έφτασε στα ύψη της Θεοπτίας.  Όσοι τον γνώριζαν δήλωναν πως γνώρισαν άλλον έναν Άγιο Ισαάκ τον Σύρο.  Αναπαύθηκε εν Κυρίω το 1966.  Εκτός από τις πολλές προσωπικές αφηγήσεις, το βιβλίο του βίου του περιέχει και θαύματα που έκανε ο Γέροντας, πολλές εικόνες, καθώς και την παράκληση που συντέθηκε προς τιμήν του.