Ο Ιώβ ανήκει στα πιο γνωστά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, και η ιστορία του βιβλίου είναι λίγο πολύ γνωστή: Ένας πιστός άνθρωπος υποβάλλεται σε πολλές δοκιμασίες (χάνει την οικογένεια, την περιουσία του, βγάζει εξανθήματα, υποβάλλεται σε δοκιμασίες σκληρές), με σκοπό να αποδείξει την πίστη του στον Θεό. Η πίστη του παραμένει ακλόνητη με εκείνον στο τέλος να αμείβεται με πολλά αγαθά, υγεία και μακροζωία από τον Θεό.

Ο Ιώβ ανήκει στα ποιητικά/διδακτικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, χρησιμοποιεί έντονα ποιητική γλώσσα και αναδεικνύει τα πάθη και τη δυσκολία που πέρασε ο Ιώβ με έντονο τρόπο. Η μεγάλη δυσκολία του Ιώβ μεταφέρθηκε και στην Ελληνική γλώσσα με τη φράση ‘’ιώβειος  υπομονή’’ να αναδεικνύει το μέγεθος της δυσκολίας που βιώνει  κάποιος.

Το βιβλίο του Ιώβ, όμως, δέχεται και αυτό αρκετές επιθέσεις ως προς το περιεχόμενο και την κυρίαρχη φιλοσοφία του. Πολλοί θεωρούν πως ο Θεός υπέβαλλε έναν δίκαιο άνθρωπο σε υπερβολικά εξοντωτικές δοκιμασίες προκειμένου να αποδείξει την πίστη του. Προβάλλουν την ένσταση πως ο αφού ο Θεός είναι καρδιογνώστης και γνωρίζει τα πάντα, γιατί δέχτηκε να υποβληθεί ένας άνθρωπος σε μία τόσο σοβαρή δοκιμασία τη στιγμή που γνώριζε πως η πίστη του δε θα καμφθεί; Και αυτό που τους σκανδαλίζει ακόμα περισσότερο, είναι το γεγονός πως τα δέκα παιδιά του Ιώβ τα οποία θανατώθηκαν, αντικαταστάθηκαν με δέκα άλλα. Θεωρείται μεγάλη αδικία εις βάρος των παιδιών που χάθηκαν. Θα μπορούσε κάποιος ποτέ να αντικαταστήσει τα δέκα παιδιά του που χάθηκαν στα νιάτα τους, ακόμα και αν αποκτούσε δέκα άλλα;

Κοιτώντας τα παραπάνω ερωτήματα επιδερμικά, είναι λογικό να κάνουμε αυτές τις σκέψεις. Αν εμβαθύνουμε όμως στο αληθινό και βαθύ νόημα του βιβλίου του Ιώβ θα αντιληφθούμε τις βασικές του αλήθειες:

• Ο Ιώβ δεν έχασε παντοτινά και τα δέκα πρώτα του παιδιά. Έχουμε πει και σε προηγούμενο άρθρο, πως οριστική θεωρείται η απώλεια όταν δει υπάρχει καμία πίστη στο ενδεχόμενο της αιώνιας ζωής. Ο Ιώβ παρηγορήθηκε και ανταμείφτηκε από το Θεό σε αυτή τη ζωή με την απόκτηση δέκα νέων παιδιών και περίμενε να συναντήσει ξανά και αυτά που χάθηκαν μετά το τέλος της βιολογικής του ζωής.

• Η μάχη του Σατανά με τον Ιώβ και η ταλαιπωρία ενός δίκαιου ανθρώπου δεν ήταν μάταιη: στη σκληρή δοκιμασία του Ιώβ, βρίσκει διαχρονικά παρηγοριά και λαμβάνει πολύτιμα μηνύματα ζωής ο κάθε πονεμένος και ταλαιπωρημένος άνθρωπος. Περάστηκε  διαχρονικά το μήνυμα πως όσο μεγάλη και αν είναι μία δοκιμασία, ακόμα και αυτή κάποια στιγμή θα τελειώσει, για αυτό και δεν πρέπει κανείς να βυθίζεται στην απελπισία. Ο Ιώβ που ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ, είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί και να αποδείξει, με την αφοσίωση και την αλύγιστη θέλησή του, την υπακοή στο Θεό. Ο Ιώβ ακόμα και όταν υπέφερε, συνέχιζε να πιστεύει στο έλεος του Θεού και να λαχταρά την ανταμοιβή του από Εκείνον.

• Ο Θεός στο πρόσωπο του Ιώβ, βρήκε τον τρόπο να περάσει πολύτιμα μηνύματα ζωής. Έδωσε παρηγοριά σε κάθε άνθρωπο που υποφέρει, δίδαξε καθολικά τη δύναμη της πίστης που μπορεί, πραγματικά, να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις ακόμα και την πιο σκληρή δοκιμασία που βιώνεις.

Ο Ιώβ είναι ένα σπουδαίο βιβλίο με διαχρονικά μηνύματα ζωής και σίγουρα, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως ούτε ο Ιώβ αλλά ούτε και τα δέκα πρώτα παιδιά αδικήθηκαν.