Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας | Μελέτες στη Γένεση |
---|
«Εξέλιξη», λήμμα Από την Ορθόδοξη Βίκι εγκυκλοπαίδεια (OrthodoxWiki.org) |
Το λήμμα μεταφράστηκε από την Αγγλόφωνη Ορθόδοξη εγκυκλοπαίδεια «Orthodox Wiki», όπως λήφθηκε στις 10/08/07. Η ΟΟΔΕ ως ηλεκτρονικό περιοδικό, ακολουθεί πάντοτε γραμμή ουδετερότητας στο θεολογούμενο αυτό θέμα, μέχρι να υπάρξει κάποια επίσημη Πανορθόδοξη/Οικουμενική απόφαση.
«Εξέλιξη» - Πρόκειται για την κοινή ονομασία μιας σειράς επιστημονικών θεωριών οι οποίες αποσκοπούν στο να εξηγήσουν, αφ’ ενός την φαινομενική ομοιότητα των διαφόρων ειδών καθώς επίσης και την μετέπειτα εμφάνιση πολυπλοκώτερων ειδών, από τα καταγεγραμμένα απολιθώματα. Εν ολίγοις, με τον όρο «εξέλιξη» υποδηλώνεται η θεωρία πως κάθε μορφή επίγειας ζωής έχει κοινή γενεαλογία, η αρχή της οποίας μπορεί να εντοπισθεί σε ένα μοναδικό είδος. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν διαφορετικές απόψεις ως προς το πώς να αντιδράσουν σε αυτή την επέκταση της Επιστήμης. Σε γενικές γραμμές, οι Ορθόδοξες αντιδράσεις μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τις οποίες θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε με τα ονόματα: «Συμβατιστές» και «Ασυμβατιστές». Οι «Συμβατιστές» υποστηρίζουν πως η Επιστήμη και η Θεολογία είναι συμβατοί τομείς, και τα θεωρούν συμπληρωματικές αποκαλύψεις του Θεού. Δεδομένου ότι ο Θεός είναι η πηγή, και της Δικής Του, συγκεκριμένης αποκάλυψης του Εαυτού Του μέσα στην Χριστιανική θρησκεία, αλλά και η πηγή της γενικότερης αποκάλυψης του Εαυτού Του μέσα στη Φύση, τότε τα ευρήματα της Επιστήμης και της Θεολογίας δεν γίνεται εκ των πραγμάτων να είναι αντιφατικά˙ οι τυχόν αντιφάσεις πρέπει να είναι απλώς φαινομενικές, και η επίλυσή τους (που θα είναι πιστή στην αλήθεια της αποκάλυψης του Θεού), εφικτή. Οι «Ασυμβατιστές» υποστηρίζουν πως είναι εφικτό, η Επιστήμη να είναι ασύμβατη με την πίστη. Συνήθως ισχυρίζονται, είτε πως η Επιστήμη βασίζεται φιλοσοφικά σε ένα είδος νατουραλισμού, ή, πως η συγκεκριμένη αποκάλυψη του Θεού είναι αλάθητη, και ως εκ τούτου υπερισχύει των ευρημάτων της ανθρώπινης λογικής, σε περίπτωση τυχόν διαφωνίας ανάμεσα στους δύο τομείς. Αυτό συχνά στηρίζεται σε μια εκ προοιμίου καχυποψία προς την ικανότητα της ανθρώπινης λογικής να φτάνει σε αξιόπιστα συμπεράσματα. Η διαμόρφωση της σύγχρονης Επιστήμης όπως την ξέρουμε είναι προϊόν του Διαφωτισμού, και ως εκ τούτου, καμία Οικουμενική Σύνοδος δεν έχει ασχοληθεί με το πώς να την ενσωματώσει στην θεία αποκάλυψη, μέσω μιας κατανοητής και συνεπούς κοσμοθεωρίας. Αποτέλεσμα αυτού, είναι να μην υπάρχει κάποιος δογματικός μηχανισμός που να εξετάζει τον τρόπο επίλυσης αντιφάσεων – είτε αυτές είναι φαινομενικές, είτε πραγματικές – όταν τα επιστημονικά ευρήματα μοιάζουν να έρχονται σε αντίθεση με την θεία αποκάλυψη. Πολλοί πρώιμοι Πατέρες ευχαρίστως μεταχειρίζοντο την πρωτόγονη επιστήμη των ημερών τους για πνευματικούς σκοπούς, πιθανόν έτσι υποδεικνύοντας στους σύγχρονους Χριστιανούς μια «Συμβατιστική» λύση στο ζήτημα. Άλλοι όμως Πατέρες, ξεκάθαρα διακρίνουν αντιφάσεις και αντιθέσεις, τις οποίες κατά προτίμηση επιλύουν με βάση την δική τους κατανόηση της Χριστιανικής αποκάλυψης. Βιβλία
Άρθρα
|
Δημιουργία αρχείου: 31-1-2008.
Τελευταία ενημέρωση: 1-2-2008.