"Και επέβαλεν ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ, και ύπνωσε· και έλαβε μίαν των πλευρών αυτού και ανεπλήρωσε σάρκα αντ' αυτής. 22 και ωκοδόμησεν ο Θεός την πλευράν, ην έλαβεν από του Αδάμ, εις γυναίκα και ήγαγεν αυτήν προς τον Αδάμ. 23 και είπεν Αδάμ· τούτο νυν οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της σαρκός μου· αύτη κληθήσεται γυνή, ("ανδρίς" σύμφωνα με τον Βάμβα), ότι εκ του ανδρός αυτής ελήφθη αύτη". (Γένεση 2: 21-23).

Το παραπάνω είναι ένα πασίγνωστο χωρίο τής Γενέσεως, που προκαλεί απορίες. Τι σχέση έχει άραγε η λέξη: "γυναίκα" με τη λέξη: "άνδρας", ώστε να λέει η Γένεση "αυτή θα ονομασθεί  γυναίκα, επειδή λήφθηκε από τον άνδρα"; Και μήπως η λέξη: "πλευρά" έχει κάποια σχέση με τη λέξη: "ζωή", όπως αναφέρεται στη Γένεση 3: 20; "και εκάλεσεν Αδάμ το όνομα της γυναικός αυτού Ζωή, ότι αύτη μήτηρ πάντων των ζώντων ".

Ο μακαριστός Γόρτυνος Ιερεμίας στο σχολιολόγιό του για τη Γένεση, μας δίνει επ' αυτών, κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Ο "ανήρ" και η "γυνή" στο Εβραϊκό λέγονται אישָּׁ֔ ("ις") και אִשָּׁ֔ה ("ισσά"). Έχουμε καθαρά ένα λογοπαίγνιο και η Γένεση αγαπά το λογοπαίγνιο αυτό, γιατί εκφράζεται έτσι η ομοιότητα τού ανδρός και τής γυναικός. Οι Αιγύπτιοι είχαν ήδη χρησιμοποιήσει αυτή την φιλολογική μέθοδο.

 Η λέξη: "πλευρά" που αναφέρεται στο παραπάνω χωρίο, συνδέεται με σουμεριακή λέξη που σημαίνει "πλευρά" και "ζωή". Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή, στην περιοχή τής Μεσοποταμίας ζούσαν μαζί δύο λαοί, οι Ακκάδιοι και οι Σουμέριοι.

Η έκφραση "οστούν εκ τών οστέων μου και σαρξ εκ τής σαρκός μου", υποδηλώνει την ενότητα τής φύσεως άνδρα και γυναίκας.

Παρόμοιες εκφράσεις μπορούμε να δούμε και στα εξής εδάφια:

"Και είπε προς αυτόν ο Λάβαν, Βέβαια οστούν μου και σαρξ μου είσαι" (Γένεσις 29: 14.

"Σεις είσθε αδελφοί μου, σεις οστά μου και σαρξ μου" [Β΄ Βασιλέων (ή Β΄ Σαμουήλ κατά το Μασοριτικό) 19: 12,13].

Όλες οι εκφράσεις λοιπόν, εδώ στην ενότητα τών στίχων 21-23 υποδηλώνουν την ενότητα τής φύσεως ανδρός και γυναικός. [Δες L. Arnaldich, στο J. Coppens et al., eds., Sacra pagina (2 vols· Cemdloux, 1959) 1,346-357].

Η τριπλή επανάληψη τού "αύτη" (zo' t στο Εβραϊκό) σημειώνει την αντίθεση με το ημιστίχιο 2: 20 β: "στον Αδάμ, όμως, δεν βρισκόταν βοηθός όμοιος μ' αυτόν"· η γυναίκα, αντιθέτως προς τα ζώα, είναι "βοηθός όμοιος αυτώ".

Η δε λήψη τής γυναίκας από την πλευρά (πλάι) στον άνδρα, υποδηλώνει την ισότητα τών δύο φύλων.