• 1. Η υποτιθέμενη σειρά 144.000 και Όχλου

• 2. Εισαγωγή στην ουράνια Θεία Λειτουργία

• 3. Οι 7 διαχρονικές σφραγίδες

• 4. Οι 7 σάλπιγγες μετά το σφράγισμα τών 144.000

• 5. Προετοιμασία για την τελική μάχη

• 6. Πληγές και έκβαση τού πολέμου

Σε προηγούμενη μελέτη δείξαμε ότι οι 144.000 είναι ένας συμβολικός αριθμός τού υπολοίπου τού Ισραήλ, που θα αποδειχθεί πιστό στον Ιησού Χριστό. Θα ζουν στον καιρό τής μεγάλης θλίψεως τής Ιερουσαλήμ, ενώ ένας "πολύς όχλος" εθνικών Χριστιανών θα βρίσκονται ήδη μπροστά στο θρόνο τού Κυρίου στον ουρανό. Εδώ, θα ασχοληθούμε κυρίως με την τοποθέτηση τών 144.000 Ισραηλιτών στην Αποκάλυψη, και στις υπόλοιπες προφητείες που συνδέονται με αυτήν. Αυτό είναι επίσης μια ευκαιρία για μια περίληψη τής Αποκάλυψης, καθώς παρακολουθούμε ένα προς ένα τα κεφάλαιά της.

1. H υποτιθέμενη σειρά 144.000 και Πολλού Όχλου

Ένα πρώτο ζήτημα, είναι να διαψεύσουμε τον ισχυρισμό κάποιων, (τών αυτοαποκαλουμένων "Μαρτύρων τού Ιεχωβά"), που λένε ότι οι "144.000" εμφανίζονται στην ιστορία αμέσως πριν από τον "πολύ όχλο", που αναφέρεται στο 7/ζ΄ 9 τής Αποκάλυψης.

Είναι γνωστό ότι η Αποκάλυψη δεν έχει τις προφητείες της με χρονολογική σειρά. Έτσι, το ότι οι 144.000 αναφέρονται στην αμέσως προηγούμενη όραση από τον πολύ όχλο, δεν σημαίνει ότι προηγούνται και χρονικά. Οι άνθρωποι αυτοί, λένε ότι μόλις συμπληρώνεται ο αριθμός τών 144.000, αρχίζει να μαζεύεται ο πολύς όχλος, επειδή στο 7/ζ΄ 9 λέει: "Και μετά ταύτα είδον και ιδού όχλος πολύς..." Δεν λέει όμως ότι "μετά ταύτα" αρχίζουν να μαζεύονται, αλλά "μετά ταύτα είδον". Δηλαδή, μετά την προηγούμενη όραση, είδε ο Ιωάννης αυτή.

Άλλωστε, αρχίζοντας την όραση τών 144.000, ο Ιωάννης λέει και εκεί σε σχέση με την προηγούμενη: "Και μετά ταύτα είδον...". Οι ίδιοι όμως αυτοί κακοί ερμηνευτές, στην περίπτωση αυτή δεν τοποθετούν τους 144.000 μετά την προηγούμενη από αυτούς όραση!

Στη συνέχεια όμως θα δούμε όμως την θέση τών δύο οράσεων (τού "πολλού όχλου" και τών "144.000") στην Αποκάλυψη.

2. Εισαγωγή στην ουράνια Θεία Λειτουργία

Στο πρώτο κεφάλαιο τής Αποκάλυψης, γίνεται η εισαγωγή, καθώς ο Ιωάννης πρωτοσυναντάει τον άγγελο που τού δίνει την Αποκάλυψη.

Στα κεφάλαια 2/β΄ και 3/γ΄, τού απαγγέλλονται οι επιστολές που πρέπει να γράψει σε 7 Εκκλησίες τής εποχής του, με επέκταση για όλες τις Εκκλησίες.

Στο 4/δ΄ κεφάλαιο, τού δίνεται εικόνα τού ουρανού, ως ενός ναού όπου γίνεται μια ουράνια Θεία Λειτουργία, τού οποίου ναού, ήταν σκιά ο επίγειος Εβραϊκός. Εκεί βλέπει και τους βασικούς συμμετέχοντες τής Λειτουργίας αυτής.

Στο 5/ε΄ κεφάλαιο, εμφανίζεται το "Αρνίο", ο Ιησούς Χριστός, ως ο βασικός συντελεστής αυτής τής Θείας Λειτουργίας, για να αποκαλύψει το περιεχόμενο τών 7 προφητικών σφραγίδων.

3. Οι 7 διαχρονικές σφραγίδες

Στο 6/ς΄ κεφάλαιο, ανοίγονται οι πρώτες 6 σφραγίδες. Οι τέσσερεις πρώτες, μας θυμίζουν τα λόγια τού Ιησού Χριστού στο Ματθαίος 24/κδ΄ , όπου λέει ότι στη Χριστιανική ιστορία, θα κηρύττετο το Ευαγγέλιο, και επίσης θα υπήρχαν πόλεμοι, πείνες, αρρώστειες και θάνατος. Είναι σημαντικό ότι από το σημείο αυτό και ως το τέλος της, η Αποκάλυψις είναι μία εσχατολογική ανάλυση τής προφητείας τού Κυρίου, που αναφέρεται στο Ματθαίος 24/κδ΄, Μάρκος 13/ιγ΄, και Λουκάς 21/κα΄.

Στην 5η σφραγίδα, βλέπει ο Ιωάννης και τις ψυχές τών μαρτύρων, να ζητούν εκδίκηση για το αδικοχαμένο αίμα τους, και αμέσως μετά, στην η 6η σφραγίδα τού δείχνει μια σύντομη εικόνα τρομακτικών καταστροφών.

Στο 7/ζ΄ κεφάλαιο, μετά από την κορύφωση τού τρόμου τού προηγουμένου κεφαλαίου, εμφανίζονται οι οράσεις τών 144.000 και τού Πολλού Όχλου. Πρόκειται για ένα διάλειμμα, για μια παρηγορητική παύση, που καθησυχάζει τον αναγνώστη για την τύχη τών Χριστιανών τις δύσκολες εκείνες ημέρες. Οι δύο αυτές οράσεις, πληροφορούν τον αναγνώστη όχι μόνο για την τύχη τής Εκκλησίας τών Εθνικών και τών Ισραηλιτών, αλλά και για την προστασία που θα απολαμβάνουν τόσο η εν ουρανοίς (Πολύς Όχλος), όσο και η επί γης Εκκλησία, που τον καιρό εκείνο εκπροσωπείται από τους 144.000 Ισραηλίτες, που θα είναι ακόμα στη γη.

Το ότι θα είναι ακόμα στη γη φαίνεται από το ότι σφραγίζονται πριν "αδικηθεί η γη, η θάλασσα και τα δένδρα". (7/ζ΄ 2,3).

Στο 8/η΄ κεφάλαιο, ανοίγοντας η 7η και τελευταία σφραγίδα, γίνεται μια προετοιμασία για τις 7 σάλπιγγες.

4. Οι 7 σάλπιγγες μετά το σφράγισμα τών 144.000

Οι 7 σάλπιγγες, σαλπίζουν σαν απάντηση τών προσευχών τών αγίων. (8/η΄ 3 - 6). Κάθε σάλπιγγα ακολουθείται από κάποια πληγή, και οι τέσσερεις πρώτες πληγές κατευθύνονται κατά τής γης, τής θαλάσσης και τών δένδρων. (7/ζ΄ 2,3). Το περιεχόμενο τών πληγών αυτών λοιπόν, τοποθετείται χρονικά μετά από το σφράγισμα τών 144.000.

Στο 9/θ΄ κεφάλαιο, περιγράφονται οι δύο επόμενες σάλπιγγες και επακολουθούσες πληγές, η 5η και η 6η.

Για την πληγή τής 5ης σάλπιγγας, (η οποία ήταν τόσο φοβερή που ονομάζεται: "1η ουαί"), αναφέρεται ότι δεν θα έβλαπτε τους 144.000 σφραγισμένους. (9/θ΄ 4). Για δε την την πληγή τής 6ης σάλπιγγας, (την "2η ουαί"), αυτό αναφέρεται με έμεσο τρόπο, μια και λέει ότι: "Από τών τριών πληγών τούτων απεκτάνθησαν το τρίτον τών ανθρώπων". Αυτά τα λόγια μας παραπέμπουν στην προφητεία τού Ζαχαρία, στο 13/ιγ΄ 8, ως 14/ιδ΄ 2.

Αυτή η προφητεία, μιλάει για το ίδιο υπόλοιπο τού Ισραήλ, που θα διασωθεί από τις πληγές, και που συμβολικά αριθμείται σε "144.000".

Ένα νέο διάλειμα ξεκινάει στο 10/ι΄ κεφάλαιο, ως παρένθεσις πριν από την 7η και τελευταία σάλπιγγα, (την 3η ουαί). Στο διάλειμα αυτό, τού δίνονται άλλες χρήσιμες πληροφορίες, αλλά και οι μυστηριώδεις φωνές τών 7 βροντών, τις οποίες δεν έπρεπε να αποκαλύψει.

Το διάλειμα συνεχίζεται και στο 11/ια΄ κεφάλαιο, ως το εδάφιο 14. Ως εκεί, ο Ιωάννης μαθαίνει τα γεγονότα τής προφητείας τών "δύο μαρτύρων".

5. Προετοιμασία για την τελική μάχη

Από το εδάφιο 15 τελειώνει το διάλειμα, και σαλπίζει η 7η σάλπιγγα, και ως το τέλος τού κεφαλαίου, προετοιμάζεται ψυχικά ο αναγνώστης, για την τελική πάλη που θα ακολουθήσει μεταξύ τού Ιησού Χριστού, και τού Δράκοντα. Εκ τών προτέρων πληροφορείται ο αναγνώστης, ότι η νίκη είναι τού Κυρίου.

Στο 12/ιβ΄ κεφάλαιο, περιγράφεται περιληπτικά η προσπάθεια τού Σατανά εναντίον τού Κυρίου, από τον καιρό τού Αδάμ ως τον καιρό τού "υπολοίπου" τών 144.000 που θα απομείνουν.

Στο 13/ιγ΄ κεφάλαιο, αρχίζει να αναλύεται η τελική μάχη και οι εχθροί τού Αρνίου Ιησού Χριστού. Περιγράφονται λοιπόν τα δύο θηρία, τα οποία θα παρασύρουν "όσους δεν έχουν το όνομά τους γραμμένο στο βιβλίο τής ζωής τού Αρνίου". (13/ιγ΄ 8). Αυτά τα λόγια, βρίσκονται σε αντίθεση με τα λόγια τού Δανιήλ 12/ιβ΄ 1, που αναφέρονται στη "σωτηρία ενός υπολοίπου Ισραηλιτών γραμμένων στο βιβλίο τής ζωής", από τη "μεγάλη θλίψη". (Το ίδιο υπόλοιπο του Ματθαίος 24/κδ΄ 21 - 24).

Το κεφάλαιο τελειώνει με την προειδοποίηση ότι αυτός θα είναι ένας δύσκολος καιρός για τους αγίους, γιατί θα χρειαστούν "υπομονή και πίστη".

Και σαν νέα παρηγοριά, το κεφάλαιο 14/ιδ΄ , αναφέρεται και πάλι στην εκκλησία, και μάλιστα εκτενέστερα. Και πάλι εμφανίζονται οι 144.000 πάνω στο όρος Σιών μαζί με το Αρνίο, και από τον ουρανό ακούγονται οι ψαλμωδίες τού Πολλού Όχλου. Μάλιστα, αυτή την "καινή ωδή" που ψάλουν, δεν μπορεί να τη μάθει κανείς άλλος, παρά μόνο οι 144.000, μια και είναι το μόνο υπόλοιπο τής Εκκλησίας στο όρος Σιών.

Εδώ δίνονται αρκετές πληροφορίες στον Ιωάννη για τους 144.000, βοηθητικές για την κατανόηση τής ομάδος αυτής. Κατόπιν, δίνεται μια προειδοποίηση, στους απίστους για την ακόλουθη κρίση, και στους πιστούς για τους διωγμούς που τους περιμένουν. Και το κεφάλαιο τελειώνει με μία όραση κρίσεως, όπου οι άπιστοι πατούνται σαν σταφύλια.

Στο 15/ιε΄ κεφάλαιο, ο Ιωάννης βλέπει πάλι στον ουρανό, τη συνεχιζόμενη διαχρονική Λειτουργία, καθώς προετοιμάζεται η προειπωμένη έκχυσις τών 7 φιαλών, που έχουν και αυτές από μία πληγή η κάθε μία. Βλέπει και τον "Πολύ Όχλο" τών εσφαγμένων από το Θηρίο να ψέλνει με κιθάρες την "ωδή τού Μωυσέως, και την ωδή τού Αρνίου". Προφανώς η προσοχή επικεντρώνεται στο τελευταίο μέρος τής "ωδής τού Μωυσέως", (Δευτερονόμιο 22/λβ΄ 43), που έχει άμεση σχέση με τους εθνικούς, που αποτελούν την πλειονότητα τών ψαλόντων.

6. Πληγές και έκβαση τού πολέμου

Οι 7 φιάλες και 7 πληγές, περιγράφονται στο 16/ις΄ κεφάλαιο. Πρόκειται για πληγές που αντιστοιχούν στις πληγές τής Αιγύπτου κατά τού Φαραώ. Ειδικά η 7η φιάλη, χωρίζει την αντιτυπική "Βαβυλώνα" την άπιστη Ιερουσαλήμ σε τρία μέρη, πράγμα που μας θυμίζει τις προφητείες περί τού υπολοίπου τού Ισραήλ που είδαμε στο Ζαχαρία.

Η "Βαβυλώνα" είναι το θέμα τού 17/ιζ΄ κεφαλαίου. Πρόκειται για την αποστατική θρησκεία τού Αντιχρίστου, με κέντρο την άπιστη Ιερουσαλήμ. Περιγράφεται η πτώση της, και μάλιστα σε αυτήν αποδίδεται η ενοχή για το αίμα τών κεκοιμημένων Χριστιανών, αλλά και άλλων νεκρών. Στο εδάφιο 14 μάλιστα, αναφέρεται στους "μετά τού Αρνίου" 144.000, (σύμφωνα με το 14/ιδ΄ κεφάλαιο), και τους αναφέρει: "κλητούς και εκλεκτούς και πιστούς".

Στο 18/ιη΄ κεφάλαιο, γίνεται θριαμβευτική αναφορά στην καταστροφή τής Βαβυλώνος, καθώς "ευφραίνονται" οι άγιοι για την καταστροφή της. Μάλιστα, υπάρχει και μία προειδοποίηση, να "εξέλθει ο λαός τού Θεού απ' αυτή, για να μην συγκοινωνήσουν στις πληγές της". Αυτή η αναφορά, γίνεται κατά κύριο λόγο στο υπόλοιπο τού Ισραήλ. (Ματθ. 24/κδ΄. Λουκάς 21/κα΄).

Η ουράνια χαρά συνεχίζεται και στο 19/ιθ΄ κεφάλαιο, αλλά από το εδάφιο 11, δίνεται η εικόνα τού τελικού πολέμου εναντίον τών Αντιχρίστων δυνάμεων.

Σε αυτόν τον ίδιο "πόλεμο" αναφέρεται και το 20/κ΄ κεφάλαιο, δείχνοντας όμως, ότι όλα αυτά έγιναν κατόπιν παραχώρησης τού Θεού, ενώ οι πραγματικοί βασιλείς ήταν οι άγιοι, σε όλη αυτή τη Χριστιανική περίοδο, που συμβολίζεται από "1000 έτη". Αν και ο Σατανάς προετοιμάζει αυτόν τον "πόλεμο" από την αρχή, είναι δεμένος ειδικά ως προς το σχέδιό του αυτό.

Λύνεται μόνο στο τέλος αυτής τής περιόδου, και πολεμάει ως τον τελικό αφανισμό τών δυνάμεών του.

Στο 21/κα΄ κεφάλαιο, στη συμβολική εικόνα τής καινής κτίσεως και Ιερουσαλήμ, το μέτρο τού τείχους της είναι "144 πήχες", καθώς οι 144.000 ως τείχος κράτησαν την πίστη τού Αρνίου, και δεν δέχθηκαν τον Αντίχριστο.

Ο επίλογος τού 22/κβ΄ κεφαλαίου, διαβεβαιώνει για την αλήθεια τής προφητείας.

N. M.