Κι όμως! Πέρασαν ήδη 20 χρόνια, κι ας μου φαίνεται σαν χθες, όταν ζητώντας την ευλογία τού Θεού για την προσπάθεια αυτή, με τις ευχές τού τότε Πνευματικού μου, τού γέροντος Μακαρίου από τη Σκήτη τής Αγίας Άννης τού Αγίου Όρους, και τού Αναδόχου μου Αγάπιου Ματσαγκούρα, έβαλα σε εφαρμογή το όνειρο μιας ζωής: Τη διακήρυξη τού Ευαγγελίου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όσο μακρύτερα μπορούσα!

Πρέπει να ήταν αρχές Νοεμβρίου τού 1998, όταν κάθισα στον "πρωτόγονο" υπολογιστή μου για να διαμορφώσω τα πρώτα 50 άρθρα τής ΟΟΔΕ. Ήταν περίπου 50 άρθρα που είχα διαμορφώσει σε φυλλάδια, για να τα διανέμω σε αιρετικούς τής προ τού Ίντερνετ εποχής. Αλλά πλέον είχα αντιληφθεί ότι υπήρχε η δυνατότητα για κάτι μεγαλύτερο, που θα μπορούσε ο καθένας να το διαβάσει στην οθόνη τού υπολογιστή του. Και αυτά τα 50 άρθρα, θα ήταν η πρώτη ύλη, το ξεκίνημα, για έναν από τους πρώτους ιστοτόπους στην Ελληνική γλώσσα, και μάλιστα για έναν Ορθόδοξο ιστότοπο!

Είχα υπολογιστή ήδη από τις αρχές τής δεκαετίας τού 1990, (χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει ακόμα τότε γιατί τον είχα αγοράσει με τα λιγοστά μου χρήματα, αφού δεν ήξερα ακόμα σε τι θα τον χρησιμοποιούσα). Και αργότερα με αυτόν έγραφα και τύπωνα τα βιβλία μου και τα φυλλάδια που διαμόρφωνα εκείνα για χρόνια, έχοντας το όνειρο να φτιάξω κάποτε ένα Ορθόδοξο ευαγγελιστικό περιοδικό, που να εξηγεί τεκμηριωμένα, σε πλανημένους συνανθρώπους μου, γιατί θα έπρεπε να γίνουν Ορθόδοξοι! Εγώ ο ίδιος είχα ελάχιστα χρόνια που είχα βαπτισθεί Ορθόδοξος, και ήθελα αυτή τη χαρά, αυτή την ευλογία, να την φωνάξω σε όλο τον κόσμο, και να γίνουν κι άλλοι κοινωνοί τής χαράς μου!

Το Ίντερνετ μόλις είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό, και οι ιστότοποι ήταν ακόμα σπάνιοι, ακόμα και στην Αγγλική γλώσσα! Στα Ελληνικά υπήρχε παντελής απουσία Χριστιανικών κειμένων, και για μηχανές αναζήτησης τής προκοπής ούτε λόγος! Και αυτή ήταν μια έλλειψη που δεν την άντεχα. Πώς ήταν δυνατόν, οι πρώτοι ιστότοποι στα Ελληνικά, να μην μιλούν για τον Χριστό και τη σωτηρία μας; Πώς ήταν δυνατόν να μη μπορεί να βρει κάποιος την Οδό της σωτηρίας στη γλώσσα μας;

Κάτι έπρεπε να κάνω για να καλύψω αυτό το κενό! Έπρεπε να στήσω έναν ιστότοπο. Αλλά πρώτα, έπρεπε να μάθω πώς φτιάχνεται κάτι τέτοιο! Και δεν είχα κανέναν να με διδάξει, ούτε χρήματα για να φοιτήσω κάπου.

Δεν ήξερα ότι υπήρχαν έτοιμα προγράμματα που διαμορφώνουν κείμενο και σχήματα σε γλώσσα html, και αυτοσχεδίαζα! Έσωζα στον μικροσκοπικό σκληρό μου δίσκο (μικρότερο και από τα μικρότερα σημερινά στικάκια μου), ιστοσελίδες άλλων, και άνοιγα τον κώδικα για να δω πώς μετατρέπονται τα κείμενα σε γλώσσα Ιστοσελίδων. Τα έκοβα σε τμήματα, και έσβηνα κάτι από τον κώδικα, για να δω τι είχε αλλάξει στην εμφάνιση τής σελίδας, και μετά αντέγραφα αυτά που βρήκα σε ευρετήριο, για να μπορώ να τα επαναλάβω με τα δικά μου κείμενα.

Δεν θυμάμαι πόσο καιρό μελέτησα τον κώδικα, μέχρι να καταλάβω και να μάθω τι σήμαιναν τα σύμβολα τής γλώσσας html, και πώς να τα χρησιμοποιώ. Μα κάποτε, μπήκα στο νόημα, και κατάφερα να διαμορφώσω μία σελίδα με πίνακες και χρώματα, και να επικολλήσω εκεί το πρώτο άρθρο. Ήταν μάλλον κάποια μέρα στις αρχές τού Νοεμβρίου τού 1998, αν κρίνω από τις ημερομηνίες που έγραφα στο κάτω μέρος τών πρώτων αυτών ιστοσελίδων.

Μετά από το πρώτο άρθρο, τα άλλα ήταν ευκολότερα, γιατί διατήρησα το γενικό σχήμα, και άλλαζα μόνο το κείμενο, βάζοντας στο νέο άρθρο ένα νέο όνομα. Αλλά ακόμα, κάθε άρθρο το μορφοποιούσα κατ' ευθείαν με τον κώδικα, γράφοντας σε κώδικα τα χρώματα και τις επισημάνσεις, και ψάχνοντας μετά να δω πού βρίσκονταν τα λάθη που μου χάλαγαν την εμφάνιση τής σελίδας...

Δεν ήθελα να ανεβάσω μια σελίδα με μια χούφτα άρθρα. Ήθελα να ξεκινήσω με εκείνα τα 50 περίπου φυλλάδια, και τα 50 μαζί! Και είχα βάλει στόχο, να τα έχω διαμορφώσει σε ιστοσελίδες ως το τέλος τού 1998, έτσι ώστε με το ξεκίνημα τού 1999, έναν χρόνο πριν μπει η νέα χιλιετία, να υπάρχει στο Διαδίκτυο επιτέλους ένας Ορθόδοξος ιστότοπος με ανεκτή ποσότητα πληροφορίας, για όποιον θα ήθελε να μάθει περισσότερα.

Και δόξα τω Θεώ, ο στόχος επιτεύχθηκε! Με το ξεκίνημα τού 1999, η ΟΟΔΕ δημοσιεύθηκε σε δωρεάν χώρο και διεύθυνση που μου είχε παραχωρήσει η yahoo, με όλο εκείνο το βασικό "πακέτο" πληροφοριών που επιθυμούσα.

Οι 2 συνεργάτες μου, με τους οποίους θα ξεκινούσαμε, περνούσαν τότε τον δικό τους "Γολγοθά", κι έτσι τα πρώτα χρόνια η ΟΟΔΕ λειτούργησε ως προσωπικός ιστότοπος, παρά το ότι στο όνομά της, υπήρχε εξ αρχής η λέξη: "ομάδα". Αυτό άλλωστε ήταν που επιθυμούσα εξ αρχής: Μία Χριστιανική ομάδα, στην οποία θα ενώναμε όλοι μας τις δυνάμεις μας, για την εξαγγελία τού Ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο, και στις γλώσσες που θα μπορούσαμε να τα μεταφράσουμε (και ας ήξερα μόνο Ελληνικά).

Μετά από εκείνα τα πρώτα άρθρα, άρχισα να γράφω κι άλλα, όσα προλάβαινα, στα κενά τής εργασίας μου. Δεν υπήρχε τότε ψηφιοποιημένο υλικό για αναδημοσιεύσεις, και επικολλήσεις, κι έπρεπε κάθε νέο άρθρο να γράφεται από την αρχή ως το τέλος. Και μόλις ένα νέο άρθρο δημοσιευόταν, κάθε εβδομάδα ή κάθε μήνα, έσπευδαν να το αντιγράφουν πλήθος άλλων χρηστών, που αγωνιούσαν να βρουν κάτι στα Ελληνικά.

Πρώτος μου πραγματικός διαδικτυακός συνεργάτης ήταν ο Ανώνυμος Απολογητής, για τον οποίο θα ήθελα πολλά να γράψω, αν δεν μου το απαγόρευε η ταπεινότητά του. Μα τότε που τον γνώρισα, ήταν ακόμα... νήπιο στην πίστη! Διέκρινα όμως από την αρχή τον ζήλο του και επικοινώνησα μαζί του, προβλέποντας σ' αυτόν, εκείνον τον εξαιρετικό ώριμο Χριστιανό τού σήμερα, που άφησε ιστορία στο Διαδίκτυο.

Το πρόβλημά του ήταν ότι είχε γράψει κάποια κείμενα με θεολογικές αναφορές, που δεν ήξερε αν ήταν σωστές, και ζητούσε διόρθωση και επίβλεψη. Ονειρευόταν κι αυτός έναν απολογητικό ιστότοπο που να απαντάει στις επιθέσεις τών εχθρών τής Εκκλησίας, μα ένιωθε ελλειπής για να τον ξεκινήσει. Γι' αυτό μου ανέθεσε να του διορθώνω τα πρώτα κείμενα, που στη συνέχεια απετέλεσαν τη βάση τού ιστορικού του ιστοτόπου, όταν το πνευματικό "νήπιο" μεταλλάχθηκε σε μια στιγμή στον γνωστό σε όλους Ανώνυμο Απολογητή, όταν ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός τον επισκέφθηκε για να τον ενισχύσει!

Και σταδιακά, ένας-ένας, κι άλλοι συνεργάτες άρχισαν να μαζεύονται. Ο αείμνηστος Χημικός, ερασιτέχνης Αστρονόμος και... Ορειβάτης Γιώργος Μακρής, που αν και έχει εδώ και χρόνια αποδημήσει στον Κύριο, ακόμα με βοηθάει με τις Μακροεντολές που μου έδωσε, και με τα μαθήματα που μου έκανε για την κατασκευή τους. Χάρη σ' αυτές τις Μακροεντολές, τεράστια κείμενα διορθώνονται αυτόματα από το μεγαλύτερο μέρος τών λαθών σκαναρίσματος, εξοικονομώντας σ' εμένα και σε άλλους συνεργάτες μου, αμέτρητες ώρες διορθώσεων κάθε φορά!

Ο Ανάδοχός μου Αγάπιος Ματσαγκούρας, (κι αυτός κεκοιμημένος πλέον), ήταν από την αρχή ο δικός μου πολύτιμος διορθωτής, τών πολλών λαθών μου στα άρθρα τών πρώτων χρόνων, και ήταν αυτός που μού υπέδειξε την αποστολή μου να συγκεντρώνω στην ΟΟΔΕ όσα μπορώ για την αγιωτάτη Ορθόδοξη πίστη μας (κι όχι μόνο γι' αυτήν), λέγοντάς μου: "Μάζευε! Μάζευε εσύ! Αυτή είναι η αποστολή σου!" Μία αποστολή τού Αναδόχου μου, στην οποία επιθυμώ να μείνω πιστός μέχρι θανάτου.

Όμως μου έδωσε και μία ακόμα συμβουλή εξ αρχής, την οποία κρατώ ως κόρη οφθαλμού, καθώς μου είπε:

"Αν κάνεις την ΟΟΔΕ οργάνωση, ακόμα και αν τώρα στην αρχή έχει σωστή Ορθόδοξη κατεύθυνση, κάποτε αυτοί που θα σε διαδεχθούν, δεν είσαι σίγουρος ότι θα συνεχίσουν μία σωστή πορεία. Και ξέρεις πως οι οργανώσεις φανατίζουν οπαδούς και μπορούν να πάρουν λάθος πορεία εξ αιτίας τής ηγεσίας. Μην την κάνεις οργάνωση! Δεν θα ήθελες την ημέρα τής κρίσης, να σου καταλογισθεί ευθύνη για την πλάνη που θα μπορούσε να παροδηγήσει ανθρώπους μετά από εσένα, για κάτι που ξεκίνησες εσύ. Κράτα τη διακονία σου ανοιχτή στον Κύριο, επειδή όπου αποφασίζουν οι άνθρωποι δεν αφήνουν χώρο για τον Θεό".

Γι' αυτό η ΟΟΔΕ ήταν, είναι και θα είναι, (όσο εξαρτάται από εμένα), ένας απλός ιστότοπος, ένα απλό διαδικτυακό περιοδικό, χωρίς ηγεσίες, χωρίς επίσημα μέλη, χωρίς καταστατικά, χωρίς επίσημες ιδεολογίες, πέρα από την Ορθόδοξη πίστη. Παρέμεινε ως σήμερα, (20 χρόνια μετά), ένα χαλαρό δίκτυο συνεργατών, που όλοι μας προσφέρουμε ελεύθερα και αδέσμευτα, ο καθένας όσα μπορεί, και όσα τον φωτίσει ο Θεός.

Δεν θα αναφέρω εδώ πολλούς μου συνεργάτες, όχι μόνο επειδή δεν θα αρκούσε ο τόπος, αλλά επειδή σίγουρα θα ξεχνούσα αμέτρητους και θα ήταν αδικία γι' αυτούς και για τον κόπο τους. Εδώ θα αναφέρω μόνο τους πρώτους και τους βασικούς, γι' αυτό θα αρκεσθώ σε άλλους δύο μόνο, με τους οποίους συνεργάσθηκα περισσότερο από τα πρώτα χρόνια μέχρι πρόσφατα.

Εκείνος στον οποίο η ΟΟΔΕ χρωστάει πάρα πολλά, είναι ένας άνθρωπος που αν και δεν έχω σαρκικά αδέλφια, τον θεωρώ ό,τι πιο κοντινό είχα σε αδελφό στη ζωή μου. Και πρόκειται για τον Θωμά Δρίτσα, που τον γνώρισα στα "ρινγκ" τής Χριστιανικής απολογίας στα φόρουμ τού Διαδικτύου, τα πρώτα εκείνα χρόνια.

Ο Θωμάς ήταν ο άνθρωπος που με τις γνώσεις του στους υπολογιστές στήριξε και βοήθησε την ΟΟΔΕ να γίνει από μία σχεδόν προσωπική σελίδα, μία πραγματική ομάδα με αμέτρητους συνεργάτες, και με κανονικό ντομέιν και δικό της χώρο δημοσιεύσεων, τον οποίο πλήρωνε ο ίδιος για πολλά χρόνια. Ήταν αυτός που συντόνιζε τους συνεργάτες και βοήθησε να εξακοντισθούν τα άρθρα μας σε ρυθμό καθημερινών δημοσιεύσεων. Και ήταν αυτός που όταν μου έστελνε νέα άρθρα για κατασκευή, ήξερα ότι μέχρι να τα διαβάσω ως το τέλος, δεν θα έβρισκα κανένα λόγο να τα απορρίψω ως εσφαλμένα.

Παράλληλα ο Θωμάς έβαλε τις βάσεις τής Αγγλικής ενότητας τής ΟΟΔΕ, την οποία ως Αυστραλέζα με μητρική της γλώσσα την Αγγλική, συνέχισε η Κατερίνα Ν. επάξια, μεγαλώνοντάς την στο σημερινό της μέγεθος, και παράλληλα επιβλέποντας και τις άλλες γλώσσες που προστέθηκαν αργότερα. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι το ξενόγλωσσο τμήμα τής ΟΟΔΕ, είναι δικός της μόχθος κατά το μεγαλύτερο μέρος! Ίσως κάποτε διηγηθώ τον θαυματουργικό τρόπο τής γνωριμίας μας μαζί της...

Σήμερα, 20 χρόνια μετά, το δίκτυο τών συνεργατών μας είναι αμέτρητο, όπως και οι Ελληνικοί Ορθόδοξοι ιστότοποι με τους οποίους συνεργαζόμαστε στα πλαίσια τού δικτύου τών Απολογητών. Η ΟΟΔΕ μόνο, έχει πολύ περισσότερα από 10.000 άρθρα, σε 7 γλώσσες, που εξακολουθούν να αυξάνουν, με τελευταία προσθήκη στα μέσα τού 2018, τής Περσικής γλώσσας Φάρσι που ξεκίνησε δυναμική με τα πρώτα 33 άρθρα, που εξακολουθούν να αυξάνουν.

Καθημερινά βλέπω να ξεφυτρώνουν στο Διαδίκτυο νέες εξαιρετικές Ορθόδοξες ιστοσελίδες με καταιγιστικό ρυθμό, και με μία αναζήτηση μπορεί ο καθένας να βρει απάντηση στις ερωτήσεις του. Εκείνο το παλιό μου όνειρο για την εξαγγελία τού Ευαγγελίου όσο πιο μακριά και όσο πιο δυνατά γινόταν, με τη Χάρη τού Θεού είναι πια πραγματικότητα.

Στα 20 αυτά χρόνια γνώρισα αμέτρητους ανθρώπους και αμέτρητους συνεργάτες, στα πλαίσια αυτής τής απολογητικής προσπάθειας, παρ' όλα αυτά, πάντα υπάρχουν περισσότερα να γίνουν. Πάντα υπάρχουν νέες γνωριμίες ανθρώπων που διψούν να βοηθήσουν στη διακήρυξη τού Ευαγγελίου, και πάντα κάποιος θα ρωτάει κάτι που ακόμα δεν το έχουμε μαζέψει στην τεράστια αυτή "βάση δεδομένων" μας.

Με τις ευχές τών πατέρων, τών αδελφών και τών συνεργατών μας, η προσπάθεια συνεχίζεται, και θα συνεχίζεται για όσο καιρό το επιτρέψει ο Κύριος, μέχρι "η γη να είναι πλήρης τής γνώσης τού Κυρίου, όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα". (Ησαΐας 11: 9).

Ν. Μ.