Επιστολή διαμαρτυρίας - έκκληση βοήθειας (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ)

 

 

Πηγή: "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" Σεπτέμβριος 2006.

Πληροφοριακά να σημειώσουμε ότι η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, μια αρχαία ιστορική Αρχιεπισκοπή, επανιδρύθηκε το 2001, προκειμένου να επαναφέρη την Εκκλησία της ΠΓΔΜ σε κανονική ενότητα με την Εκκλησία της Σερβίας και κατά συνέπειαν με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Το 1967 η αυτοαποκαλούμενη «Μακεδονική Εκκλησία» αποσχίσθηκε από το Πατριαρχείο της Σερβίας και διεκδίκησε την αυτοκεφαλία της, για εθνικιστικούς πολιτικούς λόγους, και μέχρι σήμερα παραμένει σε μια σχισματική κατάσταση.

Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα από το καθεστώς των Σκοπίων, το οποίο επανειλημμένως δίκασε τον Αρχιεπίσκοπό της κ. Ιωάννη και πέτυχε την φυλάκισή του το πρώτον με την κατηγορία της «διάδοσης εθνικού και θρησκευτικού μίσους, σχίσματος και μισαλλοδοξίας», και, μετά την παγκόσμια κατακραυγή και την απελευθέρωσή του, τον φυλάκισε εκ νέου αφού το κατηγόρησε για κατάχρηση χρημάτων.

Η Εγκύκλιος αυτή επιστολή είναι έκφραση διαμαρτυρίας και έκκληση βοηθείας. Την δημοσιεύουμε, γιατί έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

*

Για ενημέρωση για την κατασκευασμένη κατηγορία, με την οποία καταδικάσθηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας και Μητροπολίτης Σκοπίων, κ.κ. Ιωάννης

Η Κυβέρνηση της Π.Γ.Δ.Μ. με ιδιαίτερο μένος συνεχίζει το δικαστικό διωγμό κατά του Σεβασμιώτατου Αρχιεπισκόπου Αχρίδας και Μητροπολίτη Σκοπίων, κ.κ. Ιωάννη. Μετά την έντονη και φανερή κριτική εκ μέρους των Διεθνών Οργανισμών και άλλων ισχυρών οργανώσεων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, συγκεκριμένα για την φυλάκιση του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη, τον Ιούλιο του 2005, η Κυβέρνηση της Π.Γ.Δ.Μ. αλλάζει το μέσο και τον τρόπο της δράσης, αλλά όχι και σκοπό του διωγμού των μελών της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας.

Το δικαστήριο, το οποίο δέχεται άμεσες επεμβάσεις από την κυβέρνηση, μη έχοντας προς τους Διεθνείς Παράγοντες κατάλληλη αιτιολόγηση για την φυλάκιση του Σεβασμιώτατου, ο οποίος κατηγορήθηκε αρχικά για «διάδοση εθνικού και θρησκευτικού μίσους, σχίσμα και μισαλλοδοξία», αποφάσισε να τον αφήση ελεύθερο μετά από οκτώ μήνες φυλάκιση, ενώ είχε καταδικαστή για δυόμισι χρόνια. Η ίδια η πολιτεία, όμως, η οποία δεν έχει σκοπό να λύση το πρόβλημα της θρησκευτικής ελευθερίας των Ορθοδόξων πιστών, μένει αδιάλλακτη στη στάση της και βρίσκει νέους τρόπους δράσεως, διώκοντας τον Σεβασμιώτατο αυτή τη φορά όχι για την πίστη του, αλλά για τη δήθεν κατάχρηση χρημάτων, ώστε να φανή ανάξιος για την θέση του.

Έτσι με την τελευταία απόφαση του δικαστηρίου ο Αρχιεπίσκοπος καταδικάσθηκε για κατάχρηση χρημάτων, αν και τα γεγονότα έχουν ως ακολούθως..... (ακολουθεί περιγραφή των γεγονότων, για τα οποία κατηγορήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος καθώς και τα αποτελέσματα των δύο πρώτων δικών).

Η τρίτη δίκη έγινε με τα ίδια αποδεικτικά στοιχεία και με τον ίδιο δικαστή, ο οποίος είχε αποφασίσει δύο φορές υπέρ των κατηγορούμενων και ο οποίος χωρίς καινούρια στοιχεία, κατεδίκασε τον Αρχιεπίσκοπο με δυό χρόνια φυλάκιση και τον κ. Πετρούσεβσκι με δεκαπέντε μήνες φυλάκιση. Μετά από αίτημά τους προς το Εφετείο των Σκοπίων, μειώθηκε η ποινή τους σε ένα χρόνο για τον Αρχιεπίσκοπο και πέντε μήνες για τον κ. Πετρούσεβσκι.

Κατά τη γνώμη μας, δεν είναι δύσκολο να καταλάβη κανείς ότι η διαδικασία ήταν πολιτική, επειδή για μια τέτοια κατηγορία κατάχρησης χρημάτων κάποιος πρέπει να έχη σφετερισθή χρήματα για να κατηγορηθή. Σε αυτήν την περίπτωση δεν υπήρχε τέτοιο ζήτημα. Τα χρήματα κατατέθηκαν στο δικαστήριο με τόκο την ζητούμενη στιγμή. Πριν από το γεγονός αυτό κανείς δεν τα ζήτησε, επειδή δεν υπήρχε ανάγκη κάποιος να τα πάρη. Επίσης, η λεγόμενη «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία» δεν ζημιώθηκε καθόλου, επειδή ποτέ δεν υπήρξε ιδιοκτήτης των χρημάτων αυτών και συνεπώς δεν έχει έννομο συμφέρον. Ο μόνος που μπορούσε να έχη ζημία ήταν ο δωρητής Τρυγούν Κόστοβσκι, αλλά εκείνος δεν κατηγορούσε τον Αρχιεπίσκοπο και τον κ. Πετρούσεβσκι.

 
Επομένως, όχι μόνο που βάσει των αποδεικτικών στοιχείων δεν υπήρχε περίπτωση να καταδικασθή ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά δεν υπήρχε καν λόγος να παραπεμφθή σε δίκη. Γιαυτό και το δικαστήριο Βελεσσών από την αρχή δεν βρήκε κανένα λόγο κατηγορίας εναντίον του Σεβασμιωτάτου, το οποίο την τρίτη φορά έφερε απορριπτικό βούλευμα, και στη δεύτερη φορά αθωωτικό. Όμως, όταν η κυβέρνηση πίεσε το δικαστήριο για να βρη κατηγορία κατά του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη, τότε το δικαστήριο δεν είχε άλλη επιλογή.

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε καθόλου στο θέμα του ελέγχου, που ασκεί η κυβέρνηση στους δικαστικούς λειτουργούς στα Σκόπια και γενικότερα της διαφθοράς του δικαστικού συστήματος, αλλά θα θέλαμε να σας γνωστοποιήσουμε τα εξής:

Δεν είναι πρώτη φορά, που για να γίνουν μεγάλες ιστορικές μεταβολές προς όφελος της Εκκλησίας του Χριστού, απαιτούνται μεγάλες θυσίες. Αυτή τη φορά, το θύμα ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας και Μητροπολίτης Σκοπίων κ.κ. Ιωάννης. Εκείνος με χαρά θυσιάζεται, επειδή γνωρίζει ότι κάνει θυσία για όλη την Εκκλησία.

Αλλά και να μην θέλουμε να δεχθούμε αυτή την θυσία, η να αμφισβητούμε αν είναι πραγματικά αθώος, δεν πρέπει να αδιαφορούμε ότι ένα απολυταρχικό πολιτικό κατεστημένο, όπως είναι η κυβέρνηση της Π.Γ.Δ.Μ., και μάλιστα στην καρδιά της Ευρώπης παραβιάζει τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, υπό την σιωπηρή αδράνεια και αδιαφορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Και να παραληφθή το γεγονός ότι ο Αρχιεπίσκοπος για δεύτερη φορά είναι καταδικασμένος, είναι φοβερό το ότι μετά αυτά, κανένας, μέλος της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας, δεν είναι ήδη σίγουρος ότι δεν θα φυλακισθή χωρίς καμία ενοχή.

Αυτή η αβεβαιότητα για τα πιστά μέλη της Εκκλησίας του Χριστού, θα κρατάη μέχρι την επίσημη αναγνώριση της Αρχιεπισκοπής από το Κράτος ως μιας θρησκευτικής οργάνωσης. Η παρούσα εγκύκλιος δεν είναι μια κατακραυγή για την άδικη κατηγορία κατά του Αρχιεπισκόπου. Εκείνος ήδη δέχθηκε να φυλακισθή μια φορά και θα δεχθή και άλλη μια και όσες χρειαστούν, αλλά ποιός μας διαβεβαιώνει ότι οι διωγμοί δεν θα συνεχιστούν και προς όλους τους πιστούς της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας; Ο Σεβασμιώτατος, στο παρελθόν, παραπέμφθηκε δύο φορές σε δίκη και την τρίτη φορά καταδικάσθηκε. Πριν από λίγους μήνες το ανώτατο Δικαστήριο τον έκρινε αθώο από μια σοβαρή και δύσκολη κατηγορία από την προηγούμενη, αλλά ποιός μας διαβεβαιώνει ότι και αυτό δε θα αλλάξη στο μέλλον από άνωθεν επεμβάσεις!

Κλείνοντας και έπειτα από όλα όσα σας εκθέσαμε παραπάνω, ελπίζουμε να σας καταστήσαμε κοινωνούς της δυσχερούς κατάστασης, που αντιμετωπίζει ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος πέντε χρόνια ζη υπό την συνεχή απειλή δικαστικών διώξεων και άδικων καταδικών. Το ερώτημα παραμένει για το ποιός μπορεί να εγγυηθή ότι όλα θα τελειώσουν μόνο με τη θυσία του Σεβασμιωτάτου. Αν δεν υπάρξη αντίδραση και κανείς δεν επιπλήξη την κυβέρνηση της Π.Γ.Δ.Μ. για τους χειρισμούς της, αύριο θα διώκονται και οι επίσκοποι και οι ιερείς και οι πιστοί της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας.

Από την άλλη πλευρά, πέρασαν ήδη πέντε χρόνια από την αίτηση για τη νόμιμη αναγνώριση της Αρχιεπισκοπής ως θρησκευτικής οργάνωσης, και το ανώτατο Δικαστήριο ακόμα δεν έχει λάβει υπόψη την κατηγορία της Αρχιεπισκοπής για την καθυστέρηση και την μη αναγνώρισή της από το κράτος της Π.Γ.Δ.Μ.. Το χάος που επικρατεί, δημιουργεί ανασφάλεια στους πολίτες και οδηγεί στην αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής.

Σας παρακαλούμε και σας ικετεύουμε, να δραστηριοποιηθήτε κατά το μέτρο των δυνατοτήτων σας, για να επιτευχθή η νομιμοποίηση της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας στην Π.Γ.Δ.Μ. προς Δόξαν Κυρίου. Δεν ζητάμε πολλά, καθώς αυτό αποτελεί απαράβατο δικαίωμα καθενός ανθρώπου, αλλά δυστυχώς τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ισχύουν για τα μέλη της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας.