Οι χρονολογήσεις τής Αγίας Γραφής και τής Επιστήμης

Από τη μία πλευρά οι επιστήμονες εκείνοι που προσπαθούν να "εξορίσουν" το Θεό από τη δημιουργία Του, διακηρύττοντας ότι "όλα είναι αποτέλεσμα σύμπτωσης" (!!!), και από την άλλη οι "παντογνώστες" εκείνοι που δεν έχουν σε καμία υπόληψη την επιστήμη, διακηρύττοντας ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε πριν από... 6.000 χρόνια σε 6 κατά γράμμα εικοσιτετράωρα(!!!).

Και οι πρώτοι αλλά και οι δεύτεροι που παρουσιάζονται ως υποστηρικτές τής Αγίας Γραφής, γίνονται αιτία να χάνονται ψυχές αστήρικτες στην πίστη, και απληροφόρητες επιστημονικά. Οι μεν κάνοντας το Θεό να φαίνεται ανύπαρκτος στους ολιγόπιστους, οι δε κάνοντας τη Χριστιανική πίστη να φαίνεται παράλογη τόσο στους ολιγόπιστους, όσο και στους απίστους, που έτσι δεν διανοούνται την πιθανότητα να ερευνήσουν το Ευαγγέλιο.

Η ισορροπημένη άποψη είναι η λύση. Τόσο η επιστήμη, όσο και η Αγία Γραφή, είναι και οι δύο, αξιόπιστες πηγές για την προσέγγιση τού Δημιουργού και τής δημιουργίας. Η επιστήμη για την προσέγγιση τής Δημιουργίας, η Αγία Γραφή για την προσέγγιση τού Δημιουργού.

Στο σημείο αυτό, θα τολμήσω να πω, ότι μια σωστή κατανόηση τής Αγίας Γραφής δίνει και κάποια στοιχεία και για το ΤΙ τής δημιουργίας, (όχι το πώς), αλλά και μια σωστή κατανόηση τής επιστήμης, δίνει λίγα στοιχεία για το ΠΟΙΟΣ και το ΠΩΣ τού Δημιουργού.

Τα σημεία τριβής

Προς το παρόν δεν θα ασχοληθούμε εδώ, με τα λάθη τών ακραίων αθεϊστών επιστημόνων. Αυτοί ως άπιστοι είναι εν μέρει δικαιολογημένοι να παρανοούν την Αγία Γραφή, λόγω τής αγνοίας τους για τα θεολογικά θέματα. Θα ασχοληθούμε όμως με τους ακραίους πιστούς, που είναι αδικαιολόγητοι να αγνοούν εκείνο που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν! Αν οι λάθος αυτές θέσεις αναιρεθούν, θα είναι ευκολότερο και στους απίστους να δεχθούν την αλήθεια τής Αγίας Γραφής, και κατ' επέκτασιν τής Χριστιανικής πίστης.

Ένα σημείο διαφωνίας, είναι το κατά πόσον είναι σωστές οι μέθοδοι χρονολόγησης τών επιστημόνων. Ο λόγος γι' αυτή τη διαφωνία, είναι ο υπολογισμός τής δημιουργίας τού Αδάμ στο 4.000 π.Χ. κατά το Εβραϊκό κείμενο τής Αγίας Γραφής, και στο 5.500 κατά το Ελληνικό τών Ο΄ (Εβδομήκοντα). Με βάση τα στοιχεία αυτά, οι ακραίοι Δημιουργιστές, θέλουν να υπολογίζουν τη δημιουργία τού σύμπαντος κοντά σε αυτή την ημερομηνία, πράγμα που η Αγία Γραφή δεν λέει!

Ένα άλλο σημείο, είναι ο Κατακλυσμός τού Νώε. Αν και η Αγία Γραφή δεν μιλάει για παγκόσμιο Κατακλυσμό, οι ακραίοι Δημιουργιστές επιμένουν ότι ήταν παγκόσμιος, στηριζόμενοι σε καποιες απόλυτες εκφράσεις τής Γένεσης. Αυτό τους βολεύει, κυρίως για να χρησιμοποιήσουν τον Κατακλυσμό ως "πανάκεια" σε κάθε θέμα που οι θεωρίες τους διαφωνούν με τα επιστημονικά στοιχεία.

Για παράδειγμα, για να δικαιολογήσουν τα απολιθώματα θαλασσίων οργανισμών που βρέθηκαν σε βουνά, επικαλούνται τον κατακλυσμό, ώστε να μη δεχθούν ότι κάποτε εκεί ήταν θάλασσα. Για να παρακάμψουν κάποιες χρονολογήσεις τών επιστημόνων, λένε ότι ο Κατακλυσμός αλλοίωσε τα δεδομένα με κάποιον τρόπο, ώστε να μη δεχθούν τη χρονολογημένη ημερομηνία. Για να εξηγήσουν την εξαφάνιση τών δεινοσαύρων, επικαλούνται τον Κατακλυσμό.

Αν και στα παραπάνω θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά ακόμα, πιστεύουμε ότι η αφέλεια τών παραπάνω είναι ενδεικτική τού σκοταδισμού που επικρατεί στους κύκλους αυτούς.

Στην εισαγωγική ενότητα για τα επιστημονικά θέματα, και στους δεσμούς αυτού τού άρθρου, μπορείτε να βρείτε άρθρα, στα οποία ο αναγνώστης θα βρει τις απαντήσεις στα θέματα αυτά. Σκοπεύουμε να τον ενημερώνουμε συχνά, με όλο και περισσότερα θέματα, όπου θα φαίνεται η συμφωνία Αγίας Γραφής και επιστήμης.

Σε κάποια από αυτά τα θέματα, αν και από τον τίτλο δεν φαίνεται άμεσα, υπάρχουν οι ερμηνείες ή οι προϋποθέσεις για τη σωστή ερμηνεία τής Γένεσης, που τόσο βάναυσα κακοποιείται από το Δυτικό Δημιουργισμό.