Μικροσκοπικό θραύσμα αποτελεί νέο αποδεικτικό για την Παλαιά Διαθήκη

	Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας Έρευνα για το κτιστό και το Άκτιστο	Επιστήμη και Εκκλησία

Το μικρό κεραμικό θραύσμα είναι μια "απόδειξη παράδοσης" από ένα πρόσωπο που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, και μας δίνει μία ακόμα απόδειξη τής ιστορικής αξιοπιστίας τής Αγίας Γραφής.

Μια κραυγή ανεξέλεγκτης χαράς σπάνια διακόπτει την ησυχία της μεγάλης Αψιδωτής Αίθουσας του Βρετανικού Μουσείου, η οποία φυλάει στην συλλογή της 130.000 Ασσυριακές πλάκες με σφηνοειδή γραφή που χρονολογούνται γύρω στα 5.000 έτη.

Όμως ο Michael Jursa, ένας επισκέπτης καθηγητής από την Βιέννη, έβγαλε μια τέτοια κραυγή την περασμένη Πέμπτη. Είχε πετύχει αυτό που ονομάστηκε η πιο σημαντική ανακάλυψη στην Βιβλική αρχαιολογία τα τελευταία 100 χρόνια - μια ανακάλυψη που υποστηρίζει την άποψη πως τα ιστορικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης βασίζονται σε γεγονότα.

Στην αναζήτησή του για Βαβυλωνιακές αποδείξεις οικονομικών συναλλαγών ανάμεσα στις πλάκες, ο καθηγητής Jursa ξαφνικά συνάντησε ένα όνομα που μισο-θυμόταν - "Nabu-sharrussu-ukin" - χαραγμένο από χέρι προ 2500 ετών, και που ανήκε στον "επικεφαλής ευνούχο" του Ναβουχοδονόσορα Β', βασιλέα της Βαβυλώνος.

Ο Καθηγητής Jursa, Ασσυριολόγος, έψαξε μέσα την Παλαιά Διαθήκη και εκεί, στο κεφάλαιο 39 του Βιβλίου του Ιερεμία, εντόπισε - με διαφορετική ορθογραφία - το ίδιο όνομα: Nebo-Sarsekim. (Σημείωση ΟΟΔΕ: Οι παρακάτω διαφορές στη γραφή τού ονόματος στα αρχαία κείμενα Μασοριτικό και Ο΄, οφείλονται στη δυσκολία απόδοσης από τους αρχαίους (και νέους) μεταφραστές, τού Βαβυλωνιακού ονόματος από τη Βαβυλωνιακή γραφή στα Εβραϊκά και στη συνέχεια από την Εβραϊκή γραφή στα Ελληνικά. Μάλιστα στο Μασοριτικό, το πρώτο συνθετικό του ονόματος, από λάθος εισάγεται ως δεύτερο συνθετικό τού προηγούμενου ονόματος).

Και πάντες οι άρχοντες του βασιλέως της Βαβυλώνος εισήλθον και εκάθησαν εν τη μεσαία πύλη, Νεργάλ-σαρεσέρ, Σαμγάρ-νεβώ, Σαρσεχείμ, Ραβ-σαρείς, Νεργάλ-σαρεσέρ, Ραβ-μαγ και πάντες οι λοιποί άρχοντες του βασιλέως της Βαβυλώνος. (Μασοριτικό: Ιερεμίας 39/λθ: 3)

ή κατά το Κείμενο τών Ο': "και εισήλθον πάντες οι ηγούμενοι βασιλέως Βαβυλώνος και εκάθισαν εν πύλη τη μέση Ναργαλασάρ και Σαμαγώθ και Ναβουσαχάρ και Ναβουσαρείς και Ναγαργασνασέρ Ραβαμάγ και οι κατάλοιποι ηγεμόνες βασιλέως Βαβυλώνος" (Ο: 46/μστ: 3)

Σύμφωνα με τον Ιερεμία, ο Nebo-Sarsekim υπήρξε αξιωματούχος του Ναβουχοδονόσορα Β' - ένας από τους "ηγούμενους του βασιλέως" - και ήταν μαζί του κατά την άλωση της Ιερουσαλήμ το 587 π.Χ., όταν οι Βαβυλώνιοι λυμαίνονταν την πόλη.

Η μικρή πλάκα, σε μέγεθος "ενός πακέτου των 10 τσιγάρων" σύμφωνα με έναν ειδικό του Βρετανικού Μουσείου, τον Irving Finkel, είναι ένα παραστατικό παραλαβής που επιβεβαιώνει μια παράδοση του Nabu-sharrussu-ukin σε ένα ναό στην Βαβυλώνα, μιας ποσότητας χρυσού βάρους 0,75 χλγρ.

Η μικρή πλάκα τοποθετείται στο 10ο έτος της βασιλείας του Ναβουχοδονόσορα Β' - το 595 π.Χ. - δηλαδή 8 χρόνια πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ.

Δεν είναι άγνωστη η τεκμηρίωση από μη-Βιβλικές πηγές ατόμων που κατονομάζονται μέσα στην Αγία Γραφή, όμως ο Nabu-sharrussu-ukin επρόκειτο για ένα σχετικά ασήμαντο πρόσωπο.

"Αυτή ήταν μια φανταστική ανακάλυψη - ένα εύρημα παγκόσμιας κλάσεως" είπε χθες ο Δρ. Finkel. "Αν ο Nebo-Sarsekim υπήρξε πραγματικά, τότε ποια άλλα πρόσωπα τής Παλαιάς Διαθήκης, - που σαν κι αυτόν, δεν παίζουν κάποιο σημαντικό ρόλο στην αφήγηση, - θα ήταν άραγε εξ ίσου υπαρκτά; Μια πληροφορία "άχρηστη" που βρίσκεται μέσα στην Παλαιά Διαθήκη τελικά αποδεικνύεται ακριβής και αληθινή. Εγώ νομίζω πως αυτό σημαίνει πως ολόκληρη η αφήγηση (του Ιερεμία) τώρα αποκτά ένα νέο είδος δύναμης."

Η σφηνοειδής γραφή είναι η αρχαιότερη γνωστή μορφή γραφής και ήταν κοινή η χρήση της στην Μέση Ανατολή, από το 3200 π.Χ. μέχρι τον 2ο αιώνα μ.Χ.. Είχε δημιουργηθεί, εφαρμόζοντας πίεση με ένα σφηνοειδές εργαλείο - συνήθως ένα κομμένο καλάμι - πάνω σε υγρό πηλό.

Η πλήρης μετάφραση της επιγραφής της πλάκας έχει ως εξής:

[Σχετικά με] 1.5 μίνας (0.75 χλγρ) χρυσού, ιδιοκτησίας του Nabu-sharrussu-ukin του επικεφαλής ευνούχου, το οποίο είχε αποστείλει μέσω του Arad-Banitu του ευνούχου στο [ναό της] Esangila: Ο Arad-Banitu [το] παρέδωσε στο Esangila. Παρουσία του Bel-usat, υιού του Alpaya, του βασιλικού σωματοφύλακα, [και του] Nadin, υιού του Marduk-zer-ibni. Μήνας XI (11ος), ημέρα 18, έτος 10 [του] Ναβουχοδονόσορα, βασιλέα Βαβυλώνος.

Μετάφραση Κ. Ν.