Α΄ Μέρος: Προκαταρκτική κοσμοθεώρηση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο.
Εξωγήινη ζωή και Ιερές Παραδόσεις
Β. Πατέρες της Ορθοδοξίας και νεώτεροι Εκκλησιαστικοί συγγραφείς
Ο εκκλησιαστικός συγγραφέας Κων/νος Καλλίνικος (αρχές 20ου αι.) στο βιβλίο του «Ο Θεός εν τοις έργοις αυτού» διατυπώνει για τους δορυφόρους των άλλων πλανητών τις εξής ενδιαφέρουσες σκέψεις: «Τινα λόγον υπάρξεως έχουν αι σελήναι του Διός και του Κρόνου και του Ουρανού και του Ποσειδώνος, αφού δεν έχουν να φωτίσουν κανέναν; Αλλά τι λέγω; Εκεί επάνω έχει τα δωμάτια επιπλωμένα, αιθούσας φωταγωγημένας, οικήματα προς κατοικίαν έτοιμα, και ουδείς υπάρχει ο οικών; Μία τοιαύτη υπόθεσις μοι φαίνεται δυσπαράδεκτος, ως διισταμένη προς την ανεξάντλητον του Θεού Σύνεσιν και Τέχνην. Ενώ πολύ λογικώτερον και Θεοπρεπέστερον ευρίσκω, οσάκις ανυψώνω τα βλέμματα προς τους κόσμους εκείνους, να βαυκαλίζομαι από την γλυκείαν πίστιν, ότι και εκεί επάνω πτερυγίζουν ψυχαί και εκεί επάνω πάλλουν καρδίαι, και εκεί επάνω ζουν αδερφοί μου, και εκεί επάνω ως από θυσιαστηρίου αναθρώσκουν καπνοί και αίνοι υπέρ του Τρισένδοξου Δημιουργού» [1].
Οι σκέψεις αυτές και οι ιδέες είναι γραμμένες πριν από πάρα πολλά χρόνια, τότε που η αστρονομική έρευνα γνώριζε πολύ λίγα πάνω στο ζήτημα αυτό. Βέβαια, είναι από δύσκολο έως απίθανο να κατοικούνται όλοι αυτοί οι δορυφόροι που γράφει ο Κων/νος Καλλίνικος. Βλέπουμε όμως ότι από την τεράστια γκάμα των Ορθοδόξων συγγραφέων, υπάρχουν πολλοί με εναλλακτικές θέσεις, που σβήνουν το μύθο περί φανατισμού και προκαταλήψεων των εκπροσώπων της Εκκλησίας, ειδικά σε θέματα στα οποία δεν υπάρχει σίγουρη εξήγηση στις Γραφές.
Ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών Μ. Σιώτης σε μια μελέτη του (το 1963) γράφει τα εξής: «Η ύπαρξις λογικών όντων επί των ουρανίων σωμάτων υπό οιανδήποτε κατασκευήν, μορφήν και έκφρασιν, δημιουργεί εξόχως ενδιαφέροντα Θεολογικά προβλήματα, έχοντα ως κέντρον την προσωπικήν συγκρότησιν και αυτοτέλειαν των όντων τούτων. Από Θεολογικής πλευράς έχει μεγάλην αξίαν, πέρα των γνωσιολογικών ημών ενδιαφερόντων, η παρουσία λογικών όντων επί των ουρανίων σωμάτων». Ο Σιώτης τονίζει «την αντίληψην των Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατά την οποίαν το επί της γης έργον της εν Χριστώ σωτηρίας δεν παρουσιάζεται ποσώς ασυμβίβαστον ούτε προς την ύπαρξιν ούτε προς την μη ύπαρξιν λογικών όντων επί των λοιπών ουρανίων σωμάτων». Ίσως, αν στην εποχή των Εκκλησιαστικών Πατέρων είχε προχωρήσει η αστρονομία και η διαστημική επιστήμη όπως σήμερα, να απασχολούνταν ιδιαίτερα με το θέμα αυτό και να διατύπωναν κάποιες πιο συγκεκριμένες απόψεις και να παρουσίαζαν πιθανές λύσεις [2].
Αν και οι περισσότεροι Ορθόδοξοι συγγραφείς δεν εξέφραζαν άποψη για την ύπαρξη εξωγήινων όντων, εν τούτοις βλέπουμε ότι υπήρχαν και άλλοι που, όχι μόνο δεν απέρριπταν το ενδεχόμενο αυτό, αλλά και το ασπάζονταν σαν πιθανότητα.
Επιπλέον είδαμε ότι το κύρος της Αγ. Γραφής δεν κλονίζεται από μία τυχόν ανακάλυψη ή και... εισβολή εξωγήινων μορφών ζωής. Το ότι δεν αναφέρει ρητώς την ύπαρξή τους δε σημαίνει ότι τους απορρίπτει.
Στη σημερινή εποχή όμως το θέμα των εξωγήινων έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, πιο πολύ στο εξωτερικό. Από το 1947 που ξεκίνησε η σύγχρονη εποχή των UFO με τη μαρτυρία του Κέννεθ Άρνολντ στις ΗΠΑ, επιχειρείται από κάποιους να πλασαριστεί η ιδέα ότι τα UFO είναι σίγουρα 100% σκάφη ελλόγων όντων από κάποιους άλλους πλανήτες, ότι τα όντα αυτά μας παρατηρούν με καλές προθέσεις, ότι θα μας βοηθήσουν στο μέλλον κ.ο.κ. Τα πράγματα όμως μάλλον δεν είναι τόσο «ρόδινα»...
[i] Κων/νος Καλλίνικος, Ο Θεός εν τοις έργοις Αυτού, εκδ. Ζωή, 1929, σελ. 28.
[ii] Δημ. Κωτσάκη, Είμαστε μόνοι στο διάστημα, εκδ. Ζωή, Αθήνα 1986, σελ. 149-155.
Προηγούμενο // Περιεχόμενα // Επόμενο
Δημιουργία αρχείου: 11-4-2005.
Τελευταία ενημέρωση: 21-4-2005.