ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ Φ. ΔΡΙΤΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΝΗΜΑ:

«Αλίκη, η μικρή μαμά»

Της Μαρίας Δημητριάδου

«Η Αλίκη είναι μαθήτρια της τρίτης Λυκείου που θα κλείσει σε τρεις μήνες τα δεκαοχτώ, κι ετοιμάζεται πυρετωδώς για τις εισαγωγικές εξετάσεις. "Από μικρή ονειρευόμουν να φτιάχνω σπίτια, που μέσα θα μένουν άνθρωποι" λέει. "Θέλω να τα φτιάχνω στερεά και όμορφα, να δίνουν στους κατοίκους τους χαρά. Θα μ' άρεσε να φτιάχνω και γέφυρες... ωραίες γέφυρες, που να περνούν πάνω από ποτάμια».

Η Αλίκη είναι μαχητική, αλλά και ρομαντική. Πιστεύει "ότι η αληθινή αγάπη κρατάει για πάντα... κι ότι ο άνθρωπος δεν είναι κάτι που μπορείς να βαρεθείς, όπως βαριέσαι ένα φαγητό ή μια ταινία".

Όμως εντελώς ξαφνικά κι ενώ είναι έτοιμη για τις εισαγωγικές εξετάσεις, διαπιστώνει ότι ίσως να είναι έγκυος. Κάτι που ποτέ δεν είχε υπολογίσει ούτε εκείνη, ούτε ο Δημήτρης, το αγόρι της... κάτι που αν ισχύει τους βρίσκει απροετοίμαστους, σε μια δύσκολη και κρίσιμη φάση της ζωής τους.

Είναι, ή δεν είναι έγκυος τελικά; Κι αν είναι πώς πρέπει να το αντιμετωπίσει; Όλοι οι φίλοι της λένε ότι πρέπει να κάνει άμβλωση, και οι γονείς της ξέρει καλά ότι θα της πουν το ίδιο. Εκείνη δεν ξέρει αν είναι σωστό να το κάνει, ούτε με ποιον τρόπο θα το αποφύγει, ξέρει μόνο ότι δεν το θέλει με τίποτα. Κι εκεί αρχίζουν όλα! Αντοχές κι αισθήματα δοκιμάζονται, μυστικά αποκαλύπτονται, οι άνθρωποι φωτίζονται λες από καινούργιο φως, που τους δείχνει τελείως διαφορετικούς απ' ότι τους θεωρούσε η Αλίκη. Θα μπορέσει άραγε να βρει το δρόμο της μέσα από όλα αυτά, θα καταφέρει να ισορροπήσει εσωτερικά, ν' αποφασίσει τι είναι το πιο σωστό να κάνει, και να το κάνει;

Μια ιστορία για την ελευθερία, την αγάπη, τη θυσία» http://www.maria-dimitriadou.net/aliki.htm

Πρόκειται για ένα βιβλίο σημαντικό, που δίνει με μυθιστορηματικό τρόπο περιστατικά βγαλμένα από την ίδια την ζωή. Δεν θα βρείτε εδώ τον γνωστό δυτικού τύπου «ηθικισμό», ούτε την (προβαλλόμενη ως πρότυπο..) υποκρισία ανθρώπων περιχαρακωμένων, μακριά από την προβληματική των παιδιών μας. Τα προβλήματα αντιμετωπίζονται ρεαλιστικά και με αγώνα, οι  καταστάσεις δεν ωραιοποιούνται. Είναι ένα μυθιστόρημα, το οποίο κατηχεί το παιδί, στις ευθύνες και την πραγματικότητα μίας εγκυμοσύνης σε μικρή ηλικία.

      Το βιβλίο, πέρα από την ψυχαγωγία, δίνει πολύτιμες πληροφορίες μέσα από τα κείμενα, για το πώς να αντιδράσει μία νέα κοπέλα και ο σύντροφός της, όταν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα μιας τέτοιας κατάστασης. Μέσα από το μυθιστόρημα, γίνεται και ένας «οδηγός» πρακτικών λύσεων των προβλημάτων που αντιμετωπίζονται. Μιλάει την γλώσσα των εφήβων και παρουσιάζει την πραγματικότητα στην οποία ζουν, με ειλικρίνεια, και παράλληλα τους δείχνει την πόρτα της Εκκλησίας, ως την πραγματική λύση στα αδιέξοδά τους. Αλλά αυτό το κάνει χωρίς ψευτο-κηρύγματα και ανόητα ηθικιστικά λογύδρια, χωρίς κατάκριση, αλλά με κατανόηση παρουσιάζοντας μια ρεαλιστική ιστορία, που μπορεί να συμβεί στους περισσότερους εφήβους σήμερα. Είναι σημαντικό, πως το βιβλίο μαθαίνει στον/στην έφηβο την υπευθυνότητα, και τον/την προκαλεί να αντιδράσει στο κοινωνικό κατεστημένο, που θεωρεί τον φόνο ενός εμβρύου κοινωνική αναγκαιότητα. Έρχεται σε αντιπαράθεση και με όλους εκείνους τους φαρισσαίους γονείς, φίλους, συγγενείς και καθηγητές που μπροστά στις βλέψεις τους, δεν υπολογίζουν καθόλου τα παιδιά και τα σπρώχνουν οπουδήποτε, για να μην «χάσουν τον ύπνο τους». Και όλα αυτά τα κάνει με μία γλώσσα ευγενική, με ένα τρόπο βαθειά αγαπητικό και όμορφο. Ένα βιβλίο ανατρεπτικό και συνάμα γλυκό και ευχάριστο, με απλή πλοκή χωρίς περιττές λεπτομέρειες.

Πρόκειται για ένα βιβλίο-κόσμημα, ένα βοήθημα για όσους θέλουν να ενημερώσουν εφήβους (και όχι μόνο..) για το καυτό κοινωνικό θέμα των εκτρώσεων, αλλά και για τους κατηχητές. Μας θυμίζει ξανά, πως έχουμε χάσει την ειλικρίνειά μας.  Πολύ όμορφη είναι και η εικονογράφηση του, η οποία έχει γίνει από την κα Μαριάννα Λεονταρίδου