• 1. Γενικεύσεις και υπερβολές χαρακτηριστικά τής χιουμοριστικής ρηχότητας

• 2. Αντιφατικά επιχειρήματα

• 3. Η συνεργασία Θεού και γιατρού ακυρώνει το ψευδοδίλλημα

• 4. Και ζωή και θάνατος συμβαίνουν με το θέλημα τού Θεού

Αγαπημένο επιχείρημα τών Αθεϊστών είναι και η ακόλουθη... γελοιογραφία! Ελλείψει σοβαρότητας καταφεύγουν σε επιχειρήματα που μόνο για γελοιογραφίες κάνουν, δείχνοντας το επίπεδο τών επιχειρημάτων τους, αλλά και τής αγνοίας τους γι' αυτό το οποίο καταφρονούν και πολεμούν, αν και δεν το έχουν καταλάβει καθόλου!

Και όμοιο με αυτό, και το (αντιφατικό επιχείρημά τους προς το πρώτο επιχείρημα): "Γιατί πάτε στον γιατρό και δεν πάτε να σάς κάνει καλά ο Θεός αφού τον πιστεύετε;"

Παρ' όλη τη γελοιότητα και την αυτοαναιρουμενη αντιφατικότητα τών επιχειρημάτων τους, θα τους κάνουμε τη χάρη να κατεβούμε στο επίπεδό τους, και να τούς εξηγήσουμε κάποια πράγματα, μήπως και τους φωτίσει ο Θεός και αποφασίσουν να σοβαρευτούν και να Τον αναζητήσουν με λογική και όχι με συνθηματολογία.

1. Γενικεύσεις και υπερβολές χαρακτηριστικά τής χιουμοριστικής ρηχότητας

Χαρακτηριστικό τών χιουμοριστικών αναφορών, είναι να παίρνουν ένα γεγονός, να το διογκώνουν και να το παρουσιάζουν γενικευμένα και με μεγάλη δόση υπερβολής. Αυτό δηλαδή που έκανε και ο συμπαθής γελοιογράφος Αρκάς με την παραπάνω γελοιογραφία. Μόνο που οι φίλοι μας οι Αθεϊστές, την πήραν στα... σοβαρά και την... πίστεψαν! Αλλά αυτό συμβαίνει όταν αντιμετωπίζει κάποιος με ρηχότητα ένα θέμα. Υποτιμάει και τη δική του νοημοσύνη, αλλά και όσων τών ακούνε.

Εκθέτοντας λοιπόν τις εν λόγω υπερβολές, θα κάνουμε κι εμείς κάποιες ερωτήσεις, με βάση το επιχείρημα τών Αθεϊστών (μέσω τών λόγων τού γιατρού τής γελοιογραφίας):

Αυτό το: "αν ο ασθενής πεθάνει τον σκότωσε ο γιατρός", το λένε μόνο οι πιστοί Χριστιανοί; Δεν το λένε ποτέ οι άπιστοι; Και αν το λένε οι άπιστοι, το λένε χωρίς καμία βάση, ή συχνά υπάρχει κάποια βάση ιατρικού λάθους ή παράλειψης;

Αν λοιπόν ΔΕΝ το λένε ΜΟΝΟ οι Χριστιανοί, και ΔΕΝ το λένε ΠΑΝΤΑ, και αν ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΒΑΣΗ για να ειπωθεί κάτι τέτοιο, τότε γιατί κάποιοι ελαφρόμυαλοι Αθεϊστές, το λένε κοροϊδεύοντας ΕΙΔΙΚΑ τους Χριστιανούς;

Και το δεύτερο τμήμα τής γελοιογραφίας: "αν ζήσει τον έσωσε η Παναγία" (ή έστω κάποιος άλλος άγιος, ή ο Θεός), άραγε το λένε οι πιστοί  ΠΑΝΤΑ όποτε σώζεται κάποιος, ή όταν ΕΙΔΙΚΑ υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, κατά γνωμάτευση τών ιδίων τών γιατρών; Πόσες φορές οι γιατροί έχουν πει: "εμείς ως γιατροί θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά είναι στα χέρια τού Θεού"; Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουμε έρθει σε επαφή με σοβαρά περιστατικά υγείας κάποιου γνωστού μας ανθρώπου, έχουμε ακούσει ΚΑΠΟΙΟΝ ΓΙΑΤΡΟ να λέει κάτι τέτοιο! Αν λοιπόν το λένε οι ίδιοι οι γιατροί, γιατί πρέπει να αποδίδεται κοροϊδευτικά στους Χριστιανούς;

Είναι προφανές λοιπόν, πώς οι Αθεϊστές χρησιμοποιούν την ίδια μεθόδευση υπερβολής γενίκευσης και επιλεκτικής παρουσίασης δεδομένων, με μία... γελοιογραφία, δείχνοντας τη "σοβαρότητα" τών επιχειρημάτων τους!

2. Αντιφατικά επιχειρήματα

Κι ενώ μάς λένε ότι δήθεν οι πιστοί (αδίκως) αποδίδουμε τη σωτηρία κάποιου στον Θεό και τον θάνατό του στον γιατρό, παράλληλα, οι ίδιοι άνθρωποι, μάς λένε και το εξής αντιφατικό προς τα παραπάνω επιχείρημα:

"Γιατί πάτε στον γιατρό και δεν πάτε να σάς κάνει καλά ο Θεός αφού τον πιστεύετε;"

Δηλαδή, αφού θεωρούμε ότι ΜΟΝΟ ο Θεός μπορεί να σώσει τον άρρωστό μας, τότε γιατί πάμε στον γιατρό αγαπητοί Αθεϊστές; Δεν το βλέπετε και μόνοι σας ότι η αλληλοαναίρεση τών επιχειρημάτων σας, κάνει τη "λογική" σας να "μπάζει" από παντού με λογικά κενά;

Αν θεωρούσαμε ότι οι γιατροί ΜΟΝΟ σκοτώνουν και ο Θεός ΜΟΝΟ σώζει, θα πηγαίναμε στον γιατρό; Το ότι όμως όντως πάμε στον γιατρό, δεν είναι απόδειξη ότι η γενίκευση και υπερβολή που επιχειρείτε για να μάς κατηγορήσετε είναι λάθος;

Αποφασίστε λοιπόν! Πιστεύουμε ότι οι γιατροί σκοτώνουν και ο Θεός σώζει, ή πάμε στον γιατρό; Επειδή είναι προφανές ότι όντως κάνουμε το δεύτερο!

3. Η συνεργασία Θεού και γιατρού διαψεύδει το ψευδοδίλλημα

Λοιπόν αγαπητοί Αθεϊστές, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ΔΕΝ λέμε ότι τον έσωσε ΜΟΝΟ ο Θεός (ή η Παναγία ή κάποιος άλλος άγιος, που φυσικά με τη Χάρη τού Θεού θαυματουργούν), αλλά λέμε ότι τον έσωσε ο Θεός σε συνεργασία με τον γιατρό.

"Μα αν ο Θεός είναι Παντοδύναμος, γιατί χρειάζεται να συνεργασθεί με έναν γιατρό"; μπορεί να ρωτήσει εδώ, ένας κουτοπόνηρος Αθεϊστής.

Όμως η λύση είναι απλή:

Επειδή ο Θεός βοηθάει ΜΟΝΟ σε πράγματα τής βουλήσεώς του, που εμείς ΔΕΝ μπορούμε να τα κάνουμε! Όσα όμως μπορούμε να κάνουμε, τα αφήνει στη δική μας ευθύνη. Ας κάνουμε εμείς το δικό μας μέρος, και Εκείνος θα κάνει όσα εμείς ΔΕΝ μπορούμε να κάνουμε, αν αυτά είναι σύμφωνα με το θέλημά Του και τις προαιώνιες βουλές Του.

Στη ζωή τού Χριστού είδαμε πολλά τέτοια παραδείγματα. Στο θαύμα τής ανάστασης τού Λαζάρου, ενώ ο Χριστός ως Θεάνθρωπος μπορούσε μια του φράση να κυλήσει την τεράστια πέτρα που έφραζε τον τάφο, όπως με μια του φράση ανέστησε τον Λάζαρο, ΔΕΝ το έκανε. Ζήτησε από τους παρευρισκόμενους να κυλήσουν την πέτρα! Τους ζήτησε δηλαδή να κάνουν όσα μπορούσαν αυτοί, και Εκείνος θα έκανε όσα αυτοί ΔΕΝ μπορούσαν, ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με αυτούς.

Ομοίως, όταν πολλαπλασίασε τα ψωμιά και τα ψάρια, δεν το έκανε από το μηδέν. Δεν εμφάνισε από το τίποτα ψάρια και ψωμιά, αλλά πρώτα τούς ζήτησε να μαζέψουν όσα υπήρχαν, και αυτά πολλαπλασίασε. Πρώτα έπρεπε εμείς οι άνθρωποι να κάνουμε όσα μπορούσαμε, και Εκείνος θα έκανε όσα ΔΕΝ μπορούμε, ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με εμάς.

Και όταν έκανε το νερό κρασί, ενώ μπορούσε να γεμίσει τα βαρέλια με μια του φράση, ζήτησε πρώτα να τα γεμίσουν με νερό, και μετά έκανε το νερό κρασί. Γιατί δεν τα γέμισε θαυματουργικά εξ αρχής με κρασί χωρίς να ζητήσει να τα γεμίσουν με νερό; Επειδή ήθελε να κάνουμε αυτό που εμείς μπορούσαμε, και Εκείνος ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με εμάς, να συμπληρώσει όσα δεν μπορούσαμε.

Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Είναι προφανές ότι ο Θεός τών Χριστιανών είναι ένας Θεός που ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ με τους ανθρώπους για να κάνει το κάθε τι. Γι' αυτό πάμε στον γιατρό, γι' αυτό ο Θεός ζητάει την προσευχή μας, γι' αυτό ενεργεί μέσω αγίων, γι' αυτό ενεργεί ακόμα και μέσω γιατρών!

Για να κάνουμε εμείς το μέρος μας, και Εκείνος να συμπληρώσει για τους πιστούς Του, κατά την προαιώνια Βουλή Του, όσα εμείς ΔΕΝ μπορούμε.

Βεβαίως μερικές φορές, όταν κάποιοι γιατροί ΔΕΝ κάνουν αυτά που θα όφειλαν και που θα μπορούσαν να κάνουν, γίνονται πράγματι αιτία να πεθάνει κάποιος. Όμως δεν λέμε εμείς οι Χριστιανοί ότι "όταν κάποιος πεθαίνει φταίει ο γιατρός". Τουλάχιστον όχι στις περιπτώσεις που αποδεικνύεται υπαιτιότητα τού γιατρού".

4. Και ζωή και θάνατος συμβαίνουν με το θέλημα τού Θεού

Το Αθεϊστικό αυτό επιχείρημα όμως, υπονοεί επίσης και ότι εμείς οι Χριστιανοί ΔΕΝ ανακατεύουμε τον Θεό  στην περίπτωση θανάτου, αλλά ΜΟΝΟ στη  σωτηρία τού ασθενούς, πράγμα που είναι επίσης ΨΕΥΔΕΣ. Στην πραγματικότητα όμως πιστεύουμε ότι ο Θεός ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ και τη ζωή και τον θάνατο.

Και όταν ζει κάποιος το οφείλει στον Θεό, και όταν πεθαίνει, πάλι στον Θεό το οφείλει! Αυτό πιστεύουμε εμείς οι Χριστιανοί!

"Είτε λοιπόν ζούμε, είτε πεθαίνουμε, τού Κυρίου είμαστε" (Ρωμαίους 14:8).

Αυτό που λέμε, είναι ότι ΤΑ ΠΑΝΤΑ, είτε πρόκειται για θάνατο, είτε για ζωή, βρίσκονται στην προαιώνια βουλή τού Θεού.

Ο Ιησούς Χριστός αυτό το διατύπωσε πολύ παραστατικά, πέραν πάσης αμφισβήτησης ως εξής:

"Δύο σπουργίτια δεν πουλιούνται για ένα ασσάριο; Ένα απ' αυτά, όμως, δεν θα πέσει επάνω στη γη, χωρίς το θέλημα του Πατέρα σας. Για σάς, πάντως, και οι τρίχες τού κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες." (Ματθαίος 10: 29,30).

Κυριολεκτικά ΤΑ ΠΑΝΤΑ όσα συμβαίνουν στο σύμπαν, (ακόμα και ποιο σπουργίτι θα πεθάνει, ακόμα και πόσες τρίχες έχουμε), συμβαίνουν σύμφωνα με την προαιώνια Βουλή τού άχρονου και παντογνώστη Θεού, καθώς έφτιαχνε τον κόσμο. Τα πάντα έχουν τη δική Του συγκατάθεση για να συμβούν, ως το τελευταίο υποατομικό σωματίδιο.

Συνεπώς, αν ο άνθρωπος σώζεται, είναι ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ. Και αν ο άνθρωπος πεθαίνει, επίσης λέμε: "ήταν ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ".

Και επειδή ξέρουμε τον ρηχό τρόπο που σκέφτονται οι Αθεϊστές, θα τους προλάβουμε εδώ και στο επόμενο επιχείρημα που θα μάς πουν με βάση τα δικά μας λόγια. Γιατί είναι σίγουρο ότι οι "φωστήρες" μας αυτοί θα σκεφθούν και θα πουν:

"Μα τότε, ο Θεός ΦΤΑΙΕΙ για κάθε θάνατο και για κάθε κακό που συμβαίνει στον κόσμο, και δεν αξίζει να τον λατρεύετε".

Λάθος αγαπητοί μας φίλοι! Και πάλι αντιστρέφετε την πραγματικότητα! Επειδή ο Θεός είναι Αυτός που μάς έφερε σε ύπαρξη από το μηδέν και κανένας άλλος. Αν ζούμε σε Αυτόν το οφείλουμε και στην προαιώνια Βουλή Του.

Άρα σε Αυτόν οφείλουμε την ύπαρξή μας και ΟΧΙ τον θάνατό μας. Αυτό που μάς έδωσε είναι η ζωή και όχι ο θάνατος. Και μάς ΧΑΡΙΣΕ ΟΣΗ ΖΩΗ ΗΘΕΛΕ ΕΚΕΙΝΟΣ. Αν λοιπόν επέτρεψε να πεθάνουμε, και πάλι ΔΩΡΟ δικό Του είναι το όσο ζήσαμε. Χωρίς Εκείνον, τι είχαμε, τι χάσαμε με τον θάνατό μας;

Αν (κατ' εσάς τους Αθεϊστές), ο θάνατος είναι "ανυπαρξία", τι το φοβερό βρίσκετε στον θάνατο, αφού ήμασταν ανύπαρκτοι για τα 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια ύπαρξης τού σύμπαντος ως τώρα, και ζήσαμε μόνο λίγα χρόνια; Πάλι εκεί που ξεκινήσαμε δεν πάμε; Σε τι φταίει λοιπόν Αυτός που μάς κάλεσε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη, έστω και για λίγα χρόνια;

Αντί να τον ευχαριστήσετε για το δώρο τής ζωής πού σάς έδωσε, τον βγάζετε και φταίχτη, επειδή έπαψε να σάς παρέχει το ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΩΡΟ; Δικό Του είναι, και δίνει όσο θέλει και σε όποιον θέλει! Τόσο αχάριστοι είσαστε;

Αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι ακόμα πιο ευχάριστα για εμάς τους ανθρώπους, (είτε το πιστεύετε είτε όχι). Επειδή "τα χαρίσματα και η πρόσκληση τού Θεού είναι ανεπίδεκτα μεταμελείας" (Ρωμαίους 11: 29).

Από τη στιγμή που ο Θεός μάς κάλεσε σε ύπαρξη, η ύπαρξή μας είναι δεδομένη, είτε ζούμε είτε πεθαίνουμε. Μπορεί για κάποιο διάστημα η ζωή όπως τη γνωρίζουμε να παύει να υφίσταται κατά το θέλημα τού Θεού, όμως πάλι κατά το δικό Του θέλημα, "πρόκειται να γίνει ανάσταση νεκρών, και δικαίων και αδίκων" (Πράξεις 24: 15).

Ο θάνατος λοιπόν στην προσωρινή αυτή φθαρτή ζωή, δεν είναι παρά μόνο η διακοπή τής ΠΡΟΓΕΥΣΗΣ μιας φθαρτής ζωής, σε αναμονή μιας αιώνιας και άφθαρτης ζωής που ο Θεός προορίζει για κάθε άνθρωπο που κάλεσε σε ύπαρξη. Και όποια και αν είναι η βουλή τού Θεού για εμάς, εμείς οι Χριστιανοί τη δεχόμαστε με ευγνωμοσύνη για τα δώρα τού Θεού, όποια και αν είναι, όσα και αν είναι, χωρίς καμία αχαριστία.

Τι είπατε αγαπητοί Αθεϊστές; Δεν πιστεύετε στην ανάσταση και στον Θεό;

Πρόβλημά σας! Εμείς πιστεύουμε!

Γι' αυτό όταν κρίνετε τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ "πιστεύω", θα τα κρίνετε με βάση ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ και ΟΧΙ ΕΣΕΙΣ!

Δεν θα διαστρεβλώνετε αυτά που λέμε και πιστεύουμε, νομίζοντας ότι επιχειρηματολογείτε σοβαρά. Αλλά θα κρίνετε ΟΛΟ ΜΑΖΙ ΤΟ "ΠΑΚΕΤΟ", χωρίς να κρατάτε μόνο αυτά που σάς βολεύουν για να νιώθετε ότι δήθεν κάτι είπατε.

Σοβαρευτείτε! Οι γελοιογραφίες ΔΕΝ είναι επιχειρήματα σοβαρής αντιπαράθεσης ιδεών! Ούτε το κολόβωμα όσων δεν βολεύουν τις απόψεις σας!

Ν. Μ.