• 1. Δεν είναι επιστημονικό το να ΜΗΝ αναζητάς τον Λόγο ύπαρξης

• 2. Το "κάτι" ΔΕΝ παράγεται από το "τίποτα"

• 3. Η ζωή προέρχεται μόνο από ζωή

• 4. Αληθείς και αναληθείς προτάσεις

• 5. Το ξυράφι τού Όκαμ

• 6. Αυτόπτες μάρτυρες και άσχετοι

• 7. Οι μαρτυρίες που δεν λαμβάνονται υπ' όψιν

Είναι δεδομένο, ότι ούτε η πίστη, ούτε η απιστία στον Θεό μπορεί να αποδειχθεί. Παρ' όλα αυτά υπάρχουν μια σειρά από λόγους, για τους οποίους η πίστη στον Θεό προκρίνεται επιστημονικότερη από την απιστία! Ας δούμε επιγραμματικά μερικές συγκρίσεις τών δύο αυτών θέσεων, με βάση την επιστημονική μεθοδολογία.

1. Δεν είναι επιστημονικό το να ΜΗΝ αναζητάς τον Λόγο ύπαρξης

Το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται οι Αθεϊστές, όταν ερωτώνται: "ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης τού σύμπαντος;", τους αναγκάζει να δηλώνουν ΕΤΣΙ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ και χωρίς καμία απόδειξη, ότι "δεν υπάρχει λόγος. Απλώς υπάρχει!" Και αυτό το ακούμε ακόμα και από σημαντικούς Αθεϊστές επιστήμονες, σε αντίθεση με τους πιστούς επιστήμονες, που δηλώνουν ως Λόγο και Αιτία τού σύμπαντος, τον Θεό.

Σκεφθείτε όμως: Αν μια τέτοια άρνηση Λόγου και Αιτίας τού Σύμπαντος, εφαρμοζόταν στο κάθε τι, αυτό θα σήμαινε το τέλος τής Επιστήμης!

Η κάθε επιστημονική θεωρία, η κάθε επιστημονική μελέτη, συνέβη και συμβαίνει, επειδή κάποιος ΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ που συμβαίνει κάτι, και έτσι μπορέσαμε σήμερα να εξηγήσουμε όλα αυτά που γνωρίζουμε για τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν και οι φυσικοί νόμοι.

Αν όλοι έλεγαν ότι "δεν υπάρχει λόγος που όλα πέφτουν προς τα κάτω", δεν θα βρίσκαμε ποτέ τους νόμους τής βαρύτητας. Αν όλοι έλεγαν ότι "δεν υπάρχει λόγος για τις χημικές ενώσεις", δεν θα είχαμε χημεία. Αν όλοι έλεγαν ότι "δεν υπάρχει λόγος για την κληρονομικότητα", δεν θα υπήρχαν ούτε η βιολογία, ούτε η γενετική. Και αυτό ισχύει για ΚΑΘΕ επιστήμη!

Το να λέει κάποιος: "Αυτό υπάρχει ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ", είναι άρνηση τής έρευνας, ουσιαστικά είναι άρνηση τής ίδιας τής επιστήμης! Και είναι αυτό ακριβώς που κάνει ο Αθεϊσμός!

2. Το "κάτι" ΔΕΝ παράγεται από το "τίποτα"

Το να ΠΙΣΤΕΥΕΙ ένας αθεϊστής, ότι το σύμπαν ολόκληρο έγινε από το τίποτα, (ή ακόμα χειρότερα το "πολυσύμπαν", που ορισμένοι παπαγαλίζουν ως λύση, μεταθέτοντας το πρόβλημα και πολλαπλασιάζοντάς το), είναι το αποκορύφωμα τής ευπιστίας!

Η επιστήμη στηρίζεται στην παρατήρηση και το πείραμα. Τι δείχνει λοιπόν Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ; Σαφέστατα! Από το "τίποτα" δεν μπορεί να παραχθεί απολύτως τίποτα! Ουδέποτε η επιστήμη παρατήρησε να δημιουργείται "κάτι", από το "απόλυτο τίποτα". Πώς λοιπόν οι Αθεϊστές ισχυρίζονται ότι ένα ολόκληρο σύμπαν υπήρξε από το... τίποτα; Δεν είναι αυτό αντίθετο στην επιστήμη και στην παρατήρηση;

Στο σημείο αυτό, θέλω να δώσω απάντηση σε τρεις μερίδες "πονηρών" αθεϊστών, που θα σπεύσουν να επιχειρηματολογήσουν με ψευδοεπιχειρήματα:

Α. Τα "δυνάμει σωματίδια", έχουν παρατηρηθεί να εμφανίζονται από το τίποτα και να εξαφανίζονται στο τίποτα! Θα μας πει η πρώτη μερίδα "πονηρών" Αθεϊστών. Πόσο αληθινό όμως είναι αυτό το επιχείρημα; Εμφανίζονται ΠΡΑΓΜΑΤΙ από το "τίποτα" και εξαφανίζονται ΠΡΑΓΜΑΤΙ στο "τίποτα";

Όχι βέβαια! Αυτός ο ισχυρισμός είναι ΨΕΥΔΗΣ. Τα δυνάμει σωματίδια, εμφανίζονται ως ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ, και αυτό συμβαίνει βάσει τού νόμου τών πιθανοτήτων! Όσα εμφανίζονται, τόσα εξαφανίζονται! Άρα ΔΕΝ μιλάμε για "τίποτα". Μιλάμε για ΝΟΜΟ πιθανοτήτων που ΠΡΟΫΠΗΡΧΕ τών σωματιδίων, και για "κενό", το οποίο θα πρέπει να πούμε, για όποιον δεν γνωρίζει, ότι ΔΕΝ σημαίνει "απόλυτο κενό", αλλά για την υφή τού ίδιου τού χωροχρόνου, που αποτελείται από προϋπάρχουσες τών σωματιδίων διαστάσεις! Πολύ απλά δεν εμφανίζονται από το "τίποτα", αλλά από το "κάτι"! Και μάλιστα όχι μόνο από ένα "κάτι"!

Θα πρέπει λοιπόν οι "πονηροί" αυτοί, να μάς εξηγήσουν πώς εμφανίσθηκε ο χωροχρόνος, μέσα στον οποίο συμβαίνει ο "κβαντικός αφρός" τών δυνάμει σωματιδίων, και πώς εμφανίσθηκαν οι νόμοι τών πιθανοτήτων!

Και αυτό απαντάει και σε εκείνους που ισχυρίζονται ότι το σύμπαν ολόκληρο είναι μία "κβαντική διακύμανση τού κενού". Σύμφωνοι! Αλλά ας μάς εξηγήσουν πώς εμφανίσθηκαν οι ΝΟΜΟΙ βάσει τών οποίων συμβαίνουν αυτές οι διακυμάνσεις! Από το τίποτα;

Β. Μια δεύτερη μερίδα "πονηρών", θα αντεπιτεθούν, λέγοντάς μας το εξής:

"Ωραία! Εμάς μας θεωρείτε αντιεπιστημονικούς, επειδή λέμε ότι από το "τίποτα" εμφανίσθηκε το σύμπαν. Εσείς που ισχυρίζεστε ότι από το "τίποτα" εμφανίσθηκε ο Θεός, είσαστε επιστημονικότεροι;"

Και εδώ το θέμα είναι ότι εμείς ΔΕΝ λέμε ότι ο Θεός εμφανίσθηκε από το τίποτα, αλλά ότι υπήρχε πάντα! Η επιστημονική παρατήρηση σχετίζεται με τα ΚΤΙΣΜΑΤΑ, δηλαδή με ΟΛΑ ΟΣΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ (συμπεριλαμβανομένου τού χωροχρόνου), τα οποία έχουν ΑΡΧΗ! Η επιστήμη έχει παρατηρήσει ότι ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που γνωρίζουμε ΕΝΤΟΣ τού χωροχρόνου, δεν εμφανίζεται χωρίς κάποια αιτία και κάποιους νόμους. Καμία επιστημονική παρατήρηση δεν αναφέρεται σε μία οντότητα ΑΝΑΡΧΗ, που η ύπαρξή της να ΜΗΝ σχετίζεται με τον χωροχρόνο και τους νόμους του.

Συνεπώς, ναι, οι Αθεϊστές είναι αντιεπιστημονικοί, όσον αφορά την παρατήρηση τών συστατικών τού σύμπαντος, ενώ εμείς ΟΧΙ, επειδή πιστεύουμε σε κάποια οντότητα που ΔΕΝ είχε αρχή, και ΔΕΝ εξαρτά την ύπαρξή της από τον χωροχρόνο και τους νόμους του. Αναφερόμαστε σε εντελώς διαφορετική οντότητα, για την οποία δεν έχει γίνει καμία τέτοια παρατήρηση.

Γ. Και εδώ ερχόμαστε στην τρίτη μερίδα, η οποία θα μας πει: "Με την ίδια λογική που εσείς πιστεύετε σε έναν άναρχο Θεό, εμείς πιστεύουμε σε ένα άναρχο σύμπαν, άρα κι εμείς ΔΕΝ είμαστε "αντιεπιστημονικοί", αφού κατά το επιχείρημα που εξετάζουμε, η επιστήμη δεν έχει παρατηρήσει να ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ οτιδήποτε από το "τίποτα". Αν λοιπόν το σύμπαν υπήρχε πάντα, τότε ΔΕΝ παράγεται από κάτι άλλο, άρα είναι επιστημονικά σύμφωνο με την παρατήρηση.

Και πάλι όμως, το ίδιο αυτό το επιχείρημα είναι ακόμα πιο αντιεπιστημονικό, επειδή όσον αφορά το σύμπαν, είναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ ότι έχει αρχή! Μιλώντας λοιπόν για άναρχο σύμπαν, έρχονται σε ευθεία αντίθεση, όχι απλώς με την παρατήρηση, αλλά με την ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ αρχή τού σύμπαντος, τόσο από επιστημονικής πλευράς, όσο και λογικής, όπως έχουμε τεκμηριώσει σε άλλες αναλύσεις.

Το να λέμε λοιπόν εμείς ότι μία Οντότητα εκτός σύμπαντος που ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΕΙ επιστημονικά, είναι άναρχη, δεν έρχεται σε αντίθεση με καμία επιστημονική παρατήρηση. Το να λέει όμως ένας Αθεϊστής, ή ότι το σύμπαν είναι άναρχο, ή ότι έγινε από το "τίποτα", είναι αντιεπιστημονικό και αντίθετο με κάθε παρατήρηση.

3. Η ζωή προέρχεται μόνο από ζωή

Το ίδιο συμβαίνει και με την ίδια τη ζωή. Όπως απέδειξε ο Παστέρ εδώ και ενάμισι αιώνα, η ζωή δεν μπορεί να  υπάρξει "αυτόματα" χωρίς να δημιουργηθεί από ζωή. Αυτό έχει δείξει και η παρατήρηση και το πείραμα. Πώς λοιπόν οι Αθεϊστές με αντιεπιστημονικό τρόπο ισχυρίζονται ότι μπορεί να προέλθει "αυτόματα" από... "προβιωτική σούπα";

Εδώ δεν έχουν καταφέρει ΝΟΗΜΟΝΕΣ επιστήμονες να δημιουργήσουν ζωή από μια τέτοια σούπα. Θα γινόταν αυτό "τυχαία";

Συνεπώς, όχι μόνο η βιολογία, αλλά και τα ίδια τα μαθηματικά καταδικάζουν αυτή την αθεϊστική άποψη.

"Ίσως ξεκίνησε από κάτι διαφορετικό, και εξελίχθηκε σε βιολογική". Μπορεί να μας πει κάποιος.

Σύμφωνοι! Μέχρι όμως να μάς εξηγήσετε πώς ακριβώς συνέβη αυτό, και τι ήταν αυτό το "διαφορετικό", εμείς συμφωνούμε με το πείραμα τού Παστέρ, και εσείς είσαστε αντιεπιστημονικοί, γιατί θεωρείτε ένα επιβεβαιωμένο πείραμα ως λάθος.

4. Αληθείς και αναληθείς προτάσεις

Το να αποδέχεται κάποιος μία θετική ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΗ πρόταση, είναι επιστημονικότερο από το να αποδέχεται μία αρνητική ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΗ πρόταση. Επειδή το θεώρημα τής μη πληρότητας τού Γκέντελ, έχει ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ότι μία θετική πρόταση (π.χ. "υπάρχει Θεός"), μπορεί να είναι αναπόδεικτη και να είναι ορθή. Μία αρνητική όμως (π.χ. "δεν υπάρχει Θεός"), μπορεί ευκολότερα να αποδειχθεί λάθος.

5. Το ξυράφι τού Όκαμ

Η επιστημονική αυτή μέθοδος, που δείχνει τι είναι πιθανότερο, λέει ότι αν για κάποιο πρόβλημα χρειάζεται να υποθέσουμε περισσότερες από μία λύσεις, τότε η πιθανότερη λύση, είναι η απλούστερη.

Στη περίπτωσή μας, για τη δημιουργία τού κόσμου, από τη μία μεριά έχουμε μία Αθεϊστική θεωρία για ένα ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΟ σύνολο αναρίθμητων συμπάντων (που απλώς μεταθέτουν το πρόβλημα τής αρχής), και από την άλλη για έναν Δημιουργό. Απλό και άναρχο. Η απλούστερη λύση είναι προφανώς η δεύτερη. Άρα και επιστημονικότερη.

6. Αυτόπτες μάρτυρες και άσχετοι

Επιστήμες όπως η Ιστορία και η Νομική, στηρίζονται κυρίως σε μαρτυρίες. Όταν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες ενός γεγονότος σε ένα δικαστήριο, η δική τους μαρτυρία μετράει περισσότερο, από μάρτυρες οι οποίοι αν και δεν είδαν τίποτα σχετικό με την υπόθεση, έχουν άποψη και καταθέτουν απλώς γνώμες.

Στην υπόθεση τής ύπαρξης ή μη ύπαρξης τού Θεού, έχουμε δύο ειδών μάρτυρες: Από τη μία τους Αθεϊστές, που καταθέτουν τη γνώμη τους σίγουροι ότι ΔΕΝ υπάρχει Θεός, ΕΠΕΙΔΗ δεν είχαν ποτέ εμπειρία τής ύπαρξής του, και από την άλλη τους πιστούς, εκ τών οποίων ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, δηλώνουμε ότι είχαμε μία ή περισσότερες φορές στη ζωή μας, κάποια επικοινωνία μαζί Του, ΑΡΑ, γνωρίζουμε εξ εμπειρίας ότι είναι ΥΠΑΡΚΤΟΣ.

Τι σάς φαίνεται λοιπόν πιο λογικό και πιο επιστημονικό; Η μαρτυρία αυτών που ΔΕΝ είχαν πληροφορίες για κάτι, αλλά είναι βέβαιοι για την άποψή τους, ή αυτών που ΕΙΧΑΝ εμπειρία για κάτι, και μιλάνε με λόγο γνώσης για κάτι που γνώρισαν προσωπικά;

Και όταν μιλάμε για τον Θεό, έχουμε μαρτυρίες γνωριμίας μαζί Του από ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη, και σε όλες τις εποχές τής ανθρώπινης ιστορίας!

7. Οι μαρτυρίες που δεν λαμβάνονται υπ' όψιν

Για να είναι επιστημονική η λύση ενός προβλήματος, θα πρέπει να ληφθούν ΟΛΕΣ οι πληροφορίες που υπάρχουν γι' αυτό. Αν έστω και μία πληροφορία ΔΕΝ μπορεί να συμφωνήσει με μία προτεινόμενη λύση, τότε η λύση αυτή δεν είναι σωστή, ή έστω δεν είναι πλήρης.

Και μεταξύ δύο προτεινόμενων λύσεων, αν η μία συμφωνεί ΜΕ ΟΛΑ τα δεδομένα, ενώ η άλλη όχι, είναι προφανές ότι είναι αντιεπιστημονικό να υποθέσουμε ότι η σωστή είναι αυτή που δεν εξηγεί ΤΑ ΠΑΝΤΑ, και να πούμε ότι εκείνη που τα εξηγεί είναι λάθος!

Στο θέμα μας λοιπόν, ουδέποτε οι Αθεϊστές μπόρεσαν να εξηγήσουν την ίδια τους την ύπαρξη! Ουδέποτε μπόρεσαν να ερμηνεύσουν την ύπαρξη τού σύμπαντος. Ουδέποτε μπόρεσαν να παρουσιάσουν την απλούστερη λύση. Ουδέποτε παρουσίασαν εμπειρική απόδειξη τής... απειρίας τους για τον Θεό. Κυρίως όμως, ουδέποτε κατάφεραν να αποκρούσουν με πειστικό τρόπο τις εμπειρίες και μαρτυρίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, που μαρτυρούν ότι γνώρισαν προσωπικά Εκείνον τον οποίο οι Αθεϊστές θεωρούν ανύπαρκτο!

Αναπόδεικτες και αυθαίρετες δικαιολογίες τού τύπου: "ακούτε φωνές", ή "παίρνετε ληγμένα", ή "είσαστε τρελοί" ή "είσαστε απατεώνες", το μόνο που φανερώνουν είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί απλώς ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, και υπεκφεύγουν, μπροστά στις συντριπτικές ενδείξεις υπέρ ενός Δημιουργού. Και δεν έχουν καν την ευρύτητα πνεύματος να πουν: "δεν ξέρω αν υπάρχει"! Είναι δογματικά βέβαιοι γι' αυτό που ΔΕΝ γνωρίζουν.

Σε αντίθεση, εμείς οι πιστοί πιστεύουμε σε Αυτόν τον Οποίο έχουμε γνωρίσει προσωπικά, και ξέρουμε ότι υπάρχει βάσει εμπειρίας. Και η ύπαρξή Του απαντάει και σε πλήθος υπαρξιακών ζητημάτων, με τον επιστημονικότερο, απλούστερο και λογικότερο τρόπο.

Γ. Κ.