Επιμένει στην αποκαθήλωση των Χριστιανικών συμβόλων τo ΕΠΣΕ σχολιάζοντας τις θέσεις του Αρχιεπισκόπου και του Υπουργού Δικαιοσύνης για τα θρησκευτικά σύμβολα

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) σχολιάζει σε σημερινό (24/11/2009) Δελτίο Τύπου τις θέσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης και του Αρχιεπισκόπου για την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις δημόσιες υπηρεσίες. Μεταξύ άλλων προτρέπει τον Υπουργό Δικαιοσύνης να προχωρήσει σε εφαρμογή των αντιχριστιανικών αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και στην Ελλάδα και επικρίνει την αναφορά του Αρχιεπισκόπου στο θέμα υποβαθμίζοντας την αξία των θρησκευτικών συμβόλων για την Ορθόδοξη Πίστη. Μεταξύ άλλων αναφέρει:........

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης επέμεινε πως η Ελλάδα οφείλει να εφαρμόζει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και θα εφαρμόσει και την απόφαση για την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων όταν καταστεί οριστική. Το ΕΠΣΕ ελπίζει πως, συνεπής προς τη δέσμευση αυτή, ο Υπουργός θα καταθέσει άμεσα στη Βουλή νομοσχέδιο με τις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις για την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου,

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης ανέφερε ορθά ότι το αίτημα απομάκρυνσης των θρησκευτικών συμβόλων δεν έχει καμιά σχέση με την αφαίρεση του σταυρού από τις σημαίες των ευρωπαϊκών χωρών που αποτελούν εθνικά και όχι θρησκευτικά σύμβολα. Επειδή δε γνωρίζει –καθώς την ανέφερε ρητά- την παρέμβαση του ΕΠΣΕ ως τρίτου στο ΕΔΔΑ στην υπόθεση Lautsi κατά Ιταλίας, γνωρίζει πως και το ΕΠΣΕ κάνει το διαχωρισμό αυτό, σχολιάζοντας τοποθέτηση της Ιταλίας που επιχειρηματολόγησε με τρόπο ανάλογο για την παρουσία των σταυρών στις σημαίες.

Ο Αρχιεπίσκοπος κακώς αναφέρεται σε προκλητική στάση κάποιων που αγωνίζονται για την εξαφάνιση από τη ζωή μας της πίστης, των ιερών συμβόλων και του ήθους με το οποίο πορεύτηκε το γένος μας μέσα στην ιστορία. Στις περισσότερες δημοκρατίες της Ευρώπης και της Αμερικής η θρησκευτική ουδετερότητα της πολιτείας συνυπάρχει με συχνά έντονο θρησκευτικό συναίσθημα όλων των θρησκειών. Η κυρίαρχη θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον ελληνικό λαό την οποία αποτυπώνει το Σύνταγμα δεν εξαρτάται από την παρουσία θρησκευτικών συμβόλων και τη δόση θρησκευτικού όρκου στις υπηρεσίες της πολιτείας. Γι’ αυτό άλλωστε και, όπως καταγράφηκε σε δημοσκόπηση της VPRC που δημοσιεύτηκε στα «Επίκαιρα» της 20 Νοεμβρίου 2009, συμφωνούν με την απόφαση του ΕΔΔΑ 16% των Ελλήνων, που αναμφίβολα περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό Ορθοδόξων. Τέλος, επειδή συχνά γίνεται επίκληση του «δικαιώματος της πλειοψηφίας», ας σκεφτούν όσα άτομα το κάνουν πώς αυτό θα λειτουργούσε για παράδειγμα στην Τουρκία σε βάρος των δικαιωμάτων του Πατριαρχείου. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποφασίζονται από πλειοψηφίες, γι’ αυτό και τόσο το Συμβούλιο Επικρατείας όσο και το ΕΔΔΑ επικύρωσαν την αφαίρεση του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, με την οποία ήταν επίσης αντίθετη η πλειοψηφία της κοινής γνώμης.

Διαβάστε ολόκληρο το σχετικό Δελτίο Τύπου με τα Πρακτικά και της συζήτησης στη Βουλή για το θέμα.

πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2009/11/to.html

***

 

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)

Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760

e-mail: office@greekhelsinki.gr Αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε ιστοσελίδα: http://www.greekhelsinki.gr/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

24 Νοεμβρίου 2009

Καστανίδης – Ιερώνυμος – ΛΑΟΣ – ΕΠΣΕ για την απομάκρυνση θρησκευτικών συμβόλων

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) δημοσιεύει στη συνέχεια τα πρακτικά της χθεσινής συζήτησης στη Βουλή για το αίτημα του ΕΠΣΕ για την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τα σχολεία, τα δικαστήρια και τις δημόσιες υπηρεσίες, στα πλαίσια κοινοβουλευτικής ερώτησης του βουλευτή του ΛΑΟΣ Αστέριου Ροντούλη στην οποία απάντησε ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χάρης Καστανίδης. Στη συνέχεια δημοσιεύει απόσπασμα ομιλίας του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου που αναφέρεται στο ίδιο θέμα. Το ΕΠΣΕ επιθυμεί να κάνει τις ακόλουθες παρατηρήσεις:

1.         Ο Υπουργός Δικαιοσύνης επέμεινε πως η Ελλάδα οφείλει να εφαρμόζει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και θα εφαρμόσει και την απόφαση για την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων όταν καταστεί οριστική. Το ΕΠΣΕ ελπίζει πως, συνεπής προς τη δέσμευση αυτή, ο Υπουργός θα καταθέσει άμεσα στη Βουλή νομοσχέδιο με τις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις για την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου, εφαρμόζοντας τη σχετική απόφαση καταδίκης της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ στην προσφυγή του ΕΠΣΕ στην υπόθεση Αλεξανδρίδης κατά Ελλάδας. Το ΕΠΣΕ επισημαίνει πως η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης συζητά την 1 Δεκεμβρίου 2009 τη (μη) εφαρμογή από την Ελλάδα της απόφασης αυτής (βλπ. ημερήσια διάταξη στην ιστοσελίδα:

 https://wcd.coe.int/ViewDoc.jsp?Ref=CM/Del/OJ/DH(2009)1072&Language=lanEnglish&Ver=prel&Site=CM&BackColorInternet=9999CC&BackColorIntranet=FFBB55&BackColorLogged=FFAC75 ). Παράλληλα η Ελλάδα επί ενάμισι χρόνο περιφρονεί την Επιτροπή Υπουργών αρνούμενη να παράσχει την πληροφόρηση που της ζητείται (βλπ. ιστοσελίδα: http://www.coe.int/t/DGHL/MONITORING/EXECUTION/Reports/Current/Greece_en.pdf ).

Ο Υπουργός έχει την ευκαιρία να αποκαταστήσει την εικόνα της χώρας απατώντας στην Επιτροπή Υπουργών και δημοσιοποιώντας την απάντησή του.

2.         Ο Υπουργός Δικαιοσύνης ανέπτυξε ορθά  ότι το Σύνταγμα ταυτόχρονα αποτυπώνει την πραγματικότητα, ότι δηλαδή η Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η επικρατούσα εκκλησία, αναφέρεται στην προαγωγή της θρησκευτικής συνείδησης και επιβάλλει την αρχή της ανεξιθρησκίας, άρα η προαγωγή της θρησκευτικής συνείδησης γίνεται σε ένα καθεστώς απόλυτου σεβασμού της θρησκευτικής ανεξιθρησκίας.

3.         Ο Υπουργός Δικαιοσύνης ανέφερε ορθά ότι το αίτημα απομάκρυνσης των θρησκευτικών συμβόλων δεν έχει καμιά σχέση με την αφαίρεση του σταυρού από τις σημαίες των ευρωπαϊκών χωρών που αποτελούν εθνικά και όχι θρησκευτικά σύμβολα. Επειδή δε γνωρίζει –καθώς την ανέφερε ρητά- την παρέμβαση του ΕΠΣΕ ως τρίτου στο ΕΔΔΑ στην υπόθεση Lautsi κατά Ιταλίας, γνωρίζει πως και το ΕΠΣΕ κάνει το διαχωρισμό αυτό, σχολιάζοντας τοποθέτηση της Ιταλίας που επιχειρηματολόγησε με τρόπο ανάλογο για την παρουσία των σταυρών στις σημαίες. 

4.         Ο Αρχιεπίσκοπος κακώς αναφέρεται σε προκλητική στάση κάποιων που αγωνίζονται για την εξαφάνιση από τη ζωή μας της πίστης, των ιερών συμβόλων και του ήθους με το οποίο πορεύτηκε το γένος μας μέσα στην ιστορία. Στις περισσότερες δημοκρατίες της Ευρώπης και της Αμερικής η θρησκευτική ουδετερότητα της πολιτείας συνυπάρχει με συχνά έντονο θρησκευτικό συναίσθημα όλων των θρησκειών. Η κυρίαρχη θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον ελληνικό λαό την οποία αποτυπώνει το Σύνταγμα δεν εξαρτάται από την παρουσία θρησκευτικών συμβόλων και τη δόση θρησκευτικού όρκου στις υπηρεσίες της πολιτείας. Γι’ αυτό άλλωστε και, όπως καταγράφηκε σε δημοσκόπηση της VPRC που δημοσιεύτηκε στα «Επίκαιρα» της 20 Νοεμβρίου 2009, συμφωνούν με την απόφαση του ΕΔΔΑ 16% των Ελλήνων, που αναμφίβολα περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό Ορθοδόξων. Τέλος, επειδή συχνά γίνεται επίκληση του «δικαιώματος της πλειοψηφίας», ας σκεφτούν όσα άτομα το κάνουν πώς αυτό θα λειτουργούσε για παράδειγμα στην Τουρκία σε βάρος των δικαιωμάτων του Πατριαρχείου. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποφασίζονται από πλειοψηφίες, γι’ αυτό και τόσο το Συμβούλιο Επικρατείας όσο και το ΕΔΔΑ επικύρωσαν την αφαίρεση του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, με την οποία ήταν επίσης αντίθετη η πλειοψηφία της κοινής γνώμης.

***

 

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΣΤ’

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

http://www.parliament.gr/ergasies/showfile.asp?file=syne091123.txt

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): … Ακολουθεί η με αριθμό 96/17-11-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριου Ροντούλη προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για την απομάκρυνση των χριστιανικών συμβόλων από τα ελληνικά δημόσια καταστήματα κ.λπ.

Το πλήρες κείμενο της επίκαιρης ερώτησης έχει ως εξής:

«Την αποκαθήλωση των χριστιανικών συμβόλων από όλα τα ελληνικά δημόσια καταστήματα (σχολεία, δικαστήρια, δημόσιες υπηρεσίες) αξίωσε η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι», κάνοντας επίκληση της πρόσφατης απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, βάσει της οποίας θα πρέπει να απομακρυνθούν οι σταυροί από τα ιταλικά σχολεία, για να μην ενοχλούνται οι μαθητές που είτε ανήκουν σε άλλο δόγμα ή θρησκεία, είτε είναι άθεοι.

Όμως, το Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρο 16 παρ. 2) είναι σαφές και αναφέρει πως η ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των ελληνοπαίδων είναι χρέος και βασική αποστολή του ελληνικού κράτους, γεγονός που ευλόγως συνεπάγεται ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ για την Ιταλία δεν έχει δυνατότητα εφαρμογής για τη χώρα μας.

Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Προτίθεται η ελληνική Κυβέρνηση να αποδεχθεί και να επιβάλει την απομάκρυνση των χριστιανικών συμβόλων από τα δημόσια καταστήματα της χώρας;

2. Οι Επιτροπές που θα συσταθούν ανά Υπουργείο, για να συζητήσουν τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, θα συμπεριλάβουν στην θεματολογία τους και το ζήτημα της ανάρτησης των χριστιανικών συμβόλων στα δημόσια καταστήματα;».

Την ερώτηση θα απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Χάρης Καστανίδης.

Ο κ. Καστανίδης έχει το λόγο για τρία λεπτά.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από προσφυγή Ιταλίδας υπηκόου με το αίτημα να μην αναρτάται ο Εσταυρωμένος σε σχολικές αίθουσες της Ιταλίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε να δικαιώσει την προσφεύγουσα με συγκεκριμένο σκεπτικό, σχετικό με την ανάγκη προστασίας της ανεξιθρησκίας στις χώρες που υπάγονται στο καθεστώς και τη δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ειδικότερα στην Ιταλία.

Η Ιταλία προσέφυγε κατ’ αυτής της αποφάσεως και φυσικά δεν έχουμε νεότερη κρίση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Πράγματι, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης της Ιταλίδας υπηκόου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, παρενέβη ως τρίτος το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, προφανώς υποστηρίζοντας τις απόψεις της Ιταλίδας υπηκόου.

Μέχρι να εκδοθεί η δευτεροβάθμια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ούτε η Ιταλία ούτε καμιά άλλη χώρα η οποία υπάγεται στη δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει την υποχρέωση να συμμορφωθεί προς την απόφαση αυτή. Άρα, αυτό ισχύει και για τη χώρα μας.

Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί εάν και κατ’ έφεση το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιβεβαιώσει την πρώτη απόφασή του. Σ’ αυτήν την περίπτωση, είναι προφανές ότι όλες οι χώρες-μέλη πρέπει να προσαρμοστούν στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διότι σε διαφορετική περίπτωση τα πρόστιμα και οι καταδίκες των χωρών είναι τεράστιας σημασίας.

Ας εκδοθεί, λοιπόν, πρώτα η δευτεροβάθμια απόφαση και μετά θα συζητήσουμε. Πάντως, σε κάθε περίπτωση ό,τι συμβεί σχετικά με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι όποιες δηλαδή αποφάσεις και πρωτοβουλίες, θα είναι μετά από συνεννόηση με την Εκκλησία της Ελλάδος και τα αρμόδια όργανά της.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.

Το λόγο έχει ο κ. Αστέριος Ροντούλης για να αναπτύξει προφορικά την ερώτησή του και να απαντήσει στον Υπουργό για τρία λεπτά.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, περίμενα να διευκρινίσετε το θέμα στις ουσιαστικές του πτυχές, προκειμένου να καταλαγιάσει μία μεγάλη ανησυχία του ελληνικού λαού μετά τις εξελίξεις που προαναφέρατε. Δυστυχώς, είδα ότι τα πράγματα χειροτέρεψαν. Η σύγχυση έχει μεγαλώσει.

Σε όσα είπατε, θα κάνω την εξής επισήμανση, πριν αναπτύξω τα ουσιώδη της ερώτησής μου.

Είναι άλλο πράγμα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι αποφάσεις του οποίου δεν είναι αναγκαστικές για τα κράτη-μέλη -αν γινόταν αυτό που λέτε, η Τουρκία είναι γεμάτη με καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά δεν υλοποιεί κάποια από αυτές- και άλλο είναι το Δικαστήριο Ευρωπαϊκό Κοινοτήτων. Δεν πρέπει να συγχέουμε πράγματα όσον αφορά την αναγκαστική εφαρμογή.

Έρχομαι τώρα στην ουσία της ερώτησής μου.

Εγώ θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να ασχοληθώ –για να ακούσει ο ελληνικός λαός, όσοι μας παρακολουθούν, τέλος πάντων- με τα δύο ουσιώδη επιχειρήματα που επικαλούνται οι υπερασπιστές, οι υπέρμαχοι της αποκαθήλωσης, της καθαίρεσης των θρησκευτικών συμβόλων, τα δημόσια καταστήματα, είτε είναι σχολεία είτε είναι δικαστήρια είτε είναι δημοτικά καταστήματα.

Επιχείρημα πρώτον. Η ελληνική πολιτεία, λένε οι κύριοι αυτοί, πρέπει να είναι θρησκευτικά ουδέτερη. Αυτόν τον όρο χρησιμοποιούν, τον όρο της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους.

Ερώτημα πρώτον: Είναι δυνατόν το ελληνικό κράτος ή όποιο άλλο κράτος να είναι θρησκευτικά ουδέτερο; Δεν με ενδιαφέρουν τα άλλα. Έρχομαι στο δικό μας κράτος.

Κύριε Υπουργέ, δεν δημιουργήθηκε εν κενώ το ελληνικό κράτος. Το δημιούργησαν κάποιοι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για τη δημιουργία του με συγκεκριμένη γλώσσα, με συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα, με συγκεκριμένο –εάν θέλετε- πολιτιστικό στίγμα, με συγκεκριμένη θρησκεία, την οποία και αποτύπωσαν στα μετέπειτα Συντάγματα αυτού του κράτους, στους καταστατικούς χάρτες του κράτους αυτού.

Ερώτημα δεύτερον: Είναι δυνατόν να μιλάμε στην Ελλάδα για θρησκευτικά ουδέτερο κράτος, όταν δεν έχουμε εδώ την περίπτωση ενός λαϊκού κράτους, κατά το Σύνταγμά μας, για να υπάρχει πλήρης διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας;

Να σας θυμίσω το άρθρο 3 του Συντάγματος. Γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα τι λέει: «Επικρατούσα θρησκεία είναι η θρησκεία της ανατολικής ορθοδόξου εκκλησίας του Χριστού.»

Άρθρο 16 παράγραφος 2 του Συντάγματος. Τι λέει για τα σχολεία, για την παιδεία; Λέει ότι το κράτος μέσω της παιδείας προωθεί την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των μαθητών. Ένα άνευρο θρησκευτικά λαϊκό κράτος πώς θα μπορούσε να υλοποιήσει τη διάταξη του Συντάγματος;

Και βεβαίως, όλα αυτά δεν μειώνουν την ισχύ του άρθρου 13 που κάνει λόγο για ένα ανεξίθρησκο ελληνικό κράτος, δηλαδή για ένα κράτος, που, βεβαίως, έχει ένα θρησκευτικό, πολιτισμικό, εθνικό στίγμα, αλλά σέβεται τη θρησκευτική ετερότητα του άλλου ταυτοχρόνως.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Και βεβαίως, θα έρθω στο δεύτερο επιχείρημα. Θα μου δώσετε ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, με την ανοχή τη δική σας και του Σώματος, γιατί είναι ιδιαιτέρως σοβαρό το ζήτημα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Εντάξει, κύριε Ροντούλη.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ.

Το δεύτερο επιχείρημα των ανθρώπων που ζητούν την αποκαθήλωση των χριστιανικών συμβόλων κάνει λόγο για την προστασία των μειονοτικών –αν θέλετε- αντιλήψεων μέσα σε μία πολυπολιτισμική κρατική οντότητα.

Ερώτημα: Αν ακολουθήσουμε τη γραμμή αυτής της σκέψης προστασίας των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, επιτέλους, ποιος θα προστατέψει και τα δικαιώματα της πλειονότητας των πολιτών αυτού του κράτους;

Εν κατακλείδι, θα μου επιτρέψετε –για να μην σας κουράζω, κύριε Υπουργέ- να σας πω ότι έκανα μια μικρή έρευνα. Είδα τις σημαίες των 27 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εννιά έχουν πάνω τους το σταυρό. Με τη λογική αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα έρχεται ο καθένας που ενοχλείται από τα χριστιανικά σύμβολα, από το σύμβολο του σταυρού και θα ζητάει να αφαιρέσουμε το σταυρό από το εθνικό μας σύμβολο, από τη σημαία. Θα ζητά να αφαιρέσουμε από το εθνόσημό μας το σταυρό, να αφαιρέσουμε το σταυρό από τις σχολές των στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. Πού θα καταλήξουμε; Δεν ρωτάται, λοιπόν, κανείς. Ευλόγως.

Κοιτάξτε να δείτε. Ο σταυρός είναι σύμβολο έθνους για εμάς. Είναι πατριωτικό σύμβολο. Είναι πολιτισμικό σύμβολο. Είναι σύμβολο πολιτισμικής ετερότητας σε έναν κόσμο που καταπατά βαναύσως -και θέλει να δημιουργήσει ένα χυλό- οτιδήποτε έχει σχέση με την εθνική ιδιοσυστασία των κρατών.

Εμείς δεν θέλουμε ένα τέτοιο κόσμο, αλλά θέλουμε να στείλουμε και ένα άλλο μήνυμα στους υπερμάχους της καθαίρεσης των θρησκευτικών συμβόλων. Ποιο είναι αυτό το μήνυμα; Είναι το μήνυμα του εσταυρωμένου, που φαίνεται ότι αυτό τους ενοχλεί. Ο εσταυρωμένος στέλνει ένα μήνυμα στον κόσμο, που το βλέπουν τα παιδιά μας μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας. Τον βλέπουν οι άνθρωποι που πηγαίνουν στα δικαστήρια. Είναι το μήνυμα του αλτρουισμού, της αυτοθυσίας, της αυταπάρνησης. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ενοχλούνται από το σύμβολο του σταυρού. Ενοχλούνται από αυτά τα μηνύματα πανανθρώπινης αξίας που στέλνει μέχρι τις μέρες μας ο εσταυρωμένος.

Ευχαριστώ για την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Ροντούλη.

 Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Καστανίδης έχει το λόγο να δευτερολογήσει.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Κύριε Πρόεδρε, νόμιζα ότι θα πείτε ο Υπουργός Προστασίας των Συμβόλων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υποθέτω ότι αυτοί που σε καθεστώς δημοκρατίας υπερασπίζονται την ανάγκη της θρησκευτικής ανεξιθρησκίας, εάν ζούσαν σε ένα θεοκρατικό καθεστώς δεν θα τολμούσαν να υποβάλουν τα ίδια αιτήματα, αλλά αυτό είναι –αν θέλετε- το υψηλό «κόστος» και η υψηλή αρχή που κανοναρχεί τις δημοκρατίες και την Ευρώπη.

Δεύτερον, κύριε συνάδελφε, είναι άλλο πράγμα το θρησκευτικό σύμβολο και άλλο πράγμα το εθνικό σύμβολο. Φαντάζομαι ότι κανένας δεν θα αποφάσιζε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εάν στις σχολικές αίθουσες ή στα δημόσια καταστήματα υπήρχε η σημαία ως εθνικό σύμβολο κάθε ανεξάρτητης χώρας.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μην το λέτε.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Το λέω και αν μου επιτρέπετε, θα μου επιτρέψετε να σκεφτώ ότι μου επιτρέπεται να το λέω.

Τρίτον, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σωστά επισημάνατε ότι είναι διαφορετικό, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει οι χώρες να πειθαρχούν και δεν τιμωρούνται αν δεν πειθαρχούν στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θα σας θυμίσω συζήτηση που είχαμε πριν από λίγες μέρες στην αρμόδια Επιτροπή όπου ανέφερα παράδειγμα παραβιάσεως ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανθρώπων δηλαδή που στερούνται της δικαστικής προστασίας στον τόπο μας μέσω της υπερβολικής καθυστερήσεως και όταν προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταπίπτουν πρόστιμα και ηχούν ισχυρές καμπάνες.

Άρα, οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στη δικαιοδοσία του οποίου υπαγόμαστε, όπως το σύνολο της πολιτισμένης Ευρώπης, είναι εφαρμοστέες και στην Ελλάδα. Θα σας παρακαλέσω άλλη φορά να μην κάνετε σύγκριση με την ταπεινότητα της Τουρκίας. Διότι η Τουρκία, η οποία δεν σέβεται την ευρωπαϊκή νομιμότητα, είναι ένα κράτος όχι για σύγκριση, αλλά προς αποφυγήν. Γι’ αυτό ακριβώς και ουσιαστικά δεν εντάσσεται σ’ αυτό που αποκαλούμε ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό.

Προσθέτω, κύριε συνάδελφε, όμως και μερικά ακόμη πράγματα. Είπα ότι μέχρις ότου να κριθεί στο δεύτερο βαθμό, ουδείς υποχρεούται να προσαρμοστεί στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Άρα, ας μη βιαστούμε. Ας περιμένουμε μετά την προσφυγή της Ιταλίας να δούμε τι θα αποφασίσει τελικά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Επίσης, αν παρ’ όλα αυτά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιμείνει στην αρχική του απόφαση, τότε ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να εισηγηθεί στη χώρα μας, όπως και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, την ταπείνωση διαρκών καταδικαστικών αποφάσεων. Άρα, αυτό πρέπει να το πάρουμε σοβαρά υπόψη μας. Νομίζω ότι θα πρέπει η χώρα να προσαρμοστεί στα δεδομένα που διαμορφώνει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αλλά αυτή η προσαρμογή δεν μπορεί να γίνει έτσι. Θα γίνει μόνο μετά από συνεννόηση, επαναλαμβάνω, με την Εκκλησία της Ελλάδος και των αρμοδίων οργάνων της.

Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με μια παρατήρηση. Ασφαλώς το άρθρο 3 του Συντάγματος έχει την πρόνοια να αποτυπώνει αυτό που αποτελεί πραγματικότητα, ότι δηλαδή η ανατολική ορθόδοξος εκκλησία είναι η επικρατούσα εκκλησία. Και ασφαλώς το άρθρο 16 μιλάει για προαγωγή της θρησκευτικής συνειδήσεως. Αλλά όταν μιλάμε για προαγωγή της θρησκευτικής συνειδήσεως κατά το άρθρο 16, μιλάμε γενικώς περί προαγωγής της θρησκευτικής συνειδήσεως.

Το άρθρο 13 όντως επιβάλλει την αρχή της ανεξιθρησκίας και θα πρέπει κανείς να ερμηνεύσει σωστά ότι η προαγωγή της θρησκευτικής συνειδήσεως γίνεται σε ένα καθεστώς απόλυτου σεβασμού της θρησκευτικής ανεξιθρησκίας. Αυτή την αρχή τη Συνταγματική από το συνδυασμό των συνταγματικών διατάξεων ουσιαστικά και εμείς αποδεχόμαστε, εφαρμόζουμε. Και με βάση αυτή τη διπλή συνταγματική επιταγή θα είναι και η συνεννόησή μας, αν εκδοθεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και με την Εκκλησία της Ελλάδος.

Ευχαριστώ πολύ.

***

 

Χαιρετισμός του Μακαριωτάτου στη υποδοχή των πρωτοετών φοιτητών της Θεολογίας

(23 Νοεμβρίου 2009)

http://www.ecclesia.gr/greeknews/default.asp

«…Με απασχολεί σοβαρά ο σιωπηρός αλλά έμπρακτος εξοστρακισμός της διδασκαλίας των θρησκευτικών από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και η προκλητική στάση κάποιων που αγωνίζονται για την εξαφάνιση από τη ζωή μας της πίστης, των ιερών συμβόλων και του ήθους με το οποίο πορεύτηκε το γένος μας μέσα στην ιστορία…»