Στη Δύση, η γνώση των αρχαίων συγγραφέων χάθηκε λόγω των αλλεπάλληλων επιδρομών των βαρβάρων˙ των Βανδάλων στη ΒΔ Αφρική, όπου ίδρυσαν βασίλειο το 429, των Βίκινγκ στην Αγγλία (787) και την Γαλλία (840-911), των Ούγγρων στη Γαλλία (τέλη 9^ου αι.), των Νορμανδών τον 9^ο και 10^ο αι. στην Β. Δ. Ευρώπη. Το 390 περίπου, οι Γαλάτες έκαψαν τα αρχεία των ρωμαϊκών νόμων. Το 867 οι Δανοί επέδραμαν  την βόρεια Αγγλία και η Υόρκη καταστράφηκε μαζί με τα βιβλία ενώ οι λόγιοι και οι ιερείς σφάχτηκαν ή έφυγαν.

 

Τα κυριότερα λιμάνια της αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου, το Ντούρστεντ και το Κουεντοβίκ, «ξέπεσαν οριστικά, το πρώτο στην κατηγορία μιας μικροκωμόπολης και το δεύτερο σε ψαραδοχώρι» (Bloch Marc, Η φεουδαλική κοινωνία, σ. 76).

 

Όπως αναφέρει ο Bloch στις επιδρομές των βαρβάρων από Νορμανδούς, Ούγγρους και Άραβες «οφείλεται η βαθειά παρακμή του μοναχισμού και συνακόλουθα της πνευματικής ζωής. Τούτο άγγιξε περισσότερο την Αγγλία. Προλογίζοντας τη μετάφραση που έκανε του Ποιμενικού Κανόνος του Γρηγορίου του Μεγάλου, ο βασιλιάς Αλφρέδος θυμάται με οδύνη "τον καιρό που οι αγγλικές εκκλησίες ήταν γεμάτες θησαυρούς και βιβλία, πριν τα πάντα λεηλατηθούν και πυρποληθούν". Είχε, πραγματικά, χτυπήσει η νεκρική καμπάνα για την αγγλοσαξωνική εκείνη εκκλησιαστική παιδεία που η λάμψη της είχε κάποτε, καταυγάσει στην Ευρώπη» (Bloch Marc, Η φεουδαλική κοινωνία, σ. 77).

 

Αυτοί που διαφύλαξαν καλύτερα την αρχαία κληρονομιά, οι Άραβες, έκαναν επιδρομές στη Γαλλία, φτάνοντας να πυρπολούν σημαντικά μοναστήρια – στα οποία προφανώς υπήρχαν βιβλιοθήκες – ακόμη και στην περιοχή του Ρήνου και στις Άλπεις.

 

Οι Σκανδιναβοί ήδη στα 888 είχαν καταλάβει την Κολωνία, τη Ρουέν, τη Νάντη, την Ορλεάνη, το Μπορντώ, την Υόρκη και το Λονδίνο? στα 845 είχαν καταλάβει και λεηλατήσει το Παρίσι (Bloch Marc, Η φεουδαλική κοινωνία, σ. 48-49).

 

«Για κάποιον Ισλανδό που είχε δώσει μάχες στη Δύση, μια σάγκα μας αναφέρει ότι τον αποκαλούσαν "ο άνθρωπος των παιδιών", γιατί αρνιόταν να τα καρφώνει στην άκρη της λόγχης του, "όπως είχαν τη συνήθεια οι σύντροφοί του"» (Bloch Marc, Η φεουδαλική κοινωνία, σ. 50). Σε ένα γεύμα, στα 1012, Σκανδιναβοί, σκότωσαν τον αιχμάλωτο αρχιεπίσκοπο του Κάντερμπουρυ πετώντας του τα κόκκαλα των ζώων που είχαν καταβροχθίσει.

 

Κάθε παρόμοια επιδρομή βαρβάρων σε πρώην τμήματα της δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επέφερε πολιτιστική οπισθοδρόμιση. Ως αποτέλεσμα των επιδρομών, οι πόλεις μίκραιναν σε μέγεθος, αν δεν εξαφανίζονταν, η οικονομία κατέρρευσε, και συνακόλουθα το εκπαιδευτικό σύστημα της Δυτικής Ευρώπης, που βασιζόταν στην ευμάρεια και τη σταθερότητα, κατέρρευσε.