Αυτό που κάνουν οι Νεοπαγανιστές, είναι να ορίζουν μια εποχή ως "πραγματικά ελληνική" και με βάση αυτήν, να απορρίπτουν ή να παραδέχονται και τις υπόλοιπες που έρχονται.

Όμως ένας οργανισμός, ένα έθνος, μετεξελίσσεται, δεν παραμένει το ίδιο. Με την ίδια λογική, θα έπρεπε οι Έλληνες του πέμπτου π.Χ. αιώνα να ορίσουν ως "πραγματικά ελληνικό" την  Μυκηναϊκή εποχή και να μη θεωρούν ελληνικό ό,τι δεν κατάγεται από αυτήν ή ό,τι δεν μοιάζει να έχει ρίζες στα Μυκηναϊκά χρόνια, ή πάλι, θα έπρεπε οι Έλληνες της ελληνορωμαϊκής εποχής να ορίσουν την ελληνικότητα ως "όσα γινόταν στους ελληνιστικούς χρόνους" και να απορρίπτουν ό,τι δεν ταίριαζε με αυτούς ή δεν είχε τις ρίζες του σ' αυτούς.

Αυτό θα ήταν παράλογο. Η λογική αυτή μοιάζει με τη αντίληψη για την ελληνικότητα που είχαν οι Γερμανοί ρατσιστές του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, που έβλεπαν λ.χ. την ελληνιστική εποχή ως εποχή παρακμής, και παραδεχόντουσαν μόνο την κλασσική εποχή. Η ελληνικότητα μετεξελίσσεται. Από κει και πέρα, αν αφαιρέσει κανείς τη θρησκεία, δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσει την ελληνικότητα του πολιτισμού των βυζαντινών. Η μουσική τους είναι ελληνικότατη (π.χ. οι αρχαίες μουσικές κλίμακες, οι "τρόποι", είναι πανομοιότυποι με τις βυζαντινές μουσικές κλίμακες, τους "ήχους", μια και αυτό που έγινε ήταν η μετονομασία των τρόπων σε ήχους: ο Δώριος τρόπος μετονομάσθηκε Τέταρτος Ήχος, ο Λύδιος τρόπος Δεύτερος ήχος, ο Φρύγιος Τρίτος ήχος, κ.λ.π.), η ζωγραφική τους είναι ελληνιστικής άρα ελληνικής προέλευσης (οι ελληνιστικές ζωγραφιές του Φαγιούμ θεωρούνται ο πρόγονος της βυζαντινής εικονογραφίας, όσο για την κοσμική ζωγραφική ένα δείγμα της φαίνεται στα μωσαϊκά του Μεγάλου Παλατιού στην Κωνσταντινούπολη, όπου έχουμε ελληνιστικά μοτίβα και εικόνες, και δεν πιστεύω να αμφισβητεί κανείς την ελληνικότητα της ελληνιστικής εποχής..) η γλυπτική τους ελληνική (δες λ.χ. τα τέσσερα άλογα στον Άγιο Μάρκο της Βενετίας, που άλλοτε ήταν στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης), ήταν ο μόνος λαός που αδιάλειπτα μιλούσε ελληνικά και μελετούσε τα αρχαία κείμενα.

Οι Έλληνες είμαστε ΕΘΝΟΣ και όχι «φυλή». Και αυτό που συγκροτεί ένα έθνος, δεν είναι τα γονίδια, αλλά κυρίως Η ΚΟΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ. Σε αυτή τη χώρα, την Ελλάδα, υπάρχουν άνθρωποι που κατάγονται από κάθε λαό που μπορείς να φαντασθείς. Όμως σήμερα έχουν την Ελληνική αυτοσυνειδησία. Στην περιοχή της Ελλάδος που ζω τώρα, πριν από δυο τρεις γενιές μόνο, οι άνθρωποι μιλούσαν κυρίως Αλβανικά. Ήταν Αλβανοί που εγκαταστάθηκαν εδώ. Σήμερα τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, νιώθουν Έλληνες, και μάλιστα θυμώνουν με τους Αλβανούς που μπαίνουν στη χώρα μας (!!!) Μπορείς να φαντασθείς τι γονιδιακό ανακάτεμα έγινε στην Πολυεθνική αυτοκρατορία της Ρώμης; Και ακόμα πιο πίσω! Γιατί μη νομίσεις ότι δεν γίνονταν σε όλη την ιστορία μετακινήσεις πληθυσμών. Ακόμα και σε ένα βιβλίο ιστορίας του Δημοτικού να κοιτάξεις, θα το δεις αυτό.

Τι είμαστε λοιπόν γονιδιακά; Μια «σούπα» από κάθε περιοχή του πλανήτη. Από Αφρική πρώτα, ως Ασία και ποιος ξέρει τι άλλο! Η λέξη «φυλή» είναι απλώς ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ, και ο μόνος ρόλος της είναι να φουσκώνει τα μυαλά όσων θέλουν να νιώθουν ανώτεροι από τους άλλους ανθρώπους. Δηλαδή οι Έλληνες έχουν αντί για αίμα «Ιχώρ» και οι άλλοι σαπουνόνερο; Και οι Έλληνες έχουν ΤΑ γονίδια, ενώ οι άλλοι καραβόσκοινα; Λίγη σοβαρότητα παρακαλώ!

Όταν μιλάμε για «ΕΘΝΟΣ», μιλάμε για την κοινή πολιτισμική κληρονομιά που έχει μια ομάδα ανθρώπων. Και η πολιτισμική αυτή κληρονομιά, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΗ. Ας πάρουμε την ίδια την αρχαία Ελλάδα, ως παράδειγμα:

Κατ’ αρχήν δεν είχαν κοινή φυλετική αυτοσυνειδησία. Οι Σπαρτιάτες πολεμούσαν με τους Αθηναίους, γιατί θεωρούσαν ο ένας τον άλλο διαφορετική «φυλή». Βλέπεις τότε δεν είχαν την επιστήμη τη σημερινή να πιστοποιήσει το λάθος αυτό. Το ίδιο συνέβαινε με όλες τις άλλες πόλεις. Όμως είχαν κοινή πολιτισμική κληρονομιά.

Και αυτή η κληρονομιά δεν ήταν σταθερή. Για παράδειγμα, οι Έλληνες της Ελλάδος του 500 π.Χ., δεν πίστευαν τα ίδια που πίστευαν οι Έλληνες του 4000 π.Χ. Ούτε είχαν την ίδια τεχνοτροπία. Ο πολιτισμός είναι κάτι ΕΞΕΛΙΞΙΜΟ. Τι έπρεπε να κάνουν λοιπόν; Να παραμείνουν στην εποχή του Χαλκού; Ή ακόμα χειρότερα της πέτρας; Δεν έπρεπε να προχωρήσει ο πολιτισμός;

Ακόμα και στη θρησκεία, αυτό που θαυμάζουμε σήμερα, δεν είναι οι πολυθεϊστικές τους δεισιδαιμονίες, αλλά η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ τους. Και φυσικά οι πολυθεϊστές δεισιδαίμονες, σκότωναν τους φιλοσόφους, επειδή θεωρούσαν ότι τους αλλοίωναν την πολιτισμική παράδοση, και τους κερνούσαν κόνιο, επειδή μιλούσαν για έναν Θεό. Τι έπρεπε λοιπόν; Να πάψει να μιλάει ο Πλάτωνας, Να πάψει να μιλάει ο Σωκράτης; Για να μην αλλοιώσουν την πολιτισμική κληρονομιά;

Ο σκοπός της έρευνας και της επιστήμης και της φιλοσοφίας, είναι ακριβώς αυτός: Να αλλοιώσει τον πολιτισμό προς το καλύτερο. Να αυξήσει τη γνώση και τις δυνατότητες του ανθρώπου. Γι’ αυτό δεν έπαψε να εξελίσσεται το Ελληνικό ΕΘΝΟΣ (και όχι «φυλή»). Πέρασε από τον πρωτογονισμό στην κλασική εποχή, και εξελίχθηκε μετά ακόμα περισσότερο, περνώντας στην Χριστιανική εποχή. Ακόμα και η γλώσσα του μεταβλήθηκε αισθητά. Γιατί δεν μιλάμε σήμερα στη γλώσσα του Ομήρου.

Το Ελληνικό έθνος λοιπόν, προχώρησε μπροστά, με τις αλλαγές που οφείλει να κάνει κάθε έθνος στην εξελικτική του πορεία προς το μέλλον. Μπόλιασε τον πολιτισμό του στους Ρωμαίους, (που και αυτοί μέρος του Ελληνικού έθνους ήταν), και αυτοί επέκτειναν τον πολιτισμό αυτό στα πέρατα του κόσμου. Ή μήπως νομίζεις ότι μόνο το Ελληνικό μας κρατίδιο κληρονόμησε την πολιτισμική αυτή κληρονομιά; Οι Έλληνες εξάπλωσαν τον πολιτισμό τους όχι μόνο στην προ Χριστού εποχή, αλλά και στη μετά Χριστόν. Εξάπλωσαν την εξελιγμένη και ακόμα τελειότερη Χριστιανική κληρονομιά τους, από την Αλάσκα ως την αχανή Ρωσία, ώστε σήμερα και οι Ρώσοι να είναι κληρονόμοι του πολιτισμού αυτού.

Ελληνικός πολιτισμός δεν είναι μόνο η Κλασσική Εποχή όπως νομίζουν κάποιοι. Γιατί αυτό θα σήμαινε ότι Έλληνες δεν υπήρξαν παρά μόνο τότε. Και είναι απαράδεκτο και ΑΝΤΕΘΝΙΚΟ να ασχολείται κάποιος μόνο με λίγους αιώνες Ελληνισμού, και να ξεχνάει τις χιλιετηρίδες του, και την μετέπειτα εξέλιξή του. Πρέπει κάποιος να βλέπει το Ελληνικό έθνος ως ΟΛΟΤΗΤΑ, από την εποχή των σπηλαίων, ως τη σύγχρονη μεταρωμαϊή εποχή. Γιατί ούτε στη Ρωμαϊκή εποχή έπαψε να υπάρχει Ελληνισμός. Και όλες αυτές οι πολιτισμικές μετατροπές του Ελληνικού έθνους, είναι μέρος της ιστορίας του και του πολιτισμού του. Η αρχαιομανία είναι ΑΝΤΕΘΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ. Είναι κολόβωση της ιστορίας του έθνους, που μόνο τα συμφέροντα των Δυτικών λαών και κυρίως του Παπισμού εξυπηρετεί.