Δολοφονία νηπίου στους Δελφούς από "φωτισμένους" Παγανιστές

	Νεοπαγανιστικές απάτες Απάντηση στις συκοφαντίες τού Νεοπαγανισμού Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας	Αρχαιοελληνική κοινωνία

Όταν σας λένε για την "λαμπρή αρχαιοελληνική κοινωνία", όπου δέσποζε "το φως τού Απόλλωνα", ΣΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ. Το πηχτό σκοτάδι τής ειδωλολατρίας δέσποζε! Τής δεισιδαιμονίας, τής ανοησίας και τής ειδωλολατρικής βλακείας! Το παρακάτω παράδειγμα είναι ένα άλλο ένα μικρό δείγμα τού αρχαιοελληνικού ΜΕΣΑΙΩΝΑ που επικρατούσε κάτω από την προχριστιανική τυραννία τών δαιμόνων ψευτοθεών τού Παγανισμού. Καμαρώστε λοιπόν το "φως" τής αρχαιοελληνικής ειδωλολατρίας:

Με βάση την νομοθεσία, όσοι σφετερίζονταν χρήματα του Ιερού των Δελφών η αναθήματα γκρεμίζονταν από έναν βράχο, την Yάμπεια: «εάν δε τις περί των ιερών χρημάτων μνησθή κατακρημνίζεται» [Δημοσθένης, περί παραπρεσβείας, 327] .

Ένα δείγμα της μισαλλοδοξίας, αλλά και της απίστευτης απανθρωπιάς της ειδωλολατρικής πίστεως, θα δούμε αμέσως. Ακόμα και ΝΗΠΙΑ θανατώνονταν για ιεροσυλία. Ένα παιδάκι, γράφει ο Αιλιανός, κατηγορήθηκε ως ιερόσυλος, επειδή παίζοντας, μάζεψε από το χώμα ένα πέταλο, που έπεσε από το χρυσό στεφάνι της Άρτεμης. Οι δικαστές άπλωσαν μπροστά στο νήπιο, διάφορα παιχνίδια, αστράγαλους και άλλα, τοποθέτησαν ανάμεσα στα αντικείμενα το χρυσό πέταλο και περίμεναν να δουν τι θα πρωτοαγγίξει. Ξανάπιασε το χρυσό πέταλο. Φανερό πως ήταν ιερόσυλος. Έπρεπε να εφαρμοστεί ο δελφικός νόμος που προέβλεπε θάνατο στους Ιερόσυλους. Και το παιδάκι θανατώθηκε:

«και δια ταύτα απέκτειναν αυτόν ως θεοσύλην, ου δόντες συγγνώμην τη ηλικία, αλλά τιμωρησάμενοι δια την πράξιν» [Αιλιανός, «Ποικιλη Ιστορία» V,16 ].

Ο Αιλιανός μας πληροφορεί επίσης πως και ο γνωστός μας Αίσωπος, βρισκόταν σε μία ομάδα ανθρώπων που θανατώθηκε για ιεροσυλία με βάση τον Δελφικό νόμο:

«λαβόντες ουν αυτούς ως θεοσύλας απήγαγον επί την πέτραν και κατακρήμνισαν κατά τον δελφικόν νόμον» [«Ποικίλη Ιστορία», ΧΙ , 5]

Αλλά και ο Πλούταρχος, μας λέει για ομάδες ανθρώπων που εκτελέστηκαν με την κατηγορία της ιεροσυλίας:

«Οι δε συνθέντες την αιτίαν επαυτόν ιεροσυλίας απέκτειναν ώσαντες από της πέτρας εκείνης ην Υάμπειαν καλούσιν » [«Περί των υπό του θείου βραδέως τιμωρουμένων», 557].

Έρχονται λοιπόν σήμερα οι ομοϊδεάτες τών δολοφώνων τού μωρού και τού Αισώπου, και μας μιλούν για το "αρχαίο Ελληνικό πνεύμα τού Απόλλωνα". Όχι! Να μας λείπει το ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ αυτό πνεύμα τού σκοταδιστικού Παγανισμού!

Δες 2ο Μέρος